|
Eban Aba - „Mityczny pierwszy minister spraw zagranicznych Izraela, znany jest ze swej wypowiedzi, że Palestyńczycy uparcie popełniają błędy, by na ich bazie popełnić następne. Jeśli Palestyńczycy nie wykorzystaja sprzyjającego momentu, by utworzyć suwerenną strukturę państwową w Strefie Gazy, popełnią kolejny błąd („Midrasz-pismo żydowskie - „Cudu w Gazie (na szczęście) nie było, Uri Huppert, nr 10, październik 2005, str. 12-13).
Ebert Jacek - Wspomina: „Studiowałem na Wydziale Grafiki Warszawskiej ASP. Podczas strajków studenckich w 1981 roku byłem w Komisji Strajkowej na ASP Warszawa. Od początku stanu wojennego prowadziłem działalność w postaci kolportażu TM, ulotek, plakatów. Projektowałem różne druki i okładki książek wydawnictw podziemnych. Jednak szerszą działalność rozpocząłem po spotkaniu z Ewą Brykowską i Teosiem Klincewiczem (gazeta.pl).
Ebner Sara - LISTA NR 16. Mieszka w Lund w Szwecji, biolog, naukowiec.
Eckardt Maciej - polonofob, dywersant, był członkiem Ligi Polskich Rodzin. Założyciel i prezes tzw. „Towarzystwa Kamrackiego, a także wiceprzewodniczący Rady Naczelnej Stowarzyszenia „Stronnictwo Narodowe. W kwietniu 2006 roku zaangażował się w tworzenie Ruchu Samorządowego, który przekształcił się w Polską Unię Samorządową, której jest wiceprezesem.
Edelman Aleksander - LISTA NR 4; prof. lekarz, nauczyciel akademicki.
Edelman Dorota - program „Kawa czy herbata.
Edelman Marek
- LISTA NR, 4 13 i 16; urodzony w 1922 (1919?) roku
w Warszawie. Inne dane mówią, że urodził się w 1921 roku w Homlu na terenie
obecnej Białorusi. Żona i dzieci w Izraelu. Działał w organizacji „Cukunft
(Przyszłość), która była młodzieżówką Powszechnego Żydowskiego Związku
Robotniczego „Bund. W październiku 1942 r., na terenie getta zostaje
współzałożycielem Żydowskiej Organizacji Bojowej. Jest jednym z zastępców
dowódcy. Uczestnik powstania w getcie warszawskim (kwiecień/maj 1943 r.), a po
śmierci Mordechaja Anielewicza jest jego ostatnim przywódcą. Po wojnie, od
1946 r. na stałe zamieszkał w Łodzi. Ukończył medycynę na Uniwersytecie
Łódzkim. Rozprawę habilitacyjną obronił na Uniwersytecie Jagiellońskim.
Pracuje jako kardiolog w Łodzi (Folder IV Festiwalu Filmowego Żydowskie
Motywy, str. 6). Głosiciel tezy o antysemityźmie
Polaków i o prześladowaniu Żydów w przedwojennej Polsce równym hitlerowskiemu.
Współzałożyciel KOR-u - Komitetu Obrony Robotników -
żydokomuna
(KOR powstał z najbardziej antypolskich struktur partyjnych: WKP(b), KPZU,
KPU(b), KPB(b), KPF, KPD (Niemiec), MOPR-u). W 1980 roku wchodził w skład
Zarządu Regionu Łódzkiego „Solidarności. W stanie wojennym był internowany
uczestniczył w niejawnych i półjawnych spotkaniach, m.in. w ramach Tygodni
Kultury Chrześcijańskiej.To klasyczny przykład jak Kosciół Katolicki dawał
schronienie i pomoc zdominowanej przez Żydów tzw. opozycji demokratycznej,która
w III RP stała się jego największym wrogiem niszczącym naszą kulturę i
tradycje. W styczniu 1976 r. był sygnatariuszem Listu 101 przeciwko zmianom
Konstytucji PRL. Od 1981 r. członek Zarządu Regionu Ziemia Łódzka, od 1984 r.
w Regionalnej Komisji Wykonawczej Ziemia Łódzka, od 1988 r. w Komitecie
Obywatelskim. Od 1976 r. współpracownik Komitetu Obrony Robotników. Ponoć
ostatni dowódca powstania w getcie warszawskim, które wybuchło w wyniku
strzelaniny z Niemcami ostatnich kolaborujących z nimi żydowskich policjantów.
W niewyjaśnionych do dzisiaj okolicznościach zniknęła wówczas duża powstańcza
kasa którą
się opiekował!!!. Doktor honoris causa Uniwersytetu Yale i Wolnego
Uniwersytetu w Brukseli. Honorowy obywatel miasta Warszawa, Łódź,
EDELMAN PAWEŁ. - operator filmowy. Urodził się w 1958 w Łodzi. Ukończył kulturoznawstwo na Uniwersytecie Łódzkim, specjalizując się w teorii i historii filmu oraz Wydział Operatorski PWSFTviT w Łodzi. Współpracował z różnymi reżyserami, m.in. z Władysławem Pasikowskim i Andrzejem Wajdą. W 2003 roku otrzymał Polską Nagrodę Filmową za film „PIANISTA. W tym samym roku „PIANISTA przyniósł mu m.in. trzy znaczące nominacje, do „Oscara i do Nagrody Amerykańskiego Stowarzyszenia Operatorów (ASC) oraz Nagrody Brytyjskiej Akademii Sztuki Filmowej (BAFTA).
Edelsberg Ber (Bronisław) - adwokat, prezes Związku Syjonistów Rewizjonistów (1934), zamieszkały przy ulicy Staszica, w latach 30. płacił ponad 100 zł rocznej składki na gminę żydowską, jeden z kilkudziesięciu najbogatszych Zamościan - Żydów
Edelsberg Gitla Chuny - ur. 1919 r, uczennica prywatnego gimnajum żydowskiego, aresztowana 19 lipca 1934 r. za rozrzucenie odezw komunistycznych obok klinkierni rady Powiatowej (1934).
Edelsberg Natan - farmaceuta, prezes Towarzystwa Gimnastycznego Nordyja (1934).
Edelstein Morris Michael - (ur. 5 lutego 1888 w Międzyrzecu Podlaskim - zm. 4 czerwca 1941 w Nowym Jorku) deputowany do Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych ze stanu Nowy Jork.
Eden KiteBeth - radca Ambasady Izraela w Warszawie.
Efroiken Y. - „Kto przyniósł nam tych żydowskich kryminalistów? Jaka ziemia karmiła ich w naszej winnicy?. Posluchajmy słów slynnego pisarza i krytyka Y. Efroikena. Napisał: „Skąd przybyły tysiące Żydów (żydowscy policjanci, kapo), służące Niemcom w gettach i obozach koncetracyjnych? Z jakich kręgow rekrutowała się ta armia? Wszyscy ocaleli z holokaustu, twierdzą, że pochodzili oni z podziemnego światka przestępczego i z Maskilim - grupy społecznej, która potępiała innych za ich nieoświecone urodzenie i tradycyjny ubiór. Czyż ci Maskilimowie nie posiadali identycznych uczuć pogardy i nienawiści wobec swoich panów i oficerów nazistowskich? Zapytajcie tych, ktorzy uszli z życiem z gett i obozów. Powiedzą wam, że bicie, jakiego doznawali od żydowskiej złotej młodzieży było pelne nienawiści. Swoje zadanie młodzi Żydzi spełniali gorliwie i z okrucieństwem, jakiego nawet nie oczekiwali od nich niemieccy dowódcy. Nikt nie może zrozumieć, dlaczego zrzeczenie się judaizmu idzie w parze ze zrzeczeniem się humanizmu... („Tylko Polska - „Ofiary holokaustu, nr 351, str. 13).
Egeman Agnieszka - redaktor „Aktualności Filmowych i „Magazynu dla kinomanów.
Egit Jakub - 1945-1949, prezes dolnośląskiego WKŻ. Od 1950 r. redaktor „Jidysz Buch w Warszawie.
Ehlert - Gaweł Aleksandra - studentka, Wyższa Szkoła Finansów i Rachunkowości w Gdańsku. Udziela się na GoldenLine.pl (jest społecznością skupioną na rozwoju kariery i życia zawodowego).
Ehrenreich Barbara - amerykańska reporterka, publicystka i działaczka lewicowa. Jej najgłośniejsza książka „Za grosze. Pracować i (nie) przeżyć ukazała się niedawno w Polsce (W.A.B. 2006). Jest też autorką i współautorką wielu książek na temat biedy, amerykańskiej klasy średniej, seksualności i sytuacji kobiet. Ostatnio wydała „Dancing in the Streets: A History of Collective Joy (2007). Założycielka United Professionals - organizacji zawodowej pracowników umysłowych, działaczka organizacji na rzecz legalizacji marihuany, honorowa współprzewodnicząca Demokratycznych Socjalistów Ameryki.
Ehrenzeller Thomas - członek Rady Nadzorczej Światowego Związku Federalistów. W książce „Człowiek Słońce przedstawił Nowy Porządek Świata. Droga do jego urzeczywistnienia prowadzi poprzez kilka etapów. Pierwszy etap to regionalne zrzeszenie narodów, czego europejskimi odpowiednikami są Wspólnota Europejska i Unia Europejska. Nazywa się to budowaniem globalnej społeczności demokratycznej („Kurier Codzienny, 23-25 czerwca 2006 r.).
Ehrlich - „Doktor - szef służby sanitarnej w dywizji Równe („Midrasz, styczeń 2005, Janusz Roszkowski - „Żydzi w koakicji antyhitlerowskiej, str. 17).
Ehrlich Ernst Ludwig - profesor; Uniwersytet w Bazylei; Przewodniczący Bnei Brith w Europie; stały bywalec u prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego.
Ehrlich Henryk - (ur. 1882, zm. 15 maja 1942) redaktor wydawanego w języku jidysz dziennika „Fołks-Cajtung, członek rady miejskiej Warszawy i członek żydowskiej partii socjalistycznej Bund. Członek egzekutywy II Międzynarodówki. Po wybuchu II wojny światowej Ehrlich przedostał się do strefy sowieckiej, gdzie został aresztowany w Brześciu już 4 października 1939 roku. 2 sierpnia 1940 roku został skazany na śmierć przez „trójkę NKWD w Saratowie; 27 sierpnia wyrok został zamieniony na 10 lat łagru. We wrześniu 1941 roku na mocy układu Sikorski-Majski Ehrlich został zwolniony. Zaproponowano mu uczestnictwo w tworzonym w ZSRR Żydowskim Komitecie Antyfaszystowskim (powstałym ostatecznie w lutym 1942), na którego czele Józef Stalin postawił Salomona Michoelsa) i który miał prowadzić i prowadził prosowiecką propagandę w krajach zachodnich (przede wszystkim w Stanach Zjednoczonych). Tymczasem Ehrlich miał odlecieć do Londynu razem z generałem Sikorskim (którego wizyta w Moskwie była wyznaczona na grudzień), by wejść w skład władz RP na emigracji. W grudniu 1941 Ehrlich i Wiktor Alter zostali ponownie aresztowani przez NKWD w Kujbyszewie, gdzie przebywali w ambasadzie RP. Henryk Ehrlich stał się więźniem i już 23 grudnia 1941 roku został skazany na śmierć za „zdradę, ale wyroku nie wykonano, gdyż popełnił samobójstwo wieszając się na kracie okna w celi.
Ehrlich Ludwik - 1889-1968, prawnik prawa międzynarodowego, profesor Uniwersytetu Lwowskiego i Jagiellońskiego, sędzia ad hoc Stałego Trybunału Sprawiedliwości Międzynarodowej w Hadze. Był synem Arnolda (adwokata) i Flory z Bernsteinów, bratem ciotecznym Jakuba Parnasa (profesora biochemii Uniwersytetu Lwowskiego), kuzynem Szymona Rundsteina. „Profesor żydowskiej historii nowożytnej i litaratury na Uniwersytecie w Bernie, wykładał gościnnie na wielu uczelniach. Honorowy Przewodniczący Bnai Brith w Europie. Współzałożyciel Forum Żydów i Chrześcijan przy Centralnym Komitecie Katolików Niemieckich. W latach 1958-1998 Sekretarz Generalny Chrześcijańsko-Żydowskiej Wspólnoty Roboczej w Szwajcarii. Autor wielu publikacji nt. Biblii, historii i religii żydowskiej, dialogu chrześcijańsko-żydowskiego i in. Wydawca „Studia Judaica (dotychczas ukazało się 16 tomów). Mieszka w Bazylei (Folder Dni Książki Żydowskiej, str. 18).
Ehrlich Modeste - „Zamordowany w obozie koncentracyjnym. Członek siatki szpiegowskiej Treppera („Midrasz, styczeń 2005, Janusz Roszkowski - „Żydzi w koalicji antyhitlerowskiej, str. 14).
Ehrlich Stanisław - 1917-97, prawnik, profesor UW, redaktor naczelny „Prawa i Państwa.
Eibisz Eugeniusz - 1896-1987, profesor ASP, artysta malarz.
Eichelberger Wojciech - LISTA NR 6 i 10; Od grudnia 1981 r. w Komitecie Oporu Społecznego. Współorganizował akcje demonstracyjne, ulotkowe, afiszowe i przerzutowe. Był współzałożycielem i zastępcą szefowej Zespołu Oświaty Niezależnej, wydającego dwutygodnik „KOS i Zeszyty Edukacji Narodowej (1982-85). Wspomina Anna Bikont: „Co tydzień spotykałam się kimś z redakcji KOS-a, czasami był to Wojtek. Wymienialiśmy się informacjami i bibułą. Redakcja „KOS-a dzieliła się z redakcją „Tygodnika Mazowsze wszystkimi materiałami, jakie dostawali (Gazeta.pl). Do 1987 r. zajmował się w „KOS-ie pracami redakcyjnymi, odpowiadał za kontakty z innymi firmami. Ekspert Zespołu Regionu Mazowsze (luty-wrzesień 1981). Obecnie specjalista od socjotechnik, jeden z najbardziej rozreklamowanych przez koszer-media polskojęzycznych psychologów, specjalizujących się w psychologii relacji międzyludzkich. Członek (tylko z nazwy, bo całkowicie opanowanego przez Żydów) Polskiego Towarzystwa Psychologicznego.
Eichler Irena - dziennikarka Programu II P.R., w październiku 2006 r. wybrana w nowy skład Komisji Etyki Polskiego Radia (wybranymi przez zarząd Polskiego Radia). Ich kadencja trwać będzie dwa lata. Komisja Etyki działa w Polskim Radiu od 1997 roku. Jej głównym zadaniem jest orzekanie o zgodności postępowania dziennikarzy, innych pracowników oraz współpracowników Polskiego Radia zgodnie z zasadami etyki zawodowej.
Eichman Adolf - rdzenny Żyd, który zniemczył swoje nazwisko, dodając do rodowego nazwiska Eichman - jedno „n. Urodzony w Jerozolimie w rodzinie syjonistycznej. To Eichmann wysyłał masowo Żydów do komór gazowych. Jeden z głównych biologicznych niszczycieli Żydów. Był szefem biura ewakuacji Żydów i jest autorem „Reichssicherheithauptamt Madagaskar Projekt z 15 sierpnia 1940 roku, według którego to planu, milion Żydów rocznie, przez 4 lata, miało być z Europy ewakuowanych, pod nadzorem organizacji Eichmanna. Transporty Żydów do Polski zostały zatrzymane 10 lipca 1940 r., jak też została zatrzymana konstrukcja getta w Warszawie, jako już „nie potrzebnego. Sytuacja uległa diametralnej zmianie we wrześniu 1940 r., kiedy Niemcom nie udało sie osiągnąć walnego zwycięstwa nad Anglią i wtedy obecność silnej floty brytyjskiej na Morzu Śródziemnym, uniemożliwiła transport Żydów z Europy na wyspę Madagaskar. W 1942 roku syjoniści amerykańscy byli przeciwni wpuszczaniu Żydów z Europy do USA, ponieważ chcieli zmusić uciekających Żydów do osiedlania się w Palestynie. Spowodowało to decyzję rządu USA, nie wpuszczania do Stanów Zjednoczonych Żydów uciekających przed Holokaustem. Eksterminacja Żydów, przez władze niemieckie, otrzymała pierwszeństwo począwszy od konferencji w Wannsee pod Berlinem, w ramach „ostatecznego rozwiązania kwesti żydowskiej jako „koniecznosci strategicznej III Rzeszy. Stało się to bezpośrednio po klęsce Niemców pod Moskwą, kiedy zaistniała możliwość przegrania przez Niemcy wojny i najazdu milionów Żydów, tak zwanych „Ost Juden na teren pobitych Niemiec. („Tylko Polska - „Madagaskar, Hiszpania, „Ost Juden i „holokaust-prof. Iwo Cyprian Pogonowski). Jego pamiętniki zostały po 37 latach uwolnione z izraelskich archiwów do opublikowania. Eichmann, hitlerowski oprawca Żydów i „technik śmierci ukrywał się po wojnie w Ameryce Południowej. W 1960 roku został tam namierzony i porwany przez Mossad do Izraela, gdzie w 1962 roku został skazany na karę śmierci i powieszony. Pamiętniki pisał Eichmann w celi przez ostatnie dwa lata życia. Syn Eichmanna domaga się obecnie praw do honorarium z tytułu ich sprzedaży, ale Żydzi uważają, że ich zemsta na Eichmannie musi obejmować także i te pieniądze.
Eider Grzegorz - był członkiem zarządu wydawnictwa „Lupus oraz wydawnictwa „Migut Media. Był dyrektorem oddziału PAP Net. Wiceprezes Zarządu Polskiej Agencji Prasowej S.A. 19.01.2005.
Eidherr Armin - gość specjalny VIII Dni Książki Żydowskiej w 2005 roku. „Austriacki językoznawca, poeta i tłumacz z języka jidysz, który wygłosił wyklady Sztetl: światy realne i ich gloryfikacja oraz Jidysz na progu XXI wieku - uprzedzenia i szanse („Midrasz - pismo żydowskie - „VIII Dni Książki Żydowskiej, Ewa Koźmińska-Frejlak, nr 10, październik 2005, str. 28).
Eidrigevicius Stasys - LISTA NR 5; malarz, plakacista, twórca ekslibrisów, rysunków, ilustracji książkowych, happeningów, instalacji. Urodził się 24 lipca 1949 roku we wsi Medyniszki na Litwie. W latach 1964-68 uczęszczał do Szkoły Rzemiosł Artystycznych w Kownie, gdzie uczył się na wydziale artystycznego projektowania wyrobów ze skóry. Dyplom z wyróżnieniem otrzymał za okładki książkowe ze skóry. Studia artystyczne na wydziale malarstwa i grafiki rozpoczął w 1968 roku w Instytucie Sztuk Pięknych w Wilnie (dyplom w 1973 roku). Od 1980 roku mieszka w Warszawie. Zdobył wiele nagród na międzynarodowych wystawach i konkursach m.in. w 1984 roku Nagrodę Prezesa Rady Ministrów, a w 1994 roku tygodnik „Polityka przyznała artyście „Paszport za całokształt twórczości. Prace Stasysa Eidrigeviciusa znajdują się w zbiorach Muzeów Narodowych w Warszawie, Wrocławiu, Poznaniu i Szczecinie, w Muzeum Plakatu w Wilanowie, British Museum w Londynie, Museum of Modern Art w Nowym Jorku, National Library w Waszyngtonie, Creation Gallery w Tokio, Muzeum Watykańskim w Rzymie oraz zbiorach prywatnych na całym świecie.źródło: fzp.jewish.org.pl
Eiger Akiba
- legendarny dla Żydów rabin, jeden z najważniejszych talmudystów. Został
pochowany w miejscu, które dzisiaj ma nazwę ul. Głogowska
Eile Marian - pseud. Bracia Rojek, Andrzej Wermer (ur. 1 stycznia 1910 we Lwowie - zm. 2 grudnia 1984), dziennikarz, satyryk i scenograf. Studiował na Uniwersytecie Warszawskim. Od 1934 r. pracował jako dziennikarz i grafik w „Wiadomościach Literackich. W 1945 r. założył w Krakowie tygodnik „Przekrój i był jego redaktorem naczelnym w latach 1948-1969. Był współzałożycielem w 1946 r. kabaretu Siedem Kotów w Krakowie. W latach 1947-1951 był wykładowcą w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Jest twórcą koncepcji szaty graficznej i linii programowej „Przekroju. Został uwieczniony w „przekrojowym cyklu rysunkowym o Profesorze Filutku Zbigniewa Lengrena. Był autorem rubryki Myśli ludzi wielkich, średnich oraz psa Fafika. Po zwolnieniu z „Przekroju współpracował m.in. ze „Szpilkami.
Eilenberg Samuel - 1913-98, matematyk, profesor uniwersytetów zagranicznych.
Eilstein Helena - LISTA NR 6; ur. 1922, prof., filozof, autorka m.in. „Homo sapiens i wartości (1994), „Szkice ateistyczne (2000).
Einhorn I - członek zarządu Gminy Wyznaniowej Żydowskiej we Wrocławiu.
Einhorn Jerzy - (ur. 26 lipca 1925 w Częstochowie, zm. 28 kwietnia 2000 w Sztokholmie). Był w kapitule decydującej, komu przyznać Nagrodę Nobla.
Einstein Albert - zwany twórcą teorii względności, którą zawłaszczył, fizyk, matematyk. Urodził się 14 marca 1879 roku w Ulm w Niemczech. W 1921 r. otrzymał Nagrodę Nobla z fizyki. Mieszkał w USA, przyczynił się do powstania bomby atomowej. „Lise Meitner (...) współpracownica sławnego fizyka niemieckiego Otto Hahna, świadoma zaawansowania Niemców w badaniach atomowych, dostarczyła Einsteinowi materiały, na których podstawie uczony zaalarmował prezydenta Roosevelta, że hitlerowcy mogą sięgnąć po energię atomową do celów wojennych („Midrasz, styczeń 2005, Janusz Roszkowski „Żydzi w koalicji antyhitlerowskiej, str. 14).
Eisemann Peter - Żyd z USA, który zaprojektował pomnik Muzeum Zagłady Żydów w Berlinie. Władze Berlina zgodziły się żeby pomnik jak też plac, na którym stanął, był wyłączną własnością Żydów.
Eisenbach Artur - profesor, dogmatyczny historyk żydowski. W książce R. Pragier „Żydzi czy Polacy stwierdził m.in.: „Można było dostać pracę wszędzie. Nawet w wojsku i ministerstwach, i w bezpiece. No tak! Żydzi byli wszędzie. Mówiąc o zmianie sytuacji w 1956 roku stwierdził: „Nastroje były wtedy pogrzebowe (...). Karta się odwróciła. Zaczęli mówić ci, którzy dotąd milczeli. Ludzie skrzywdzeni, np. AK-owcy. Ale także prawica i ciemnogród. Odznaczony przez rząd żydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski. Pod koniec życia wyemigrował do Izraela, aby złożyć w swojej prawdziwej ojczyźnie swe prochy.
Eisenberg J. - autor książki „Judaizm. Wydawca: Cyklady. Założenia judaizmu jako systemu wierzeń i rytułów opartego na Torze, Talmudzie, literaturze rabinicznej i mistycznej.
Eisenstein Sergiusz - reżyser filmowy, wchodził w skład Żydowskiego Komitetu Antyfaszystowskiego w ZSRR („Midrasz, styczeń 2005).
Eisler Jerzy - „Historyk, znawca najnowszych dziejów Francji oraz historii politycznej PRL. Dyrektor Oddziału Instytutu Pamięci Narodowej w Warszawie, od wielu lat związany z Pracownią dziejów Polski po 1945 roku w Instytucie Historii PAN. Wykłada na Uniwersytecie Warszawskim. Autor m.in. książek Od monarchizmu do faszyzmu. Koncepcje polityczno-społeczne prawicy francuskiej 1918-1940, Kolaboracja we Francji 1940-1944, Philippe Petain, Marzec 1968. Geneze, przebieg, konsekwencje, Zarys dziejów politycznych Polski 1944-1989, List 34, Grudzień 1970. Geneza, przebieg, konsekwencje. Ostatnio wydał Polski rok 1968 (Folder Dni Książki Żydowskiej, str. 4). Polonofob, historyk, fałszerz uprawiający przekłamania faktograficzne, w ostatnich latach został skrajnie rozreklamowany przez „europejczyków, stał się bowiem najbardziej panegirycznym piewcą frakcji „puławian i Marca 1968 roku. Oskarżenia o nadreprezentatywność Żydów w UB to dla niego rasistowskie slogany. Wydał książkę pt. „Marzec 1968, która została skrytykowana za skrajną tendencyjność i braki warsztatowe, nawet przez filosemiką „Res Publicę (nr 7-8, 1991 r.). Arnold Mostowicz, kombatant żydowski z okresu wojny tak pisał w „Polityce (06.04.91 r.) o książce Eislera: „Obawiam się, że Jerzy Eisler nie bardzo przyłożył się do sprawdzenia tego faktu (...). Informacja ta jest równie liryczna, co kłamliwa. Maksymalnie przesadzający znaczenie i zasługi michnikowców. „Znany jest z eksponowania racji żydowskich w różnych spornych kwestiach z tematyki polsko-żydowskiej („Kurier Codzienny z dn. 8-10 grudnia 2006 roku). W swoim podręczniku „Świat i Polska 1939-1992 pomniejsza w polskiej historii rolę Polaków, a wysławia rolę Żydow. Nie pisze nic o zbrodniach bezpieki, a podaje nazwiska żydowskich opozycjonistów. Jego książka była lekturą pomocniczą do nauki historii, zaakceptowaną przez ministra edukacji narodowej w 1993 roku.
Ejzensztal Ela - ur. 1916, s. Sendera, robotnik, aresztowany za udział w manifestacji komunistycznej na Rynku przed Magistratem 22 lutego 1933 r., skazany na 2 lata więzienia (1933).
Ekerling Ignacy - taksówkarz pochodzenia żydowskiego w Warszawie. Zamieszany w tajemnicze i okrutne morderstwo 16-letniego Bogdana Piaseckiego, syna Bolesława Piaseckiego, przewodniczącego Stowarzyszenia PAX w Warszawie, a przed wojną jednego z przywódców nacjonalistycznych organizacji polskich, nawołujących do bojkotu handlu żydowskiego. Bogdan został uprowadzony 22 stycznia 1957 w Warszawie. Dopiero 8 grudnia 1958 przypadkowo natrafiono na jego zwłoki. Był w bestialski sposób zamordowany; dokonano na nim rytualnego morderstwa, o które przez wieki posądzano Żydów. Dla wielu ludzi, nawet tych z Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, co prowadzili sprawę (F. Szlachcic „Gorzki smak władzy 1990), nie ulegało wątpliwości, że był to odwet i zemsta Żydów. Żydów, którzy chcieli pokazać i przestraszyć Polaków, że nawet po Październiku 1956 mogą robić w Polsce i z Polakami co im się rzewnie podoba - i to bezkarnie. Ekerling był głównym tropem i zarazem koronnym świadkiem. „On właśnie widział morderców. Odwoził Bogdana Piaseckiego z miejsca uprowadzenia przy ulicy Wejnerta do miejsca morderstwa przy ulicy Swierczewskiego. Plątanie zeznań, próba wyjazdu do Izraela oraz powiązania ze światem przestępczym obciążały kierowcę i umacniały podejrzenie o jego udziale (F. Szlachcic).
Ekier Jakub - LISTA NR 3 i 5; ur. w 1961 w Warszawie. Poeta, tłumacz, eseista, redaktor. Ukończył germanistykę na Uniwersytecie Warszawskim. W 1992 ukazał się jego tom „Z DNIA NA DZIEŃ, a w 1999 „PODCZAS CIEBIE. Tłumaczył m.in. Celana, Kunze, Frischa.
EKIER Jan - pianista, pedagog, kompozytor, redaktor, urodzony 29 sierpnia 1913 w Krakowie. W 1937 zdobył VIII nagrodę na III MIĘDZYNARODOWYM KONKURSIE PIANISTYCZNYM IM. FRYDERYKA CHOPINA w Warszawie. Od tego czasu koncertował w wielu krajach Europy, Ameryce Południowej i Japonii. Z działalnością pedagogiczną wiąże się aktywność edytorska Jana Ekiera. Rozpoczął ją jako członek zespołu redakcyjnego „Biblioteki Pedagogicznej, w której ukazywaly się najpopularniejsze pozycje światowej literatury fortepianowej z przeznaczeniem do użytku w szkołach. W 1959 roku został redaktorem naczelnym pomnikowego „Wydania Narodowego Dzieł Fryderyka Chopina, które ma być najbardziej autorytatywną edycją wszystkich utworów wielkiego kompozytora.
Ekiert Andrzej - był asystentem szefa sztabu do spraw operacyjnych w Kwaterze Głównej KFOR-2 w Prisztinie w Kosowie. Generał dywizji od 15 sierpnia 2003 r. 16 lutego 2005 r. awansowany do stopnia generała broni. Dowódca wielonarodowej dywizji Centrum-Południe w Iraku (18.07.2004). W lutym 2005 r. odznaczony przez Aleksandra Kwaśniewskiego - Stoltzmana Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
Ekiert Mirosława - dyrektor Zespołu Kontroli Finansowania Partii Politycznych i Kampanii Wyborczych Państwowej Komisji Wyborczej (05.2004).
Ekiert Wojciech - członek Rady Łódzkiej Regionalnej Kasy Chorych (03.2003).
Ekwiński Rafał - ur. w 1967 w Warszawie, artysta plastyk, swe prace wystawia głównie w USA.
Elceser Stanisław - PUBP Lubaczów.
ELCZEWSKA Halina – LISTA NR 9, jedna z osób, które ocalały z łódzkiego getta; pomysłodawczyni projektu Park Ocalałych w Łodzi.
ELCZEWSKA Halina LISTA NR 9, jedna z osób, które ocalały z łódzkiego getta; pomysłodawczyni projektu Park Ocalałych w Łodzi.
Eldar Akiba - znany dziennikarz izraelski. „Bojówkarze osadników powodowali spięcia z miejscową ludnością, stając się jakoby „panami tych obszrów („Midrasz-pismo zydowskie - „Cudu w Gazie (na szczęście) nie było, Uri Huppert, nr 10, październik 2005, str. 12).
Eliahu - był głównym rabinem Izraela. Pochodzi z tzw. szkoły Merkaz Haraw. Duchowy przywódca Narodowej Partii Religijnej. Rabini z tej szkoły: „Arbitralnie zakladają, że granice Izraela obejmuja tereny okupowane, które nigdy do Izraela nie były inkorpowane przez żaden rząd izraelski. Według mesjanistow religijnych Strefa Gazy należy, siłą boskiego nakazu, do Wielkiego Izraela („Midrasz-pismo żydowskie - „Cudu w Gazie (na szczęście) nie było, Uri Huppert, nr 10, październik 2005, str. 12).
Eliasz Andrzej - prezydent „European Association of Personality Psychology (11.2002). Rektor Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie (12.2002-05.2005).
Eliezer ben Jakub - rabin: „Strój wojownika nie może być nałożony na kobietę. („Midrasz, styczeń 2005, Bella Szwarcman-Czarnota - „Kobieta żołnierzem, str. 25).
Eljowicz Henryk - kolaborant sowiecki (1939-41). Odznaczony przez rząd żydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski (Źródło: „Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego, Warszawa 1978-92).
Elliott Monika - członek komitetu organizacyjnego międzynarodowej konferencji (w języku angielskim) „Abraham Joshua Heschel. Philosophy and inter-religious dialogue: between Poland and America, która odbyła się na UW w dniach 25-27 czerwca 2007. Konferencję zorganizował Instytut Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego przy udziale Żydowskiego Seminarium Teologicznego w Nowym Jorku, gdzie Heschel wykładał przez ostatnie dziesięciolecia swego życia, Żydowskiego Instytutu Historycznego w Warszawie, gdzie Heschel pracował w latach 1938-39, Instytutu Adama Mickiewicza oraz Uniwersytetu w Poczdamie; konferencja korzystała też ze wsparcia Fundacji Fritza Thyssena.
Elman - współpracownik szefa NKWD Berii. Brał udział w mordowaniu Polaków.
Elster Jakób - ur. 1912, s. Hersza, stolarz, zam. Górna 9, aresztowany za udział w manifestacji komunistycznej na Rynku przed Magistratem 22 lutego 1933 r., skazany na 4 lata więzienia (1933).
Elster Pola-Perla - polonofob, komunistka. Już od gimnazjalnych lat związana z żydowską organizacją lewicową Poalej-Syjon Lewica w Warszawie. Dwa razy aresztowana (1929 i 1933) za działalność antypaństwową. Podczas okupacji hitlerowskiej należała do kierownictwa Poalej-Syjon Lewicy w getcie warszawskim. Za jego zgodą działała także w Bloku Antyfaszystowskim utworzonym przez komórkę PPR w getcie. Wysyłana przez obie organizacje do innych gett na terenie Generalnego Gubernatorstwa i na terenach polskich włączonych do Rzeszy, była jedną z najlepiej poinformowanych osób o sytuacji Żydów w gettach. W grudniu 1942 była współorganizatorką Żydowskiej Organizacji Bojowej na terenie getta warszawskiego. W czasie likwidowania samoobrony w getcie została wywieziona do obozu w Poniatowie, skąd udało jej się zbiec i wrócić do Warszawy, gdzie ukrywała się u Polaków. Kontynuowała działalność polityczną i pod koniec 1943 została członkiem CK Poalej-Syjonu Lewicy. Komunizm w getcie warszawskim miał poparcie wielu Zydów. Nawiązała współpracę z polskimi komunistami w Warszawie i współdziałała z nimi w tworzeniu Krajowej Rady Narodowej w stolicy. Zastępując > Adolfa Bermana wzięła udział w pierwszym konspiracyjnym posiedzeniu KRN w nocy z 31 XII 1943 na 1 I 1944, któremu przewodniczył Bolesław Bierut. Na posiedzeniu tym zgłosiła akces Zw. Robotników Żydowskich w Polsce do KRN. Została zastępcą kierownika referatu spraw żydowskich przy Prezydium KRN. Została także członkiem konspiracyjnej komunistycznej Warszawskiej Rady Narodowej (Urzędu Miejskiego). Zginęła podczas Powstania Warszawskiego 27 IX 1944.
Elszt Zbigniew - członek Zarządu Netii (09.2000).
Elzenberg Henryk - 1887-1967, filozof, aksjolog, profesor Uniwersytetu Wileńskiego i Uniwersytetu Toruńskiego.
Elżanowski Andrzej - LISTA NR 3, ur. 21 stycznia 1950 w Przasnyszu, zoolog i paleontolog. W latach 1972-1983 asystent i adiunkt na UW, następnie pracował naukowo w USA i Niemczech (1983-1998). Od 1998 kierownik zakładu Zoologii Kręgowców Instytutu Zoologii Uniwersytetu Wrocławskiego. Od 2003 profesor tytularny. Autor kilkudziesięciu prac naukowych, znany badacz praptaków (archeopteryks). Członek międzynarodowych stowarzyszeń naukowych oraz komitetów i rad naukowych, m.in. Komitetu Biologii Ewolucyjnej i Teoretycznej PAN oraz Komitetu Narodowego do Spraw Współpracy z Międzynarodową Unią Nauk Biologicznych (IUBS) PAN. Od lat działa na polu humanitarnej ochrony zwierząt. Jest członkiem Krajowej Komisji Etycznej ds. Doświadczeń na Zwierzętach. Wegetarianin.
Engel Jerzy - były trener piłkarskiej reprezentacji Polski. Jego syn jest także trenerem.
Engel Karen - w artykule „W jaki sposob współczesna Austria zrobiła ze mnie nowoczesną matkę żydowską („Midrasz-pismo żydowskie, nr 10, październik 2005, str. 3538) wspomina pobyt w Austrii.
Engel Samuel - polonofob, komunista, terrorysta. Wielka Encyklopedia PWN (t. 3 1963), fałszywie czyni z niego patriotę polskiego podając, że w 1921 był uczestnikiem III postania śląskiego, co jest nieprawdą. Od 1923 członek Związku Młodzieży Komunistycznej w Łodzi. W kwietniu 1924 Engel zgłosił się jako wykonawca wydanego przez partię wyroku śmierci na informatorze policji Łuczaku. Zastrzelił go 28 IV 1924 w łódzkim parku Źródliska. Ujęty przez policję, został 16 V 1924 skazany na karę śmierci przez rozstrzelanie.
Engelgard Jan - (ur. 1957) publicysta, były działacz PAX, komentator „Słowa Powszechnego, „Katolika i „Kierunków, a w latach 90. XX w. - następcy „Słowa Powszechnego - „Słowa - Dziennika Katolickiego. Redaktor naczelny tygodnika „Myśl Polska i jego kontynuacji: „Nowa Myśl Polska, członek Zarządu Województwa Mazowieckiego.
Engelhardt Michał - polonofob, komuch, dziennikarz, obecnie jest redaktorem w portalu gazeta.pl - internetowy organ „Gazety Wyborczej. Do końca 2006 roku był redaktorem w Axel Springer Polska. Wcześniej był m.in. reporterem Radia ZET i Radia Eska. Współpracował m.in. z żydolewackim „Życiem Warszawy, żydokomunistyczną „Gazetą Wyborczą, żydokomunistycznym „Wprost.
Engelking Anna - LISTA NR 2; etnograf i językoznawca, absolwentka polonistyki i etnografii na Uniwersytecie Warszawskim. Pracuje w Instytucie Slawistyki PAN. Autorka książki „Klątwa. Rzecz o ludowej magii słowa (2000), współautorka albumu „Polesie. Fotografie z lat dwudziestych i trzydziestych (1996), redaktorka i współredaktorka kilku tomów zbiorowych. Autorka kilkudziesięciu artykułów z zakresu etnolingwistyki, problematyki tożsamościowej pogranicza kulturowego i językowego oraz historii etnografii polskiej. Prowadzi badania terenowe na pograniczu polsko-białorusko-litewskim i białorusko-ukraińskim, interesuje się antropologią kołchozu. Opracowuje spuściznę archiwalną i biografię naukową przedwojennego badacza Polesia i Macedonii, Józefa Obrębskiego, a także białoruskie materiały autobiograficzne z pogranicza dokumentu i literatury.
Engelking Jerzy - brat Barbary Engelking-Boni, która zajmuje się zawodowo holokaustem jako jedna z najbardziej prominentnych postaci Żydowskiego Instytutu Historycznego. Pochodzi z Sosnowca, jest zastępcą prokuratora generalnego. „Prokurator Jerzy Engelking zastąpił na stanowisku Kazimierza Olejnika. Engelking pracował w katowickiej prokuraturze. Jest zapalonym biegaczem i miłośnikiem jazzu. Nominacje na stanowisko zastępcy prokuratora generalnego 44-letniemu Engelkingowi podpisał premier Kazimierz Marcinkiewicz. W Ministerstwie Sprawiedliwości będzie nadzorował pracę prokuratury, w której pracuje od 15 lat. Engelking mieszka w Sosnowcu. Przez kilka lat kierował tamtejszą Prokuraturą Rejonową, był także wiceszefem prokuratury w Krakowie. Ostatnie cztery lata pracował w Katowicach w wydziale do walki z przestępczością zorganizowaną (...). W grudniu został przeniesiony do Prokuratury Krajowej, gdzie odpowiadał za systemy informatyczne. Engelking uchodzi za najszybszego prawnika w Polsce. Na spartakiadach prawniczych od wielu lat jest nie do pokonania zarowno na krótkich, jak i długich dystansach. Jest także wielkim miłośnikiem jazzu. Jeżeli z jego pokoju było słychać muzykę, to znaczyło, że szykuje się do ciężkiego przesłuchania - wspominaja koledzy. (Gazeta.pl Katowice, 05.15.2007). „A jako prokurator w tym kraju ja nie dostrzegam, aby ktoś nad kimś roztaczał parasole ochronne, i nie czuję z tego powodu dyskomfortu, bo śmiem twierdzić, że prokuratorzy w tym kraju z minimalnymi przypadkami, znanymi państwu chociażby z dnia wczorajszego, pracują i postępują rzetelnie i nie biorą pod uwagę żadnych koligacji osobistych, żadnych zależności partyjnych, bo to nie jest przedmiotem pracy prokuratora, to nie ma wpływu na pracę prokuratora. Prokurator kieruje się kodeksem, literą prawa. Ja tak postępowałem w prowadzonych przeze mnie śledztwach, nadzorowanych śledztwach i wierzę, jestem głęboko przekonany, że tak postępują inni prokuratorzy. (sejm.gov.pl, 05.15.2007). To właśnie prokurator Engelking natychmiast po objęciu stołka wiceprokuratora generalnego R.P. 16 stycznia 2006 roku nakazał wszczęcie wielu śledztw przeciwko Leszkowi Bublowi. Podlegli mu prokuratorzy, nawet w publicznych wypowiedziach mówili, iż swoje decyzje konsultują ze swoim szefem, który nadzoruje ich pracę z racji pełnionego urzędu. Ten Żyd odpowiada za gigantyczną - niespotykaną wcześniej w III R.P. - skalę politycznych szykan wobec lidera Polskiej Partii Narodowej, Leszka Bubla. Ręcznie sterując podległymi sobie prokuratorami, nakazał sporządzenie kilku aktów oskarżenia przeciwko Leszkowi Bublowi. Bezpośrednio odpowiada (!) za umorzenie śledztw przeciwko sprawcom dotkliwego pobicia syna Leszka Bubla, podłożenie bomby pod jego samochodem, który całkowicie spłonął w nocy przed jego domem zaledwie w kilkanaście sekund po zaparkowaniu. Odpowiada za odmowę wszczęcia śledztwa przeciwko sprawcom wielu internetowych kalumni i oszczerstw zamieszczanych po włamaniu się na stronę internetową PPN. Odpowiada za rewizję w domu Leszka Bubla i redakcji tygodnika „Tylko Polska. Ponosi odpowiedzialność za zakucie w kajdanki o 5 rano w dniu 7 grudnia 2006 roku Leszka Bubla i przewiezieie go do Tworek na przymusowe badania psychiatryczne, które nie stwierdziły żadnej choroby czy niepoczytalności. W czasie trwania badań w Tworkach nakazał zorganizowanie białostockiej Prokuraturze Okręgowej konferencji prasowej z równoległym bezprawnym podaniem do wszystkich mediów imienia i nazwiska Leszka Bubla. Jerzy Engelking jest spowinowacony z całą plejadą osób w Polsce o tym samym nazwisku, które udzielają się w żydowskich organizacjach w Polsce i na świecie. Dysponujemy nagraniami dwóch prokuratorów, którzy poza protokołem powiedzieli, iż zobowiązani zostali do stałego informowania w formie pisemnej ww. o postępach w śledztwach, które nakazał im dynamicznie prowadzić i jak najszybciej - przy maksymalnym rozgłosie - zakończyć i skierować akty oskarżenia do sądu.
Engelking Leszek - LISTA NR 5; „Urodzony 2 lutego 1955 r. w Bytomiu. Poeta, tłumacz i krytyk literacki. Ukończył (1979) filologię polską (specjalizacja filmoznawcza) na Uniwersytecie Warszawskim. Od 1984 do 1995 r. pracował jako redaktor w miesięczniku „Literatura na Świecie. W latach 1997-1998 wykładał historię literatury czeskiej oraz historię filmu czeskiego i słowackiego na Uniwersytecie Warszawskim (...). W grudniu 2002 obronił dysertację doktorską pt. „Codzienność i mit. Poetyka, programy i historia Grupy 42 w kontekście dwudziestowiecznej awangardy i postawangardy (promotor prof. dr hab. Grzegorz Gazda). Od 2003 r. jest adiunktem w katedrze Teorii Literatury na Uniwersytecie Łódzkim. Od kilku lat jest edytorem nowego wyboru pism Vladimira Nabokova w warszawskim wydawnictwie Muza S.A. (Wikipedia, 05.15.2007).
Engelking-Boni Barbara - LISTA NR 3, 13; w latach 80. składała książki Niezależnej Oficyny Wydawniczej NOWA. Kolportowała tygodnik „Wola i inne pisma podziemne. Publikowała w „Kulturze Niezależnej. W latach 70. organizowała zbieranie podpisów pod listem w obronie nauczycieli wyrzuconych za poglądy polityczne (Liceum im. Reytana). W swoim mieszkaniu zorganizowała wystawę druków niezależnych. Jedna z najbardziej aktywnych działaczek Żydowskiego Instytutu Historycznego; siostra wiceprokuratora Genernalnego R.P.; Dr hab. w IFiS PAN, kierownik Centrum Badań nad Zagładą Żydów; z wykształcenia psycholog. Ur. 1962 w Warszawie, ukończyła Wydział Psychologii UW (1988), następnie doktorantka (praca „Doświadczenie Holocaustu i jego konsekwencje w relacjach autobiograficznych pod kierunkiem prof. Aldony Jawłowskiej, obroniona 1993), następnie asystent, adiunkt i docent w IFiS PAN. Zainteresowania badawcze: doświadczenie Holocaustu w relacjach Ocalałych; próba opisu tego doświadczenia także w świetle wszelkich innych dostępnych źródeł (dokumentów urzędowych i osobistych, listów, relacji, wspomnień) i perspektyw (ofiar, świadków, katów); historia getta warszawskiego i jego życie codzienne; codzienność okupacyjnej Warszawy; wyzwania i dylematy moralne w okresie Zagłady. Od kilku lat prowadzi wykłady oraz seminaria (m.in. wspólnie z J. Leociakiem w IKP UW, oraz w SNS, SWPS) na temat warszawskiego getta i doświadczenia Holocaustu. Najważniejsze publikacje książkowe: „Na łące popiołów. Ocaleni z Holocaustu, „Zagłada i pamięć (na podstawie rozprawy doktorskiej), „Czas przestał dla mnie istnieć (analiza doświadczania czasu w sytuacji ostatecznej), „Getto warszawskie. Przewodnik po nieistniejącym mieście, „Holocaust and memory (angielski przekład „Zagłady i pamięci), „Szanowny panie gistapo. Donosy do władz niemieckich w Warszawie i okolicach w latach 1940-1941, „Pamięć, Historia Żydów Polskich przed, w czasie i po Zagładzie. „Przyznawaną corocznie przez Żydowski Instytut Historyczny nagrodę im. Łukasza Hirszowicza za rok 2004 została uhonorowana za całokształt swojej twórczości Barbara Engelking-Boni (...). Uroczystość wręczenia nagrody odbyła się 13 grudnia 2005 r. o godzinie 13.00 w Galerii Sztuki w Żydowskim Instytucie Historycznym w Warszawie przy ul. Tłomackie 3/5. Kierownik Centrum Badań nad Zagładą Żydów PAN (...). W 1988 r. ukończyła Wydział Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego. Prace doktorską „Doświadczenie Holocaustu i jego konsekwencje w relacjach autobiograficznych obroniła w 1993 roku. Jest docentem w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN, gdzie kieruje Centrum Badań nad Zagładą Żydów. Od kilku lat prowadzi wykłady oraz seminaria (m.in. wspólnie z dr Jackiem Leociakiem w Instytucie Kultury Polskiej UW, oraz w Szkole Nauk Społecznych i Szkole Wyższej Psychologii Społecznej) na temat warszawskiego getta i doświadczenia Holocaustu (www.forum-znak.org.pl/index.php?, 05.15.2007). Jest członkiem redakcji rocznika naukowego Centrum Badań nad Zagładą Żydów IFIS PAN. Wspólnie z J. Leociakiem jest autorką książki „Getto warszawskie. Przewodnik po nieistniejącym mieście. Prowadzi także wykłady w ATK.
Engelking-Teleżyńska Ewa - Warszawa. Pod koniec lat 70. (uczennica liceum Reytana) była jedną z organizatorek listu do władz w sprawie zwolnionych nauczycieli (zbierała podpisy i nosiła do KC). U niej w domu odbyła się wystawa niezależnej literatury (lata 70.). W latach 80. składała książki Niezależnej Oficyny Wydawniczej NOWA, pracowała przy składzie komputerowym „Woli i przygotowywała makiety do druku. Pod koniec lat 80. przygotowywała do druku dla „Karty książkę historyczną na temat wywózek na Syberię.
Engelman Anna - członek Zarządu Gminy Wyznaniowej Żydowskiej w Warszawie.
Engelmayer Krystyna i Akos - w ich domu była skrzynka kolportażowa TM. Krystyna i Akos współdziałali z Ksawerym Jasieńskim w dostarczaniu TM do radia i TV, i nie tylko. Pojedyncze numery przekazywali na Węgry przez Gezę Budę i Wojtka Maziarskiego. Nawiązali kontakt z Wrocławiem. Zrelacjonowali dla potrzeb TM obchody 3 maja 1982 r. w Nowej Hucie. U Engelmayerów i Jasieńskich wydrukowano dwa numery „Tygodnika Mazowsze. Akos wpłacił na rzecz „TM honorarium za wykłady o 1956 r. na Węgrzech. Tworzył Solidarność Polsko-Węgierską. Został uhonorowany m.in. Medalem Solidarności w 2005 r. (Gazet.pl).
Englert Michał - LISTA NR 4; ur. 04.05.1975. r. w Warszawie. W 2000 r. ukończył studia na Wydziale Operatorskim PWSFTviT w Łodzi. Syn aktorki Marty Lipińskiej oraz aktora i reżysera teatralnego Macieja Englerta. Operator.
Epstein Benno - laryngolog z Pragi, docent, przybył do Zamościa wraz z transportem Żydów czeskich z Terezinu w marcu 1942 r.
Epstein Mieczysław - 1833-1914, przemysłowiec, prezes Giełdy Warszawskiej. Pochodził z najbogatszej rodziny warszawskich bankierów XIX w.: Adam, Jakub, Jan, Józef, Herman.
Epsztajn Eljasz - syjonista, skarbnik TOZ, prezes Związku Kupców (1929 - 1932), radny miejski, kupiec (1918), skarbnik TOZ (1934), właściciel składu aptecznego, członek Judenratu, skarbnik Stowarzyszenia Średniej Szkoły Żydowskiej Ogólnokształcącej (1935), zamieszkały przy ulicy Staszica, w latach 30. płacił ponad 100 zł rocznej składki na gminę żydowską, jeden z kilkudziesięciu najbogatszych Zamościan - Żydów.
Epsztein Maria - Autorka „Macierzyństwa za drutami, książki wydanej przez Kanadyjską Fundację Dziedzictwa Polsko-Żydowskiego w Montrealu, 2005.
Epsztein Tadeusz - dr nauk historycznych, pracuje w Instytucie Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN i zajmuje się historią społeczną. Swoje zainteresowania skierował przede wszystkim na obszary byłych Kresów Rzeczpospolitej.
Erbel Andrzej - Białystok. W 1980 r. współzałożyciel Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność Akademii Medycznej w Białymstoku, działacz sekcji informacyjnej i redaktor pisma „Serwis Informacyjny Komisji Zakładowej Solidarność AM, wychodzącego do wprowadzenia stanu wojennego. Organizator dostaw do AM innych pism z regionu, np. „Biuletynu Informacyjnego Solidarność Regionu Białystok. W latach 1988-89 w redakcji pisma „Czyn, organu Niezależnego Ruchu Społecznego im. ks. Jerzego Popiełuszki, oraz „Romb. Pismo Chrześcijańskiej Demokracji (1989).
Erbesfeld Moszko - ur. 1910, robotnik, komunista, aparat techniczny KPP, aresztowany w masowych aresztowaniach komunistów zamojskich w 1932 r. (1932), skazany na 3 lata więzienia (1932).
Erdman-Walendowska Anna - Warszawa, latach 1977-79 (wraz z mężem Tadeuszem) w swoim mieszkaniu prowadziła salon kultury niezależnej. Odbywały się tam spotkania literackie, wieczory autorskie, koncerty, prelekcje, dyskusje i wieczory z udziałem twórców kultury. W jej mieszkaniu mieścił się również sklepik wydawnictw niezależnych.
Erenburg Ilii - główny pisarz stalinowskiego reżimu. Odznaczony Stalinowską Nagrodą Pokoju. W czasie II wojny światowej był w „Żydowskim Komitecie Antyfaszystowskim - autentycznym przedstawicielstwie społeczności żydowskiej w ZSRR („Midrasz, styczeń 2005).
Erenc Romuald - urodził się w Sieradzu w 1965 roku; publicysta, doktor sztuki, nauczyciel - muzyk. Studiował w Akademii Muzycznej w Łodzi w klasie gitary. Studia podyplomowe odbył w Bundesakademie fur Musikalische Jugendbildung w Trossingen (Niemcy). Organizował i współorganizował wiele przedsięwzięć muzycznych w kraju i za granicą. Dyrektor Miejskiego Domu Kultury w Sieradzu.
Erenrajch Aleksander-Izaak - polonofob, radykalny i fanatyczny komunista, historyk (UWarsz.). Nauczyciel w żydowskiej szkole realnej w Płocku. Od 1916 członek Socjal-Demokracji Królestwa Polskiego i Litwy (SDKPiL), a od 1918 Komunistycznej Partii Robotniczej Polski (później KPP). Od 1919 mieszkał w Warszawie. Był nauczycielem historii w „komunistycznym gimnazjum żydowskim F. Buki (pedagodzy komuniści lub o sympatiach komunistycznych przyciągali młodzież z rodzin żydowskich o podobnych poglądach). Był jednym z założycieli Związku Młodzieży Komunistycznej w Polsce. Jego wyjątkowy radykalizm komunistyczny spowodował, że w 1927 musiał odejść z gimnazjum (zażądała tego jego właścicielka). 1928-39 dyrektor rocznych Kursów Nauczycielskich przy Gminie Zydowskiej w Warszawie. Po wybuchu wojny polsko-niemieckiej we wrześniu 1939 i zajęciu ziem wschodniej Polski przez Armię Czerwoną, udał się do Krzemieńca na Wołyniu. Tam wysługiwał się okupacyjnym władzom sowieckim i brał udział w sowietyzacji sławnego Liceum Krzemienieckiego. Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej w czerwcu 1941 zginał z rąk hitlerowców.
Eret Maciej - Nieruchomości Komercyjne, Emmerson Kraków.
Eret Zbigniew - Zdzieszowice.Współautor i kolporter ulotek. Zatrzymany 14 grudnia 1981 r., osadzony w Areszcie Śledczym w Kędzierzynie Koźlu; zwolniony tego samego dnia. Aresztowany w marcu 1982 r., osadzony w Areszcie Śledczym w Opolu, w maju 1982 r. uniewinniony przez sąd Śląskiego Okręgu Wojskowego we Wrocławiu na sesji wyjazdowej w Opolu. Zmuszony do zwolnienia się z pracy. W 1980 r. współorganizator zakładowych struktur „Solidarności, wiceprzewodniczący KZ Zakładów Koksowniczych w Zdzieszowicach. Działacz zakładowych podziemnych struktur „S. 1989-91 przewodniczący KZ.
Erez Yossi - przedstawiciel Jointu na Polskę.
Erhardt Ludwik - LISTA NR 4; ur. 1934, krytyk muz., muzykolog; współpracownik PR, red. nacz. „Ruchu Muzycznego (od 1971); popularyzator muzyki polskiej i obcej, autor zbiorów, felietonów „Papierowe nosy, „Poniżej muzyki oraz monografii baletów Strawińskiego, twórczości J. Brahmsa i K. Pendereckiego. Związany z Narodowym Instytutem Fryderyka Chopina.
Eris Irena - LISTA NR 10; urodziła się w roku 1949 w Warszawie. Studiowała farmację. W czasie studiów zaczęła tworzyć pierwsze kosmetyki w uczelnianym laboratorium - dla siebie (miała problemy ze swoją cerą trądzikową i alergiczną) oraz dla znajomych i przyjaciół. Okres studiów był dla niej czasem wytężonej nauki i zabawy. W czasie studiów poznała swojego przyszłego męża Henryka Ofingera. Po ukończeniu studiów podjęła swoją pierwszą pracę w Laboratorium Badawczo- Wdrożeniowym warszawskiej Polfy. Studia doktoranckie ukończyła w 1978 roku. Doktorat zrobiła podczas bezpłatnego urlopu wychowawczego. 1982 to bardzo ważna data w jej życiu. W tymże roku rodzice Ireny Eris otrzymali spadek, który postanowili przekazać córce, by ta mogła realizować swoje marzenia i rozpocząć pracę na własny rachunek. Po roku przygotowań w 1983 roku rusza produkcja, początkowo zaledwie 2 wersji kremów. W prowadzeniu przedsiębiorstwa od początku pomagał pani Irenie Eris mąż - pracując jednocześnie w Ministerstwie Komunikacji. Po roku zrezygnował jednak z państwowej posady i poświęcił się zupełnie budowaniu wspólnej firmy rodzinnej. Obecnie Laboratorium dr Irena Eris jest spółką akcyjną, w której Irena Eris i jej mąż Henryk Orfinger mają po 50% udziałów.
Erlich Joachim - pułkownik, szef Oddziału Szyfrowego w latach 1946-1952 I Dywizji Kościuszkowskiej.
Ermler Fridrich - reżyser, wchodził w skład Żydowskiego Komitetu Antyfaszystowskiego w ZSRR („Midrasz, styczeń 2005).
Ernest Stefan - autor „O wojnie wielkich Niemiec z Żydami Warszawy 1939-1943, Warszawa 2003.
EROL YAKUP -plakacista, scenograf, ilustrator, malarz, urodzony w 1941 roku w Zamościu, obywatel Turcji, mieszka i tworzy w Warszawie. Autor portretu CZŁOWIEK ROKU 1989 - LECH WAŁĘSA dla „El Periodico w Barcelonie w 1989. Portret ten jest szyderstwem graficznym - znany obraz Czarnej Madonny z Częstochowy udekorował znaczkiem z fotografią Lecha Wałęsy, który w klapie marynarki ma znaczek Czarnej Madonny jako Matki Boskiej, religijnej patronki lidera „Solidarności.
Eshed Aliza - reżyser, wspólnie ze Shennar Yehudith jest autorką filmu „Spóźniony uścisk. Film był pokazany na IV Międzynarodowym Festiwalu Filmowym Żydowskie Motywy, który odbył sie w dniach 5-10 maja 2007 roku w Warszawie. „Ukończyła Uniwersytet Hebrajski w Jerozolimie, przez 20 lat pracowała jako asystentka ministra, a później premiera Shimona Peresa; była przedstawicielem Roberta Maxwella w Izraelu. Ostatnio pracowała jako dyrektor ds. Public Relations i wydawnictw w departamencie dochodów krajowych w Ministerstwie Finansów (Folder IV Międzynarodowego Festiwalu Filmowego Żydowskie Motywy, str. 56).
Estreich Stanisław - członek Trybunału Stanu desygnowany przez Samoobronę RP (23.10.2001). Dziekan Okręgowej rady Adwokackiej w Lublinie (11.2001).
Estrin - wspólpracownik szefa NKWD Berii. Brał udzial w mordowaniu Polaków.
Etel Robert - Słupsk. Od początku stanu wojennego do stycznia 1982 r. drukował i rozpowszechniał komunikaty, plakaty, ulotki i rysunki sygnowane przez Tymczasowy Komitet Strajkowy „Solidarność Regionu Słupskiego.
Etłinger Henryk - członek Komisji Kodyfikacyjnej RP; lata międzywojenne, II Rzeczpospolita.
Ettinger Mieczysław - sekretarz Naczelnej Rady Adwokackiej; lata międzywojenne, II Rzeczpospolita.
Evangelou Evangelos - czlonek Rady Młodych Przedsiębiorców (info.ze str.RMP). „Grek, Cypryjczyk, od 13 lat na stałe zamieszkały w Polsce. Absolwent amerykańskiej wyższej szkoły New York Institute of Technology, Wydziału Zarządzania. Wiceprezes, Dyrektor Operacyjny i Członek Zarzadu Grupy Kapitalowej Central European Distribution Company (CEDC); notowanej na amerykańskim rynku giełdowym NASDAQ, będącej najwiekszym producentem, importerem i dystrybutorem alkoholi w Polsce oraz właścicelem dobrze znanych marek takich jak: Bols, Żubrówka, Absolwent, Soplica, etc. Ponadto prezes dwóch spółek: Fine Wine&Spirits (FW&S) i Piwnica Wybornych Win (PWW), zajmujących się dystrybucją najlepszych win i szampanów pochodzących od najbardziej prestiżowych producentów z całego świata.
Evron Yehuda - przewodniczący Komitetu Restytucji Mienia Żydowskiego.
Ewald-Alemany-Katarzyna-Raatz - muzyk.
Eysymont Janusz - Warszawa. W latach 80., po rozwiązaniu Związku Polskich Artystów Plastyków, był jego przedstawicielem w Komitecie Porozumiewawczym Stowarzyszeń Twórczych i Naukowych. Jako ogólnopolski koordynator organizował niezależne wystawy; wystawiał również swoje obrazy (m.in. w kościele na Żytniej, w Duszpasterstwie Środowisk Twórczych, Muzeum Archidiecezji Warszawskiej). Zmarł w 1991 r.
Eysymont Jerzy - urodzony w 1937 (?) r. w Łucku. Ukończył ekonomię na Uniwersytecie Warszawskim, następnie pracował w Zakładzie Badań Ekonomicznych Komisji Planowania przy Radzie Ministrów, Centrum Informatycznym Polskiej Akademii Nauk oraz na Wydziale Nauk Ekonomicznych jw. W latach 1979-80 uczestniczył w opracowaniu projektu radykalnego programu ekonomicznego dla kraju przez grupę Leszka Balcerowicza, wówczas jeszcze członka PZPR i lektora KC. Od 1980 r. należał do „Solidarności i był doradcą Komisji Krajowej Związku. W latach 1988-91 był członkiem Komitetu Obywatelskiego przy Lechu Wałęsie. W 1990 r. współtworzył Porozumienie Centrum. W latach 1991-92 był ministrem-kierownikiem Centralnego Urzędu Planowania w rządach J.K. Bieleckiego i J. Olszewskiego. W latach 1991-97 był posłem, początkowo z ramienia PC, od 1992 w klubie liberałów. Od 1993 r. był w wałęsowskim BBWR. Od 1995 r. był związany z Partią Republikanów, której był przewodniczącym. W 1998 r. partia ta połączyła się ze Stronnictwem Konserwatywno-Ludowym, a on został wiceprezesem SKL i wiceministrem gospodarki. Mason, członek Rady Stowarzyszenia Euroatlantyckiego.
Eysymontt Maria - członek (tylko z nazwy, bo całkowicie opanowanego przez Żydów) Polskiego Towarzystwa Psychologicznego.
Ezdrasz - miał wyprowadzić Żydów z niewoli babilońskiej.
Ezechiel - jeden z proroków żydowskich.
Faber Fritz - rdzenny Żyd, jego wynalazkiem tj. cyklonem B, uśmiercano zarówno Żydów jak też inne narodowości. Wcześniej zdążył zostać laureatem Nagrody Nobla w dziedzinie chemii.
Faber Maciej - Jerzy Szmid wspomina: „Naświetlanie blach Tygodnika Mazowsze odbywało się w eleganckiej piwnicy u Maćka, lokal w kamienicy przy ul. Prażmowskiego. Maciek był wtedy studentem Politechniki Krakowskiej. Pożyczał nam też bez wiedzy rodziców ich samochód (Fiat 125 p) do przewożenia różnych wydawnictw książkowych i bibuły - dokładnie w czasie, kiedy SB rekwirowało za to właśnie samochody (gazeta.pl).
Faber Samuel - żołnierz AK. Jakub Górski „Jurand tak wspomina spotkanie z nim: „Gdy wyszedłem z karceru, zaraz wzięli mnie na górę i Faber (kto to był, nie wiem, czy to Polak, czy Rosjanin, na pewno Żyd) kazał mnie związać. Zawiązali mi usta szmatą i między ręce i nogi wsadzili mi kij, na którym mnie zawiesili, po czym do nosa zaczęli mi wlewać chyba ropę. Po jakimś czasie przestali. Przytomności nie straciłem, więc wszystko do końca czułem. Dostałem od tego krwotoku (...). Był jednym z głównych bohaterów afery związanej z przejmowaniem i sprzedażą pożydowskich domów („Wokół Jedwabnego pod redakcją P. Machcewicza i K. Persaka, Warszawa 2002, t. 2, s. 379-380).
FABIANOWSKI Andrzej – LISTA NR 17, współautor książek: „Problematyka żydowska w romantyzmie polskim” i „Mickiewicz mistyczny”. Dr hab. nauk filologicznych, profesor w Instytucie Literatury Polskiej na Uniwersytecie Warszawskim.
FABIANOWSKI Andrzej – LISTA NR 17, współautor książek: „Problematyka żydowska w romantyzmie polskim i „Mickiewicz mistyczny. Dr hab. nauk filologicznych, profesor w Instytucie Literatury Polskiej na Uniwersytecie Warszawskim.
Fabisiak Joanna - (ur. 7 lipca 1950 w Warszawie) z wykształcenia polonista, poseł na Sejm RP III kadencji z listy AWS oraz V kadencji z listy Platformy Obywatelskiej. Matka Tomasza Machały reportera serwisu informacyjnego Wydarzenia telewizji Polsat. Do 2005 pełniła funkcję radnej m. st. Warszawy.
Fabjańska Monika - polonofob, dywersant, aktywistka żydowska, dyrektor tzw. „Instytutu Kultury Polskiej w Nowym Jorku, którego dzialałność to przede wszystkim popularyzacja i propagowanie kultury żydowskiej.
FAGAN Ed - Miliard euro odszkodowania za przedwojenne obligacje, których posiadaczami byli polscy Żydzi wystąpić chce Żyd Ed Fagan, adwokat specjalizujący się w restytucji mienia ofiar Holokaustu. Jak donosi Rzeczpospolita(2006-06-21), Amerykanin ma na swoim koncie wiele sukcesów. W ostatnich latach zdołał wywalczyć dla ofiar Holokaustu miliardy dolarów od szwajcarskich banków, a także niemieckich i austriackich przedsiębiorstw.Na zorganizowanej przez niego konferencji prasowej publicznie podarł stuzłotowy polski banknot.W związku z tym Stowarzyszenie Przeciwko Antypolonizmowi złożyło w warszawskiej prokuraturze zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa.Prokuratura odmówiła wszczęcia śledztwa!!!.
Fajans Kazimierz - 1886-1975, profesor w Monachium, matematyk światowej sławy.
Fajans Wacław - profesor WSH, wiceminister skarbu w RP.
Fajer Markus - członek zarządu Gminy Wyznaniowej Żydowskiej w Szczecinie.
Fajerman ELŻBIETA - przewodnicząca oddziału Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego Żydów w Polsce. źródło: fzp.jewish.org.pl
Fajkowska Jolanta - dziennikarka i prezenterka telewizyjna, z wykształcenia slawistka i historyk sztuki. Była stypendystką BBC /Londyn, Wielka Brytania/, National Forum Foundation /Waszyngton, USA/ i Fundacji Kościuszkowskiej /Nowy Jork, USA. Zrealizowała liczne reportaże z wydarzeń kulturalnych w Polsce m.in. Festiwal Dialogu Czterech Kultur w Łodzi, Festiwal Kultury Żydowskiej na krakowskim Kazimierzu. Otrzymała m. in. medal Powstania w Getcie Warszawskim im. Mordechaja Anielewicza (!). Jej córka, Maria Niklińska jest aktorką. Uczestniczka Festiwali Kultury Żydowskiej w Krakowie.
Fajks Piotr - dyrektor Biura Współpracy Międzynarodowej i Handlu Telewizji Polskiej S.A. (03.11.2004-05.2005). Był dyrektorem programowym telewizji Polsat (09.2002-22.09.2004). W telewizji Polsat pracował od 1993 r.
Fajsztat Zalman - dowódca oddziału „Zygmunt. Początkowo współpracował z GL, potem wszedł w jej skład.
Falandysz Lech-Aaron Fleischman - (ur. 27.10.1942, zm. 23.02.2003). W latach 1985-89 pisywał artykuły i felietony do pism: „Praworządność, „Tygodnik Mazowsze, „Nowy Ton, „Krytyka. Systematycznie publikował w piśmie Komisji ds. Interwencji i Praworządności „Prawo i Bezprawie, a także w „PWA - Przegląd Wiadomości Agencyjnych. Pisał dla „Tygodnika Mazowsze felietony i komentarze prawne. Robił to z dużą ochotą. W niewielkich ilościach rozprowadzał „TM wśród znajomych. Demonstracyjnie chodził po Wydziale Prawa UW z Tygodnikiem w garści. Szef Kancelarii Prezydenta Wałęsy. Twórca tzw. „falandyzacji prawa.
Falber Andrzej - autor dokumentu „Trudne pojednania (2002). Film dotyczy relacji pomiędzy młodzieżą polską i żydowską.
Falej Monika - Przewodnicząca Rady Organizacji Pozarządowych Miasta Olsztyn. Wiceprzewodnicząca Rady Organizacji Pozarządowych Województwa Warmińsko-Mazurskiego. źródło: fzp.jewish.org.pl
FALIŃSKI Stanisław – LISTA NR 9
FALIŃSKI Stanisław – LISTA NR 9
Falk Ignacy - żydowski polityk związany zarówno w okresie dwudziestolecia międzywojennego, jak i po wojnie, z żydowską partią socjalistyczną Bund. W czasie II wojny światowej przebywał w getcie warszawskim, zatrzymany przez Niemców we wrześniu 1942 r., został odstawiony na Umschlagplatz i wysłany do obozu koncentracyjnego, do którego nie dotarł, uciekając w drodze z pociągu. Po powrocie do getta, Falk uczestniczył w powstaniu, a po jego upadku ukrywał się w bunkrze przy ulicy Wałowej 2, skąd Niemcy ponownie odstawili go na Umschlagplatz. Członek prezydium CKŻP (Centralny Komitet Żydów Polskich), z ramienia Bundu, w 1945 r., delegat CKŻP podczas wizytowania komitetów na kielecczyźnie. Po wojnie jeden z czołowych polityków Bundu. Autor relacji z getta warszawskiego.
Falkowska Janina - University of Western Ontario, Kanada, autorka pracy „Głosy z zewnątrz: recepcja filmów Andrzeja Wajdy w krajach anglojęzycznych.
FALKOWSKA Marta – LISTA NR 17, Warszawa FERRAS-TASCÓN Manuel – LISTA NR 9, dziennikarz Telewizji Polskiej i „Radia dla Ciebie”.
FALKOWSKA Marta LISTA NR 17, Warszawa FERRAS-TASCN Manuel LISTA NR 9, dziennikarz Telewizji Polskiej i „Radia dla Ciebie.
Falkowski Bolesław-Fajngold - polonofob, komunista, stalinowiec, agent sowiecki. Ukończył 3 klasy szkoły początkowej w 1916. Od 1921 członek Komunistycznej Partii Robotniczej Polski (poprzedniczka KPP) w Warszawie. W 1926 zawieszony na rok w prawach członka partii za malwersacje, kiedy był buchalterem pisma partyjnego „Wolnomyśliciel Polski. 1927-29 pracownik w sowieckim przedstawicielstwie handlowym w Warszawie, będąc agentem sowieckim. 1929-32 pracownik kina „Grand w Łodzi, a od 1932 Biura Kinematograficznego „Sfinks w Warszawie. Z polecenia parti w latach 1933-39 działacz Zw. Zaw. Pracowników Branży Kinematograficznej w Polsce i jednocześnie w latach 1936-38 sekretarz komórki „filmowców KPP. Po zajęciu wschodniej Polski przez Armię Czerwoną we wrześniu 1939 przedostał się do Białegostoku i wysługiwał się okupacyjnej władzy sowieckiej (m.in. kierownik giełdy pracy i sekretarz Zw. Zaw. Spożywców). Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej w czerwcu 1941 uciekł aż do Samarkandy (Uzbekistan), gdzie pracował jako buchalter w szkole rzemieślniczej. W 1943 dostał polecenie wstąpienia do komunistycznego Związku Patriotów Polskich; był przewodniczącym lokalnego oddziału. W listopadzie 1944 przyjęty do PPR i 1 VI 1945 przeniesiony do Wilna jako przedstawiciel ZG ZPP w Republice Litewskiej. Jesienią porzucił placówkę wileńską i przyjechał do Polski, za co został usunięty z PPR. Wkrótce potem, z braku kwalifikowanych ludzi chcących współpracować z narzuconym Polsce komunistycznym reżymem, dostał nakaz przeniesienia się do Łodzi na stanowisko dyrektora Centralnej Dyrekcji Kin Objazdowych Przedsiębiorstwa Państwowego „Film Polski.
Fallaci Oriana - Znana włoska dziennikarka, zmarła niedawno. „Geneza Siły Rozumu jest równie zaskakująca, jak treść. Oriana Fallaci chciała jedynie napisać postscriptum zatytułowane Dwa lata później, czyli krótkie uzupełnienie do trzydziestego wydania Wściekłości i Dumy. (Ponad milion egzemplarzy we Włoszech, bestseller w każdym z wielu krajów, w których ukazały się przekłady). Lecz gdy skończyła pracę, spostrzegła, że napisała drugą książkę. Fallaci wychodzi tym razem od barbarzyńskich napaści oraz gróźb śmierci, na które wystawiła ją Wściekłość i Duma, a identyfikując się z Mistrzem Cecco, spalonym żywcem przez inkwizycję za swoją książkę w roku 1328, ukazuje nam się jako Mistrzyni Cecca, zatwardziała i niepoprawna heretyczka, którą siedem stuleci później spotyka ten sam los. Pomiędzy pierwszym i drugim stosem znajdziemy bezkompromisową analizę tego, co Autorka nazywa Pożarem Troi, czyli Europy, która jej zdaniem nie jest już Europą: jest już Eurabią, kolonią islamu. (A Włochy to bastion owej kolonii) Dokonuje analizy według klucza historycznego, filozoficznego, moralistycznego, politycznego, jak zawsze stawiając czoło zagadnieniom, którym nikt nie ośmiela się stawić czoła, i posługując się żelazną logiką. Siła Rozumu to hymn na cześć rozsądku i prawdy. Czytelnik znajdzie w niej niewyczerpane bogactwo faktów i przemyśleń, także w odniesieniach o charakterze osobistym. Wydawca: Cyklady.
Falzmann Michał - Inspektor Najwyższej Izby Kontroli, który wykrył aferę FOZZ. Falzmann próbował przekazać najwyższym władzom, partiom politycznym i opinii publicznej informacje o grabieży zasobów finansowych Polski. We wtorek, 16 lipca 1991 r. skierował do dyrektora oddziału okręgowego NBP w Warszawie następujące pismo: „Działając na podstawie upoważnienia nr 01321 z dnia 27 maja 1991 roku Najwyższej Izby Kontroli do przeprowadzenia kontroli w Narodowym Banku Polskim, proszę o udostępnienie informacji, objętych tajemnicą bankową, o obrotach i stanach środków pieniężnych (gotówkowych i bezgotówkowych) Funduszu Obsługi Zadłużenia Zagranicznego, Warszawa, ul. Miła 2. W kilka godzin po tym, tego samego dnia, Anatol Lawina, dyrektor Zespołu Analiz Systemowych NIK, przekazał mu polecenie Prezesa NIK, prof. Waleriana Pańki, o odsunięciu go od wszelkich czynności kontrolnych prowadzonych przez Zespół. Następnego dnia Michał Falzmann nie żył - zmarł w wieku 38 lat na zawał serca. W opinii części osób, ten zbieg okoliczności jak i fakt, że w aferę FOZZ były zamieszane służby specjalne, świadczą o możliwości zabójstwa.
Fałowski Adam - LISTA NR 5. Prof. dr hab. profesor nadzwyczajny z tytułem naukowym, językoznawca, kierownik Katedry Ukrainistyki UJ. Członek m.in.: Komisji Językoznawstwa Polskiej Akademii Nauk i Komisji Słowianoznawstwa Polskiej Akademii Nauk, Oddział w Krakowie; Towarzystwa Miłośników Języka Polskiego i Polskiego Towarzystwa Ukrainistycznego; Rady Naukowo-Programowej serii „Krakowskie Zeszyty Ukrainoznawcze.
Fangor Wojciech - malarz, grafik, plakacista, rzeźbiarz. Tuż po wojnie, w nowo tworzonym stalinowskim PRL-u, Wojciech Fangor był twórcą kanonicznych dzieł malarskich socrealizmu.
FANTI Rafał - LISTA NR 10. Nauczyciel w Społecznym Gimnazjum nr 20 w Warszawie. Uczy geografii, zasiada w Radzie Szkoły, jest posłem. Chodził do jednej klasy (Babilonu) z Jędrkiem Owsińskim i Maćkiem Górnym.
Farkas Alekssandra - polonofob, tygodnik żydowski „Angora.
Farkas Mihaly - szef węgierskiej bezpieki, członek Biura Politycznego KC węgierskiej partii komunistycznej. Najgorszy kat Węgrów. Został pochowany zgodnie z żydowskim rytuałem na swoje życzenie.
Farmus Zbigniew - asystent Szeremietiewa w rządzie Jerzego Buzka, podejrzany i oskarżony o korupcję.
FAZENDER Barbara - rzeźbiarka, urodziła się w 1947 r. we Wrocławiu. Ukończyła ASP w Warszawie. W 1976 r. jako stypendystka rządu włoskiego realizowała rzeźby w Carrarze. Brała udział w wielu międzynarodowych sympozjach rzeźbiarskich, projektowała scenografię i kostiumy dla Teatru TV. Cztery jej prace znajdują się w zbiorach Muzeum Sztuki w Łodzi.
Fećko Zbigniew - funkcjonariusz SB z Wydziału III, a następnie IV KW MO w Krakowie. Był oficerem prowadzącym m.in. ks. Antoniego Duszyka ps. „Tosiek, „Harry („Księża wobec bezpieki, ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski, str. 377).
Feder Syma Zofia - polonofob, działalność w kierunku oderwania ziem wschodnich od Polski. Odznaczona przez rząd żydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski. (Źródło: „Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego, Warszawa 1978-92).
Federowa Maria - aktywistka stalinowska w Polsce.
Fedirko Jan - LISTA NR 5. Sekretariat Polsko-Ukraińskiej Inicjatywy Współpracy „Razem, Europejski Dom Spotkań - Fundacja Nowy Staw, Lublin. Wiceprzewodniczący Porozumienia Młodych Euroregionu Bug.
Fedorowicz Andrzej - LISTA NR 12. Ur. 30 grudnia 1950 w Łomży, woj. podlaskie. Metryka na twarzy, poseł na Sejm RP IV i V kadencji (od 2001). Należy do partii Liga Polskich Rodzin. W 1981 r. założył pierwszą drukarnię, w której zaczęto wydawać „Biuletyn Informacyjny Solidarność Regionu Białystok, którego drukiem kierował do 1985 r. Zapewniał druk także innym niezależnym pismom lokalnym i zakładowym, jak „Wątek (FAST-y), „Smoluch (Fabryka Przyrządów i Uchwytów), „Izolator (Zakład Energetyczny), „Goniec Wojenny (Solidarność Rolników Indywidualnych). Drukował także plakaty, ulotki i znaczki Wolnej Poczty. Jednocześnie uczył druku. W 1985 r. założył nowe pismo „Druk Ulotny, podejmując współpracę m. in. z Andrzejem Gwiazdą, Anną Walentynowicz; pismo wydawano do 1989 r. W 2006 roku startował na urząd prezydenta Białegostoku, uzyskał 2,16% (1909 głosów), co dało mu 5. miejsce. Kilka lat temu dopuścił się profanacj grobu Romana Dmowskiego, kradnąc i wyrzucając z niego kwiaty i wieńce złożone kilka godzin wcześniej przez członków Polskiej Partii Narodowej i Stronnictwa Narodowego. Zwany od tamtego czasu cmentarną hieną.
Fedorowicz Anna - LISTA NR 2; artystka, malarka.
Fedorowicz Ewaryst - dyr generalny agencji reklamowej Locomotiva i współwłaściciel firmy Strategion.
Fedorowicz Jacek-Schmidt - LISTA NR 2, 3. Ur. 18 lipca 1937 w Gdyni -satyryk i aktor, z wykształcenia plastyk. W latach 1980-89 był autorem wielu rysunków, projektów graficznych, felietonów (np. w „Tygodniku Mazowsze), audycji satyrycznych, ukazujących się na kasetach, programów realizowanych na video („Video NOWA). Brał udział w Tygodniach Kultury Chrześcijańskiej, zorganizował wystawę objazdową poza cenzurą. Za komiks „Solidarność-500 pierwszych dni, który ukazał się w 1984 r. (współautorzy Jan Owsiński, Wojciech Starzyński, Andrzej Witwicki - ps. Zespół „4R) otrzymał nagrodę „Solidarności. Jeżdżąc po Polsce, zbierał kasety dla Archiwum Solidarności. Obecnie prostacko szydzi ze wszystkiego, co nie jest żydowskie. Publikuje cotygodniowe felietony satyryczne w „Gazecie Telewizyjnej - dodatku „Gazety Wyborczej. Jest laureatem Nagrody Kisiela za 1994 r. Inne jego nagrody i wyróżnienia to m.in.: 1975 - Złoty Mikrofon za radiowe programy rozrywkowe; 1987 - Nagroda „Solidarności za programy satyryczne rozprowadzane w „Drugim obiegu na kasetach video; 1996 - Wiktor 95 i 2000; 2002 - Gwiazda Telewizji Polskiej statuetka wręczona z okazji 50-lecia TVP „za oryginalne rozrywkowe programy telewizyjne. Poseł V kadencji Sejmu. Okres urzędowania od 25 września 2005. Partia polityczna - Platforma Obywatelska Rzeczypospolitej Polskiej. Ukończył Wydział Malarstwa Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Gdańsku (dyplom w 1960). Należał do składu aktorskiego gdańskiego, studenckiego teatru Bim-Bom (w latach 1954-1960). W drugiej połowie lat 60. występował w Telewizji Polskiej, gdzie współtworzył m.in. wraz z Jerzym Gruzą programy rozrywkowe „Poznajmy się, „Małżeństwo doskonałe, „Kariera i Runda. Współtworzył w latach 70. w radiowym (Program III) programie satyrycznym „60 minut na godzinę, gdzie występował w kilkunastu rolach, tworząc m.in. słynne postacie Kolegi Kierownika i Kolegi Kuchmistrza. Prowadził też w radiu poranne pogadanki. W latach 70. często występował na estradzie; w programie „Popierajmy się wraz z Tadeuszem Rossem, Piotrem Szczepanikiem i Ryszardem Markowskim, a później, do stanu wojennego, w indywidualnych wieczorach autorskich. Od początku stanu wojennego zerwał kontakty z państwowymi środkami przekazu i współtworzył wyjątkowo celne i dowcipne audycje rozprowadzane na kasetach w tzw. drugim obiegu (emitowało je także Radio Wolna Europa). Jednym z pomysłów z tamtych czasów było ośmieszanie reżimowego dziennika telewizyjnego, co Fedorowicz kontynuował po 1995 prowadząc w TVP program „Dziennik Telewizyjny. W roku 2005 program ten na kilka miesięcy zmienił nazwę na SEJF (Subiektywny Ekspres Jacka Fedorowicza). W styczniu 2006 satyryk odszedł z TVP.
Fedorowicz Jerzy - LISTA NR 12. Ur. 29 października 1947 w Polanicy-Zdroju. Aktor teatralny i filmowy, poeta. W wyborach w 2005 r. wystartował z listy Platformy Obywatelskiej w okręgu wyborczym Kraków i został wybrany posłem na Sejm V kadencji. Filmografia m.in. 1965 „Lenin w Polsce, jako młody góral, 1972 „Kopernik, jako uczony, 1974 „Potop, jako Braun, 1984 „Bogusław Schaeffer - Poza schematem, 1988 „Dekalog II, jako Janek, 1994 „Śmierć jak kromka chleba, 1999 „Przygody dobrego wojaka Szwejka.
Fedorowski Jerzy - LISTA NR 3. Prof. dr hab., ur. 1934 r. Rektor Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu w latach 1990-1996, geolog, paleozoolog. Wprowadził nowy model studiów, zreorganizował uczelnianą administrację. Współtwórca Collegium Polonicum we współpracy z Uniwersytetem Europejskim Viadrina we Frankfurcie nad Odrą. Konsekwentnie przestrzegał zasady apolityczności uniwersytetu. Przedstawiciel Przewodniczącego Komitetu Badań Naukowych w Państwowym Instytucie Geologicznym w Warszawie. Członek Polskiej Akademii Umiejętności.Poseł PO LISTA NR 12.
Fefer Icyk - Ur. 1900 - zm. 12 sierpnia 1952. Poeta tworzący w języku jidysz. W 1942 roku Stalin wysłał Fefera wraz z Micholesem na siedmiomiesięczną delegację do Anglii, Kanady, Meksyku i USA. W efekcie ich wizyty zachodni Żydzi przekazali Związkowi Radzieckiemu środki na zakup 1000 samolotów, 500 czołgów, żywności i odzieży. Po wojnie w 1948 r. Stalin wykorzystał jego podróż po krajach kapitalistycznych jako element nagonki na swoich najbliższych współpracowników. Kazał go oskarżyć, że w czasie tego pobytu przesiąkł burżuazyjną demokracją i imperializmem, w wyniku czego podjął współpracę z amerykańskimi tajnymi służbami. Icyk Fefer został zamordowany 12 sierpnia 1952 r. w podziemiach moskiewskiego więzienia na Łubiance.
Fejgin Anatol-Kacenelenbogen - Urodzony 25 września 1909, zmarł 28 lipca 2002 w Warszawie. Syn Mojżesza i Marii. Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego, nadzór nad kadrami partyjnymi. Znany był z rozlicznych donosów na „polskich nacjonalistów we Lwowie. „Trzeba zabić polską dumę, rozstrzelać patriotyzm - zwykł mawiać w bliskim gronie partyjnych kolegów (wg tekstu M. Wyrwicha, „Mord w Kościele - „Tygodnik Solidarność z 27 września 2002 roku). Polonofob, stalinowiec, zbrodniarz MBP, MSW, UB, komunista. Od 1928 roku był członkiem Komunistycznej Partii Polski. W 1929 r. został skazany na karę 2 lat więzienia za działalność komunistyczną, a w 1932 ponownie na karę 4 lat więzienia. W późniejszym okresie był etatowym funkcjonariuszem KPP, do jej rozwiązania w 1938 r. Po wybuchu II wojny światowej w 1939 r., ewakuował się do Lwowa, a następnie pozostał w ZSRR, gdzie pracował jako ekonomista, m.in. w zakładach zbrojeniowych. W maju 1943 r. wstąpił do 1 Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki nowo tworzonego Wojska Polskiego, gdzie został oficerem politycznym. Od lutego 1944 r. zajmował stanowisko szefa Wydziału Polityczno-Wychowawczego 3 Dywizji Piechoty im. Romualda Traugutta, a od stycznia 1945 r. - szefa Oddziału Personalnego w Głównym Zarządzie Polityczno-Wychowawczym WP. Od maja 1945 roku był członkiem Komunistycznej Polskiej Partii Robotniczej. Po wojnie, podjął pracę w aparacie bezpieczeństwa, rozpoczynającym w tym okresie realizację polityki represji wobec społeczeństwa. We wrześniu 1945 r., na własną prośbę przyjęto go do Zarządu Informacji Wojska Polskiego, został tam zastępcą szefa. Od października 1949 r. został przeniesiony do Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego, karierę zakończył na stanowisku dyrektora X Departamentu MBP. Został zawieszony w funkcji 5 grudnia 1953 r., po ucieczce na Zachód pułkownika Światły, następnie zwolniony z MBP 10 lutego 1954 r., po czym przeniesiony do rezerwy i usunięty z partii. W 1955 r. został aresztowany i następnie w dniu 11 listopada 1957 r. skazany na karę 12 lat więzienia za stosowanie niedozwolonych metod przesłuchań i łamanie prawa w procedurze zatrzymań. Zarzuty obejmowały bezprawne pozbawienienie wolności i spowodowanie szczególnego udręczenia co najmniej 28 osób, w okresie od 1950 do 1953 roku, w tym polecanie podległym funkcjonariuszom stosowania wobec niektórych z tych osób przymusu fizycznego i psychicznego. Został zwolniony z więzienia w 1964 r. na skutek ułaskawienia. W 1985 został przyjęty do ZBoWiD i uzyskał uprawnienia kombatanckie z tytułu służby wojskowej, lecz w 1990 roku, po postępowaniu weryfikacyjnym, decyzję tę uchylono i odebrano Fejginowi uprawnienia kombatanckie z powodu stosowania niedopuszczalnych metod śledztwa podczas pracy w MBP. Na decyzję ZG ZBoWiD Anatol Fejgin złożył skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego, wnosząc o jej uchylenie. Zarzucił on Zarządowi Głównemu naruszenie przepisów kpa dotyczących wznowienia postępowania, gdyż okoliczności sprawy opisane w tej decyzji musiały być znane już w dniu przyznania mu uprawnień kombatanckich, nawet gdyby były prawdziwe, czemu on zaprzeczał. NSA skargę oddalił. Sąd Najwyższy nie uwzględnił rewizji oskarżonego i wyrok Sądu Wojewódzkiego utrzymał w mocy. W 1957 roku na stwierdzenie Minca, iż nie było wystarczających dowodów dla aresztowania Gomułki odpowiedział: „Jak będzie potrzeba, to będziesz go 10 lat bez materiałów trzymał (A. Werblan, „Stalinizm w Polsce, Warszawa 1991, s. 59).
Fejgin Anna - komunistka, członek stalinowskiego Związku Patriotów Polskich z Moskwy.
Felcman Elżbieta - członek zarządu Gminy Wyznaniowej Żydowskiej w Legnicy.
FELD Filip - sędzia, ur. 02.05.1897 r. we Lwowie. Rodzice: Stanislaw i Adela z d. Ringler. Od 1919 w WP. Doktor prawa UJK (1924). Adwokat we Lwowie. Od 1944 roku w WP. Zastępca szefa WSG w Przemyślu, szef WSR w Szczecinie. W 1946 roku awansowany na ppłk. W 1948 zdemobilizowany. Adwokat w Szczecinie i we Wrocławiu. Zmarł w 1969 we Wrocławiu.
Feldhorn Juliusz - poeta, tłumacz Dantego, Petrarki, Manna. Na podstawie „Prawnicy czasu bezprawia - Krzysztof Szwagrzyk. IPN, Kraków-Wrocław 2005 roku.
Feldman Ferdynand - 1862-1918, aktor w Warszawie, Krakowie, Lwowie.
Feldman Józef - 1899-1964, historyk, prof. UJ, PAU, (syn Wilhelma).
FELDMAN Józef-Feldman Szaja - Ur. 14 stycznia 1912 w Warszawie, zm. w 1964 r. Syn Lwa i Ity z. d. Sakiel. Aplikant w Sądzie Grodzkim w Warszawie i aplikant adwokacki. Od 1940 roku pracował jako ekonomista w Wołkowysku. W 1943 roku powołany do WP. Podprokurator WPR w Białymstoku, prokurator WPR w Lublinie. Od 1948 szef Wydziału VI DSS MON. Absolwent Wydziału Prawa Uniwersytetu Warszawskiego (1934). Na studiach był członkiem Związku Młodzieży Socjalistycznej „Pochodnia. Zastępca Naczelnego Prokuratora Wojskowego od 1950 do 1955 roku. Awansowany na stopień pułkownika w 1953 roku. W 1955 roku przeniesiony w stan spoczynku. Na podstawie „Prawnicy czasu bezprawia - Krzysztof Szwagrzyk. IPN, Kraków-Wrocław 2005 roku. Komisja Mazura w swoim sprawozdaniu z 1957 obciążyła Feldmana odpowiedzialnością za wiele czynów związanych z nadużyciem władzy.
Feldman Krystyna - aktorka, zasłynęła rolą tytułową w filmie „Nikifor, zmarła w 2007 r.
Feldman Wilhelm - Ur. 8 kwietnia 1868, zm. 25 października 1919. Krytyk literacki, historyk literatury polskiej. Opowiedział się za polskim patriotyzmem przeciwko antypolonizmowi. W wieku 15 lat zostal pobity w synagodze przez Żydow za publiczną pochwałę króla Jana Sobieskiego. Zostało to uznane za profanację świątyni. Autor książki „Dzieje polskiej myśli politycznej w okresie porozbiorowym. Był krytycznie nastawiony do kilkusettysięcznej grupy Żydow przybyłych pod koniec XIX wieku z Rosji tzw. litwaków. Uważał, że źle to wpłynie na stosunki polsko-żydowskie. Żonaty z Marią z Kleinmanów (tłumaczką literatury w językach zachodnich), miał z nią syna Józefa (1899-1946).
Feldwurm Jehuda - ps. Feld, ur. ? - zm. 15 października 1942 w Warszawie. Polski pisarz i publicysta lewicowy, działacz PPR. W czasie okupacji przebywał w getcie warszawskim, gdzie pełnił funkcję sekretarza Towarzystwa Ochrony Zdrowia. Uczestniczył w powstaniu w getcie, zginął w kwaterze głównej ŻOB-u przy ulicy Miłej 18.
Fellerer Jan - LISTA NR 3. Polonista, wykładowca na Uniwersytecie Gdańskim Wydziału Filologiczno-Historycznego. Należy do składu Zarządu Stowarzyszenia ALTE.
Felman Dorota - LISTA NR 16. Dziennikarka m.in: „Goncourtowie i inni: sezon na literaturę [1993] „Życie Warszawy 1993 nr 261 dod. s. 2-3.
Felman Salomon - (1914-2004) żołnierz kompanii im. Botwina XIII Brygady Międzynarodowej podczas wojny domowej w Hiszpanii w latach 1936-1939.
FELS Ludwik - sędzia, ur. 26.08.1920 r. w Warszawie. Rodzice: Szymon i Hanna. Od 1939 do 1944 mieszka w ZSRR. Od 1944 w WP. Sekretarz NPW w 1946 roku. Sekretarz DSS MON (1946-1948). Oficer śledczy (1948-1949). Podprokurator Wydziału II NPW (1949-1950). Radca prawny Biura Studiów i Orzecznictwa Wydziału II DSS MON/ZSW w 1950 roku. Kończy prawo na UW w 1951 roku. Zastępca Szefa Sądu Wojsk Lotniczych (1952-1957). Awansowany na stopień ppłk. W 1957 roku zdemobilizowany. Adwokat w Warszawie do wyjazdu do Izraela w 1959 roku. Na podstawie „Prawnicy czasu bezprawia-Krzysztof Szwagrzyk. IPN, Kraków-Wroclaw 2005 rok.
Femme Magda - naprawdę nazywa się Magdalena Pokora. Po ukończeniu studiów (socjologia), w jednym z klubów poznała Jacka Łągawę i Michała Wiśniewskiego, z którymi związała się zawodowo na sześć lat. Płyty podpisuje banalnym Femme, czyli kobieta. Podobno chce w ten sposób oddzielić swoją „twórczość od tego, co robiła przez sześć lat jako wokalistka „Ich Troje. Odeszła z zespołu u szczytu jego popularności i rozpoczęła swoją karierę solową.
Fenrych Przemysław - żydo-katolewacka Fundacja Kultury Chrześcijańskiej „Znak.
Ferber Andrzej - działacz Partii Demokratycznej, szef regionu Mazowieckiego Młodego Centrum.
Ferenc Adam - LISTA NR 15. Proboszcz w Niemczech.
Ferenc Genowefa Maria - z domu Grzegorska. Ur. 18 października 1949 w Wałkowie, gmina Koźmin Wielkopolski. Działaczka polityczna, senator RP. Ukończyła studia w dziedzinie organizacji i zarządzania w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Poznaniu (1971), a także studia podyplomowe z polityki społecznej (1976) i prawa pracy (1985) w Szkole Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie. Pracowała m.in. jako inspektor w Państwowej Inspekcji Pracy. Działaczka Sojuszu Lewicy Demokratycznej, wchodziła w skład władz lokalnych i krajowych partii, m.in. przewodniczyła Radzie Miejskiej SLD w Kaliszu. W latach 1997-2005 zasiadała w Senacie RP dwóch kadencji.
Ferenc Tadeusz - Ur. 10 lutego 1940 w Rzeszowie. Polityk związany z SLD, od 2002 roku prezydent Rzeszowa. Ukończył Akademię Ekonomiczną w Krakowie, Wydział Ekonomiczny. Przed 2001 rokiem był przez wiele lat radnym miejskim i prezesem spółdzielni mieszkaniowej „Nowe Miasto w Rzeszowie. W latach 2001-2002 zasiadał w Sejmie RP IV kadencji. 10 listopada 2002 roku zrezygnował z mandatu poselskiego, kiedy został wybrany na prezydenta miasta. W 2006 został wybrany na kolejną kadencję prezydenta Rzeszowa w wyborach samorządowych otrzymując 76,59% wszystkich głosów przy frekwencji wynoszącej 50,29%.
Ferens Dominika - LISTA NR 10. Uczy literatury amerykańskiej na Uniwersytecie Wrocławskim. Studia magisterskie ukończyła we Wrocławiu, a doktoranckie na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles. Od 2000 roku wspólnie z Tomaszem Sikorą i Tomaszem Basiukiem organizuje konferencje na temat płci kulturowej i seksualności. Jest autorką książki krytycznoliterackiej „Edith and Winnifred Eaton: Chinatown Missions and Japanese Romance (2002) i współredaktorką książek „Odmiany Odmieńca (2002), „Parametry Pożądania (2006).
Ferenstein Karolina - „Przyszła mama, narzeczona dziennikarza
Piotra Kraśki (
Ferensztajn Bogna - NKJO Nauczycielskie Kolegium Jezykow Obcych - Gorzów Wlkp.
FERSTER Arkadiusz - dziennikarz z Wrocławia.
FERSTER Łukasz - prezenter polskojęzycznego radia „Orla w Londynie powstałego w maju 2006 r.
Ferster Piotr - dyrektor „Piwnicy pod Baranami w Krakowie.
Ferszt Leon - polonofob, komunista. Od 1906 działacz SDKPiL w Warszawie i na terenie Niemiec (Frankfurt n. Menem, Lipsk, Berlin). Kilkakrotnie aresztowany przez policję carską. 1911-14 członek Komitetu Warszawskiego SDKPiL. W 1916 nawiązał kontakt z bolszewikami rosyjskimi. W XII 1918 brał udział w I Zjeździe Komunistycznej Partii Robotniczej Polski (poprzedniczka KPP), której został sekretarzem, a w 1919 członkiem KC. Organizator demonstracji 1-majowej w Warszawie w 1919. 1923-39 dyrektor w sp. Akc. Przemysłu drzewnego „Swierk w Warszawie. W jego mieszkaniu ukrywał się > Julian Leszczyński-Leński po ucieczce z gmach Sejmu w 1925. 1929-33 był depozytariuszem kasy KPP. Podczas wojny ukrywał się w Warszawie. Po wojnie wrócił do działalności partyjnej; został członkiem PPR. W marcu 1945 powierzono mu organizowanie Centralnego Zarządu Przemysłu Drzewnego, w którym następnie pracował do listopada 1946 na stanowisku dyrektora administracyjno-handlowego. Odznaczony Orderem Sztandaru Pracy I kl. Jego życiorys w Wielkiej Encyklopedii PWN (T. 3 1963) jest w wielu miejscach niezgodny z prawdą i niepełny.
FERTACZ MAGDA m.in,11 czerwca 2007 spektakl: „Absynt Magdy Fertacz - Laboratorium Dramatu, reż. Aldona Figura.
Fertecz-Scheffner Zofia - Warszawa. Pracowała w zespole, który przygotował ustawę o statusie zawodowym nauczyciela (1980-81). Przygotowała w szkole akademię majową z zakazanymi wówczas tekstami. Internowana.
Feszler Lech - W latach 1980-81 w Zarządzie Inwestycji Rolniczych w Zambrowie założył Komisję Zakładową NSZZ „Solidarność, w ramach której wydawał, pisał i powielał druki i ulotki, które kolportowano także do innych zakładów. W latach 1982-89 prowadził w swoim domu bibliotekę niezależną, do której sprowadzał pisma i książki z podziemnych wydawnictw z Białegostoku, Krakowa, Gdańska i Warszawy (m.in. z NOWEJ, Niezależnej Oficyny Białostockiej). W latach 1982-83 zorganizował w Zambrowie (wraz z M. Rutkowskim) koła: Klubu Inteligencji Katolickiej oraz „Powściągliwości i Pracy, prowadząc do 1988 r. legalne forum spotkań, dyskusji i wykładów na rzecz wolnego słowa. W stanie wojennym organizator akcji ulotkowych i plakatowych.
Feszler Mariusz - Zambrów. W latach 1985-89 (uczeń liceum), uczestniczył w kolportażu pism i książek wydawnictw niezależnych z Białegostoku, Gdańska i Warszawy („Tygodnik Mazowsze, „KOS, „Głos, znaczki Wolnej Poczty, kartki, ulotki itd.), które rozprowadzał do innych szkół. Wraz z G. Tymińskim robił na rapitografie kartki okolicznościowe oraz pisał graffiti na murach. (W Biuletynie Instytutu Pamięci Narodowej nr 1/12, 2000 r., zamieszczono fotokopię jego wypracowania szkolnego z 1983 r., w którym opisał internowanie swego ojca).
Fey Bożena - LISTA NR 5. Aktywna organizatorka wszelkich działań Fundacji Na Rzecz Wspierania Rodziny oraz Rozwoju Twórczości dla Dzieci i Młodzieży „DAR MISIA, Chorzów.
Fiałkowski Tomasz - LISTA NR 5. Ur. w 1955 krytyk literacki, dziennikarz, zastępca redaktora naczelnego „Tygodnika Powszechnego.
Fibak Wojciech - były tenisista, przedsiębiorca, stały uczestnik libacji w światku „elit wraz z Romanem Polańskim. Członek Rady antypolskiej, powiązanej z masonerią i światową finansjerą żydowskiej Fundacji im. Stefana Batorego. Lubi młodych chłopców.
Fibigier Gustaw Arnold - 1912 - 1989. Budowniczy fortepianów, założyciel TBF, pośmiertnie wpisany do Złotej Księgi Honorowych Obywateli Miasta Kalisza.
Fibingier Barbara - dyrektor ds. artystycznych Centrum Kultury i Sztuki w Kaliszu. Wiceprezes Kaliskiego Stowarzyszenia Edukacji Kulturalnej Dzieci i Młodzieży Schola Cantorum. Kierownik Biura Międzynarodowego Festiwalu „Chopin w barwach jesieni. źródło: fzp.jewish.org.pl
FICEK Anna Aleksandra - LISTA NR 10. Studentka i dziennikarka, redaktorka serwisu internetowego, tłumaczka, prezenterka, o2.pl, CD Projekt Red, Kraków. Redaktorka „Bez porównania - Uniwersytet Jagielloński - „Pismo Komparatystyczne (od 2005-10 do 2007-01).
Ficowska Elżbieta - „Była przewodnicząca Stowarzyszenia Dzieci Holokaustu w Polsce, autorka licznych książek, sztuk i audycji dla dzieci (Folder IV Międzynarodowego Festiwalu Filmowego Żydowskie Motywy, str. 11). Wchodziła w skład Komitetu Honorowego w/w Festiwalu, który odbył sie w dniach 5-10 maja 2007 roku w Warszawie.
Ficowski Jerzy - Ur. 4 września 1924 r. w Warszawie - zm. 9 maja 2006 r. w Warszawie. Polonofob, poeta, prozaik, tłumacz, żołnierz Armii Krajowej ps. „Wrak, znawca folkloru żydowskiego i cygańskiego. W latach 1977-81 w zespole redakcyjnym „Zapisu. Publikował w „Zapisie i „Pulsie. Członek Komitetu Samoobrony Społecznej „KOR. Od końca 1979 r. w Komisji Redakcyjnej, przygotowującej dokumenty KSS „KOR. Autor m.in. tomików poezji wydanych w podziemiu: „Odczytanie popiołów (1979) z akwafortami Marca Chagalla, „Gryps (1979), „Przepowiednie (1983). Członek „Otwartej Rzeczpospoliej, (oficjalnie) „Stowarzyszenia przeciw Antysemityzmowi i Ksenofobii - agentury Mosadu w Polsce. Powstałe w 1999 r. Stowarzyszenie liczy ponad 300 członków o różnych przekonaniach politycznych, różnych wyznań i bezwyznaniowych; głównie jednak pochodzenia żydowskiego oraz komuniści i ateiści. Stowarzyszenie otrzymuje finansowe wsparcie ze strony antypolskiej, powiązanej z masonerią i światową finansjerą żydowską Fundacji im. Stefana Batorego. Członek Rady Programowej żydowskiego pisma „Midrasz.
Fidler Mojżesz Jerzy - przed 1939 r. agent sowiecki. Odznaczony przez rząd żydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski (Źródło: „Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego, Warszawa 1978-92).
Fiebig Chriss - przewodnicząca Żydów w Bambergu w Niemczech.
Fiedler Arkady - 1894-1985. Zmarł w 1985 roku.
Fiedler Arkady Radosław - LISTA NR 12. Ur. 23 marca 1945 w Londynie, Wielka Brytania. Poseł na Sejm RP V kadencji (od 2005 roku). Wybrany z okręgu poznańskiego liczbą 9920 głosów. Należy do partii Platforma Obywatelska Rzeczypospolitej Polskiej. Syn znanego podróżnika i przyrodnika Arkadego Fiedlera.
Fiedler Franciszek-Efroim Truskier - 1894-1985. Profesor Uniwersytetu Warszawskiego, członek PAN, poseł na Sejm PRL, członek Komitetu Centralnego PPR i PZPR. Jeden z głównych ideologów partyjnych, współtwórca stalinowskiej konstytucji PRL. W latach 1945-1947 redaktor naczelny „Trybuny Wolności. Redaktor naczelny „Nowych Dróg w latach 1947-1952.
Fiedorowicz Beata - LISTA NR 15. Mgr, pracownik biblioteki Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Białymstoku.
FIEREK Aleksandra – LISTA NR 17, emerytowana polonistka, Rytel.
FIEREK Aleksandra – LISTA NR 17, emerytowana polonistka, Rytel.
FIEREK Janusz – LISTA NR 17, prawnik, Czersk.
FIEREK Janusz – LISTA NR 17, prawnik, Czersk.
Figielski Krzysztof - polonofob, redaktor graficzny żydowskiego pisma „Midrasz.
Figura Aldona - reżyserka.
Figurski Michał - Ur. 16 maja 1973 roku w Moskwie. Prezenter radiowo-telewizyjny, dziennikarz muzyczny i konferansjer. Przez cztery lata mieszkał w Libanie (ojciec przebywał na kontrakcie), gdzie skończył amerykańską szkołę średnią. W międzyczasie zaczął przygodę z radiem. Na piątym roku dziennikarstwa otrzymał propozycję pracy w Radiu RMF FM i wyjechał na cztery lata do Krakowa. Prowadził tam wiele audycji m.in. listę przebojów POPLista. W radiu od września 1993 prowadził audycje w: Rozgłośni Harcerskiej, Radiu ZET, Radiu Kolor Warszawa. Był radiowym DJ-em i lektorem. Prowadził program muzyczny w TVP1 zatytułowany „Przeboje Jedynki. W 2005 roku został dyrektorem programowym warszawskiego Radia 94 i potem Antyradia, gdzie wraz z Kubą Wojewódzkim jest prezenterem Antylisty. Jest żonaty z prezenterką telewizji VH1 Odetą Moro, z którą ma córkę Sonię. „Przeciętny Polak najpierw upija się ze szczęścia przed telewizorem oglądając mecz, talk-show czy serial, a potem spotykając swojego idola na ulicy pokazuje mu środkowy palec. Przez lata ten naród był karmiony zjadliwą krytyką bogatego kapitalizmu, aby unaocznić wszystkim, jaka wspaniała jest polska bieda. I tak nam już zostało. Polska interpretacja powiedzenia od miłości do nienawiści jest jeden krok to ukamieniowanie kochanka w chwili orgazmu.
Figwer Jan - LISTA NR 15. Emerytowany docent dr inż., ZAKŁADU ELEKTROTECHNIKI MORSKIEJ POLITECHNIKI GDAŃSKIEJ, Wydział Elektrotechniki i Automatyki. Zespół Naukowy Katedry Technologii Okrętów i Obiektów, kontynuator zamierzeń naukowych i technicznych prof. H. Markiewicza w dziedzinie techniki wojennomorskiej dla Marynarki Wojennej.
Fihel Agnieszka - LISTA NR 10. Doktorantka na Wydziale Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu Warszawskiego. Ośrodek Badań nad Migracjami UW.
FIJAŁKOWSKA Lili – LISTA NR 9, urodziła się w Kijowie. Liceum Plastyczne ukończyła w swoim rodzinnym mieście, a studia w Moskiewskiej Akademii Sztuk Pięknych na wydziale grafiki. W Polsce mieszka od roku 1974. Tworzy w wielu dziedzinach sztuk plastycznych. Maluje, ilustruje książki, projektuje znaki graficzne, kalendarze i plakaty. Pracowała dla „Wydawnictw Szkolnych i Pedagogicznych”, „Krajowej Agencji Wydawniczej”, dla wydawnictwa „Książka i Wiedza”, dla „Interpressu”, „Kaliope” oraz miesięcznika „Słowo Żydowskie”. Jest członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków. Od 1996 roku do 1999 roku była koordynatorem programu nagrań audio-wizualnych w „Fundacji Historii Wizualnej Ocalałych z Shoah”, którą założył Stiven Spielberg.
FIJAŁKOWSKA Lili LISTA NR 9, urodziła się w Kijowie. Liceum Plastyczne ukończyła w swoim rodzinnym mieście, a studia w Moskiewskiej Akademii Sztuk Pięknych na wydziale grafiki. W Polsce mieszka od roku 1974. Tworzy w wielu dziedzinach sztuk plastycznych. Maluje, ilustruje książki, projektuje znaki graficzne, kalendarze i plakaty. Pracowała dla „Wydawnictw Szkolnych i Pedagogicznych, „Krajowej Agencji Wydawniczej, dla wydawnictwa „Książka i Wiedza, dla „Interpressu, „Kaliope oraz miesięcznika „Słowo Żydowskie. Jest członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków. Od 1996 roku do 1999 roku była koordynatorem programu nagrań audio-wizualnych w „Fundacji Historii Wizualnej Ocalałych z Shoah, którą założył Stiven Spielberg.
Fijałkowski Adam - Felietonista „Racjonalisty - magazyn racjonalistów, sceptyków, gnostyków i ateistów. Przez 10 lat związany z Radiem Gdańsk. Kolejne 5 lat w radiowej Trójce pełnił funkcję zastępcy dyrektora i zastępcy redaktora naczelnego rozgłośni. Krótko zajmował stanowisko zastępcy dyrektora i zastępcy redaktora naczelnego Radia Bis. W sierpniu 2007 r. objął funkcję dyrektora programu i promocji Grupy Radiowej Agory. Odpowiedzialny za program i promocję radiowych sieci: Złote Przeboje, Roxy FM oraz informacyjnego radia TOK FM. Natychmiast zasłużył się koszernym ściągając Marka Niedźwiedzkiego, który jest najlepszym polskim dziennikarzem muzycznym. Na jego audycjach wychowało się kilka pokoleń Polaków.
Fijałkowski Paweł - doktor historii, archeolog i historyk. Dział Naukowy Żydowskiego Instytutu Historycznego, zajmuje się dziejami Żydów w dawnej Polsce (X-XVIII w.), historią protestantyzmu na ziemiach polskich do 1945 r. oraz homoerotyzmem w starożytnej Grecji i Rzymie. Brał udział w konferencji „Żydzi i judaizm we współczesnych badaniach polskich (Kraków 1998) - „Rzekomy przywilej „de non tolerandis judaeis a początki osadnictwa żydowskiego na Mazowszu. „Dzieje Żydów w Polsce XI-XVIII wiek. Wybór tekstów źródłowych. Paweł Fijałkowski.
Fijałkowski Sławomir - Urodził się w 1970 roku w Łodzi, studiował w latach 1990-1995 w Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi, na Wydziale Tkaniny i Ubioru. W latach 1995-1998 studiował podyplomowo w Wyższej Szkole Wzornictwa Artystycznego i Przemysłowego w Linz (Austria). Od 1999 roku był adiunktem w Pracowni Projektowania Biżuterii Wyższego Studium Biżuterii ASP w Łodzi, a w od 2003 roku jest Kierownikiem Pracowni Podstaw Projektowania Biżuterii ASP w Łodzi. By m.in. od 2001 - generalnym konsultantem i jurorem Międzynarodowego Konkursu Biżuterii Artystycznej w Legnicy; w 2003 - kuratorem Międzynarodowego konkursu Biżuterii Artystycznej Elektronos - Amberiff Desing Award w Gdańsku. źródło: fzp.jewish.org.pl
FIJAŁKOWSKI Wiesław – LISTA NR 9, pisarz.
FIJAŁKOWSKI Wiesław LISTA NR 9, pisarz.
Fijor Maria Jan - polonofob, ekonomista. Członek redakcji „Racjonalista - magazynu racjonalistów, sceptyków i ateistów. Publicysta żydokomunistycznego „Wprost, „Najwyższego Czasu, „Życia Warszawy, „Finansisty i prasy polonijnej. Wydawca (Fijorr Publishing). Wydał jednak kilka cennych książek tzw. Żydów-antysemitów. Były doradca finansowy Metropolitan Life Insurance Co.
Fikus Dariusz - były agent SB, KOR, redaktor naczelny „Rzeczpospolitej. W latach 1980-82 sekretarz generalny Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, potem w podziemnym SDP. Współorganizator i uczestnik spotkań dziennikarzy i „żywej gazety - „Dziennikarze zapraszają i „Dzwonek Niedzielny w Duszpasterstwie Środowisk Twórczych. W latach 1986-89 współredaktor i publicysta kwartalnika „Most i Wydawnictwa Most. W latach 1987-89 współpracował z miesięcznikiem „Horyzont. Autor kilkakrotnie wznawianej książki historycznej „Pseudonim „Łupaszka oraz wspomnień „Foksal 81 (1984). Zmarł w 1996 r.
FIKUS Magdalena - jest profesorem w Instytucie Biochemii i Biofizyki PAN i ICM UW i wykładowcą w UW i UMCS. Autorka wielu artykułów popularyzujących naukę. Współorganizator Festiwalu Nauki w Warszawie. Pomysłodawca Kawiarni Naukowej w Warszawie. Wiceprezes Towarzystwa Popierania i Krzewienia Nauk i m.in. członek Komitetu Biotechnologii PAN.
Fikus-Kryńska Marta - zastępca redaktora naczelnego czasopisma „Academia, nauki biomedyczne. źródło: fzp.jewish.org.pl
Filarska Barbara - LISTA NR 15. Prof. dr hab. Emerytowany Kierownik Katedry Archeologii Chrześcijańskiej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.
Filarska Teresa - LISTA NR 15. Aktorka Teatru im. Juliusza Osterwy w Lublinie. Swoją drogę artystyczną rozpoczęła w Warszawie w studenckim Teatrze PSPS. Później pracowała w Teatrze „Wybrzeże w Gdańsku, gdzie w 1980 roku ukończyła Studium Aktorskie. W Teatrze im. J. Osterwy pracuje od 1985 roku. Odznaczona m.in. Srebrnym Krzyżem Zasługi, jest Zasłużonym Działaczem Kultury.
FILIKS Aleksander - sędzia ur. 15.01.1913 w Lublinie. Rodzice: Jan i Marianna z d. Ciuraj. Skończył prawo na KUL-u (1938). Od 1939 do 1944 pracuje w Zarzadzie Miejskim w Lublinie. W 1944 zmobilizowany do WP. Sekretarz WSG w Lublinie. Zastępca szefa WSG w Chełmie i Lublinie. Awansowany na majora w 1947 roku. Sędzia WSR w Białymstoku (1951). W 1951 roku zdemobilizowany. Radca prawny w Zjednoczeniu Budownictwa Wojskowego w Lublinie. Zmarł w 1985 roku w Lublinie. Na podstawie „Prawnicy czasu bezprawia - Krzysztof Szwagrzyk. IPN, Kraków-Wrocław 2005 roku.
FILIP Lucyna - urodziła się w Oświęcimiu. Absolwentka historii na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach. Od szeregu lat pracuje jako adiunkt w Państwowym Muzeum Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu. Publikowała m.in. na łamach „Wprost, „Śląska, „Dziennika Zachodniego oraz Biuletynu „Auschwitz Information Uniwersytetu im. Johannesa Keplera w Linz. Jest tłumaczką języka niemieckiego. Jest również członkiem Rady Doradców Auschwitz Jewish Center Foundation (Edukacyjne Centrum Żydowskie w Oświęcimiu). Jej najnowszą publikacją jest książka „Żydzi w Oświęcimiu 1918-1941, będąca pierwszą w języku polskim pracą na temat dziejów Żydów w Oświęcimiu.
Filipek Paweł - koordynator Ośrodka Praw Człowieka UJ, asystent w Katedrze Prawa Międzynarodowego Publicznego UJ.
Filipiak Izabela - LISTA NR 2, 4, 6 i 8. Ur. w 1961 w Gdyni, polska pisarka, eseistka, felietonistka. Zadebiutowała w 1992 zbiorem opowiadań „Śmierć i spirala. Do tej pory opublikowała osiem książek, m.in. powieści „Absolutna amnezja (1995) i „Alma (2003), zbiór felietonów „Kultura obrażonych (2003) i inne. Nie otrzymała żadnej nagrody literackiej ani nominacji. Publikowała m.in. w „Brulionie, „Czasie Kultury, „Ex Librisie, „Kwartalniku Artystycznym, „Gazecie Wyborczej. Była stałą felietonistką magazynów „Activist, „Marie Claire, „Pani, „Wysokie Obcasy. Jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.
Filipiak Stanisław - ur. 10 grudnia 1924. Generał brygady MO, wiceminister MSW PRL od 29 stycznia 1965 do 30 czerwca 1966, dyrektor Departamentu III MSW od 1 marca 1963 do 30 stycznia 1965, wicedyrektor Departamentu III MBP od 10 maja do 31 grudnia 1955. Członek PPR i PZPR, żołnierz Armii Ludowej.
Filipowicz Halina - LISTA NR 2 i 4. Prof. dr, nauczyciel akademicki: pracownik Instytutu Badań Literackich PAN, liczne artykuły dot. literatury.
Filipowicz Witold - polonofob, ekonomista. Członek redakcji „Racjonalista - magazynu racjonalistów, sceptyków i ateistów. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego, magister administracji, studium podyplomowe integracji europejskiej. Wieloletni pracownik administracji rządowej szczebla centralnego, w tym na stanowiskach kierowniczych, specjalista z zakresu zamówień publicznych i funkcjonowania administracji. Autor szeregu publikacji, m.in. w marksistowskim „Dziś M. Rakowskiego, „Komentarzach, „Forum Akademickim, „Obywatelu oraz na wielu serwisach internetowych publicystyki niezależnej. Autor raportu „Służba cywilna III RP: zapomniany obszar, prezentowanego i opublikowanego na stronach powiązanej z masonerią i światową finansjerą żydowską Fundacji im. Stefana Batorego w Programie Przeciw Korupcji. Ateista.pl.
Filler Witold - polonofob, pisarz, dziennikarz, komunista. Długoletni członek i działacz PZPR. Aktor Teatru Dramatycznego (1952-1956) i Teatru Narodowego (1956-1962). Redaktor naczelny Redakcji Rozrywki Telewizji Polskiej (1963-1971). Redaktor naczelny dwutygodnika „Teatr (1972-1975), tygodnika „Szpilki (1975-1984). Długoletni dyrektor Teatru „Syrena (1978-1990). Odznaczony Orderem Orła Białego.
Filmografia: „POŻEGNANIE Z MARIĄ 1993 r. „EGZEKUTOR (nagroda jury ekumenicznego na MTF w Mannheim, 1999 r.).
Filon z Aleksandrii - filozof, mieszkał w Aleksandrii w Egipcie w latach 20 p.n.e. - 50 n.e. Dążył do syntezy pomiędzy judaizmem a hellenizmem. Dzieła: „Życie Mojżesza, „Przeciw Flakusowi, „Posłanie do Caiusa.
Filo-Sater Elżbieta - Kraków. W latach 1981-88 kolportowała pisma II obiegu w Instytucie Biologii Molekularnej Uniwersytetu Jagiellońskiego, oraz opiekowała się biblioteką druków niezależnych w Instytucie.
Finberg Chaim - funkcjonariusz komisariatu NKWD w Mińsku. Jeden z kierownikow „technicznych mordu katyńskiego („Tylko Polska - „Żydzi a Katyń, nr 346, str. 5).
Finberg Leonid - „Socjolog i publicysta, dyrektor Instytutu Studiów Judaistycznych w Kijowie, w latach 1997-2000 wydawca czasopisma „Duch i Litera. W latach 1997-2000 w Uniwersytecie „Akademii Kijowsko-Mohylańska prowadził seminarium magisterskie „Historia i kultura żydowska oraz wydawał czasopismo „Duch i litera, był także organizatorem i gospodarzem interdyscyplinarnego seminarium Iwana Łysiaka-Rudnickiego. Autor wielu publikacji, dotyczących kontaktów ukraińsko-żydowskich oraz przemian socjologicznych na Ukrainie.
Findeisen Władysław - ur. 28 stycznia 1926 w Poznaniu. Agent SB, TW pseudonim „Vikers. Były senator woj. warszawskiego - UD. Były przewodniczący Rady Prymasowskiej przy Glempie. W 1948 podjął pracę na Politechnice Warszawskiej i w 1954 uzyskał stopień doktora nauk technicznych, a rok później został kierownikiem nowej Katedry Automatyki i Telemechaniki. W 1957 został docentem, w 1962 profesorem nadzwyczajnym i w 1971 profesorem zwyczajnym. W tymże roku został też członkiem korespondentem PAN, a w 1986 członkiem rzeczywistym PAN. 11 kwietnia 1981 roku został wybrany rektorem Politechniki Warszawskiej, w pierwszych, po wieloletniej przerwie, wolnych wyborach władz uczelni.
Finder Gabriel - proces Szepsla Rotholca a polityka kary w następstwie zagłady (Rocznik naukowy Centrum Badań nad Zagładą Żydów IFiS PAN).
Finder Paweł - Pinkus Finder-Paweł Paul, Paul Reynot - ur. 19 października 1904 we wsi Leszczyny (obecnie dzielnica Bielska-Białej), zm. 26 lipca 1944 w Warszawie. Działacz komunistyczny, z zawodu chemik. Pochodził z zamożnej żydowskiej rodziny kupieckiej. Po ukończeniu szkoły powszechnej w Leszczynach uczęszczał do niemieckiego gimnazjum w Bielsku. Tam związał się z ruchem syjonistycznym. Pod jego wpływem w 1920 roku rzucił szkołę i wyjechał do Palestyny jako robotnik. Po ponad roku, zniechęcony do syjonizmu, wrócił do Polski i w 1922 ukończył gimnazjum. Studiował w Wiedniu, gdzie związał się z ruchem komunistycznym. W 1924 wyjechał do Francji, gdzie studiował w Instytucie Chemicznym w Miluzie (Alzacja), uzyskując w 1926 dyplom inżyniera-chemika. Następnie przeniósł się do Paryża, gdzie otworzył przewód doktorski, prowadząc niektóre badania pod kierunkiem prof. Fryderyka Joliot-Curie. W latach 1922-1924 członek KP Austrii, następnie w latach 1924-1928 - FPK. Od 1927 należał do Komitetu Obwodowego FPK w Paryżu. Był korespondentem niemieckojęzycznego wydania dziennika „LHumanite, publikował także na łamach pism francuskiej partii komunistycznej, m.in. w ideologicznym organie FPK „Cahiers de Bolschevisme. Po powrocie do Polski (w kwietniu 1928) pracował w fabryce K. Riesenfeld Bielsko. Kontynuował także działalność polityczną, wstępując latem do Komunistycznej Partii Polski. Po zakończeniu służby wojskowej przebywał krótko w Berlinie i Paryżu, następnie wrócił do działalności w KPP, m.in. był członkiem egzekutywy KO w Zagłębiu Dąbrowskim. Aresztowany 18 kwietnia 1931, został po 6 miesiącach zwolniony za kaucją. Po zwolnieniu objął funkcję II sekretarza Komitetu Warszawskiego KPP. Ponownie aresztowany 11 grudnia 1931, został w sierpniu 1932 zwolniony za kaucją; tym razem nie stawił się (na polecenie władz partii) na rozprawę i od 1933 był poszukiwany listem gończym. Od 1932 był sekretarzem KO KPP w Zagłębiu Dąbrowskim. Skazany wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie (25 kwietnia 1936) na 12 lat więzienia; wyrok ten 28 sierpnia Sąd Apelacyjny zmienił na 10 lat. We wrześniu 1939 wydostał się z więzienia w Rawiczu i przedostał się do Warszawy, skąd po kapitulacji stolicy przeszedł na tereny zajęte przez ZSRR. W maju 1941 został przyjęty w skład Wszechrosyjskiej Komunistycznej Partii Bolszewików - WKP(b) z zaliczeniem stażu w KPP, co było wyrazem zaufania ze strony władz sowieckich. Działał też w Międzynarodowej Organizacji Pomocy Rewolucjonistom i w sowieckich związkach zawodowych. Podczas pobytu w Białymstoku prowadził aktywną działalność agitacyjną i publicystyczną, pisząc m.in. w polskojęzycznym „Sztandarze Wolności, wychodzącym w Mińsku Białoruskim. Po ataku Niemiec na ZSRR ewakuował się (22 czerwca 1941 z Białegostoku do Mińska, a następnie Homla, konwojując archiwum Obwodowego Komitetu Wykonawczego RDR). W lipcu 1941 Finder został wezwany do Moskwy, by uczestniczyć w kursie w szkole Komitetu Wykonawczego Międzynarodówki Komunistycznej w Puszkino i Kusznarenkowie. Wraz z Nowotką i Bolesławem Mołojcem wszedł w skład „Trójki Kierowniczej grupy polskich komunistów, przygotowującej z polecenia władz ZSRR odtworzenie partii komunistycznej w Polsce i opracowującej jej założenia programowe. Był członkiem tzw. Grupy Inicjatywnej Polskiej Partii Robotniczej (PPR), która - po nieudanej próbie 26 września 1941 - została przerzucona do Polski 28 grudnia. Został współzałożycielem PPR, pełniąc od stycznia do listopada 1942 funkcję jej II sekretarza. W ramach obowiązków w „Trójce Kierowniczej partii odpowiadał za sprawy organizacyjne, prasę partyjną i warszawską organizację PPR. Podobnie jak pozostali członkowie kierownictwa PPR, był całkowicie podporządkowany Moskwie i ściśle wykonywał polecenia Kominternu. Mimo formalnego uznawania rządu gen. Sikorskiego i dążenia do porozumienia z Delegaturą Rządu na Kraj, kierowana przez i Findera PPR podejmowała działania, prawdopodobnie z inicjatywy Moskwy, w celu osłabienia Polskiego Państwa Podziemnego, denuncjując do Gestapo jego działaczy. Działalność taką sztab Gwardii Ludowej (GL) prowadził za zgodą Findera co najmniej do chwili jego aresztowania. Kierownictwo PPR z Finderem na czele akceptowało także dokonywanie przez członków GL pospolitych rabunków, zarówno na cele partyjne, jak i osobiste GL-owców. 14 listopada 1943 został aresztowany przez gestapo, trafił do więzienia na Pawiaku i 26 lipca 1944 został razem z Fornalską rozstrzelany.
Fink Ida - urodziła się w 1921 r. w Zbarażu (dzisiejsza Ukraina). Uczyła się w lwowskim konserwatorium. W latach 1941-42 przebywała w getcie, uratowała się uciekając na aryjską stronę. Od 1957 mieszka w Izraelu.
Fink Marek-Mark Finkienberg - Od lat 70. Witold Jóźwicki (ur. 15 sierpnia 1911) - funkcjonariusz aparatu bezpieczeństwa Polski Ludowej. Oficer (pułkownik) LWP, wicedyrektor Departamentu I Komitetu do spraw Bezpieczeństwa Publicznego w latach 1955-1956, dyrektor Departamentu VII MBP w latach 1952-1954. Członek KPP, PPR i PZPR.
Finkel Ludwik - 1858-1939. Badacz historii, profesor Uniwersytetu we Lwowie.
Finkelstein M. - Zaraz po wojnie przedstawiciel żydowskich komitetów powiatowych województwa łódzkiego. Centralny Komitet Żydów w Polsce nie spieszył się z pomocą swoim rodakom, bowiem chciał doprowadzić do masowego wyjazdu Żydów z Polski. Celem tego było zasiedlenie tworzącego się państwa Izrael. Zlikwidowano nawet CKŻ w Polsce, a w jego miejsce powołano Towarzystwo Społeczno-Kulturalne Żydów w Polsce, które już w swych założeniach miało niższą rangę. Rzekomy polski antysemityzm nie miał wpływu na decyzje o emigracji dużej ilości Żydów, bowiem była to odgórna decyzja międzynarodowych organizacji żydowskich. Jej celem było założenie, a później utrzymanie państwa żydowskiego na ziemiach zabranych od Arabów. A do tego byli potrzebni ludzie.
Finkelstein Norman - Ur. 8 grudnia 1953.
Finkelsztajn Eliasz Juliusz - przedstawiciel KC PPR w redakcji organu Biura Informacyjnego Partii Komunistycznych i Robotniczych - pisma „O trwały pokój i demokrację ludową. Od 1949 roku pierwszy redaktor naczelny „Życia Partii. Funkcjonariusz CBKP, od jesieni 1945 do marca 1946 r. przedstawiciel KC PPR w Moskwie. Po powrocie do kraju, zastępca kierownika Wydziału Propagandy KC PPR, następnie przedstawiciel KC PPR w Kominformie. Od 1949 r. w Wydziale Propagandy KC PZPR, następnie zastępca kierownika Wydziału Personalnego KC PZPR, (1948-1959) zastępca członka KC PZPR.
Fiński Otto-Finkelstein - pułkownik, szef sztabu organizacji młodzieżowej „Służba Polsce.
Firmhofer Robert - zastępca Dyrektora Polskiego Radia BIS (06.2002-06.2003).
Fischer John - prof. dziekan St. Petersburg
Theological Seminary. Fish Simon - Dania, prenumerata przyjaciół żydowskiego miesięcznika „Midrasz („Midrasz, styczeń 2005).
Fisher Gideon - adwokat, założyciel Fundacji „Dzieci ofiar holakustu. „Jak poinfromował niemiecki dziennik Der Spiegel, żydowska organizacja charytatywna (...) prowadzi nieoficjalne rozmowy z rządem niemieckim w celu znalezienia środków na finansowanie bardzo potrzebnej pomocy psychologicznej dla dziesiątków dzieci tych osób, które przeżyły holokaust („Tylko Polska - „Dzieci ofiar holokaustu chcą oskubać Niemców, nr 347, str. 11).
Fisiak Jacek - polonofob, komuch, profesor, anglista z Poznania i minister edukacji w rządzie Rakowskiego. Odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego.
Fister-Stoga Andrzej - absolwent filozofii uniwersytetów Bishops i St. Andrew, odbył staż w dziale zagranicznym tygodnika „The Economist, posiada certyfikat nauczania języka angielskiego CELTA. Na Uniwersytecie Powszechnym im. Jana Józefa Lipskiego w Teremiskach prowadzi lektorat języka angielskiego.Źródło: www.teremiski.edu.pl/wykladowcy
Fiszbach Tadeusz - polonofob, komunista, pierwszy sekretarz Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Gdańsku. Przewodniczący Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku. Poseł na Sejm VII, VIII i X kadencji. Brał udział w negocjacjach i podpisaniu porozumień sierpniowych w Gdańsku ze strony komisji rządowej. Założyciel Polskiej Unii Socjaldemokratycznej.
Fiszel Henryk - polonofob, aparatczyk PZPR. Odznaczony przez rząd żydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski.
Fiszer Jakub - aktor, który zasłynął głównie z ról w przedwojennych żydowskich filmach i sztukach teatralnych w języku jidysz.
Fiszer Jarosław - Poznań. Kolportował różne wydawnictwa II obiegu. Współzałożyciel Ruchu Młodej Polski, przygotowywał do druku pozycje Wydawnictwa im. Konstytucji 3-go Maja. Przed 1980 r. był zatrzymywany z powodu działalności kolporterskiej. Uczestnik strajków studenckich. Współzałożyciel Niezależnego Zrzeszenia Studentów na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza.
Fiszer Roma - obywatelka belgijska, konsul honorowy „Tygodnika Mazowsze w Brukseli w stanie wojennym.
Fiszer Stanisław - LISTA NR 14. Profesor Tytularny Francuskiej Akademii Architektury. Od 1993 roku, posiada francuski Tytuł Architekta D.E.P.G. i Urbanisty, profesor w Szkole Architektury w Nancy. Członek SARP. W 1996 utworzył Pracownię Architektoniczną „FISZER ATELIER 41. Odznaczony m.in. w 1993 r. Medalem Akademii Architektury (fundacja Le Soufache 1874) oraz Komandorem Orderu Państwowego Arts et Lettres (2003).
Fiszgrund Salo - ur. 1893 - zm. 1971. Polityk, związany z żydowską partią robotniczą Bund. W okresie dwudziestolecia międzywojennego działacz Bundu w Krakowie, po wybuchu II wojny światowej przebywał w getcie warszawskim, gdzie współpracował między innymi z Abraszą Blumem i Leonem Fajnerem, był aktywnym działaczem ŻKN. Uczestniczył w powstaniu w getcie warszawskim, jako bojowiec ŻOB-u, a następnie w powstaniu warszawskim. Razem z Markiem Edelmanem i Leonem Fajnerem, członek konspiracyjnego KC Bundu, gdzie pełnił funkcję sekretarza. Jeden z czołowych polityków Bundu w okresie powojennym. Był autorem relacji, dotyczącej żydowskiego ruchu oporu w Warszawie w okresie okupacji .
Fitelberg Grzegorz - ur. 18 października 1879 w polsko-żydowskiej rodzinie w Dyneburgu (Daugavpils) na Łotwie. Zm. 10 czerwca 1953 w Katowicach. Dyrygent i kompozytor. W 1905 wspólnie z Karolem Szymanowskim, Mieczysławem Karłowiczem, Ludomirem Różyckim i innymi założył grupę kompozytorską Młoda Polska.
Fitelberg Jerzy - syn Grzegorza, 1903-51, kompozytor.
Fitt Jacek - żydo-katolewacka Fundacja Kultury Chrześcijańskiej „Znak.
FIUK Czesław - prokurator, ur. 07.01.1930 r. w Maniewiczach, pow. Kowel. Rodzice: Ojciec Ignacy. Magister prawa UWr (1952). Asesor Prokuratury Wojewódzkiej w Opolu (1951). W 1952 roku zmobilizowany do WP. W 1952 (?) otrzymuje stopień por. Starszy oficer śledczy w WPO we Wrocławiu. W 1956 przeniesiony do rezerwy. Adwokat o obrońca wojskowy w Kielcach. Zmarł w 1995 roku. Na podstawie „Prawnicy czasu bezprawia-Krzysztof Szwagrzyk. IPN, Kraków-Wrocław 2005 rok.
Fiut Aleksander - polonofob, historyk literatury.
Fiut S. Ignacy - LISTA NR 8. Dr hab., ur. w 1949 r. Kierownik Zakładu Filozofii na Wydziale Nauk Społecznych Stosowanych. Autor „Komunikacja Sieciowa Źródłem interakcji społecznych.
Flak Mateusz - LISTA NR 5. Dziennikarz „Tygodnika Powszechnego. Związany z Fundacją Imago Mundi w Krakowie.
Flaszen L - LISTA NR 1. Krytyk, scenograf, reżyser, tłumacz „Bajki rosyjskie. Kraków 1962. Napisał m.in. „Teatr skazany na magię, Kraków 1983 (część: „Teatr ubogi), „Cyrograf Kraków 1971 (1974, 1997).
Flatau Edward - 1868-1932, neurolog światowej sławy (prawo Flataua). Współtwórca polskiej neurologii.
Flato Samuel Stanisław - lekarz w Ministerstwie Bezpieczeństwa Publicznego. Zastępca szefa Zarządu I Dywizji Kościuszkowskiej. Odznaczony przez rząd żydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski. Źródło: „Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego, Warszawa 1978-92.
Flato Stanisław - ur. 27 czerwca 1910, zm. 1972. Pułkownik, oficer polskiego wywiadu wojskowego (Oddziału II), następnie Zarządu II Sztabu Generalnego Wojska Polskiego; później pracownik Ministerstwa Spraw Zagranicznych PRL. W MSZ pracował do czasu przejścia na emeryturę w 1968. Zmarł w 1972.
Flawiusz Józef - historyk żydowski, urodził się w 37 roku n.e., zmarł w roku 100. Autor dzieła „Wojna żydowska. Dzięki niemu Neron przeszedł do historii jako osoba niezrównoważona psychicznie, co było kłamstwem. „Wojna Żydowska („De belloo iudaico) to „dzieło, wielokrotnie tłumaczone na różne języki świata. Autor to - jak wiadomo - kapłan świątyni izraelskiej i generał armii żydowskiej w przegranej z Rzymianami wojnie (66-70), którą barwnie opisał, stając się przez to (i przez inne swe dzieła) największym historykiem żydowskim nie tylko epoki hellenistycznej. „Józef Flawiusz Żyd rzymski (Mirelle Hadas-Lebel), Warszawa 1997.
Fleck Ludwik - ur. 11 lipca 1896 we Lwowie, zm. 5 czerwca 1961 w Ness-Ziona w Izraelu. Mikrobiolog, następnie (w latach 1956-1961) izraelski, specjalista z dziedziny bakteriologii, immunologii i hematologii. Był także autorem wielu prac filozoficznych.
FLEMMING Marian - prokurator, ur. 24.03.1920 r. w Jeżewie, pow. Świecie. Rodzice: Józef i Leokadia z d. Lubińska. Skończył prawo na UW (1951). Uczestnik kampanii wrześniowej. Do 1940 roku był jeńcem niemieckim. W 1945 roku zmobilizowany do WP. Oficer śledczy WPO w Lublinie, prokurator WPO i WPG w Warszawie. Awansowany na stopień płk w 1961 roku. Wiceprokurator Wydziału III NPW(1953-!954). Główny specjalista w Biurze Pelnomocnika szefa Sztabu Generalnego WP (1979-1984). W 1984 roku zdemobilizowany. Zmarł w 2000 roku w Warszawie.
Fleszar Gabriel - muzyk, piosenkarz.
FLICIŃSKI Jarosław - LISTA NR 10. Artysta, urodzony w 1965 w Gdańsku. Ukończył wydział architektury na Politechnice Gdańskiej i wydział malarstwa na gdańskiej ASP. Od końca lat 80. bierze udział w wystawach w Polsce i za granicą. Fliciński jest malarzem, który znacznie rozszerza kategorię malarstwa, wykorzystując w swoich realizacjach także fotografię, wideo czy dźwięk. Nagrodzony m.in. Stypendium Ministra Kultury RP (2001).
Flinta Ewelina - ur. 24 października 1979 roku w Lubsku. Oszołomiasta wokalistka poprockowa. Debiutowała na Przystanku Woodstock, występowała w Teatrze Buffo. W 1996 r śpiewała w zespole Eveleve, który rok później zmienił nazwę na Surprise. Wzięła udział w programie Idol, w którym zajęła drugie miejsce. W niecały rok po zakończeniu programu nagrała debiutancką płytę „Przeznaczenie, która zdobyła status złotej płyty. W marcu 2005 wydała drugi album - „Nie znasz mnie. Teksty do piosenek napisała ona sama oraz Ania Saraniecka i Justyna Korn, produkcją albumu zajął się Tomek Bonarowski. 26,1,2007 r. w programie Szymon Majewski Show wrzeszczała, że kocha Władysłwaw Bartoszewskiego ! i marzy o małżeństwie z nim.
Flis-Kuczyńska Halina - LISTA NR 4. Autorka książek dla dzieci i młodzieży, np. „Dwa zamki, „Bajki babci Halusi. Flis-Kuczyńska wspomina: „Pracowałam jako dziennikarka, w stanie wojennym zostałam wyrzucona z pracy. W listopadzie 1983 r. wyemigrowaliśmy do Francji. Do czasu wyjazdu w naszym warszawskim mieszkaniu dostawaliśmy od kolporterów pisma podziemne i rozprowadzaliśmy je dalej. Był wśród nich „Tygodnik Mazowsze. Po wyjeździe na emigrację pisywałam do Wolnej Europy pod pseudonimem Anna Kraśnicka. Jest tam jedno opowiadanko o kolportażu podziemnej prasy. Nosiło tytuł „Gdy przychodzi kolporter z bibułą.
Florans Rajmund - „Tylko bez cudów. Humor żydowski 1985.
FLORIAŃCZYK Zofia – LISTA NR 9, w grudniu 2007 odznaczona przez Prezydenta RP, Lecha Kaczyńskiego, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
FLORIAŃCZYK Zofia – LISTA NR 9, w grudniu 2007 odznaczona przez Prezydenta RP, Lecha Kaczyńskiego, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Florkowska Hanna-Francic - historyk. Floyar-Rajchman Reichman Henryk - 1892? W latach 1933-34 wiceminister i w latach 1934-35 minister przemysłu i handlu.
Fluegel Waldemar - członek-założyciel Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego. Wiceprezes oddziału Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego w Gorzowie Wielkopolskim. Były Prezes Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (07.1999-25.10.2001). Był likwidatorem państwowym przedsiębiorstwa Komes w Słubicach.
Flutsztejn-Gruda Ilona - urodziła się w 1930 r. w podwarszawskim Międzyszynie. Po wybuchu wojny jej rodzina przedostała się na wschód, na dłużej osiadając w Uzbekistanie. Ucieczkę przed niemieckim okupantem, tułacze życie w uzbeckich osiedlach oraz powrót do Polski opisała w książce „Byłam wtedy dzieckiem (2004). Po powrocie do kraju mieszkała najpierw w Łodzi, później w Warszawie. Na Uniwersytecie Warszawskim obroniła pracę doktorską z dziedziny chemii medycznej. W 1968 r. wyemigrowała do Kanady; zamieszkała w prowincji Quebec, gdzie podjęła pracę jako profesor chemii w nowo utworzonym Uniwersytecie Francuskim. Dziś, na emeryturze, w ramach pracy społecznej w organizacji Polish-Jewish Heritage zajmuje się publikowaniem wojennych wspomnień ludzi, którym udało się przeżyć Holocaust. „Pokój do wynajęcia jest jej powieściopisarskim debiutem.
Fogelman Lejb - polonofob, znany prawnik z „Warszawki. Ma powiązania z kilkoma zagranicznymi biurami i spółkami adwokackimi, zna i obraca się w obecnych „elitach - politycy, artyści, biznesmeni. Jest stałym elementem pejzażu najdroższych warszawskich restauracji, bali i przyjęć. Wszyscy go znają i on zna wszystkich. Od kilku lat Fogelman jest partnerem na Europę Środkową innej, znanej międzynarodowej firmy prawniczej - Dewey Ballantine. Jej warszawskie biuro, zatrudniające 60 prawników, doradzało przy największych i najgłośniejszych transakcjach w naszym kraju, m.in. przy skandalicznym zakupie przez polski rząd samolotów wielozadaniowych od koncernu Lockheed Martin, czy międzynarodowej ofercie akcji Banku Austria Creditanstalt. Wśród stałych klientów firmy Fogelmana znajduje się również PKN Orlen, któremu prawnicy z Dewey Ballantine pomagali np. w nabyciu od British Petroleum 494 stacji benzynowych w Niemczech. Firma Fogelmana doradzała równocześnie Orlenowi i Kulczyk Holding oraz opiniowała sławny kontrakt na dostawy ropy z Rosji.
Fogelzang-Adler Ewa - LISTA NR 5. Dr, politolog, Instytut Politologii AP w Krakowie.
Fogg Mieczysław-Fogiel - znany piosenkarz.
Fogiel Aleksander - aktor.
Fogler Janusz - dr, wydawca, fotografik, dziennikarz; urodzony w
1950 r. Polonofob, absolwent Wydział Geografii Uniwersytetu Warszawskiego
1971-
Fogler Marta - polonofob, wydawca, była członkiem Unii Demokratycznej od 1991 r. Członek Unii Wolności do 2001 r. Obecnie członek Platformy Obywatelskiej.
Fogler Piotr - dziennikarz, absolwent Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego. Absolwent Wydziału Filozofii Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. Przez wiele lat radny lub członek kolejnej komisji w Warszawie. Przewodniczący Sejmiku Województwa Mazowieckiego (11.2002). Na liście Macierewicza.
Foks Darek - poeta, prozaik. Laureat m.in. głównej nagrody Konkursu na Brulion Poetycki (1993) i Nagrody im. Natalii Gall (1999), stypendysta „Nowego Nurtu (1994) i dwukrotny stypendysta Ministra Kultury (1999 - 2000, 2001). Nominowany do Paszportu „Polityki 2000, redaktor prowadzący magazynu „Aktivist. Mieszka w Skierniewicach. Proza: „Mer Betlejem (2003). Poezja: „Wiersze o fryzjerach (1994), „Ezra Pub (1998).
Foks Jacek - ur. 10.07.1964. Aktualnie w 2007 r. widnieje jako członek red. dwumiesięcznika „Polski Przegląd Dyplomatyczny, wydawanego przez Polski Instytut Spraw Międzynarodowych i finansowanego przez MSZ, czyli przez nas z naszych podatków. Ponadto ową redakcję i Radę Programową uzupełniają jeszcze inne koszerne głównie żydo-lewackie autorytety, o których przeszłości wiele można dowiedzieć się z tego alfabetu. Jan Baszkiewicz, Jerzy W.Borejsza, Krzysztof Bobiński, Włodzimierz Borodziej, Sławomir Dębski, Adam Eberhardt, Jacek Foks, Mateusz Gniazdowski, Edward Haliżak, Jerzy Kłoczowski, Jerzy Koźmiński, Łukasz Kulesa, Jan Kułakowski, Roman Kuźniar, Piotr Łossowski, Andrzej Olechowski, Marek Pietraś, Adam Daniel Rotfeld, Eugeniusz Smolar, Rafał Tarnogórski - sekretarz redakcji, Mieczysław Tomala, prof. Jerzy Tomaszewski, Rafał Wiśniewski, Ernest Wyciszkiewicz, Paweł Zalewski, Aleksandra Zieleniec. Książki - współautorstwo, rozdziały i artykuły w książkach: (współaut.) „Globalisation and Terrorism [w:] R. Stemplowski (ed.) „Transnational Terrorism in the World System Perspective, Warszawa 2002, p. 121. Artykuły, źródła, itp. w periodykach. „Nabywanie nieruchomości przez cudzoziemców. Polska - Unia Europejska, „Polski Przegląd Dyplomatyczny, t. 1, nr 1 (1), 2001, s. 93. „Raj podatkowy jako zagraniczny czynnik w systemie podatkowym, „Biuletyn (PISM), Seria Z, nr 5 - 2001, s. 43-56. „Status prawny członków al-Qaidy oraz talibów osadzonych w Guantanamo, „Biuletyn (PISM), Seria Z, nr 66 - 2002, s. 559-562.
FOLWARCZNY Andrzej - były poseł na Sejm RP z ramienia Unii Wolności i przewodniczący
Polsko-Izraelskiej Grupy Parlamentarnej. W latach 1999-2004 wiceprezes
Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Izraelskiej. Założyciel i prezes Fundacji Forum
Dialogu Między Narodami, jednej z najbardziej aktywnych żydowskich organizacji
w Polsce. Propagujących „dialog i tolerancję, ale tylko dla własnych pogladów.
Zwykle są one rażąco sprzeczne z historyczną prawdą i polskimi interesami
narodowymi. Dlatego też rdzenny Polak nie ma u nich czego
szukać. Niestety, ale nie mamy w Polsce „polskich organów ścigania, ani
wiadomych służb, aby przyjrzały się uważniej działalności ww. i setkom
podobnych organizacji pozarządowych w Polsce. Są wręcz wspierane i propagowane
za nasze pieniądze. KTO ICH WSPIERA? Oto przykłady ze strony internetowej
fundacji Dotacja z Urzędu Miasta Warszawy: „Biuro Kultury Urzędu Miasta
Stołecznego Warszawy pozytywnie rozstrzygnęło wniosek Forum o przyznanie
dotacji wspomagającej wydanie „Antologii warszawskiej awangardowej literatury
jidysz. Obecnie trwają prace nad tłumaczeniem tekstów i ich opracowaniem.
Wcześniej Fundacja otrzymała na ten cel dofinansowanie z Ministerstwa Kultury.
„Fundacja Forum Dialogu Między Narodami pragnie serdecznie podziękować
wszystkim darczyńcom wspierającym nasze dotychczasowe działania. Mamy
nadzieję, że dzięki dalszej pomocy Fundacja będzie mogła skutecznie realizować
swoje cele, przyczyniając się do krzewienia idei tolerancji, równości i
poszanowania godności. Nasi Sponsorzy: Polska: Ministerstwo Edukacji,
Ministerstwo Kultury, Ministerstwo Spraw Zagranicznych, Urząd Miasta Gliwice,
Urząd Miasta Warszawa. Sponsorzy prywatni. Europa: Fundacja im.
Friedricha Naumanna, Fundacja Współpracy Polsko-Niemieckiej, Hanadiv
Charitable Foundation, Task Force for International Cooperation on Holocaust
Education, Research and Remembrance, Sponsorzy prywatni.
Fonkowicz Jerzy - ur. 1922, zm. 7 października 1997 w Konstancinie-Jeziornie. Generał Ludowego Wojska Polskiego, od października 1956, attaché wojskowy PRL w Helsinkach, od 1968 w stanie spoczynku. W czasie II wojny światowej został agentem wywiadu NKWD. 17 kwietnia 1944 na rozkaz Mariana Spychalskiego przeprowadził akcję na archiwum Delegatury Rządu na Kraj przy ul. Poznańskiej 12 w Warszawie. W jej wyniku kontakt konspiracyjny Armii Krajowej ujawniony został gestapo za pośrednictwem podwójnego agenta Artura Jastrzębskiego a AL zdobyła materiały o przedwojennej policyjnej agenturze w szeregach komunistów. „Całą zdobycz przekazano do gestapo, które zrobiło z tej wiedzy krwawy użytek (...). Fonkowicz został za ten wyczyn odpowiednio doceniony. W 1945 roku otrzymał nominację na szefa Oddziału II Zarządu Informacji LWP - krwawej Informacji Wojskowej, która po wojnie wymordowała setki najlepszych patriotów z Podziemnego Państwa Polskiego, przedwojennych oficerów, którzy w swej naiwności postanowili wracać do Polski z emigracji. „Nie można wykluczyć, że Fonkowicza skasowali mściciele z byłej Armii Krajowej. Czy Jaroszewicza i Stecia także? Raczej wykluczone („Grabarze polskiej nadziei, H. Pająk, str. 284-285). W 1945 mianowany szefem Oddziału III Głównego Zarządu Informacji LWP (osłona kontrwywiadowcza jednostek LWP). Fonkowicz razem z Piotrem Jaroszewiczem i Steciem brał udział w wyprawie do Radomierzyc, gdzie odkryto archiwum Departamentu Głównego Urzędu Bezpieczeństwa Rzeszy. To on najprawdopodobniej zawiadomił NKWD o odkryciu Jaroszewicza. Wszyscy zostali zamordowani. Fonkowicz był generałem, szefem Departamentu Kadr MON. W 1968 wydalony z wojska. 7 października 1997 bestialsko zamordowany przez grupę ok. 10 nieznanych sprawców. Zginął w wyniku długotrwałych tortur.
Forbert Adolf - fanatycznie i zajadle nienawidził polskości, katolicyzmu, Polaków i Polski. Sowietyzował film polski; operator filmowy. W latach 1938-39 był samodzielnym operatorem filmowym; jego pierwszą pracą było wykonanie zdjęć do żydowskiego (w języku jidysz, co ukrywa publikacja „Kto jest kim w Polsce 1989) „Frejliche kabconim („Weseli biedacy 1938). Po zajęciu wschodniej Polski przez Armię Czerwoną we wrześniu 1939, znalazł się na Kresach, gdzie wysługiwał się Sowietom. W 1941 był operatorem frontowym Armii Czerwonej. W 1943 został skierowany na to samo stanowisko do utworzonego przez Stalina wojska polskiego, zarządzanego przez komunistów. 1943-45 był operatorem filmowym w 1 Dywizji WP im. T. Kościuszki. W Polsce Ludowej, w której kinematografia polska przeszła prawie pod całkowitą kontrolę Żydów, stał się jednym z czołowych operatorów filmowych. W 1946 został członkiem komunistycznej Polskiej Partii Robotniczej (PPP), a od 1948 Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR). W okresie stalinowskim zrobił zdjęcia do takich socrealistycznych filmów jak: „Dwie brygady (1950), „Załoga (1951), „Pościg (1954), „Podhale w ogniu (1955), „Sprawa do załatwienia (1955). Chociaż miał tylko wykształcenie średnie, w nagrodę został mianowany przez reżym w 1956 profesorem Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi (był nim do 1982). Odznaczony Medalem 40-lecia Polski Ludowej i Krzyżem Oficerskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Forbert Władysław - operator filmowy, brat Adolfa, w 1969 wyemigrował do Izraela
Forbes Karolina - ukończyła filozofię i filologię polską na Uniwersytecie Zielonogórskim. Obecnie studentka „learndirect i właścicielka firmy „KinD. Z zamiłowania pisarka, dziennikarka, tłumacz. Ateista.pl.
Ford Aleksander-Liwczyc - (1908-80) nadzorował stalinizację polskiego kina. Polonofob, urodzony w Łodzi. Z lewicą związany już przed wojną. We wrześniu 1939 roku, zgłosił się w Mińsku na ochotnika do ekipy, która kręciła dokument o wkroczeniu Armii Czerwonej. Komunista, w czasie II wojny światowej, zorganizował i był kierownikiem Czołówki Filmowej przy I Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki. Odbyło się to pod zwierzchnictwem Związku Patriotów Polskich. Już w Polsce został kierownikiem wytwórni „Film Polski. Zwalczał patriotycznie nastawionych twórców. W 1946 roku zadenuncjował reżysera Jerzego Gabryelskiego, zdolnego twórcę, asystenta Jeana Renoira i Rene Claira. Został on aresztowany przez NKWD i 3 miesiące był przesłuchiwany. Jego winą było to, że kręcił filmy o Powstaniu Warszawskim i obronie Warszawy. Ponadto był konkurencją dla Forda. Od 1968 r. przebywał w Izraelu, następnie w Danii i w USA. Wyreżyserował film „Krzyżacy. W „Dzienniku 1953, Leopold Tyrmand tak pisał o postawie Forda: „Ford spełnia każde nakazy kursu czy etapu, a jego jedynym celem są nagrody, wyjazdy do Cannes, dobra materialne, własne możnowładztwo w Łodzi - polsko-komunistycznym Hollywoodzie na jego miarę. Ford ma metodę: potrafi tak skumulować fałsz, że nic się odkłamać nie daje, trzeba umieć przekreślić całość, a to dla prostego człowieka nie takie proste, bowiem Ford tu i ówdzie wsadzi jakiś ozdobnik, jakieś wesele, jakiś korowód pełen filmowej dynamiki i szary człowiek macha ręką na cuchnące kłamstwo, zadowolony, że coś miga, coś się kręci. Z jego wytwórni wychodziła produkcja, która pomniejszała rolę polskiego czynu zbrojnego podczas wojny. Przedstawiano w negatywnym świetle Polskę i Polaków. Maria Dąbrowska w styczniu 1949 roku tak skomentowała film Forda pt: „Ulica graniczna, którego tematem była sytuacja Żydów w gettcie warszawskim: „Film ten podobno dostał w Wenecji nagrodę, ale boją się go puścić w Polsce, gdyż strona Polska została pokazana tak, że już parę razy to przerabiają, jeszcze boją się puścić. Po mnie, jak po papierku lakmusowym, chcą poznać jak zareaguje społeczeństwo (...). Cała tragedia żydowska jest pokazana świetnie i robi wstrząsające wrażenie, bo robiąc ją, żydowscy marksiści zapomnieli o marksiźmie i robili to ze zwyczajnie ludzką miłością. Cała strona polska jest rażąco wypaczona, gdyż robiona jest z niechęcią, zaledwie powściąganą (...). Ten film, zwłaszcza jako przedsięwzięcie państwowe, jest skandalem, stanowi zamaskowaną propagandę antypolską. (...) Uważam niektóre szczegóły tego filmu za wielki skandal moralny i polityczny. Przez te szczegóły jest to film antypolski, a jest wypadkiem chyba bez precedensu, żeby instytucja państwowa szerzyła propagandę przeciwko narodowi, którym dane państwo rządzi. Ten film ukazuje najoczywiściej, że jesteśmy rządzeni nie tylko przez obcych, ale przez zdecydowanych wrogów narodu polskiego. („Dzienniki powojenne 1945-1949, Warszawa 1996). W 1954 roku, Ford wyreżyserował film „Piątka z ulicy Barskiej, który stał się synonimem stalinowskiego zakłamania. Autor przedstawia w nim podziemie polityczne jako inspirację dla wszelkiej przestępczości. W 1968 wyjechał do Francji, gdzie zmarł śmiercią samobójczą.
Forman Iwan - „Oficer podziemia zbrojnego w Odessie („Midrasz, styczeń 2005, Janusz Roszkowski - „Żydzi w koalicji antyhitlerowskiej, str. 17).
Formanowicz Maciej - „kapitalista z nadania nomenklatury komunistycznej. Właściciel Holdingu MF Forte, posiadającego akcje i udziały w spółkach działających w kraju i za granicą. Największą z nich są Fabryki Mebli Forte SA w Ostrowii Mazowieckiej których ubiegłoroczne przychody wyniosły 370,5 mln zł, a zysk 72,6 tys. zł. Przychody wszystkich firm holdingu oszacowano na 750 mln zł. Pracuje w nich 4 000 osób. Formanowicz jest prezesem Ogólnopolskiej Izby Gospodarczej Producentów Mebli, członkiem rady głównej BCC i konsulem honorowym Republiki Austrii na Dolny Śląsk. Jest jednym z najbogatszych „Polaków (w 2001 r. na 9 miejscu w ranking 100 najbogatszych tygodnika „Wprost).
Fornal Jerzy - od 66 lat aktor Teatru Żydowskiego w Warszawie (2007r.).
Fornalik Jerzy - wychowawca ze Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego w Borzęciczkach (Wielkopolska) oraz wiceprzewodniczący Polskiego Stowarzyszenia im. Janusza Korczaka. „Młodzi Żydzi i Polacy będą wspólnie sprzątać we wtorek zaniedbany cmentarz żydowski w Andrychowie (Małopolskie) - poinformował Jerzy Fornalik, autor programu, w ramach którego odbywa się współpraca. „Izraelczycy przyjadą do Polski w ramach trwającego od kilku lat programu tamtejszego ministerstwa edukacji, który zakłada odwiedzanie przez młodzież szkolną miejsc związanych z Holokaustem - dodał. „Uczniowie z Jerozolimy będą pracować z Polakami na zaniedbanym cmentarzu żydowskim w Andrychowie w ramach polskiego programu Antyschematy - powiedział PAP Fornalik. W rozmowie z PAP inicjator akcji podkreślił, że dla współpracy młodzieży polskiej i żydowskiej niezwykle ważna była wizyta prezydenta Lecha Kaczyńskiego w Izraelu, który podczas spotkania z przedstawicielami polskich Żydów zadeklarował chęć poszerzenia stosunków kulturalnych oraz działania na rzecz zwiększenia liczby młodych ludzi podróżujących z Izraela do Polski.
Fornalska Małgorzata - ps. Jasia - ur. 10 czerwca 1902 w Fajsłowicach. Żona Bolesława Bieruta, z którym miała córkę. Polonofob, komunistka, jedna ze współsprawców wydania w ręce gestapo gen. Grota Roweckiego (Paweł Finder, Marceli Nowotko, Jóźwiak - szabes goj, Ludwik Kalkstein). Od 1916 roku, członek SDKPiL, a od 1921 roku członek Komunistycznej Partii Polski. Kilkakrotnie aresztowana i więziona w okresie międzywojennym za działalność komunistyczną. Od roku 1936 w KC Czerwonej Pomocy. Po opuszczeniu więzienia we wrześniu 1939 roku, przeniosła się do ZSRR. Pod koniec 1941 roku, weszła w skład grupy polskich komunistów w ZSRR. Wiosną 1942 roku wróciła do Polski. Weszła do KC Polskiej Partii Robotniczej. Współredagowała organ PPR „Trybuna Wolności. 14 listopada 1943 roku została wraz z Pawłem Finderem aresztowana przez gestapo i osadzona na Pawiaku. Rozstrzelana 26 lipca 1944.
Forst - dowódca oddziału „Berek Joselewicz. Początkowo współpracował z GL, potem wszedł w jej skład.
Fortas Abe - „Był członkiem Securities and Exchange Commission, awansując następnie na podsekretarza stanu w ministerstwie spraw wewnętrznych USA w czasie II wojny światowej („Midrasz, styczeń 2005, Janusz Roszkowski - „Żydzi w koalicji antyhitlerowskiej, str. 14).
Fostel Symcha - aktor, który zasłynął głównie z ról w przedwojennych żydowskich filmach i sztukach teatralnych w języku jidysz.
Fotyga Anna Elżbieta - z domu Kawecka, ur. 12 stycznia 1957 w Lęborku. Polityk, była deputowana do Parlamentu Europejskiego, ekonomistka, od 9 maja 2006 roku sprawowała urząd ministra spraw zagranicznych w rządzie premiera Kazimierza Marcinkiewicza, a następnie w rządzie Jarosława Kaczyńskiego. Od końca 2007 roku w kancelarii prezydenckiej. Jest absolwentką handlu zagranicznego Uniwersytetu Gdańskiego i Duńskiej Szkoły Administracji Publicznej. Odbyła liczne staże i szkolenia zagraniczne, między innymi w Departamencie Pracy Stanów Zjednoczonych, na Uniwersytecie Cornell w stanie Nowy Jork oraz w Europejskim Banku Odbudowy i Rozwoju. Jako minister zasłynęła z finansowania polakożerczych publikacji z funduszy ministerstwa.
Foulkes David - członek Zarządu Teatru Druga Strefa, reżyser.
Fox Marta - LISTA NR 4. Ur. 1 stycznia 1952 w Siemianowicach Śląskich - poetka, powieściopisarka i eseistka. Ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach w 1974. Od 1983 zajmuje się także działalnością dziennikarską, redagując m.in. warszawską „Młodą Sztukę (1987-1989). W latach 1993-1994 była zastępcą redaktora naczelnego „Górnośląskiego Diariusza Kulturalnego. W latach 1995-1999 pełniła funkcję specjalistki ds. programu artystycznego w Miejskiej Galerii Sztuki „Extravagance w Sosnowcu. Należy do Towarzystwa Kultury Teatralnej, Górnośląskiego Towarzystwa Literackiego oraz Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Tematem twórczości prozatorskiej Marty Fox są problemy dzieci i młodzieży, związane głównie z dojrzewaniem emocjonalnym.
Fox William - producent filmowy, agitował wśród intelektualistów i artystów w USA przeciwko hitleryzmowi („Midrasz, styczeń 2005, Janusz Roszkowski - „Żydzi w koalicji antyhitlerowskiej, str. 14).
Foxman H. Abraham - dyrektor Ligi Przeciw Zniesławianiu (Anti-Defamation League). Pochodzi z rodziny warszawskich Żydów. Ocalał podczas okupacji, przechowany przez Polkę, która stała się jego drugą matką. Kiedy w 1946 roku okazało się, że rodzice sześcioletniego Abrahama przeżyli, dzielna kobieta oddała chłopca. Foxmanowie osiedlili się w USA. Otrzymał Orła Karskiego za rok 2006 razem z Michnikiem. W uzasadnieniu nagrody podano m.in.: „za niezłomną walkę przeciw zniesławianiu i odważne mówienie nienawiści: nigdy więcej!. W imieniu Kapituły wręczył go biskup prof. Tadeusz Pieronek. Od lat słynie z jadowitych wystąpień przeciwko Polsce. Dlatego taki „orzeł mu się należy. Kiedyś Stanisław Wyspiański napisał, że : „Nie polezie orzeł w g..., ale się mylił. Po ogłoszeniu przez papieża Benedykta XVI uwolnienia Mszy św. trydenckiej (...), Abraham Foxman przebywając w Rzymie oświadczył, iż: „Jestesmy niezwykle rozczarowani i głęboko obrażeni tym, że 40 lat po tym, jak Watykan słusznie usunął znieważający antyżydowski język z Mszy odprawianej w Wielki Piątek, teraz zezwala katolikom wypowiadać tak obraźliwe słowa modlitwy o konwersję Żydów. Jest to teologiczny krok wstecz w życiu religijnym katolików oraz ciężkim ciosem w relacje katolicko-żydowskie. Jest to niewłaściwa decyzja podjęta w niewłaściwym czasie. Wygląda na to, że Watykan wybrał (drogę), aby usatysfakcjonować skrajnie prawicową frakcję w Kościele, która odrzuca zmiany i pojednanie. Liga Przeciwko Zniesławieniu przypomina, że w 1959 roku papież Jan XXIII usunął modlitwę za „wiarołomnych Żydów (...) ze Mszy Świętej odprawianej w Wielki Piątek (...). Modlitwa podczas Mszy Świetej. Tłumaczenie: „Módlmy się także i za wiarołomnych Żydów: niech Pan i Bóg nasz zedrze zasłonę z ich serc, aby poznali naszego Pana, Jezusa Chrystusa (...). Modlitwa odprawiana w Wielki Piątek (...). Tłumaczenie: „Wszechmogący, wieczny Boże, który w miłosierdziu swoim nikomu, nawet wiarołomnym Żydom przebaczenia nie odmawiasz, wysłuchaj naszych modlitw za ten zaślepiony lud, aby wreszcie poznał światlo prawdy, którym jest Chrystus, i został wybawiony z ciemności. przez tegoż Pana... („Tylko Polska - „Liga Przeciwko Zniesławieniu: Msza Trydencka ciosem w relacje katolicko-żydowskie, nr 351, str. 7).
Frajlich-Zając Anna - LISTA NR 3. Ur. w 1942 w Katta-Tałdyk w Kirgizji ? Poetka, liryka osobista, publicystka. Studiowała polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim oraz slawistykę w New York University. Należała do Forum Poetów Hybrydy. W 1969 roku wyemigrowała do USA. Członek redakcji „Tygodnika Nowojorskiego, wykładowca University Columbia. Publikowała m.in. na łamach: paryskiej „Kultury, „NaGłosu, nowojorskiego „Tygodnika Polskiego i londyńskich „Wiadomości. Wydała m.in. zbiory wierszy. Laureatka Nagrody Kościelskich (1981). Za zasługi w działalności polonijnej, za propagowanie polskiej kultury odznaczona przez prezydenta RP Złotym Krzyżem Zasługi (2002).
Franaszek Andrzej - LISTA NR 5. Jest redaktorem „Tygodnika Powszechnego, szefem działu kultury, literaturoznawcą, członkiem jury nagrody Nike. Przygotowuje biografię Czesława Miłosza.
Francic Mirosław - historyk.
Franczuk Jarosław - LISTA NR 3. Skład Zarządu Powiatu w Ełku, Zastępca Przewodniczącego k. Zarządu Powiatu (2002 - 2006). Wicestarosta Ełcki.
Franeiszer Honorata - oficer śledczy PUBP Miastko.
Frank Józef-Jakub Lejbowicz - Jaakow ben Juda Lejb Frank - ur. 1726 w Korolówce na Podolu - zm. 10 grudnia 1791 w Offenbach koło Frankfurtu nad Menem. Twórca żydowskiej sekty frankistów na terytorium państwa polskiego, który masowo udawał współpracę z wyznawcami wiary katolickiej. Tymczasem twórca ruchu pracował nad politycznym upadkiem Polski. Awanturnik i psychopata o wybujałej fantazji, włóczył się i nie gardził rozbojem ani świętokradztwem, zaopatrywał haremy i chełpił się podrywaniem mnóstwa kobiet, zwłaszcza Turczynek. Rozwinąwszy koncepcję Boga dwupłciowego wprowadził do jego kultu praktyki seksualne i zbiorowe orgie, o czym pamięć frankiści później starali się zatrzeć. Syn nauczyciela w chederze. Zwolennik sabataizmu, za co został usunięty z gminy żydowskiej. Udał się wówczas do Turcji, gdzie studiował kabałę. Uznał, że jest trzecim po Sabataju Cwi i Baruchji Ruso Mesjaszem i utożsamił się z Jezusem Parakletem - ostatecznym zbawicielem. Ogłosił to po powrocie do Polski w 1755 roku. Zyskał zwolenników (frankistów) wśród Żydów, szczególnie między sabataistami. Zasady jego nauki zostały przedstawione w Manifeście przygotowanym przed dysputą frankistów z talmudystami w 1757 roku. Franka popierał biskup kamieniecki Mikołaj Dembowski, który liczył na konwersję frankistów na katolicyzm. Frank odrzucał bowiem Talmud i tradycję żydowską, a chrzest traktował jako niezbędny do zbawienia. Po śmierci biskupa Dembowskiego (1757), w obawie przed prześladowaniami talmudystów, Frank udał się na Wołoszczyznę, gdzie przyjął islam. W 1759 roku władze kościelne zorganizowały kolejną dysputę frankistów z talmudystami, zapraszając na nią Franka, który wraz z częścią swoich wyznawców przyjął po niej chrzest i został nobilitowany. W opinii hierarchów kościoła katolickiego był to wielki sukces i początek chrystianizacji Żydów. Ojcem chrzestnym był sam król August III. Katolicyzm był jednak dla Franka tylko etapem (ostatnią zasłoną) w dojściu do prawdziwego odkrycia Boga. W celu odcięcia świeżo ochrzczonych frankistów od negatywnego, z punktu widzenia kościoła, wpływu ich przywódcy, osadzono Franka w klasztorze kamedułów na Bielanach w Warszawie a później na Jasnej Górze. Został uwolniony w 1772 roku przez wojska rosyjskie i udał się do Brna. Tam zyskał poparcie cesarza Józefa II, któremu przedstawił się jako żydowski reformator religijny. Potem przeniósł się do Offenbach pod Frankfurtem nad Menem. Używał wówczas nazwiska Dobrudzki, przyjętego po nobilitacji. Cały czas był wspierany finansowo z Polski przez swoich wyznawców uważających go za Mesjasza. Uzyskał tytuł barona i kupił zamek, w którym zamieszkał. Próbował wśród wyznawców znaleźć swego następcę. Żaden z kandydatów nie posiadał jednak odpowiedniej charyzmy by podtrzymać żywotność ruchu. Po jego śmierci w 1791 roku frankiści rozproszyli się, większość przyjęła później katolicyzm (sam Frank zmarł prawdopodobnie jako prawosławny). Ujęte w postać przypowieści i aforyzmów nauki religijne Franka, zostały spisane przez jego wyznawców w języku polskim w Brnie i Offenbach. Ostatnio zostały wydane w Polsce w roku 1996 - „Rozmaite adnotacje, przypadki, czynności i anegdoty pańskie oraz w 1997 - „Księga słów pańskich.
Frankel Alona - „Urodziła się w Krakowie w 1937 r. Dzieciństwo spędziła we lwowskim getcie, a po jego likwidacji ukrywała się, początkowo sama, później z rodzicami. W 1947 wraz z rodziną wyemigrowała do Izraela (...). W chwili obecnej Alona Frankel prowadzi wykłady na temat ilustracji w kilku instytucjach, a jej prace są wystawiane w Izraelu i zagranicą. Jest laureatką szeregu nagród, m.in. znalazła się na Liście Międzynarodowego Zarządu ds. Książek dla Młodzieży Hansa Christiana Andersena. (Folder IV Międzynarodowego Festiwalu Filmowego Żydowskie Motywy, str. 12). Wchodziła w skład jury IV Międzynarodowego Festiwalu Filmowego Żydowskie Motywy, który odbył się w Warszawie w dniach 5-10 maja 2007 roku. „Autorka i ilustratorka książek dla dzieci. „Dziewczynka jest jej pierwszą książką dla dorosłych. Mieszka w Izraelu (Folder Dni Książki Żydowskiej, str. 16). Jest autorką tekstów i ilustracji do 36 książek dla dzieci oraz ilustracji do wielu książek innych autorów.
Frankenstein-Sieczkowski Stefan - pracował w Ministerstwie Sprawiedliwości; lata międzywojenne, II Rzeczpospolita.
Frankfurter Feliks - „Sitwa żydowskich globalistów opanowała znane uniwersytety, m.in. Harvard, w którym rozsiadła się grupa Morgana i od pierwszego dziesięciolecia XX wieku tworzyła „Harvard Socjalist Club pod przywództwem słynnego Feliksa Frankfurtera („Grabarze polskiej nadziei, Henryk Pająk, str. 106). „Prezydent stworzył grono znakomitych doradców i współpracowników do kierowania państwem w stanie wojny. Wśród nich znalazło się wielu Żydów o wysokim autorytecie, jak Felix Frankfurter („Midrasz, styczeń 2005, Janusz Roszkowski - „Żydzi w koalicji antyhitlerowskiej, str. 14).
Frankl Paweł - jeden z przywódców Żydowskiego Związku Wojskowego. Liczył on ok. 1 500 ludzi. Konkurencyjny ŻOB liczył tylko ok. 200 ludzi. W przeciwieństwie do ŻOB, ŻZW był organizacją skrajnie prawicową, syjonistyczną.
Frank-Oltramare Charlota - w 1946 roku, w obronie aresztowanej przez UB z powodu przynależności do NSZ, Marii Nachtman, wystąpiła do Bieruta, przypominając pomoc rodziny Nachtmanów w czasie wojny dla Żydów.
Frankowska Beata - LISTA NR 4. Redaktorka, recenzentka, zawodowa opowiadaczka (storyteller), która sztukę opowiadania historii łączy z doświadczeniem kobiecego kręgu i wspólnym odkrywaniem kobiecej tradycji. Należy do pierwszego w Polsce stowarzyszenia opowiadaczy. Od wielu lat opowiada historie z różnych kultur. Ma czteroletnią córkę Małgosię. Mieszka w Piasecznie pod Warszawą. Szkoda, że nie mieliśmy okazji posłuchania jej opowieści, ale nie trudno się domyśleć, jaką to one mają tematykę skoro broniła kłamcę Kieresa!
Fras Maksymilian - Wrocław, związał się z Towarzystwem Polsko-Izraelskim Nadzieja - Hatikvah.
Frasyniuk Władysław - LISTA NR 8. Urodzony w 1954 r. we Wrocławiu. Ukończył Technikum Samochodowe, następnie pracował jako kierowca-mechanik w Miejskim Przedsiębiorstwie Komunikacyjnym we Wrocławiu. W 1980 r. współorganizował strajk I zajezdni autobusowej i był rzecznikiem Międzyzakładowego Komitetu Założycielskiego „Solidarności. W latach 1981-90 był przewodniczącym Zarządu Regionu Dolny Śląsk „Solidarność. Po wprowadzeniu stanu wojennego ukrywał się i współtworzył podziemną Krajową Komisję Porozumiewawczą związku. W latach 1982 i 1984-86 był więziony, potem należał do podziemnych władz „Solidarności. W 1989 uczestniczył w obradach Okrągłego Stołu. Od 1990 r. stał na czele Ruchu Obywatelskiego - Akcja Demokratyczna. W latach 1991-94 był wiceprzewodniczącym Unii Demokratycznej. W 1994 r. zasiada we władzach Unii Wolności. Od 1991 był posłem, a od 1999 kieruje Regionem Dolnośląskim UW. Żona z domu Kerner. Polonofob, koncesjonowany opozycjonista, lewak, libertyn. Uczestnik tajnych rozmów w Magdalence oraz obrad „Okrągłego Stołu. Od 2001 przewodniczący Unii Wolności, od 2005 założyciel, jeden z liderów (razem z Jerzym Hausnerem i Tadeuszem Mazowieckim) i przewodniczący Partii Demokratycznej. Współwłaściciel FF „Fracht sp. z o. o. Dariusz Frejman - (Dyrektor Ośrodka Telewizji Polskiej w Zielonej Górze (03.2003). Uczestniczy osobiście w paradach pedałów. Już w 1990 roku brał udział w demonstracji połączonej z bijatyką we Wrocławiu. Brał też udział w manifestacjach czarnych komunistów popierających Nelsona Mandelę. 31 sierpnia 2006 prezydent Lech Kaczyński wręcza Władysławowi Frasyniukowi Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski z okazji 26. rocznicy wydarzeń Sierpnia 1980. 1991-1993 poseł I kadencji Sejmu z ramienia Unii Demokratycznej; 1993-1997 poseł II kadencji Sejmu z ramienia Unii Demokratycznej; 1997-2001 - poseł III kadencji Sejmu z ramienia Unii Wolności. „Ja zaczynam rozumieć terrorystów i zaczynam rozumieć zorganizowaną przestępczość. „Układ wrocławski - zorganizowana grupa przestępcza, skupiająca głównie dolnośląskich polityków, celników, urzędników i właścicieli firm spedycyjnych, która naraziła Skarb Państwa na wielomilionowe straty, miała swoje ogniwa na terenie całego kraju. Tak wynika z ustaleń śledztwa prowadzonego przez Prokuraturę Apelacyjną w Szczecinie. Dzięki polityczno-biznesowym powiązaniom przestępcy bez problemów docierali do centralnych instytucji państwowych i urzędów. (...) - W tej chwili mogę powiedzieć jedynie, że to wspólnik Jerzego W. - mówi prokurator Świerk. Jerzy W. to we wrocławskim półświatku przedsiębiorca znany pod pseudonimem „Vegas. W trakcie szczecińskiego śledztwa „Vegas usłyszał zarzuty zorganizowania grupy przestępczej i przewodzenia jej oraz spowodowania strat dla Skarbu Państwa na 500 tys. złotych. Jerzy W. to jeden ze skruszonych gangsterów. To właśnie on zawiadomił prokuraturę o korupcyjnej działalności wrocławskich urzędników i celników, od wielu miesięcy współpracuje również w tej sprawie z funkcjonariuszami Centralnego Biura Śledczego. (...) Jaki mój wspólnik? Znałem go, potwierdzam, był łącznikiem moim i Władka z urzędnikami w Warszawie. Zdarzało się, że przychodził do mnie i mówił, że mam „robić to i to, bo Władek tak każe - tłumaczy w rozmowie z „Naszym Dziennikiem Jerzy W. „Władek, o którym mówi wrocławski gangster, to Władysław Frasyniuk, polityk koalicji Lewica i Demokraci, współwłaściciel firmy transportowej Fracht. Prywatnie również - do niedawna - teść Jerzego W., właściciela firmy spedycyjnej Jurex. Do 2005 r., a więc w okresie wzmożonej działalności przemytniczej, prezesem Jureksu była żona Jerzego W. i zarazem córka Frasyniuka - Dominika Frasyniuk. Jak ustaliliśmy - została ona niedawno przesłuchana przez szczecińskich śledczych. Choć prowadzący sprawę nie chcą się na tym etapie postępowania wypowiadać na ten temat, zdaniem naszych informatorów Dominice Frasyniuk prawdopodobnie zostaną postawione zarzuty. (...) Zdaniem „Vegasa, kilkakrotnie Frasyniuk miał pomagać mu w „załatwieniu na cle przepuszczenia jego transportów bez oficjalnych opłat. (...) Tak rozmywa się etos „Solidarności i wyrosłej na niej Unii Demokratycznej, później Unii Wolności, która dziś swymi resztkami zasiliła postkomunistyczną formację Lewica i Demokraci („Nasz Dziennik z 30 sierpnia 2007 r.).
FRĄCKIEWICZ Dorota - dr nauk o sztukach pięknych, pracownik naukowy Instytutu Pedagogiki Dolnośląskiej Szkoły Wyższej Edukacji Towarzystwa Wiedzy Powszechnej we Wrocławiu.
Frąckowiak Halina - piosenkarka.
Frąckowiak Marek - aktor.
Frączak Piotr - Fundacja Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego, Warszawa.
Fredman Ignacy - 1882-1948, pianista, kompozytor.
Fredriksen Paula - dr, wykładowca studiów biblijnych na Uniwersytecie w Bostonie. W przeszłości wiele razy zasłynęła ona swymi „mądrościami, choćby jako konsultant do tworzonego w 1998 roku przez publiczny kanał telewizyjny PBS czterogodzinnego programu z serii Frontline pt. „Od Jezusa Chrystusa: pierwsi Chrześcijanie [PBSs „Frontline: „From Jesus to Christ: The First Christians wyświetlony w sezonie Wielkanocnym w 1998 roku]. Powtórzyła tam swoje fobie antyewangeliczne, najpierw nazywając Pismo święte „rodzajem religijnej reklamy [propagandy], a potem tłumacząc, że Ewangelia to nic innego tylko „indywidualne interpretacje autorów, którzy wykorzystali Jezusa z Nazaretu jako narzędzie do głoszenia swoich poglądów. W 2001 roku, na trzy dni przed Świętami Bożego Narodzenia ta sama Fredriksen (P. Fredriksen wychowana została w rodzinie katolickiej, lecz porzuciła Wiarę i przeszła na judaizm. Często wypowiada się jako „specjalista obu religii. ) w „The Washington Post szczerze wyznała, iż „nie zna ani jednego badacza Nowego Testamentu, który uznaje [spisaną w Ewangelii śmierć Jezusa] jako historycznie pewną. Dodaje też, że „większość badaczy wierzy, że Chrystus wcale nie urodził się w Betlejem [Na trzy dni przed Bożym Narodzeniem w 2001 roku, „The Washington Post opublikował komentarz prof. Fredriksen o Nowym Testamencie]. Ale to nie wszystko. Dr Fredriksen jest o krok od otwartego nazwania religii chrześcijańskiej ideologią zła, „przewidując, iż ludzie, którzy obejrzą film „Pasja (cytat): „wywołają niepokoje społeczne. Dr Fredriksen twierdzi zatem, że filmowe przeżycie Męki Pańskiej wyzwolą w chrześcijanach szał zabójstwa i aktów agresji. Czyżby „badacze wśród których obraca się ta pani profesor, wmówili jej, że katolicy po każdej piątkowej Drodze Krzyżowej czy przeczytanych w skupieniu słowach Ewangelii opisujących Pasję Chrystusa wychodzą na ulice i dokonują mordów rytualnych? W jakich kręgach obraca się pani doktor, nietrudno zgadnąć, jednak grozę budzi fakt, iż szczycąc się takimi poglądami tacy właśnie ludzie kształtują opinię publiczną [Dr Paula Fredriksen była konsultantem w licznych programach sieci telewizyjnych i radiowych, jak PBS, Fox, BBC czy National Public Radio. Regularnie udziela wywiadów popularnym tygodnikom amerykańskim. Właśnie do P. Fredriksen po opinię jako „eksperta od spraw religii chrześcijańskiej zwrócił się znany komentator telewizyjny Peter Jennings z sieci ABC w programie „The Search for Jesus, nadanym w czerwcu 2000 roku.] prowadzą „dialog katolicko-żydowski, a wykładając na uniwersytetach wychowują pokolenia przyszłych antychrześcijańskich, a szczególnie antykatolickich bigotów. Pomijając może casus prof. Fredriksen - bo jest to raczej oczywiste - należałoby zadać pytanie: skąd tyle nienawiści w tych ludziach do Ewangelii, Tradycji katolickiej, chrześcijaństwa i wręcz do samego Chrystusa? Czy wobec swoich wypowiedzi i działalności mają oni jakiekolwiek prawo do nazywania siebie katolikami, jeśli z taką wzgardą odnoszą się do wszystkiego, co niese sobą Wiara, Nauka i Tradycja katolicka? Postronną osobę powinna dziwić bierność władz uczelni tzw. katolickich, które wyraźnie mają sobie za nic choćby wykładnię Ex Corde Ecclesiae. Powinna też dziwić bierność przełożonych wobec tych duchownych, których wypowiedzi, czy to jawnie zaprzeczających dogmatom wiary, czy też - co może nawet gorsze - stosujących półprawdy i manipulujących obiektywną rzeczywistością, odwracają ich samych od Prawdziwej Wiary i odciągają inne, często niewinne dusze od Zbawienia. Ale właśnie, czy powinna dalej dziwić taka bierność? Czy powinna dziwić, jeśli dzisiejszy Kościół dąży wielkimi krokami do samozagłady, prowadzony przez całe rzesze apostatów, a może nawet i ukrytych wrogów? Już dawno temu błogosławiony Papież Pius IX ostrzegał: „Liberalni katolicy są największymi wrogami Kościoła. W dzisiejszym kościele właśnie nimi obsadzone są niemal wszystkie urzędy kościelne [I dalej skutecznie się nimi obsadza - choćby ostatnie kardynalskie nominacje Papieża Jana Pawła II tak radykalnych liberałów jak Kardynał Keith Patrick OBrian w Szkocji, który znany jest od lat z np. otwarej walki z celibatem księży „[które jest zaprzeczeniem] danemu przez Boga prawa księży do seksu i miłości - jak stwierdził Arcybiskup OBrian w kwietniu 2002 roku, obrony jawnych dysydenckich księży ze swojej diecezji, propagowania antykoncepcji, czy też z publicznego, nadanego na całą Szkocję programu, w którym (wtedy jeszcze) Arcybiskup nie może zrozumieć, dlaczego ten „radykalny Kościół Katolicki nie pozwala mu otrzymać „Eucharystii w „kościele prezbiteriańskim. Już podczas pierwszej Mszy św. po nominacji, powtórzył te swoje fobie. Wobec tego wszystkiego, martwiący się o losy Kościoła wierni świeccy, wielokrotnie wystosowywali listy i apele, w tym ostatni, po wręczeniu insygniów kardynalskich, do Kardynała Ratzingera (Zob. The Remnant, Numer 18, 2003) i dalej konsekwentnie się nimi obsadza. Tego typu „konie trojańskie rozsadzają budowlę Kościoła i przyczyniają się do upowszechnienia błędów modernizmu, do których należy zaliczyć należy i „dialog katolicko-żydowski (Fragm. Lech Maziakowski BIBUŁA - pismo niezależne Nr. 17, grudzień 2003 r.).
Fredro-Boniecki Tadeusz Jan - ur. 2 kwietnia 1943 r. Wiceprzewodniczący Rady Etyki Mediów od 2004 r.; dziennikarz, publicysta. Ukończył Wydział Filologii Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego (1968). Za udział w wystąpieniach studenckich aresztowany w marcu 1968 r. Od 1967 dziennikarz, publikacje w prasie codziennej, tygodnikach i miesięcznikach, m.in. w „Twórczości, „Poezji, „Miesięczniku Literackim, „Przeglądzie Katolickim, „Tygodniku Powszechnym, „Gazecie Wyborczej. Od 1976 Polskie Radio: Redakcja Publicystyki Kulturalnej, aż do czasu, gdy w stanie wojennym został wyrzucony z PR (1983); powrót do PR w latach 1993-2004. W latach osiemdziesiątych - współorganizator „Przeglądu Katolickiego; w latach 1989-91 - współpraca z Rozgłośnią Polską Radia Wolna Europa. Pełnione funkcje: PAP - wiceprezes PAP (IV - X 1992); Polskie Radio: m.in. dyrektor biura programowego (1994-98), doradca zarządu (2000-2004); Związek Pracodawców Mediów Publicznych - dyrektor biura (od 2005).
Freimann Aron - ur. 5 sierpnia 1871 w Wieleniu - zm. 6 czerwca 1948 w Nowym Jorku. Profesor, historyk, judaista. Syn orientalisty i filozofa Israela Meira Freimanna. Absolwent Królewskiego Gimnazjum w Ostrowie (matura 1893). Studiował historię, archiwistykę i orientalistykę na uniwersytetach w Berlinie i w Erlangen. Od 1897 roku rabin (Berlińskie Seminarium Rabiniczne) i doktor filozofii (rozprawa Isagoge des Porphyrius in den syrischen Übersetzungen) , od 1919 profesor.
Frejek Norbert - LISTA NR 15. Ur. w 1974 r. Jezuita, student teologii na Papieskim Wydziale Teologicznym, Sekcja „Bobolanum w Warszawie. Dyrektor Domu Spotkań im. A. Silesiusa we Wrocławiu.
Frejman Dariusz - dyrektor Ośrodka Telewizji Polskiej w Zielonej Górze (03.2003). Przewodniczący zielonogórskiego oddziału Stowarzyszenia Ordynacka (03.2003).
FREJOWSKA-SERWACH Magdalena – LISTA NR 17
Frelich Leszek - redaktor naczelny opolskiej redakcji „Gazety Wyborczej.
French David - wnuk Józefa Retingera. „W związku z przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej oraz wyborami do Parlamentu Europejskiego, dn.17.04.2004 r. w Szkole Podstawowej nr 5 w Żywcu miała miejsce niezwykła wizyta. Grupa uczniów z tej szkoły spotkała się z p. Davidem Frenchem wnukiem Józefa Retingera. Nie udało się ustalić, kto zaprosił go do Polski i jak długo przebywał. A szkoda.
Frenkel Aronowicz Naftali - turecki Żyd, który stworzył ogromny system łagrów-gułagów i go nadzorował (A. Sołżenicyn, „Archipelag Gułag).
Frenkel Paweł-Frenkiel - 1920-1943. Jeden z dowódców Żydowskiego Związku Wojskowego, szef Departamentu Wojskowego i Informacyjnego tej organizacji. Urodzony w Warszawie, w wieku lat 18 przyłączył się do ruchu Betar. W czasie powstania w getcie warszawskim dowodził obroną kwatery głównej ŻZW na Skwerze Muranowskim.
FRENKIEL Marian - prokurator, ur. 11.02.1919 r. w Łodzi. Rodzice: Bronisław i Róża z d. Heflich. Prawo skończył na UŁ (1947). Współpracował z lwowskim „Czerwonym Sztandarem. Od 1943 roku w WP. Oficer śledczy 1. Armii WP. Oficer śledczy WPG w Łodzi (1945), podprokurator, wiceprokurator WPO w Łodzi. Podprokurator i wiceprokurator NPW (1947-1950). Szef Wydziału II i III NPW. Awansowany na stopień płk w 1954 roku. W 1956 roku zdemobilizowany. Redaktor Polskiego Radia. Zmarł w 1995 roku w Warszawie. Na podstawie „Prawnicy czasu bezprawia-Krzysztof Szwagrzyk. IPN, Kraków-Wroclaw 2005 rok.
Frenkiel Stanisław - artysta, ur. w 1918 w Krakowie, mieszkający od 1947 w Londynie. W 1982 prezentował w Poznaniu swoją retrospektywę.
Frenkl Jonas - na mocy jego testamentu powstało w 1854 roku Żydowskie Seminarium Teologiczne. „W testamencie tym był również zapis o przekazaniu majątku Seminarium w razie jego likwidacji Gminie Żydowskiej we Wrocławiu. Jednocześnie ustawa o stosunku państwa do Gmin Wyznaniowych Żydowskich w RP z 1997 roku dawała gminom możliwość starania się o zwrot ich przedwojennego majątku (...). Powstało wiele wątpliwości prawnych: czy obecna Gmina Wyznaniowa Żydowska we Wrocławiu jest spadkobierczynią Judische Gemeinde z Breslau (...). Te wątpliwości zostały rozstrzygnięte pozytywnie dla strony polskiej dzięki prawnikom Komisji Laudera w 2002 roku („Midrasz -pismo żydowskie, styczeń 2005, str. 37).
Frenkl Marian - pułkownik, sędzia, morderca sądowy.
Frenzel Janina - członek „Klubu Krzywego Koła.
Freud Zygmunt - autor teorii psychoanalizy. Urodzony 6 maja 1856 roku w Freiburgu na Morawach. Zmarł 23 września 1939 roku w Londynie. Profesor na Uniwersytecie w Wiedniu. Freud pisze w swej autobiografii: „Urodziłem się 6 maja 1856 w miasteczku Pribor na Morawach, w obecnej Czechosłowacji. Rodzice moi byli Żydami i ja sam pozostałem Żydem. Chrzest w Austrii tych czasów był (jak pisze Heine) „kartą wstępu do europejskiej cywilizacji i Żydzi chrzcili się w dużej liczbie dla uniknięcia już nie tylko przeszkód w karierze, ale i represji antysemickich. Tymczasem Freud odradzał pytającemu go przyjacielowi wychowywanie syna do wiary chrześcijańskiej: „Jeśli nie dasz mu wyrosnąć na Żyda, pozbawisz go tych źródeł energii, których nic nie może zastąpić. Będzie musiał walczyć jako Żyd, a ty powinieneś rozwijać w nim energię, która będzie mu potrzebna do tej walki. Nie odbieraj mu tego przywileju. Stwierdzał, że sam jest Żydem, a nie Austriakiem czy Niemcem. Odrzucał wiarę i praktyki religijne judaizmu (tak samo jak chrześcijańskie), ale w żydowskie święta posyłał życzenia krewnym. Obracał się głównie pośród Żydów i niemal wyłącznie ich miał za przyjaciół. Należał do wiedeńskiej loży Bnai Brith i tam wygłaszał swe pierwsze wykłady o teorii snów. Pośród wczesnych psychoanalityków niemal wszyscy byli Żydami, jak i Josef Breuer, któremu sam Freud przyznawał jakiś czas rolę sprawczą w odkryciu psychoanalizy. W tym samym okresie rozwinęła się największa przyjaźń w życiu Freuda, żenująca dla jego wyznawców i wytykana mu z satysfakcją przez krytyków: jako że fizyk Wilhelm Fliess, którego Freud przez długie lata ślepo uwielbiał jako geniusza i swego mistrza, okazał się niewątpliwie maniakiem pogrążającym się w jałowej numerologii: z pewnością jednak i w tym się wyraził u Fliessa wpływ tradycji kabalistycznych, u Freuda zaś nostalgiczna chęć wprowadzenia ich do nauki współczesnej. Freud należał też do wileńskiego YIVO (Żydowskiego Instytutu Naukowego) i pisał do jego przedstawiciela w 1938 roku: „My Żydzi zawsze docenialiśmy wartości duchowe. Z idei czerpaliśmy swą jedność i dzięki nim przetrwaliśmy do dzisiaj... Nasz lud znowu stoi w obliczu mrocznych czasów, wymagających od nas, abyśmy zebrali wszystkie siły dla zachowania bez uszczerbku całej kultury i wiedzy w tych okrutnych burzach. Wyczulony był na antysemityzm i uważał go za wszechobecny, jeśli nie w otwartych przejawach, to w ukrytych. Wykazywał (jest to zanotowane) głęboko zakorzenioną w żydowskiej tradycji, charakterystycznie odruchową (i aż nadto uzasadnioną) skłonność do nieufnego zatajania wobec gojów wszelkiej specyfiki żydowskiej. Był sympatykiem syjonizmu od chwili jego powstania, znał osobiście Theodora Herzla, szanował go i podarował mu swą książkę z osobistą dedykacją. (...) Skromnie zaprzecza, jakoby znał języki jidysz i hebrajski, ubolewając, że za jego lat studenckich nie kultywowano tradycji narodowej; ale są dowody, że wyniósł je z domu; w jego dziełach nie brakuje wtrąceń hebrajskich i żydowskich; gromadził żydowskie dowcipy i anegdoty, dopatrując się w nich „głębokiego znaczenia i napomknąwszy kiedyś, że są „za dobre dla gojów. Z zasady nie przyjmował honorariów za przekłady swych dzieł na te dwa języki. Co tydzień zaś grywał w tarota (którego karty pełne są motywów kabalistycznych) i to była jego główna rozrywka. (...) Ojciec Freuda pochodził z Tyśmienicy koto Stanisławowa na Podolu, a matka z Brodów, czyli z rejonów najbardziej rozwiniętego chasydyzmu. Wśród krewnych i powinowatych David Bakan wymienia cały legion postaci wybitnych w życiu umysłowym i religijnym Żydów galicyjskich, polskich, niemieckich. Jest zatem oczywiste, że i dlaczego Freud miał we krwi żydowskie tradycje chasydów i kabalistów. Przypomnijmy sobie elementarne fakty z dziejów kabalistyki. Jej początki przypisywane są faryzejskiemu przywódcy z I wieku Jochananowi ben Zakaj (wspomnianemu przez Freuda) i Szimonowi ben Jochaj z połowy II wieku, podstawy zaś ujęte w księgach Sefer Jecira (z III-VI wieku ze śladami wpływów gnostyckich i neopitagorejskich) i zwłaszcza Zohar (powstałej w Hiszpanii pod koniec XIII wieku). Zohar awansował stopniowo (zwłaszcza po wygnaniu Żydów z Hiszpanii w 1492 roku) do rangi niemalże tej co Biblia i Talmud, doczekał się blisko setki wydań i przekładów, aż do dziś wywierając ogromny wpływ nie tylko na myśl żydowską, a w środowiskach orientalnych i chasydzkich zachowując pozycję księgi świętej. Złoty wiek kabały to przełom XIII i XIV wieku, a znaczącą postacią tych czasów był Awraham ben Szmuel Abulafija, o którym odnotujmy cztery istotne szczegóły: że ujawnił swe powołanie na mesjasza, że w studiach kabalistycznych „diabeł stał po jego prawicy, że w wieku 40 lat poczuł się dojrzałym do pisania dzieł proroczych i że pojechał do Rzymu, starając się (i omal nie płacąc za to życiem) nawrócić papieża. (...) Kolejne i olbrzymie wstrząsy: masakry Żydów za Bohdana Chmielnickiego - szokujące nie tylko ze względu na potworną liczbę 300 tysięcy wymordowanych, ale tym bardziej że przypadły na rok 1648, kiedy w kabale zapowiedziano przyjście mesjasza; potężny ruch Szabtaja Cwi, ogarniający niemal całe Żydostwo i haniebnie zakończony w 1666 roku przejściem rzekomego mesjasza na islam i służbę u sułtana Turcji; sekta Jakuba Franka i jej zbiorowe wychrzczenie się w 1759 roku. Mnożące się w tym wszystkim zbrodnie popełniane zbiorowo na Żydach przez Kozaków, Tatarów (...). Obok tego potężniejący od pierwszej połowy XVIII wieku chasydyzm, który połączył w sobie i częściowo spacyfikował kolidujące mniej, czy bardziej elementy kabalistyki, ortodoksji rabinackiej i sabateizmu; sam jednak pozostał reformatorskim nurtem zapóźnionym co najmniej o dwa stulecia i zarazem na tle talmudyzmu bliskim herezji. (...) Wreszcie odrodzenie żydowskie: Haskala, od połowy XVIII wieku przez lat sto kilkadziesiąt walcząca o pełne włączenie Żydów do współczesnej kultury europejskiej, po czym załamująca się około 1880 roku, więc już na oczach Freuda, pod ciężarem uświadomienia, że Żydzi muszą wybrać swój los między asymilacją (w dodatku wcale nie chroniącą ich od antysemityzmu i pogromów), a syjonizmem i zachowaniem swej identyczności. I jeszcze na coś trzeba koniecznie wskazać: że nie tylko w alegoriach Zoharu mistyka żydowska jest pełna seksu. (...) Z kolei w doktrynie Jakuba Franka rozwinęła się i sięgnęła szczytu stara, przewijająca się już dawniej u kabalistów koncepcja świętości grzechu. On sam, awanturnik i psychopata o wybujałej fantazji, włóczył się i nie gardził rozbojem ani świętokradztwem, zaopatrywał haremy i chełpił się podrywaniem mnóstwa kobiet, zwłaszcza Turczynek. Rozwinąwszy koncepcję Boga dwupłciowego wprowadził do jego kultu praktyki seksualne i zbiorowe orgie, o czym pamięć frankiści później starali się zatrzeć. Czyż to nie istotny przyczynek do teorii Freuda? a zwłaszcza do jej źródeł? Nie tylko z rodzinnych tradycji albo cech sabatejskich (termin w zniekształceniu pochodny, jak i sabateizm, od imienia Szabtaja Cwi). Te również są u Freuda bardzo wyraźne. Ale w pierwszej kolejności przypomina się Abulafija i cztery charakterystyczne dla niego szczegóły: nagłe przejście do pisania dzieł proroczych w wieku 40 lat, mesjanizm, Rzym i diabeł. (...) Otóż wszystkie te cztery elementy pojawiają się w biografii Freuda. Przede wszystkim liczba 40 tak wiele znacząca, nie tylko na określenie wieku, w tradycji żydowskiej. Również dlatego, że 40 to w hebrajskim zapisie litera mem: a więc mesjasz, Mojżesz i bohater Menasze. W wieku 40 lat podjął Freud życiowe decyzje o znaczeniu wręcz symbolicznym. Skończył z nie chcianą praktyką medyczną i zajął się psychoanalizą, z każdym krokiem i coraz szybciej oddalając się od swego dotychczasowego zawodu, wyobcowując się ze środowiska lekarskiego i tracąc z nim kontakt, a równocześnie szokując je swoimi pierwszymi publikacjami o psychoanalizie. (...) Wtedy również zamanifestował swoje (chociaż nie ortodoksyjne) żydostwo zapisując się do Bnai Brith. A co z poczuciem mesjanizmu? Dawid Bakan zgromadził przekonujące poszlaki, że poczucie to nie było Freudowi obce: i to w duchu wyraźnie sabatejskim (...) także w niektórych zwierzeniach Freuda: który na przykład miewał nie lada skłonności militarne i fascynował się zwłaszcza marszałkami Napoleona; z nich był mu szczególnie bliski Massena; nie dość że uchodzący za Żyda; ale Freud wyraźnie oznajmił w Interpretacji snów, żę jego prawdziwe nazwisko brzmiało „Manasseh, czyli we właściwszej transkrypcji Menasze, syn Josefa i brat Efraima. Wiadomo zaś, że Freud sam identyfikował się z imieniem Josef: ojciec jego miał na imię Jakub (jak biblijny ojciec Józefa) i tylko z oświeceniowych tendencji wynikło imię Sigmund, nadane mu ku czci trzech polskich królów Zygmuntów, z respektem wspominanych przez Żydów polskich, jako że wszyscy trzej upamiętnili się w roli ich liberalnych protektorów. Ten z kolei wojowniczy mesjasz, podług tradycji żydowskiej, miał się pojawić w Rzymie, a do tego czasu zamieszkiwać w ukryciu przy bramach Rzymu. (...) We wspomnieniach o Freudzie (w „Lindauer Psychotherapiewoche 1954) przytoczył R. Laforgue jego zaskakującą wypowiedź: „Pan nie wie, że jestem diabłem? Przez całe życie musiałem grać diabła, żeby inni z dostarczonych przeze mnie materiałów mogli budować najpiękniejsze katedry. (...) W artykule z 1892 roku „Przypadek udanej kuracji hipnotycznej, niemalże rozpoczynającym nowy okres w jego życiu i działalności, zatrącił o problem wypędzania złych duchów i stwierdził: „Głównie pojawienie się anty-woli jest odpowiedzialne za to, że histeryk często sprawia wrażenie jakby opętania przez złego ducha. Ociera się o tę sprawę epizod z kokainą, którą w pewnym momencie Freud zaczął eksperymentalnie zażywać i zachwycony jej działaniem przeszedł niebawem do (nieodpowiedzialnego w naszym rozumieniu) aplikowania jej żonie, przyjaciołom i kolegom lekarzom, dla nich samych i dla ich pacjentów, jako „lek magiczny, nie bez podtekstów paktu z diabłem. Z kolei magia i odkryta niebawem technika przeniesienia (czyli osobistego urzeczenia i podporządkowania pacjenta czy pacjentki, nie bez zabarwienia erotycznego, czy to samemu Freudowi, czy innemu psychoterapeucie) mają dość wyraźne powiązania z rolą maga, uzdrawiacza, istoty opętującej i diabła, w których przeobraża się lekarz. Gdyby nie wyjątkowo udany i monogamiczny własny związek małżeński, kto wie, do czego mogłyby doprowadzić twórcę psychoanalizy te intymne seanse z bogatymi i znerwicowanymi seksualnie paniami z wiedeńskiej plutokracji. Tak czy owak wywoływanie miłości to znów rys typowo diabelski. Jeśli zaś anty-wola zawiesza działanie woli podporządkowanej nadjaźni (czyli tak zwanemu superego) i wiedzie albo zachęca do pogwałcenia jego zakazów i nakazów, to w aspekcie psychologicznym diabeł daje się utożsamić z zawieszeniem nadjaźni. Wzięte z Vergiliusa łacińskie motto do interpretacji snów musiało wiele znaczyć dla jej autora, skoro to pierwsze zwierzył Fliessowi ze swego dzieła: Flectere si nequeo superos, Acheronta mouebo: „Jeżeli bóstw nie ugnę, poruszę piekło. W rozprawie „Nerwica opętania diabelskiego w XVII wieku, Freud stwierdza, że „teoria demonologiczna tych mrocznych czasów, na dalszą metę potwierdziła się, jakkolwiek „to, co wtedy uważano za złe duchy, to dla nas niskie i złe pragnienia, pochodne impulsów, które myśmy odrzucili i stłumili. W jednym tylko względzie nie podpisujemy się pod średniowiecznym wytłumaczeniem tych zjawisk: zarzuciliśmy ich projekcję w świat zewnętrzny, natomiast początek ich przypisujemy wewnętrznemu życiu pacjenta, w którym się przejawiają. Dalej analizując przypadek z XVII wieku stwierdza, że dla paktu z diabłem nie jest istotne, czy przyjmie się realność jego istnienia; i wyróżnia motywy takiego paktu, jaki zawarł ów XVII-wieczny Haitzmann: depresja z powodu śmierci ojca i troska o środki do życia. Otóż w tym właśnie stanie i z tych samych przyczyn znajdował się Freud w okresie pracy nad „Interpretacja snów. I dochodzi tam do rozdziału pt. „Diabeł jako substytut ojca, zmierzając do wniosku, że tym substytutem jest zarówno Bóg, jak i Diabeł, początkowo będący jedną postacią i dopiero wtórnie podzieleni na czyniącego dobro i czyniącego zło, chociaż wiadomo, że te ich dwie funkcje wciąż się mieszają. W omówieniu „Buntu aniołów Anatola France, powiada Freud prosto t precyzyjnie: „Pokonany Bóg staje się Diabłem, a zwycięski Diabeł stanie się Bogiem. W tradycjach żydowskich nigdy nie uważano wstrzemięźliwości płciowej za cnotę lub zasługę religijną. Zarówno w rabinackim nurcie, jak i w mistycznym zbyt poważnie traktowany był nakaz płodności i rozmnażania się. Nawet i w Bogu dopatrywano się seksualizmu, tym bardziej że hebrajski czasownik jadać oznacza równocześnie poznać, wiedzieć i spółkować (wszystko to mieści się w podstawowym znaczeniu doznawać: czyli odbierać wrażenia zmysłowe za pomocą świadomości). Sprzyjało to utożsamianiu pojęć wiedzy i seksu, tak metaforycznie i symbolicznie, jak i dosłownie. (...) Między innymi obfitość wykładni seksualnych. „Śniłem, że polewam oliwki oliwą. Odpowiedział: Pohańbił swą matkę. Rzekł: Śniłem, że całują się wzajemnie moje oczy. Odpowiedział: Pohańbił swą siostrę. Rzekł: Śniłem, że całuję księżyc. Odpowiedział: Pohańbił żonę Izraelity. Rzekł: śniłem, że idę w cieniu mirtu. Odpowiedział: Pohańbił zaręczoną. Rzekł: Śniłem, że rozciąga się cień nade mną, a jednak pode mną. Odpowiedział: Oznacza to stosunek przeciwny naturze. (...) To dużo ważniejsze od konkluzji: na ile się konkretnie sprawdził? co w istocie rozwiązał? Jedni entuzjastycznie utrzymują: że prawie wszystko. Inni pogardliwie: że prawie nic. Ci drudzy mogą widzieć to bardziej obiektywnie. Jednak nie bez powodu Freud zajął miejsce obok Darwina czy Einsteina i przyczynił się do ukształtowania świata (czy to w naukach, czy w sztuce, czy w pojęciach ogółu) na skalę tak olbrzymią, że porównywalną tylko do wpływu głównych religii (takich jak chrześcijaństwo, islam czy buddyzm) oraz do rewolucji wynikającej z informatyki. I cóż z tego, że nie sprawdza się tyle jego hipotez bardziej szczegółowych, takich jak mit samoistnej podświadomości, kompleks Edypa, teoria snów i dziecięcego seksualizmu? (...) Wreszcie kluczowe pytanie, na które z dystansu więcej niż stulecia odpowiedź nie wydaje się tak zaraz oczywista: czy Freud miał autentyczne powody, aby lękać się ujawnienia żydowskich kontekstów i źródeł swojej teorii? Owszem. Powody jak najbardziej rzeczywiste. Otóż wtedy właśnie wezbrała w Austrii olbrzymia i groźna fala antysemityzmu. Rok wcześniej ożyło na Węgrzech średniowieczne „oszczerstwo krwi i w miejscowości Tisza-Eszlár stanął przed sądem Żyd nazwiskiem Joseph Scharf, oskarżony o zamordowanie 14-letniej Eszter Solymossy w celach rytualnych; towarzyszyła temu ogromna, histeryczna, międzynarodowa nagonka antysemicka; w samym Tisza-Eszlár zniszczono synagogę i dom jej szamesa. W tymże roku 1881 uznano za żydowski mord rytualny śmierć chłopca, którego ciało znaleziono w nadreńskim Xanten. Bratislava stała się widownią zorganizowanych ekscesów antysemickich. Na koszt arcyksiężnej Marii Teresy zaczęło się ukazywać pierwsze pismo antysemickie „Österreichischer Volksfreund. Profesor uniwersytetu praskiego August Rohling wydał broszurę „Żyd talmudyczny, przypominającą „Protokoły mędrców Syjonu, która wśród międzynarodowego rozgłosu osiągnęła niebawem 17 wydań i rozpowszechniona była w setkach tysięcy, w tym również za darmo. W roku 1882 pobudził Wiedeń do publicznej histerii antysemicki agitator Frnnz Holubek, zwołując zgromadzenie kupców chrześcijańskich i wygłaszając mowę w tym oto stylu: „Żydzi to już nie są nasi współobywatele, oni rządzą nami, uciskają i prześladują nas! W stolicy Habsburgów chrześcijan się osłabia, niszczy i zniesławia. Czy musimy dźwigać to jarzmo? Powiedzcie: czy taki naród ma prawo żyć w cywilizowanym społeczeństwie? Czy wiecie, że Talmud was nazywa stadem świń, psów i osłów?. W rok później ksiądz Joseph Deckert wydał z kolei broszurę „Mord rytualny jako fakt potwierdzony w aktach procesu, powołując się m.in. na rzekomego świadka, który widział taki mord w Rosji. Następny rok 1894 to nie tylko sprawa Dreyfusa, lecz także w Rosji początek rządów cara Mikołaja II i pogromów tudzież oskarżeń o mordy rytualne. W roku 1899 w Czechach skazany został za mord rytualny Żyd nazwiskiem Hilsner. Przez cały ten czas rosła w potęgę antysemicka Chrześcijańska Partia Socjalistyczna, której przywódca Karl Lüger stał się później wzorem dla Hitlera (co wiadomo z „Mein Kampf ) i natchnął go do antysemityzmu. (...) W artykule na temat „Oporów przeciw psychoanalizie Freud napisał później bez ogródek: „Można wreszcie; jakkolwiek z rezerwą, zadać sobie pytanie, czy osoba niżej podpisanego jako Żyd, który nie ukrywał nigdy swego żydostwa, nie przyczyniła się do wywoływania w jego środowisku antypatii do psychoanalizy. Ten rodzaj argumentów nieczęsto wypowiada się na głos... Może również być nie całkiem sprawą przypadku, że pierwszym rzecznikiem psychoanalizy był Żyd. Głoszenie wiary w tę nową teorię wymagało pewnej gotowości do pogodzenia się z pozycją samotnej opozycji: a do tej pozycji nikt nie przywykł bardziej od Żyda. (Żródło:„Freud i żydowska tradycja mistyczna Robert Stiller fragm.)
FREUDENHEIM Mieczysław - prokurator, ur. 01.04.1908 r. w Krakowie. Rodzice: Herman (Hirsch) i Zofia. Doktor prawa UJ. Aplikant w Sądzie Grodzkim, Sądzie Okręgowym i w Sądzie Apelacyjnym w Krakowie. Adwokat (1937-1939). W 1943 roku zmobilizowany do WP. Oficer śledczy Wojskowej Prokuratury 13.DP, oficer śledczy NPW, podprokurator, wiceprokurator Wydziału II NPW (1947-1948). Radca prawny Wydziału IV DSS MON. W 1949 roku zdemobilizowany. Od 1951 ponownie w WP. Awansowany na ppłk. w 1953 roku. W 1955 roku przeniesiony do rezerwy. Radca prawny Domu Wojska Polskiego w Warszawie, Centralnego Wojskowego Klubu Sportowego „Legia, KBW. Adwokat i obrońca wojskowy. W 1969 wyjechał do Izraela. Na podstawie „Prawnicy czasu bezprawia-Krzysztof Szwagrzyk. IPN, Kraków-Wrocław 2005 roku.
Freyberg Ewa - ur. 28 stycznia 1944. Polonofob,
komuch, była członkiem Zarządu Krajowego Sojuszu Lewicy Demokratycznej.
Członek Socjaldemokracji Polskiej, przewodnicząca Zarządu Wojewódzkiego
Socjaldemokracji Polskiej w Gorzowie (20.03.2005). 3 maja
2005 r. odznaczona przez Aleksandra Kwaśniewskiego - Stoltzmana Krzyżem
Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Była Podsekretarzem Stanu w Ministerstwie
Edukacji Narodowej i Sportu (10.02.2003-21.04.2004). Była Podsekretarz Stanu w
Ministerstwie Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej (09-29.01.2003). Była
Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Gospodarki - odpowiadała za rozwój
regionalny i promocję Polski wśród inwestorów zagranicznych
(23.10.2001-08.01.2003). Wiceprezes Stowarzyszenia Instytut Gospodarki i
Społeczeństwa (12.2002). Wiceprezes Stowarzyszenia Pro Europa. Była członkiem
delegacji polskiego Sejmu do Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy. Była
członkiem Komisji Integracji Europejskiej w Sejmie III kadencji. Była
członkiem Komisji Skarbu Państwa, Uwłaszczenia i Prywatyzacji w Sejmie III
kadencji. Poseł na Sejm III kadencji z listy Sojuszu Lewicy Demokratycznej,
okręg nr 12 (Gorzów Wielkopolski). Członek Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego
(1997). Członek Grupy Doradczej ds. prywatyzacji przy OECD (1997). Była
Podsekretarzem Stanu w Ministerstwie Skarbu Państwa (1996-1997). Była
Podsekretarzem Stanu w Ministerstwie Przekształceń Własnościowych (1994-1996).
Była prodziekanem Kolegium Gospodarki Światowej Szkoły Głównej Handlowej
(1992-1994). W latach 1980-1981 była pracownikiem Departamentu Informacji. W
latach 1972-73 była stypendystką w
Frey-Bielecki Jan Ludwik - 1916-1994. Generał dywizji pilot LWP. Po wybuchu II wojny światowej w ZSRR, od 1941 służył w Armii Czerwonej. W 1944 r. po przeszkoleniu przez NKWD został zrzucony na tyły wojsk niemieckich. W latach 1945-1946 szef WUBP w Krakowie. Po rozproszeniu z pomocą sowieckich czołgów manifestacji 3-majowych 1946 roku w Krakowie, Bielecki zarządził obławę na pozostałych studentów. Wieczorem otoczono domy akademickie, wszystkich studentów wyprowadzono do przygotowanych „bud samochodowych i wywieziono do kilku obozów zorganizowanych na peryferiach Krakowa. Wywołało to tak wielkie oburzenie i protesty w Krakowie i innych ośrodkach akademickich, że musiał łagodzić sytuację reżimowy premier Osóbka-Morawski. Przybył on do Krakowa, usunął Bieleckiego z UBP (przeszedł on do wojska) i doprowadził do zwolnienia studentów przetrzymywanych w obozach. Uwolnieni studenci ogłosili jednak bojkot wykładów i strajk, który ogarnął także szkoły średnie w kilku miastach. Od 1954 r. generał brygady i zastępca dowódcy Wojsk Lotniczych. W czerwcu 1956 wydał rozkaz polskiemu lotnictwu prowadzić potajemnie rozpoznanie ruchu wojsk radzieckich z Obwodu Kaliningradzkiego. W październiku 1956 r. wydał stacjonującej w Poznaniu jednostce lotniczej rozkaz zbombardowania radzieckiej kolumny pancernej maszerującej na Warszawę z Borne Sulinowo. Przejściowo odsunięty od stanowiska, powrócił do władzy wraz z Władysławem Gomułką. Od października 1956 do 1962 dowódca Wojsk Lotniczych i Obrony Przeciwlotniczej Obszaru Kraju. Związany z rewizjonistycznym Klubem Członków Środowiska „Życie. Został usunięty z wojska w 1963 r. w wyniku reform jakie przeprowadzał w polskim lotnictwie, którym przeciwne były władze wojskowe ZSRR.
Friedberg Jan - podsekretarz Stanu w Ministerstwie Transportu i Gospodarki Morskiej, odpowiedzialny za strategię i politykę inwestycyjną (04.09.2000). Były wiceprezydent Krakowa.
Friediger Jerzy - prezes Okręgowej Rady Lekarskiej w Krakowie (05.2002).
FRIEDLENDER Szymon - prokurator, ur. 25.04.1909 r. w Brodach. Rodzice: Filip i Szarlotta z d. Billig. Skończył prawo na UJK (1938). W 1939 roku władza radziecka robi go dyrektorem Trustu Społecznego Wyżywienia Lwowa. W 1943 roku wstępuje do WP. Od 1946 roku w prokuraturze wojskowej. Awansowany na ppłk. w 1958 roku. Oficer śledczy Wojskowej Prokuratury w Katowicach, Przemyślu, Wroclawiu. Podprokurator w Gdańsku (1950-1951). Zastępca prokuratora Prokuratury Marynarki Wojennej (1961-1965). Zmarł w 1965 roku w Gdańsku. Na podstawie „Prawnicy czasu bezprawia-Krzysztof Szwagrzyk. IPN, Kraków-Wrocław 2005 r.
Friedman Andrzej - LISTA NR 3. Prof. dr hab. med. Akademia Medyczna w Warszawie, przyjmuje w Poradni Neurologicznej dla osób z chorobą Parkinsona, drżeniem lub innymi schorzeniami układu pozapiramidowego. Polonofob, Rada Programowa żydowskiego pisma „Midrasz.
Friedman Andrzej - Rada Programowa żydowskiego pisma „Midrasz.
Friedman Aryeh Moishe - „Przemysł Holokaustu w swej nienawiści do ludzi myślących inaczej nie szczędzi nawet najbardziej ortodoksyjnych Żydów. Z najstarszej szkoły żydowskiej w Wiedniu usunięto pięcioro dzieci rabina Moishe Aryeh Friedmana, którego syjonistyczne organizacje potępiły gdy odważył się uczestniczyć w zorganizowanej w Teheranie Konferencji na temat Holokaustu. Organizacje żydowskie mają sobie za nic prawo i rabinowi Friedmanowi nie pomogło korzystne dla niego orzeczenie sądu austriackiego. Nie pomogły również zasądzone olbrzymie kary pieniężne nałożone na szkołę - wynoszące przeszło 600 tysięcy Euro i powiększające się każdego dnia - ani groźba zamknięcia szkoły (...). Austriackie Ministerstwo Edukacji zaproponowało rodzicom państwa Friedman umieszczenie dzieci w szkole publicznej, lecz rabin Friedman twierdzi, że tego typu szkoły nie są odpowiednie dla jego dzieci (...). W wywiadzie dla izraelskiej agencji prasowej JTA, rabin Friedman powiedział, że „Szkoła używa nazistowskich metod wobec swoich własnych Żydów. To są żydowscy gangsterzy. Izraelska ochrona nie dopuszcza moich dzieci do szkoły. Chasydzki rabin Friedman został potępiony przez syjonistyczne środowiska, gdyż podczas konferencji w Teheranie stwierdził, że nie zgadza się z syjonistyczną oceną, dotyczącą liczby zamordowanych podczas Holokaustu Żydów, która według niego wynosi jeden milion, a nie 6 milionów. Wobec działalności i poglądów Moishe Aryeh Friedmana, kierującego dzisiaj organizacją „Austriackie Ortodoksyjne Stowarzyszenie Antysyjonistyczne, rabinackie sądy kwestionują jego tytuł rabina („Tylko Polska - „Judaica, str. 8, nr 348).
Friedman Filip - dr historii, zapisał w oparciu o słowa naocznego świadka, co przydarzyło się Zosi, młodej żydowskiej dziewczynce która była córką lekarza i podczas okupacji mieszkała z rodzicami w warszawskim getcie (czasopismo „Słowo i Życie). Państwowe Wydawnictwo Literatury Politycznej w Warszawie wydało w 1945 roku jego książkę „To jest Oświęcim. Wraz z powstaniem 4 listopada 1944 r CKŻP i przebudowy form organizacyjnych dotychczasowego życia żydowskiego, zmienił się także charakter Żydowskiej Komisji Historycznej. Dnia 28 grudnia 1944 r. przyjęła ona nazwę Centralnej Żydowskiej Komisji Historycznej. Nowa CŻKH stanowić miała główny, krajowy ośrodek, który miał sprawować nadzór nad podległymi mu oddziałami regionalnymi. Pierwszym dyrektorem tej placówki został, związany przed wojną z Łodzią znany historyk żydowski Filip Friedman (funkcję tę pełnił do lata 1946 r).
Friedman Michał - ur. 1913 w Kowlu, zm. 23 maja 2006. Pedagog oraz tłumacz z jidysz i hebrajskiego. Podczas wojny wcielony do Armii Czerwonej, walczył w polskim korpusie gen. Berlinga, następnie w stopniu pułkownika pracował w Głównym Zarządzie Politycznym LWP i kierował wydawnictwem Ministerstwa Obrony Narodowej. Przez wiele lat Friedman związany był z Teatrem Żydowskim w Warszawie, w którym uczył języka i historii Żydów. Wykształcił kilka pokoleń aktorów. Publicysta TVP. Był również konsultantem historycznym znanych filmów: „Europa, Europa Agnieszki Holland, „Austeria Jerzego Kawalerowicza.
Friedman Mordechaj - „W marcu 2001 r. doszło do jednego z najbardziej niegodnych ataków na Ojca Świętego i Polaków w wystąpieniu rabina Mordechaja Friedmana, członka Amerykańskiej Rady Rabinów. W czasie audycji telewizyjnej nadawanej w Nowym Jorku, rabin Friedman nazwał Jana Pawła II „głupim Polakiem i zaapelował do Żydów z nowojorskiej metropolii, by „nie zatrudniali antysemickich Polaków i Polek. Ani jako służące, ani jako niańki, ani jako sprzątaczki..., ani w żadnych firmach budowlanych. Zwracając się do Żydowskich lekarzy, prawników, dentystów i księgowych, rabin Friedman powiedział: „Bojkotujcie tych polskich antysemitów. Nie udzielajcie im żadnej pomocy. I tak każdy z nich pójdzie do piekła. („Kurier Codzienny - „Żydzi w obronie Kościoła katolickiego, prof. Jerzy Robert Nowak, 1-3 czerwiec 2007).
Friedman Wiera Rebeka - komunistka, 1927-29 członek młodzieżowej organizacji syjonistycznej Haszomer Hacair. Od 1934 należała do Komunistycznego Związku Młodzieży Polskiej, a następnie do KPP. Aresztowana w styczniu 1934 za działalność antypaństwową, przebywała w więzieniu do listopada t.r. Zwolniona za kaucją wyemigrowała do Czechosłowacji, a w 1939 udała się do Anglii. Jako emigrantka z Czechosłowacji została w 1940 członkiem emigracyjnej Komunistycznej Partii Czechosłowacji. W 1942 została delegowana do organizowania polsko-żydowskich jaczejek komunistycznych w Anglii, jak np. Jedność i Czyn w Leeds (spore skupisko Żydów polskich w Anglii), która w 1945 została uznana za organizację PPR w Anglii. W 1943 redagowała pisemko propagandowe „Poland Fights, wokół którego w 1944 powstała w Leeds jeszcze jedna mała organizacja żydowsko-polska pod nazwą Tow. Przyjaciół Polski Demokratycznej. Wezwana w 1945 do Londynu, została członkiem Komitetu Organizacyjnego PPR, a następnie jej sekretarzem w Londynie. I tym razem ta jaczejka była głównie żydowska w swym składzie osobowym. 1946-48 była redaktorem „Tygodnika Polskiego i miesięcznika „New Poland. W lipcu 1948 przyjechała do Polski i została kierowniczką Wydziału Krajowego w Dziale Łączności Międzynarodowej Komitetu Centralnego Związków Zawodowych (później CRZZ). W kwietniu 1951 wyjechała wraz z mężem, skierowanym do pracy w Polskiej Misji Wojskowej do Berlina. Była sekretarzem organizacji partyjnej (PZPR) w misji.
Friedmann Filip - (
Friedmann Stefan - aktor, satyryk, kpiarz. Syn aktora Mariana Friedmanna. W latach 1968-74 był aktorem Teatru Współczesnego w Warszawie. Wystąpił w wielu filmach min: „Na kłopoty... Bednarski z 1986 roku. „Polowanie na muchy - 1969. „Krajobraz po bitwie - 1970. „Co mi zrobisz, jak mnie złapiesz? - 1978. „C. K. Dezerterzy - 1985. „Kiler-ów 2-óch - 1999. „Poranek kojota - 2001.
Friedrich Agnieszka - dr, Uniwersytet Gdański, członek Polskiego Towarzystwa Studiów Żydowskich. Brała udział w konferencji „Żydzi i judaizm we współczesnych badaniach polskich (Kraków 2002). Autorka rozdziału „Żydzi, Niemcy i Polacy w publicystyce Bolesława Prusa i Jana Jeleńskiego do 1883 roku.
FRIEDRICH Anna – LISTA NR 17 FRIEDRICH Michał – LISTA NR 17, dziennikarz, publikuje na łamach „Przeglądu Powszechnego.
Friedrich Robert Litza - muzyk zespołu „Acid Drinkers, śpiew, gitara.
Frister Elżbieta - radca ambasady RP, Tel Aviv, Izrael.
Frister Roman - były szef wychodzącego w Izraelu magazynu „Haarec. Skrytykował wydanie komiksu, w którym Polacy zostali przedstawieni jako pijacy i antysemici gotowi wydawać Niemcom Żydówki za butelkę wódki. „Za moich czasów coś takiego nie miałoby szans na publikację. To obraża nie tylko Polaków, ale również Żydów. Co to za pomysł, żeby robić komiks o Holokauście? - powiedział „Rzeczpospolitej. Jak to Żyd wymyślał także historjki szkalujące Polaków np. w książce „Skradziona tożsamość. Izaak Liebman, polski Żyd, przywłaszcza sobie dokumenty zabitego Rudolfa Nowaka. Zmienia tożsamość, znajduje pracę w zakładach przemysłowych, awansuje, próbuje ułożyć sobie życie osobiste. Ale wówczas dogania go nieznana przeszłość Nowaka - kolaboranta ograbiającego Żydów i wydającego ich w ręce gestapo - wyciągnięta na światło dzienne w wyniku partyjno-ubeckich rozgrywek. Liebman staje przed sądem... W muzeum na jednej z plansz opowiada np., w jaki sposób, kosztem współwięźniów i własnego ojca, przeżył Auschwitz. Jest stałym korespondentem z Izraela m.in. „Polityki.
Friszke Andrzej - LISTA NR 11. Polonofob, historyk, zajmuje się historią najnowszą, pracownik Instytutu Studiów Politycznych PAN. Wykładowca Collegium Civitas. Był członkiem zespołu redakcyjnego pisma Samorządu Studentów UW - „Głos Wolny Wolność Ubezpieczający (1980-81), redaktorem „TS, współzałożycielem pisma „Odmowa (czerwiec 1982). Historyk-publicysta, publikował m.in. w pismach: „Głos, „Res Publica, „Puls, „Nowy Zapis, „Krytyka, paryska „Kultura. Napisał m.in. przedmowę do „Tajnego referatu Chruszczowa (1980). Pozyskał i przekazał do wydania pamiętniki A. Bienia „Bóg jest wyżej, dom jest dalej (1986). Jest autorem publikacji: „KOR. Ludzie. Działanie. Idee (1983) i „Grudzień 1970 (1984). Przez wiele lat związany z redakcją „Więzią (żydo-katolewica) pod redakcją T. Mazowieckiego, a także redaktor działu historycznego miesięcznika. Szczególnie wiele miejsca poświęca Friszke na reklamowanie „opozycyjnej działalności marksizujących młodych „komandosów typu Michnika, Deutschgewandta, Szlajfera. Wiceprzewodniczący Kolegium Instytutu Pamięci Narodowej (07.1999-06.2005). Po 1989 roku przeszedł na pozycje antypolonizmu. Paszkwil Michała Cichego na Powstanie Warszawskie opublikowany w „Gazecie Wyborczej (12-13.02.93 r.) uznał za świadectwo historyczne. Podważał część raportu Jana Karskiego dotyczącą prosowieckich i antypolskich działań po 17 września 1939 roku części Żydów. Opinie przeciwne były dla niego dowodem na stereotypowe myślenie. W 1994 roku wydał książkę pt. „Opozycja polityczna w PRL 1945-1980. Książka pełna jest kłamstw i dezinformacji. Do rangi opozycjonistów urośli w niej dysydenci z partii komunistycznej oraz „czerwonego harcerstwa. Przemilczał albo w ogóle pomijał rolę Kościoła katolickiego. W ogóle nie napisał o opozycji narodowej. Pisał: „Młodzi z grupy Deutschgewandta uważali się tak, jak „michnikowcy za nonkonformistycznych lewicowców. Należeli do ZMS, chodzili na pochody 1-majowe (...). Większość komandosów pochodziła z rodzin komunistycznych, jednak tylko niektórzy byli dziećmi wysoko postawionych urzędników partyjnych lub rządowych. („Opozycja polityczna w PRL 1945-1980, s. 230-231). Książka była oskarżana o daltonizm polityczny m.in. przez Tomasza Strzembosza w szkicu „Historia oglądana z okna salonu („Tygodnik Solidarność, 09.12.1984 r. ).
Fritzhand Marek - politruk, filozof marksistowski; przed wojną skromny nauczyciel w szkole podstawowej w ukraińskiej wiosce. Opuścił wojsko w 1948 r. w stopniu podpułkownika i uzyskał pracę w katedrze głównego tropiciela „błędów ideologicznych w nauce, Adama Schaffa. W 1954 r., a więc zaledwie sześć lat po odejściu z wojska i przejściu do pracy naukowej, Fritzhand został mianowany profesorem nadzwyczajnym. Ukończył filozofię na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. 1941-43 żołnierz Armii Czerwonej; walczył tak dzielnie za sowiecką ojczyznę, że był odznaczony sowieckim Orderem Wojny Ojczyźnianej. W 1943 skierowany do organizowanego przez Kreml kontrolowanego przez komunistów i Żydów wojska polskiego (np. wśród 1095 oficerów Dywizji Kościuszkowskiej na palcach można było policzyć Polaków - reszta to Rosjanie, zwani „Popami i Żydzi), w którym służył do 1948, tj. do czasu prawie zupełnej likwidacji polskiego podziemia antykomunistycznego. Już w 1944 został członkiem komunistycznej Polskiej Partii Robotniczej (PPR), a w 1948 Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR). Po wyjściu z wojska włączył się do sowietyzacji polskiej duszy. W latach 1948-50 był dziennikarzem Polskiej Agencji Prasowej (PAP). Jednak już w 1950 został skierowany do pionu naukowo-dydaktycznego; zaczął wykładać filozofię marksistowską na Uniwersytecie Warszawskim. Tak celował w tej pracy, że w 1954 został mianowany profesorem (jeszcze jeden więcej żydowski „profesor darmozjad - utrzymywany na koszt podatnika polskiego, a w służbie utopijnej i antypolskiej ideologii, sprawowanej w imieniu Kremla). Od 1956 kierownik Katedry Etyki. Otrzymał tytuł Zasłużonego Nauczyciela PRL i był - ten wróg Polski i narodu polskiego - odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Frizzell Lawrence E. - dr, ksiądz nominalnie katolicki, ostrzegał przed filmem „Pasja; dyrektor Instytutu Studiów Judeo-Chrześcijańskich w Seton Hall University w East Orange, New Jersey. On również w swoich pracach „wykazuje niespójność Ewangelii, wzywa do (dalszych) zmian w liturgii, np. w liturgii Wielkiego Piątku (dalszych, bowiem posoborowe zmiany już usunęły modlitwy o nawrócenie Żydów), a religię, w tym religię katolicką, nazywa wprost konsekwencją „ignorancji ludzkiej, która zdominowała myślenie wykształconych ludzi. Tak więc ten „ksiądz katolicki, z wewnętrznego oddania się zgubnym ideałom rewolucji francuskiej i herezjom modernizmu, bardziej zawierzył ludzkiej niedoskonałej myśli naukowej niż Kościołowi Katolickiemu, który, warto przypomnieć słowa Papieża Piusa XI: „utworzony został przez Chrystusa jako perfekcyjna społeczność (fragm. Lech Maziakowski BIBUŁA - pismo niezależne Nr. 17, grudzień 2003 r.).
Froelich Krystyna - aktorka. Działała w firmie zajmującej się drukiem „Tygodnika Mazowsze w stanie wojennym i wydawnictw oraz ich kolportażem na terenie całego kraju (w ilościach od 10-15 tys.), zwanej w różnych okresach „Firmą, „Szansą, „Mysia 5, „Piechur. Przez kilka lat systematycznie rozwoziła swoim samochodem „TM z drukarni na skrzynki kontaktowe w Warszawie, czasem przechowywała też torby z bibułą w domu (Gazeta.pl).
Fronczewski Piotr-Pinkus - urodził się w Łodzi. Jest absolwentem warszawskiej Wyższej Szkoły Teatralnej. Po jej ukończeniu został zaangażowany do zespołu Teatru Narodowego, gdzie pracował do roku 1969. Później kolejno występował na deskach Teatru Współczesnego, Dramatycznego, Studio i Ateneum. Obdarzony charakterystycznym głosem wykorzystuje go również w dabbingu. Był np. Panem Iniemamocnym. Wystąpił w ogromnej ilości filmów, m.in.: „Ziemia Obiecana, „Lalka, „Halo Szpicbródka, „Dom, „Znachor, „Lata dwudzieste, lata trzydzieste, „Ucieczka z kina Wolność, „Dzień świra, „Superprodukcja, serial „Ekstradycja, „Rodzina zastępcza. Młodsza część widowni pamięta go z serii filmów o Panu Kleksie oraz „Awantury o Basię.
FRONIA Marcin - doktorant w Szkole Nauk Społecznych przy Instytucie Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk. Ukończył socjologię oraz stosunki międzynarodowe na Uniwersytecie Wrocławskim. Ukończył także Collegium Europejskie przy Zakładzie Badań Narodowościowych Polskiej Akademii Nauk w Poznaniu. Absolwent Akademii Młodych Dyplomatów oraz Forum Młodych Dyplomatów w Warszawie (Grupa Azji i Pacyfiku). Współpracuje z „Rzeczpospolitą, „Recyklingiem Idei oraz polskimi i międzynarodowymi (m.in. niemieckimi) organizacjami pozarządowymi. W 2004 na stażu w Departamencie Konsularnym i Polonii Ministerstwa Spraw Zagranicznych. W trakcie wyborów prezydenckich na Ukrainie w 2004 roku był międzynarodowym obserwatorem z ramienia Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie. Od kwietnia do września 2005 pracował jako wolontariusz na misji humanitarnej na Sri Lance, pomagając przy projektach na rzecz ofiar tsunami. Publikował raporty po obserwacji poszczególnych wyborów (m.in. na stronie KWSM, w Zeszytach Naukowych KWSM), a także teksty naukowe dotyczące analizy języka, dyskursu, transformacji w Polsce i Europie Środkowej w kontekście globalnym, socjologicznego podejścia do kwestii rytualizacji w mediach, tożsamości europejskiej, pamięci kolektywnej (opublikowane w Niemczech) i in.
Front Wojciech - The
FRYBES Marcin – LISTA NR 9, przewodniczący panelu nt. roli polskich organizacji pozarządowych w przemianach na Ukrainie.
Frybes Stanisław - LISTA NR 4. Dr hab. Towarzystwo Literackie im. Adama Mickiewicza. Recenzent podręczników języka polskiego (zakres merytoryczny). Zatrudniony jako recenzent Ministerstwa Edukacji Narodowej. Napisał m.in. „Satyrycy lwowscy w walce z c.k. cenzurą.
FRYD Fajwel - nauczyciel języka żydowskiego i historii Żydów w powszechnej szkole żydowskiej w Lublinie w latach 1945-1949. Za udział w wystąpieniach rewolucyjnych 1905 r. oskarżony o dokonywanie aktów terrorystycznych przesiedział 3 lata na lubelskim Zamku. Po pierwszej wojnie powrócił do kraju, wstąpił do lewicy Poalej Syjon i osiadł w rodzinnym Chełmie. Żył z prywatnego nauczania języka rosyjskiego. Jako korepetytor wzbudził miłość w 16-letniej panience, dwukrotnie od niego młodszej. Dziewczyna była tak zakochana, że gdy rodzina stawiała przeszkody w zawarciu małżeństwa, usiłowała popełnić samobójstwo. Ostatecznie skończyło się na zamążpójściu. W latach 1928-1930 wydawał lewicowe pismo pt. „Fołksblat („Gazeta Ludowa). Był w jednej osobie redaktorem naczelnym, reportażystą, felietonistą, autorem artykułów i kronik, tudzież korektorem tych wszystkich tworów dziennikarskiego rzemiosła. Głównie jednak oddawał się badaniom folkloru żydowskiego. Zbierał do tego tematu źródła, literaturę, pisał rozprawy. Jako Chełmianin i miłośnik miasta, którego mieszkańcy są - w literaturze żydowskiej, w przypowieściach ludowych i anegdotach - synonimem głupoty, zna chyba wszystko, co na ten temat napisano i powiedziano (Rozmowa Romualda Karasia z Fajwelem Frydem, „Kurier Lubelski, 16- 17 grudzień 1962 r.).
Frydberg Jerzy-Izrael Frydberg - naczelnik Wydziału Kadr Głównego Urzędu Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk.
Fryde Mieczysław-Majer Friede - bardzo rzadka postać pozytywna, s. Hananela, ekonomista, działacz komunistyczny. Od ok. 1914 działacz lewicowej Socjal-Demokracji Królestwa Polskiego i Litwy (SDKPiL) w Częstochowie i od grudnia 1918 do grudnia 1919 Komunistycznej Partii Robotniczej Polski (później KPP) w Łodzi. Wystąpił z partii nie mogąc zaakceptować jej antypolskiego stanowiska i współpracować z ludźmi, którzy pałali wprost zoologiczną nienawiścią do Polski i Polaków. Zgłosił się jako ochotnik do Wojska Polskiego w chwili zbliżania się do Warszawy Armii Czerwonej, która miała utopić w morzu krwi niepodległą Polskę. Od 1921 poświęcił się pracy naukowej. Był także od 1928 doradcą prawnym ministra finansów i od 1934 doradcą Rady Miejskiej m. st. Warszawy. Jako wybitny specjalista odegrał znaczną rolę w opracowaniu dekretów o prawie syndykalnym, obligacjach, kartelach i przedsiębiorstwach państwowych. Był członkiem i działaczem polskich i zagranicznych towarzystw naukowych, m.in. polskiego Instytutu Badania Koniunktur Gospodarczych i Cen, Międzynarodowego Stowarzyszenia Prawników w Londynie i Międzynarodowego Stow. Finansów Publicznych i Prawa Publicznego w Hadze. Wybuch wojny zastał go w Hadze. Był doradcą ministra spraw zagranicznych rządu polskiego w Londynie, później wicedyrektorem Departamentu do Spraw Międzynarodowych. Po wojnie wyjechał do USA i był profesorem Uniwersytetu Columbia w Nowym Jorku. Współpracował z ukazującym się w USA pismem polskich uczonych „The Polish Review („Przeglądem Polskim). Fryde jest bodajże jedynym Żydem, który zerwał z „polskim komunizmem tylko dlatego, że był on skrajnie antypolski (przez to, że dominowali w nim Żydzi).
Frydland Rachmiel - 1919-1985. Kształcił się w szkołach rabinicznych przedwojennej Warszawy. Przetrwał żydowski holocaust i wyemigrował do Stanów Zjednoczonych. Jego autobiografia została wydana w języku polskim pod tytułem „Skazani na zagładę. Po wojnie Frydland kontynuował studia na Uniwersytetach Londyńskim oraz Nowojorskim, uzyskując stopień naukowy na katedrze filologii semickich oraz doktoraty w dziedzinie badań nad Talmudem i kulturą hebrajską. Był profesorem katedry badań nad Talmudem w Ashland Theological Seminary oraz wykładowcą problematyki judaistycznej w Tennessee Tempie College w Chattanooga. W latach siedemdziesiątych był pastorem kongregacji mesjanistycznych Beth Sar Shalom w Toronto oraz Beth Messiah i Kehilat Mashiah w Cincinnati.
Frydman Mateusz - kapitan UB w Bydgoszczy, później awansowany do stopnia pułkownika. Jerzy Poksiński opisał, jak Frydman chwytał przesłuchiwanych oficerów za gardło i tłukł ich głową o ściany. Frydman powiedział do majora Krzysika: „Zastrzelę cię, a grób zaorzę, aby ci Anders nie mógł pomnika wystawić (por. J. Poksiński, „TUN, Tatar-Utnik-Nowicki, Warszawa 1992, s. 38). Lżył bitego przez siebie więźnia słowami: „Jakim prawem wam Polakom zachciewa się niepodległości Polski. („Zeszyty Historyczne 1984, nr 47, s. 55).
Frydman Roman - LISTA NR 4. Jest profesorem ekonomii na New York University, współautor „Prywatyzacja w Europie Wschodniej. Czy państwo traci na znaczeniu? (wyd. Znak, 1995) - kilka esejów znanych ekspertów ekonomicznych przedstawiających problematykę powszechnej prywatyzacji.
Frydrych Tadeusz - generał brygady. Zastępca Komendanta Głównego Straży Granicznej ds. logistyki (15.09-12.2003). Odznaczony przez Żyda, agenta KGB i SB, prezydenta żydokomuny Aleksandra Kwaśniewskiego - Izaaka Stoltzmana Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
FRYDRYCH Waldemar – LISTA NR 9, ur. 8 kwietnia 1953, happener, lider Pomarańczowej Alternatywy, artysta i pisarz. Studiował historię i historię sztuki we Wrocławiu, gdzie był jednym z inicjatorów i przywódcą happenerskiego ruchu Pomarańczowa Alternatywa. Jest znany głównie dzięki tej działalności w latach 80. Za swoją działalność kierowana przez niego wrocławska Pomarańczowa Alternatywa w grudniu 1988 r. została nagrodzona przez znanego polskiego reżysera Andrzeja Wajdę. Nagrodę w obecności m.in. J. Kuronia, B. Geremka, W. Lutosławskiego i innych odebrała delegacja PA. W wyborach parlamentarnych w 1989 roku Waldemar Fydrych kandydował do Senatu. Zdobył 10 tysięcy głosów, co nie wystarczyło do uzyskania mandatu. Wkrótce potem wyjechał do Paryża. W 1999 wrócił do Wrocławia, inspirując powstanie efemerycznego Frontu Południowo-Zachodniego, który przeprowadził kilka happeningów wymierzonych we władze miasta. W 2002 kandydował do fotela prezydenta Warszawy. W grudniu 2004 wraz z grupą studentów odwiedził Ukrainę w ramach wspierania pomarańczowej rewolucji. W wyborach samorządowych 12 listopada 2006 na Prezydenta miasta Warszawy, Waldemar Fydrych jako szef Komitetu Wyborczego Gamonie i Krasnoludki uzyskał głosy 2914 wyborców (0,41%) uzyskując piąty wynik w stolicy (spośród dziesięciu startujących kandydatów) i tym samym wyprzedził m.in. wiceprezesa partii rządzącej Ligi Polskich Rodzin Wojciecha Wierzejskiego, który uzyskał 0,35% głosów. Waldemar Fydrych jest autorem trzech książek oraz malarzem, tworzącym charakterystyczne prace z wizerunkami krasnoludków. Członek Stowarzyszenia Wolnego Słowa.
FRYDRYCH Waldemar – LISTA NR 9, ur. 8 kwietnia 1953, happener, lider Pomarańczowej Alternatywy, artysta i pisarz. Studiował historię i historię sztuki we Wrocławiu, gdzie był jednym z inicjatorów i przywódcą happenerskiego ruchu Pomarańczowa Alternatywa. Jest znany głównie dzięki tej działalności w latach 80. Za swoją działalność kierowana przez niego wrocławska Pomarańczowa Alternatywa w grudniu 1988 r. została nagrodzona przez znanego polskiego reżysera Andrzeja Wajdę. Nagrodę w obecności m.in. J. Kuronia, B. Geremka, W. Lutosławskiego i innych odebrała delegacja PA. W wyborach parlamentarnych w 1989 roku Waldemar Fydrych kandydował do Senatu. Zdobył 10 tysięcy głosów, co nie wystarczyło do uzyskania mandatu. Wkrótce potem wyjechał do Paryża. W 1999 wrócił do Wrocławia, inspirując powstanie efemerycznego Frontu Południowo-Zachodniego, który przeprowadził kilka happeningów wymierzonych we władze miasta. W 2002 kandydował do fotela prezydenta Warszawy. W grudniu 2004 wraz z grupą studentów odwiedził Ukrainę w ramach wspierania pomarańczowej rewolucji. W wyborach samorządowych 12 listopada 2006 na Prezydenta miasta Warszawy, Waldemar Fydrych jako szef Komitetu Wyborczego Gamonie i Krasnoludki uzyskał głosy 2914 wyborców (0,41%) uzyskując piąty wynik w stolicy (spośród dziesięciu startujących kandydatów) i tym samym wyprzedził m.in. wiceprezesa partii rządzącej Ligi Polskich Rodzin Wojciecha Wierzejskiego, który uzyskał 0,35% głosów. Waldemar Fydrych jest autorem trzech książek oraz malarzem, tworzącym charakterystyczne prace z wizerunkami krasnoludków. Członek Stowarzyszenia Wolnego Słowa.
Frydryszek Piotr - dziennikarz radiowy.
FRYKOWSKA Agnieszka - „Frytka, ur. 23 grudnia 1977 w Łodzi. Córka najprawdopodobniej zamordowanego przez Karolinę Wajdę operatora filmowego Bartłomieja Frykowskiego, pierwszego operatora przy kręceniu filmu „Ogniem i mieczem. Wnuczka pisarza i aktora, Wojciecha Frykowskiego, zamordowanego wraz z żoną Romana Polańskiego Sharon Tate w 1969 r. Fragment wywiadu z miesięcznika „Gala: „To prawda, procesuję się z Charlesem Mansonem, którego banda zamordowała mojego dziadka Wojtka Frykowskiego podczas głośnej masakry w domu Romana Polańskiego w Hollywood. Poza tym wciąż czekam na rozstrzygnięcie sprawy spadku po dziadku, który był bardzo majętnym człowiekiem. Agnieszka pochodzi z bardzo zamożnej rodziny. Majątek Frykowskich szacuje się na około 12 milionów dolarów. Dziadek Frytki, Wojciech, był właścicielem kilku firm i należał do najbogatszych ludzi w Łodzi ubiegłego wieku. Do USA wyemigrował razem ze swoim przyjacielem Romanem Polańskim. Frykowski został zamordowany w 1969 roku. Swoją fortunę przekazał w spadku synowi Bartkowi, ale ojciec Frytki zginął w niejasnych okolicznościach. Teraz majątek odziedziczyła Agnieszka, która czeka jedynie na prawomocną decyzję amerykańskiego sądu. Frykowska wzbogaci się o 3 miliony dolarów czyli jedną czwartą rodzinnej fortuny. Wzięła udział w sesji dla miesięcznika „Playboy. Jest absolwentką technikum hotelarskiego i obsługi ruchu turystycznego. Obecnie studiuje aktorstwo w Wyższej Szkole Komunikowania i Mediów Społecznych w Warszawie. Krótko przyjaźniła się ze znanym detektywem Krzysztofem Rutkowskim, który jak zaczął prowadzić śledztwo w sprawie morderstwa jej ojca to... zanlazł się w więzieniu za jakieś ponoć wielkie przekręty. Widać macki klanu Wajdów są wszechobecne!!! Krzysztof Rutkowski w czasie śledztwa prowadzonego na własną rękę odkrył, iż policja i prokuratura dopuściła się w czasie postępowania śledczego niesamowitego, świadomego i inspirowanego z „góry bałaganiarstwa. Krzywy i garbaty nos może być przyczyną wielu groźnych chorób - mógłby powiedzieć Minister Zdrowia. Słynny, krzywy nos Frytki był jej największym choć nie jedynym kompleksem. Znalazła wyjście - dogadała się z „Faktem, który dał kasę na operację, ale w zamian dziennikarze pstrykali fotki. Dzięki temu cała Polska mogła podziwiać Frytkę cierpiącą. Takie chirurgiczne reality show.„Dziennik Łódzki 22.03.2002: „Dostali ode mnie to, czego chcieli, jestem gotowa na wszystko - powiedziała partnerom z „Big Brothera Bitwa Agnieszka Frykowska, po tym, jak uprawiała seks na oczach telewidzów. W zamian chce przepustki do kariery aktorskiej, sławy i popularności. By dorównać tym „wielkim Frykowskim, w cieniu których wyrastała. Na starcie trzeciej edycji „Big Brothera wydarzyła się rzecz bez precedensu w polskiej telewizji: dwoje uczestników programu, Agnieszka Frykowska i Łukasz Wiewiórski, uprawiało miłość w łazience na oczach trzech i pół miliona telewidzów. Za emisję tych pikantnych scen Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji nałożyła na stację TVN karę w wysokości 300 tysięcy złotych. TVN uznał tę decyzję za „błędną i krzywdzącą i odwołuje się do sądu. - „Mnie nie przeszkadza, że to zrobili. Ona jest ładną dziewczyną, on jest ładnym chłopakiem i tych dwoje ładnych ludzi coś zrobiło. To jest jak film - mówi matka Agnieszki, Anna Toth. Polscy faceci, których przerobiła już całe tabuny, przestali się nią interesować, bo obciach jest się z nią pokazywać. Pewnie dlatego stwierdziła w odwecie, że „Polskim facetom brakuje jaj, że „klną i śmierdzą. Serce rośnie w oczekiwaniu na kolejne produkty jej narządu mowy, który wybitnie został stworzony do zasysania, miast wydychania powietrza. Nam nie chce się za bardzo wierzyć, że polski chłop nie wie, co to ręcznik i mydło. Najlepszą puentą do jej wypowiedzi i jej życia są słowa Krzysztofa Ibisza: „Widocznie Frytka przyciąga facetów, dla których najbliższy sklep z kosmetykami jest 50 wiorst na północ. Radzę zmienić rejony poszukiwań i udać się tam, gdzie doprowadzone są światło i gaz. Twierdzi, że jest aktorką. Ponadto pręży się i wzbija na intelektualistkę (sic!). Oto kilka dominujących na jej temat opinii internautów: „...pusta, głupia, brzydka dziewczyna, której wydaje się, że jest kimś... Frytka to jak książka - każdy może ją mieć... ona psuje opinię Polek... niedobrze mi sie robi jak na nią patrzę, powinna grać w pornosach... zamiast operacji plastycznych lepszy był by jakiś zabieg mózgu... nie zmieniaj się bo kawały o blondynkach stracą sens... widzieliście jej fotkę w „Przekroju, podgryza sobie dużego okrągłego lizaka... tym karmią nas media... frytki i inne pustaki... „Utrzymywałam faceta, a on lał mnie w ryj i pił - wyznała Frytka i od razu zrobiło nam się jej żal. Bidulka, której zły samiec skrzywił nochala, biedactwo, które nie zaznało miłości przedwcześnie zeszłego ojca, niedoszła pasierbica Karoliny Wajdy. Łza się w oku zakręciła i spadła na czubek penisa. Ciekawe po którym kontrakcie załatwionym ze zbajerowanym prezesem pozostał jej krzywy nos… Cóż to za zły ch... nie wytrzymywał jej klęczącego trybu pracy?.
FRYKOWSKI Bartek - operator filmowy. Syn Wojtka i Ewy, która po opuszczeniu Polski wędrowała z cygańskim taborem, aby w końcu wyjść za mąż za bogatego finansistę. Autor scenariusza filmu, którego treść oparta była - do pewnego stopnia - na faktach z życia jego ojca; wygrał proces z Mansonem; brat ojca Jerzy (znany producent filmowy) ożeniony jest z byłą szefową programu II TVP, Niną Terentiew („Bezludna Wyspa). Pracował przy „Ogniem i mieczem oraz „Panu Tadeuszu, na planie którego poznał Karolinę Wajdę. Wkrótce też wprowadził się do jej dworku w Głuchach. Zginął tragicznie w niejasnych okolicznościach w dworku Karoliny Wajdy pod Wyszkowem w nocy z 7 na 8 czerwca 1999 r. Miał 40 lat. Śledztwo trwało długo. Było wielokrotnie przedłużane i zakończyło się umorzeniem. Wiadomo, że w chwili śmierci Bartek był tylko z Karoliną Wajdą (córką Andrzeja Wajdy, znanego wszem i wobec Oscarobiorcy i Beaty Tyszkiewicz, podszywającej się pod znaną arystokratyczną rodzinę), gdy doszło pomiędzy nimi do kolejnej kłótni i ponoć sam zadał sobie kilkanaście ciosów nożem kuchennym!!! Ewidętne jest, że sprawie „urwano łeb ze względu na pozycję rodzinki. Nikt nic na ten temat nie chce pisać. Wszyscy nabrali „wody w usta. Nawet w Internecie jakaś „niewidzialna ręka usuwa wszelkie informacje na ten arcyciekawy temat! Agnieszka Frykowska to jego nieślubne dziecko: gdy się rodziła, Bartek Frykowski miał 17 lat i chodził jeszcze do szkoły średniej.
FRYKOWSKI Wojciech - ur. 22 grudnia 1936 r. w Łodzi. Syn bogatego łódzkiego żydowskiego handlarza tekstyliów, także w czasach PRL-u. Student „łódzkiej filmówki, znany ówczesny playboy, pierwszy mąż Agnieszki Osieckiej, z którą był rok żonaty. Dziadek Agnieszki, ojciec Bartka, był przyjacielem Romana Polańskiego i wyjechał w ślad za nim do Stanów Zjednoczonych. Jeszcze w czasach studenckich przyjaźnił się z Komedą i Hłaską. Po przyjeździe do Stanów wpadł w zatargi z miejscową mafią. Został zamordowany w willi wynajmowanej przez Polańskiego w Los Angeles w nocy z 8 na 9 sierpnia 1969 roku przez bandę Mansona. Miał wtedy 32 lata. Z raportu policji wynika, że zmarł w wyniku 51 ran od noża, dwóch ran postrzałowych i trzynastu ran na głowie od uderzeń kolbą rewolweru. Razem z Frykowskim zginęła wtedy żona Polańskiego - Sharon Tate, która była w ósmym miesiącu ciąży. Przed morderstwem w domu odbyła się narkotykowa orgia, gdyż policja wykryła we krwi Frykowskiego amfetaminę. Charles Manson to informator policyjny. Prawdopodobnie dzięki Kościołowi Scientologicznemu (jakoby zetknął się z nim i jego wyznawcami w więzieniu w latach 50.) miał powiązania z FBI, a przez nie ze środowiskiem wywiadu w ogóle (?). Zafascynowany Hitlerem; pięciu członków jego bandy dokonuje w sierpniu 1969 roku makabrycznego mordu w willi reż. Romana Polańskiego; odsiaduje dożywotni wyrok w więzieniu, w którym udziela do dzisiaj wywiadów prasowych, pisze artykuły, teksty piosenek, itd. Sam Polański milczy o kulisach mordu Mansona, w którym oprócz jego najbliższej rodziny zginął także jego przyjaciel. Warto więc przybliżyć arcyciekawe tło tamtych wydażeń. W roku 1967 ukazuje się na amerykańskim rynku księgarskim książka autorstwa Iry Levina „Dziecko Resemary, która natychmiast odnotowana zostaje na listach bestsellerów. Jest to opowieść o sabacie czarownic (coven) w sercu Nowego Jorku, na którym dokonane zostaje zapłodnienie niewinnej kobiety nasieniem diabła. Niemal natychmiast zostają zakupine prawa do jej sfilmowania. Producenci wyczuli w książce atmosferę religijnej paranoi, będącej oddźwiękiem na brak zaufania młodego pokolenia do zwalczanej przez Żydów chrześcijańskiej tradycji, co w efekcie dało początek nowej kontrkultury, charakteryzującej się: narkotyzowaniem, ekstrawagancką muzyką (psychobilly), psychedelicznymi sesjami, seksualnością, okultyzmem, itd. To wtedy rozwija się na masową skalę zarówno żydolewacki ruch hipisowski oraz satanistyczny, które w wielu przypadkach przenikają się. Wiadomego pochodzenia producenci czuli, że posiadane przez nich prawa do filmu będą żyłą złota. Ale czy tylko o pieniądze im chodziło ? Ich świat filmu jest bardziej zdeprawowany od ulicy. To on narzucał mody. Dzisiaj prześciga go ich telewizja i inne duże media w których dominują. W tym samy roku - 1967, na ekranach amerykańskich kin pojawił się film „młodego zdolnego reżysera z Polski, Romana Polańskiego pt.: „Przepraszam, Twoje Zęby Tkwią W Mojej Szyi. Niby parodia, a jednak koszmarna opowiastka o wampirach. Z komercyjnego punktu widzenia nie była sukcesem reżysera, ale zwrócił na niego uwagę. No właśnie - czyją? Producentów czy paranoicznych wyznawców szatana? A może jednych i drugich, ale bardziej tych drugich. Polański, urodzony we Francji, uratowany przez polską rodzinę z Holocaustu, przyjmuje ofertę realizacji filmu, którego scenariusz oparty jest na pomyśle z książki Ira Levin´a „Dziecko Rosemary. Kto mu zasugerował na doradców w sprawach okultyzmu głowę kalifornijskiego Kościoła Szatana Anton´a LaVey´a i jego przyjaciela, szefa Kościoła Seta - Michaela Aquino, nie wiadomo. Na marginesie warto wspomnieć, że ten ostatni z wymienionych, był wysokim oficerem armii amerykańskiej, specjalistą od „broni psychologicznej, zaangażowanym w badania nad kontrolą umysłu i manipulowaniem mas (badania prowadzone były między innymi w tajnym ośrodku CIA w Montrealu -Kanada). Anton LaVey - założyciel Kościoła Szatana w Los Angeles, autor słynnej Biblii Szatana, współpracownik policji, doradca w sprawach okultyzmu przy filmie R. Polańskiego „Dziecko Rosemary; uważa się, że zmarł w 1997 roku (?). Geneza póżniejszych makabrycznych mordów zaczęła się więc podczas produkcji filmu „Dziecko Rosemary. Ale to już materiał na osobną obszerniejszą publikację w tygodniku „Tylko Polska. „(...) Wszyscy, mali i wielcy, bogaci i biedni, wolni i niewolnicy otrzymają znak na prawej ręce i na czole; i żaden człowiek nie będzie mógł nic kupić lub sprzedać, chyba że ma imię bestii albo liczbę jej imienia. Oto jest mądrość. (...) bo jest to liczba człowieka; a jego liczba to 666 - Apokalipsa (13:16-18).
Fudakowski Peter - producent filmowy z Anglii. Wchodził w skład jury IV Międzynarodowego Festiwalu Filmowego Żydowskie Motywy, który odbył się w Warszawie w dniach 5-10 maja 2007 roku. „Urodził się w Londynie w 1954 r. Następnie uzyskał dyplom M.B.A. w Europejskim Instytucie Administracji w Fontainebleau, Francja. Pracował w bankowości, ale jego prawdziwą pasją był zawsze film i produkcja filmowa. W roku 1981 odbył z żoną Henriettą 14-miesięczną podróż dookoła świata: dzięki niej stworzył kolekcję fotografii, których większość została zakupiona przez zawodowe biblioteki fotograficzne. Obecnie zajmuje się produkcją filmów typu IMAX i filmów dokumentalnych. Za film „Tootsie (2005), którego był producentem, uzyskał w roku 2006 nagrodę BAFTA oraz Oskara w kategorii Najlepszy Film Nieanglojęzyczny. Mieszka w Londynie i w Kościelisku (Folder IV Międzynarodowego Festiwalu Filmowego Żydowskie Motywy).
Fudala Tomasz - LISTA NR 8. Krytyk sztuki, autor wielu tekstów o sztuce publikowanych w „Odrze, „Obiegu, „Sekcji i „Rzeczpospolitej, a także w katalogach wystaw. Pracuje w Muzeum Sztuki Nowoczesnej, które powstaje w Warszawie. Interesuje się architekturą lat sześćdziesiątych, historią karier architektów - twórców tzw. „mieszkaniówki i akcjonizmem.
Fudalej Beata - LISTA NR 10. Aktorka, urodziła się w 1966 roku w Krakowie. Ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Teatralną im. Ludwika Solskiego w Krakowie w 1989 roku. Była w zespole Narodowego Starego Teatru im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie, następnie - w Teatrze Narodowym w Warszawie. Dostała nagrody za role teatralne, m.in. na Festiwalu Szekspirowskim w Gdańsku, 1997; na II Ogólnopolskim Festiwalu Komedii TALIA 98 w Tarnowie, 1998.
Fuks Marian - ur. ok. 1917, polonofob, profesor dr hab. Działu Naukowego Żydowskiego Instytutu Historycznego. Autor książki „Księga sławnych muzyków pochodzenia żydowskiego. Wydawnictwo SORUS, Poznań-Warszawa 2003. „Wystarczy choćby wspomnieć antysemickie wystąpienie Ryszarda Wagnera „Das Judentum in der Musik czy pracę wykonaną na polecenie Goebbelsa przez niemieckich muzykologów dr Theo Stengela i dr Herberta Gerigka: „Lexikon der Juden in der Musik, w którym znalazło się ponad 6000 nazwisk żydowskich muzyków, kompozytorów, wykonawców, pedagogów czy pisarzy muzycznych i muzykologów. Autor „Księgi ma tego jasną świadomość i tematu tego nie unika. Wyjaśnia najprościej i najbardziej przekonująco, że „każda społeczność ma prawo chlubić się wybitnymi - to nie jest dobre określenie - współplemieńcami.
Fuks Tadeusz - polonofob, komunista, stalinowiec, zbrodniarz UB, pułkownik Milicji Obywatelskiej (MO). 1947-50 kierownik Referatu Organizacyjnego Gabinetu Ministra Bezpieczeństwa Publicznego; 1950-53 naczelnik Wydziału Organizacyjnego Gabinetu Ministra BP; 1953-54 naczelnik Wydz. Normatywnego Gabinetu Ministra BP; 1954-55 naczelnik Wydz. I Gabinetu Ministra BP; 1955-56 sekretarz w Gabinecie Przewodniczącego Komitetu ds. BP; 1956 -57 zastępca naczelnika Wydz. Ogólnego Gabinetu Ministra Spraw Wewnętrznych; 1957-58 kierownik Inspektoratu w Gabinecie Ministra SW; 1957-67 na wyższych stanowiskach Głównego Inspektoratu MSW.
Fulińska Agnieszka - LISTA NR 3. Współautorka „Szkolnego słownika terminów literackich. Instytut Badań Literackich PAN w Warszawie - artykuły i recenzje. źródło: fzp.jewish.org.pl
FURGALSKI Adrian - członek Unii Wolności, był asystentem posła i Ministra Transportu Tadeusza Syryjczyka. Po klęsce wyborczej UW w wyborach parlamentarnych w 2001 roku, wszedł w skład gruntownie odnowionego Zarządu Unii Wolności, na którego czele stanął Władysław Frasyniuk.
Furgał Ewa - LISTA NR 10. Absolwentka Stosunków Międzynarodowych i Podyplomowych Interdyscyplinarnych Studiów z zakresu Gender. Od 2000 r. związana z ruchem praw człowieka. Działała w Zespole ds. Gender oraz Zespole LGBT Amnesty International. Uczestniczka „Akademii Tolerancji. Współzałożycielka nieformalnej grupy „Przestrzeń Kobiet, fundraiserka, trenerka genderowa i antydyskryminacyjna. Od 2006 r. współpracuje z Fundacją Kobiecą eFKa. Planuje założenie genderowej księgarni.
FURŁA-BUCZEK Joanna – LISTA NR 17, Uniwersytet Warszawski.
Furman Jerzy - LISTA NR 13 i 15. Teolog, członek Zarządu Polskiej Rady Chrześcijan i Żydów.
Furmański Adam - urodził się w Korszeninie na Kijowszczyźnie w 1883 r. Zamordowany w getcie warszawskim w 1943. Nawet w getcie nie zaprzestał swej działalności zakładając Żydowską Orkiestrę Symfoniczną, której dyrygował w czasie koncertów dawanych w sali Instytutu Nauk Judaistycznych na Tłomackiem (obecnie budynek ŻIH). Jego ojciec był kapelmistrzem orkiestry dworskiej hrabiego Balaszowa. W orkiestrze tej grali bracia Furmańskiego.
Fusek Wojciech - dyrektor wydawniczy - „Gazeta Wyborcza.
Fuszara Małgorzata - LISTA NR 3, 10. Prof. UW, nauki prawne. Pracuje w Instytucie Stosowanych Nauk Społecznych UW. Autorka książki pt.: „Kobiety w polityce, wydawnictwo: TRIO, 2006.
Fuzowski Max - polonofob, dywersant, żydłaczący propagandzista
tzw. „polskich stereotypów - „antysemityzm, „homofobia itd.
NAZWISKA ALFABETYCZNIE Wybór ze źródeł własnych, krajowych, zagranicznych, polskich, żydowskich i in., utajnionych i jawnych, na poważnie i z humorem. A B C D E-F G H-I-J K-L-M N-O-P-R S Ś-T U-W-Y Z-Ż
|
|
Races? Only one Human race United We Stand, Divided We Fall |
 |
No time to waste. Act now! Tomorrow it will be too late |
|
