Wielka Encyklopedia Żydów

DABERT-BAKUŁA Dobrochna – LISTA NR 18, doktor habilitowana nauk filologicznych, profesor w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Adama Mickiewicza, oraz w Wyższej Szkole Nauk Humanistycznych i Dziennikarstwa w Poznaniu. Autorka książki „Kino moralnego niepokoju. Wokół wybranych problemów poetyki i etyki.

DABKOWSKI Jan – LISTA NR 17, Warszawa, student.

Dacka Magdalena - Sekretarz Krajowa ds. Edukacji i Studentów Młodych Socjalistów.

Dagiel Dariusz - dyrektor Departamentu Rejestrów Centralnych Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (07.2003).

Dajan Mosze - „aresztowany przez Anglików oficer podziemnej armii Hagana, został pośpiesznie zwolniony wraz z 42 współtowarzyszami (gdy Rommel niebezpiecznie zbliżył się do Egiptu), by podjąć operacje przeciwko siłom Vichy w Libanie i w Syrii - to wtedy, realizując owe zadania, późniejszy minister obrony Izraela stracił oko, postrzelony przez wrogiego snajpera („Midrasz, styczeń 2005, Janusz Roszkowski - „Żydzi w koalicji antyhitlerowskiej, str. 16).

Dajbor Rafał - pracownik Państwowego Teatru Żydowskiego w Warszawie, koordynator pracy przyteatralnego Studia Aktorskiego, archiwista, aktor. Ważniejsze daty: 1981.01.01 - data urodzenia (Warszawa); 2002.07.09 - debiutteatralny w „Skrzypku na dachu w Teatrze Żydowskim w Warszawie; 2004 - wykształcenie - Studio Aktorskie przy Państwowym Teatrze Żydowskim.

Dakowski Andrzej - LISTA NR 5; dyrektor Polsko-Amerykańskiej Komisji Fulbrighta. Za wybitne zasługi we wspieraniu polsko-amerykańskiej współpracy naukowej i kulturalnej odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2000).

DALKE Krzysztof - LISTA NR 10; dr n. med., lekarz w Collegium Medicum im.Ludwika Rydygiera w Bydgoszczy, Katedra i Klinika Otolaryngologii.

Dałkowska Ewa - ur. 1948, aktorka. Współzałożycielka Teatru Domowego (w zespole do połowy l. 80.). Premiera sztuki „Przywracanie porządku odbyła się u niej w domu 1 listopada 1982 r. Próby również odbywały się w jej domu. Grała w około 150 przedstawieniach (głównie dla robotników). Występowała najczęściej w prywatnych mieszkaniach.

Damięcka-Borys-Barbara - reżyser telewizyjny, w dniu 10.11.1998 r. została odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski przez Kwaśniewskiego-Stoltzmana.

Dammas Jacob - reżyser filmowy z Danii. Jego film „Kredens był pokazywany na IV Międzynarodowym Festiwalu Filmowym Żydowskie Motywy, który odbył się w dniach 5-10 maja 2007 roku w Warszawie. „Jacob Dammas urodził się i wychował w Kopenhadze jako syn polsko-żydowskich imigrantów z marca 68. Ukończył program dokumentalny w Szkole Filmowej Andrzeja Wajdy. Ukończył też Communications Studies na Uniwersytecie Roskolde, a wcześniej studiował kilka semestrów na Reyerson Polytechnic University w Toronto. W Concordia University w Montrealu studiował historię filmu dokumentalnego i propagandy, a na Uniwersytecie Humbolta w Berlinie - socjologię mediów. Od roku 2000 zajmuje się filmami dokumentalnymi (Folder IV Międzynarodowego Festiwalu Filmowego Żydowskie Motywy, str. 38).

Dan Aleksander-Weintraub - poeta, publicysta „Czerwonego Sztandaru.

Dancewicz Dorota - urodzona w Łodzi, nauczycielka, działacz związkowy OPZZ, SLD.

Dancewicz Renata - LISTA NR 10; ur. 1969, aktorka. Przez rok studiowała prawo na Uniwersytecie Warszawskim. Do łódzkiej PWSFTviT dostała się za drugim podejściem. Usunięto ją z II roku za brak postępów w nauce. W latach 1991-93 występowała w Teatrze im. Szaniawskiego w Wałbrzychu. Na scenie debiutowała w roli Stasi w „Sąsiadach Bałuckiego. W 1995 r. zdała aktorski egzamin eksternistyczny przed komisją, której przewodniczył Kazimierz Kaczor. Na dużym ekranie debiutowała rolą Anki w „Samowolce (1993) Feliksa Falka. Rola nauczycielki Kasi, z filmu „Tato (1995) Macieja Ślesickiego, przyniosła aktorce nagrodę za drugoplanową rolę kobiecą na XX Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. Film „Gniew (1997) Macieja Ziębińskiego został burzliwie przyjęty przez krytykę. Paradowała przed kamerami w koszulce z napisem „Jestem Żydówką.

Dancyg Marcin - ppłk, urodzony 30.06.1907 r. w Warszawie. Absolwent Wydziału Prawa Uniwersytetu Warszawskiego (1932 r.). Do wybuchu wojny pracował w Sądzie Apelacyjnym. Po zajęciu przez Rosję Białegostoku został zastępcą dyrektora w szkole rosyjskiej. W sierpniu 1944 r. zgłosił się ochotniczo do Ludowego Wojska Polskiego, W stopniu podporucznika objął stanowisko sędziego w 7 Dywizji Piechoty. Od lipca 1945 r. w Najwyższym Sądzie Wojskowym. Awansował bardzo szybko w 1946 r. już w stopniu podpułkownika. Po przejściu do rezerwy (1950 r.) pracował w centrali handlu zagranicznego. W 1957 r. wyjechał (jak większość byłych pracowników wojskowego wymiaru sprawiedliwości lat 1944-1956) na stałe do Izraela. Sędzia Dancyg przyczynił się do stracenia wielu ludzi na mocy wydanych wyroków np. w sprawie A61/44 skazał Apolinarego Repsa, Zdzisława Korczaka, Aleksandra Łukasika, Stanisława Drozdowskiego, Wiktora Lubartowskiego, Zbigniewa Wesołowskiego, Wojciecha Szczepańskiego, Mieczysława Jakubczyka. W 1990 r. Sąd Najwyższy skazanych i straconych uniewinnił.

DANCYG Marcin - sędzia, ur. 30.06.1907 w Warszawie. Rodzice: Jakub i Paja. Skończył prawo na UW. Do wojny pracował w sądzie i kancelarii adwokackiej. Po jej wybuchu uciekl na tereny okupowane przez ZSRR. W 1944 zmobilizowany do WP. Sędzia Sądu Polowego 7. DP. Wiceprezes Sądu 2. Armii WP. Sędzia NSW. Awansowany na ppłk w 1946 roku. W 1950 przeniesiony do rezerwy. W cywilu radca prawny Zakładow Budownictwa Wojskowego nr 1 w Warszawie, a także w Centrali Handlu Zagranicznego „Rolimpex w Warszawie. W 1957 roku wyjechal do Izraela. Na podstawie „Prawnicy czasu bezprawia Krzysztofa Szwagrzyka. IPN, Kraków-Wrocław 2005 roku.

DANDA Adrianna - LISTA NR 10; Kraków. Urodzona w 1973 r. Studia na ASP w Krakowie. Wystawy indywidualne: 1991 „Malarstwo i Rysunek, Galeria „Szczury Rzeszów. Brała udział w wystawach zbiorowych m.in.: 1995 „Malarstwo Galeria „Na Pięterku, Kraków.

Danecki Janusz - profesor; arabista z Uniwersytetu Warszawskiego i Wyższej Szkoły Psychologii Społecznej w Warszawie.

Danecki Ryszard - LISTA NR 5; poeta, debiutował w 1952 r. poematem o Poznaniu, opublikowanym w „Głosie Wielkopolskim. Był współzałożycielem grupy literackiej „Wierzbak, organizatorem ogólnopolskich Poznańskich Listopadów Poetyckich.

Dangel Teresa - była gospodynią mieszkania na Chełmskiej, gdzie mieliśmy od czas do czasu redakcję, a w latach 1987-1989 był tam ulokowany komputer, na którym szykowaliśmy „Tygodnik Mazowsze do druku (gazeta.pl).

Danicka-Kosut Małgorzata - LISTA NR 10; córka Marii - z wykształcenia informatyczka, a także „niedokończona archeolożka; Grupa ProChoice. Marzy o tytule feministki. Czyta bez przerwy (m.in. Pratchetta) oraz łaknie i pragnie rozmów z kobietami - poważnych i niepoważnych.

Daniel Przemysław - urodzony w Kołomyi. W czasie wojny znalazł się w getcie, z którego udało mu się uciec na teren Ukrainy. Matka, siostra i brat zginęli. Brał udział w obronie Stalingradu. Został odznaczony przez Radę Najwyższą Związku Sowieckiego za obronę Stalingradu. „Zgłosiłem się do 1 Dywizji 18 maja 1943 roku - to były pierwsze dni organizacji Dywizji Kościuszkowskiej w Sielcach nad Oką (...). W I Dywizji ukończyłem ponownie szkołę podoficerską 1 Dywizji Kościuszkowskiej. Uzyskałem bardzo dobry wynik i zostałem także dowódcą drużyny zwiadowczej. Przeszedłem cały szlak bojowy 1 Dywizji. Byłem ranny pod Lenino (...). Uczestniczyłem w okrążeniu i w zdobyciu Berlina (...). Zarejestrowałem się po wojnie, w 1946 roku w Żydowskim Komitecie w Brzegu nad Odrą (...). Od zakończenia wojny działałem przez cały czas społecznie - w Związku Inwalidów Wojennych, w Polskim Czerwonym Krzyżu, w Towarzystwie Przyjaciół Żołnierza, w Polskim Komitecie Pomocy Społecznej, w Towarzystwie Przyjaciół Dzieci (...). Ukończyłem kursy i byłem szefem BHP w przemyśle samochodowym. Później pracowałem w Wojewódzkim Sztabie Wojskowym i w Wojewódzkim Komitecie Obrony Warszawy (...). Po wojnie wstąpiłem do Związku Walki Młodych, działałem w organizacji młodzieżowej, w Związku Młodzieży Polskiej, Lidze Obrony Kraju (...). Byłem wśród organizatorów Stowarzyszenia Kombatantow Żydowskich. Początkowo to było kilka osób. Na tej podstawie powstała ogromna organizacja: Związek Kombatantów Żydowskich i Poszkodowanych w czasie II Wojny Światowej. Kilka lat temu zostałem wybrany do Zarządu Głównego Związku. Działam również w Zarządzie Głównym Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego Żydów Polskich - już trzecią kadencję zasiadam w Komisji Pomocy Społecznej z ramienia tej organizacji (...). Wśród wielu odznaczeń frontowych, Przemysław Daniel uhonorowany został Brązowym Medalem Zasłużony na Polu Chwały 12-13.10.1943 za Lenino i Krzyżem Bitwy pod Lenino; Medalem Zasłużony na Polu Chwały 1944, Odznaką Honorową i medalem uczestnika Szturmu Berlina (...). Zostałem odznaczony Krzyżem Kawalerskim, Krzyżem Oficerskim i trzy lata temu Krzyżem Komandorskim Odrodzenia Polski. Za zasługi dla Warszawy byłem odznaczony dwukrotnie - w 1981 roku i 2003 roku - przez Radę Miasta Stołecznego Warszawy. Posiadam najwyższe odznaczenia Związku Inwalidów Wojennych. Ostatnio otrzymałem medal 60-lecia Ligi Obrony Kraju. Wyróżniono mnie także Komandorią Pojednania, za działania na rzecz pojednania narodów. Siedem lat temu odznaczono mnie Komandorią z Gwiazdą imienia Świętego Stanisława. Byłem i jestem jedynym Żydem, który posiada to odznaczenie. Order nadawano w ambasadzie brytyjskiej („Midrasz, styczeń 2005, Ewa Koźmińska-Frejlak - „Rozmowy Ewy Koźmińskiej-Frejlak, str. 19-22). To typowy przykład żydowskiej biografii, czyli pchają się wszędzie gdzie tylko można!!! Tak było i jest obecnie.

Danielewicz Herszel - ur. 20 stycznia 1882 w Łodzi - zm. 1942 w Warszawie, poeta, publicysta i prozaik żydowski, znany szczególnie w okresie międzywojennym.

Danielewicz Tadeusz-Izraelowicz - MSZ w czasach stalinowskich.

Daniłowicz Władysław - oficer WSI, Zarząd II Sztabu Generalnego. Od 1999 roku oddelegowany do MSZ.

Daniszewski Tadeusz-Dawid Kirschbaum - dyrektor Szkoły Partyjnej KC PPR i PZPR. Komunista, kolaborant sowiecki 1939-41, członek KC PZPR. Kierownik Zakładu Historii Partii. Odznaczony przez rząd żydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski. Źródło: „Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego, Warszawa 1978-92. Jeden z czołowych stalinizatorów polskiej nauki.

Dankowski Henryk - (ur. 5 stycznia 1929) generał dywizji LWP, wiceminister spraw wewnętrznych PRL i szef Służby Bezpieczeństwa od 20 grudnia 1986 do 31 października 1989, zastępca szefa SB w latach 1985-1986, dyrektor Departamentu III MSW od 10 maja 1982 do 20 grudnia 1986, szef Zarządu WSW Pomorskiego Okręgu Wojskowego, oficer Głównego Zarządu Informacji a później WSW w latach 1950-1982. 26 czerwca 1989 sporządził charakterystyki wybranych parlamentarzystów sejmu kontraktowego, będących tajnymi współpracownikami SB pod kątem ich dalszego wykorzystania. Do 31 stycznia 1990 za jego wiedzą zniszczono dużą liczbę teczek personalnych TW SB.

Danzig Alex - pisze w piśmie żydowskim „Scriptores, wydawanym przez Ośrodek „Brama Grodzka.

Danziger - dynastia cadyków chasydzkich, sławnych i wpływowych przywódców religijnych i rabinów żydowskich rezydujących w latach 1878-1939 w Aleksandrowie Łódzkim, stąd zwanych dynastią Aleksander. Byli to Jechiel, Jerachmiel Izrael Izaak, Szmuel Cwi Hirsz zwany Tiferes Szmuel oraz Izaak Menachem Mendel Danziger. Ostatni z nich zginął w obozie zagłady w Treblince w 1943 r. Obecni kontynuatorzy tradycji tej dynastii chasydzkiej rezydują w Bnei Brak w Izraelu. Od 2005 r. cadykiem Aleksander jest Izrael Danziger, syn i następca Abrahama Menachema Danzigera, który w 2006 r. odwiedził Łódź i Aleksandrów.

Danziger Mendl Menachem Izaak - „Jest ostatnim cadykiem tak zwanego dworu aleksandrowskiego. Spadkobiercy tej linii obecni są już tylko w Izraelu i USA. W 1940 roku hitlerowcy wypędzili Żydów z Aleksandrowa Łódzkiego, a imponujący i rozległy dwór razem z bożnicą zostały spalone. Sam cadyk uciekł do Łodzi i po mieście poruszał się tylko w polskim stroju. Po jakimś czasie gestapo wpadło na jego trop, co zmusiło cadyka do wyjazdu do Warszawy (...). Pod koniec 1940 roku zamieszkał w Otwocku pod Warszawą. W 1943 r. został aresztowany: wywieziony do obozu śmierci w Treblince (...). Według danych, jakimi dysponuje Ortodoksyjna Akademia Historii w Jerozolimie, Żydzi amerykańscy zebrali kilkaset tysięcy dolarów, aby wykupić Danzigera od Niemców. Podobno prowadzono już zaawansowane rozmowy w tej sprawie z wysokimi funkcjonariuszami hitlerowskich władz okupacyjnych w Polsce, ale cadyk nie chciał skorzystać z okazji mówiąc, że nie opuści swoich chasydów. Zginął w Treblince razem ze swoją rodziną („Dziennik Związkowy, Chicago).

Dańko Katarzyna - wspólnie z Lidią Dańko miała wystawę fotografii w trakcie VIII Dni Książki Żydowskiej w Warszawie w 2005 roku.

Dańko Lidia - LISTA NR 10; wspólnie z Katarzyną Dańko miała wystawę w trakcie VIII Dni Książki Żydowskiej w Warszawie w 2005 roku.

Darewski Maksymilian - pułkownik, polonofob, zbrodniarz, bandyta Urzędu Bezpieczeństwa.

DARNICKA-GAMSKA Julia - polonofob, komunistka, stalinowiec, agent sowiecki. Ukończyła żydowskie gimnazjum Poznerowej w Warszawie. Od 1923 działała w Związku Młodzieży Komunistycznej, nastepnie w Komunistycznej Partii Polski w Warszawie i w 1928 we Włocławku. W 1928 aresztowana i skazana na 4,5 lata więzienia za działalność antypaństwową. W 1930 uzyskała urlop zdrowotny z więzienia. Nie wróciła do niego z powrotem, a tylko uciekła w 1931 do Związku Sowieckiego. Po przeszkoleniu partyjnym odesłano ją z powrotem do Polski na wiosnę 1932. Działała w Krakowie, Piotrkowie, Częstochowie i Zagłębiu Dąbrowskim. Aresztowana w Sosnowcu w sierpniu 1932 i więziona do grudnia 1934. W 1935 wysłana jako delegat do Moskwy na VI Kongres Komunistycznej Międzynarodówki Młodzieży. Do Moskwy przedostała się nielegalnie przez tzw. zieloną granicę, będąc wtedy w ostatnich miesiącach ciąży. Trudną drogę przez bagna poleskie przypłaciła przedwczesnym urodzeniem dziecka. D. Dymitrow na tymże Kongresie wymienił ją jako przykład oddania i ofiarności polskiej młodzieży komunistycznej. Był to także przykład bezduszności komunizmu i działaczy partyjnych, którzy dla propagandy i oklasków narażali zdrowie i życie tak matki jak i dziecka. Darnicka-Gamska pozostała w Związku Sowieckim i do 1937 pracowała w Międzynrodówce Komunistycznej. Jednak w okresie wielkich czystek partyjnych w ZSRR, w 1937 została wyrzucona z pracy. Po kilku miesiącach głodowania, ktoś wreszcie zlitował się nad tą niedawną bohaterką komunizmu i nad dzieckiem i dostała pracę w bibliotece im. L. Lermontowa w Moskwie. Po zajęciu wschodniej Polski przez Związek Sowiecki we wrześniu 1939, została w 1940 nauczycielką w polskojęzycznych szkołach w Wołkowysku, a następnie w Ciechanowcu. Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej uciekła wraz z mężem i dzieckiem na Ural. W 1943 pracowała w komunistycznym Polskim Domu Dziecka w Zagorsku. Od 1944 była członkiem komunistycznej Polskiej Partii Robotniczej (PPR). Do 1956 była pracownikiem przedstawicielstwa Polskiej Agencji Prasowej (PAP) w Moskwie. W 1956 wróciła do Polski i do 1959 pracowała w PAP w Warszawie. W latach 1959-68 była starszym inspektorem w Biurze Samorządu i Organizacji CRS „Samopomoc Chłopska i sekretarzem redakcji „Polskiego Przeglądu Spółdzielczego. Usunieta z pracy po wydarzeniach marcowych 1968.

Dasko Henryk - polonofob, felietonista żydowskiego pisma „Midrasz. Redaktor w „Ex Libris, który jest dodatkiem „Życia Warszawy. W numerze z 17 marca 1994 roku w artykule „Trucizna w niezwykle brutalny sposób zaatakował książkę Joanny Siedleckiej pt. „Czarny ptasior za rzekomy antysemityzm. Antysemityzmem, według Dasko, było ukazanie fałszerstw Jerzego Kosińskiego przez Joannę Siedlecką. W „Gazecie Wyborczej dnia 8 stycznia 1990 roku ukazał się jego artykuł, w którym pisał o „prawdziwie pogromowej atmosferze wiosny 1968 roku. Nawet tacy autorzy jak Jan Kofman, redaktor naczelny „Krytyki związanej z KOR-em, nie zgadzali się z jego poglądami.

Dastych Wojciech - (ur. 1977) ukończył studia magisterskie teologii, obecnie kończy studia magisterskie biologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza. Interesuje się biblistyką i parapsychologią. W najbliższej przyszłości chciałby napisać szerszą pracę naukową, która stanowiłaby kontynuację problematyki zasygnalizowanej artykule „Maria Magdalena i zagadka Ewangelii św. Jana. Mieszka w Poznaniu (źródło: eGNOSIS).

Daszuta Janusz - pastor. Kielecka Rada Ekumeniczna. Współpracował podczas Dni Judaizmu w Kościele Katrolickim -KIELCE 2006r. przy udziale Bogdana Białka, prezesa Stowarzyszenia im. Jana Karskiego, członeka Polskiej Rady Chrześcijan i Żydów.

Daszuta Sławomir - polonofob, agent SB; Tajny Współpracownik, pseudonim „Sławek, „Robert. Dzisiaj dyrektor generalny Forad sp. z o.o. w Gdańsku, instalującej fotoradary na spółkę z „prawicowymi samorządowcami. Kiedyś łapał wspólnie z SB. Teraz łapie wspólnie ze strażnikami miejskimi. Czasy się niby zmieniają, a łapacze ciągle ci sami.

Datner Helena - LISTA NR 2 i 9; polonofob, socjolog, przewodnicząca Warszawskiej Gminy Żydowskiej 11.1998-05.2001. Członek „Otwartej Rzeczpospolitej - „Stowarzyszenia przeciw Antysemityzmowi i Ksenofobii (agentury Mosadu w Polsce) powstałego w 1999 r. Stowarzyszenie liczy ponad 300 członków o różnych przekonaniach politycznych, różnych wyznań i bezwyznaniowych; głównie jednak pochodzenia żydowskiego oraz komuniści i ateiści. Stowarzyszenie otrzymuje finansowe wsparcie ze strony antypolskiej, powiązanej z masonerią i światową finansjerą żydowską Fundacją im. Stefana Batorego. Rada Programowa żydowskiego pisma „Midrasz. O postawie Żydów po II wojnie światowej: (...) Postawa społeczności żydowskiej rozmijała się z odczuciem większości społeczeństwa, w którym żyli. Była to sytuacja w pełnym, słownikowym tego słowa znaczeniu tragiczna (B. Szaynok, „Polacy i Żydzi, lipiec 1944-lipiec 1946). „Dzieje Żydów w Polsce 1944-1968. Teksty źródłowe Alina Cała, Helena Datner-Śpiewak, Warszawa 1997.

DAUKSZEWICZ Krzysztof - satyryk, kpiarz, poeta, kompozytor, gitarzysta i piosenkarz.

DAWID-OLCZYK Irena fundacja La Strada (zajmuje się walką z handlem kobietami).

Dawidow Siemion - zwierzchnik sowieckich doradców aparatu terroru w czasach stalinowskiej żydokomuny.

Dawidowicz Abraham Cwi - (1887-1942) pedagog, kompozytor, autor licznych pieśni, dyrygent chóru w warszawskiej Synagodze Nożyków i w Wielkiej Synagodze Warszawskiej przy ul. Tłomackie.

Dawidowicz Agnieszka - jest absolwentką warszawskiej ASP. Oprócz malarstwa sztalugowego zajmuje się grafiką warsztatową i komputerową, jak też malarstwem na szkle. Interesuje się żywo ezoteryką, toteż ta tematyka pojawia się najczęściej w jej pracach. Jest m.in. autorką cyklu obrazów stworzonych pod wpływem medytacji nad tarotem oraz cyklu grafik komputerowych poświęconych magom - tak tym bajkowym, jak rzeczywistym sławnym ezoterykom (źródło: eGNOSIS).

Dawidowicz Dominika - aktorka Teatru Żydowskiego w Warszawie.

Dawidowicz Krzysztof - Kraków. W drugiej połowie lat 70. był współredaktorem niezależnego pisma „Indeks oraz Krakowskiej Oficyny Studentów. W latach 1980-89 był redaktorem Oficyny Literackiej. Publikował w czasopismach „Zapis i „Puls. W latach 1979-80 redaktor pisma „Sygnał. Autor tomu wierszy „Koniec kanikuły (KOS, 1981). W stanie wojennym internowany.

Dawidowicz Stanisław, - Piaseczno k. Warszawy. W latach 80. zajmował się kolportażem pism podziemnych oraz ulotek na terenie Zakładów Kineskopowych „Unitra - Polcolor (m.in.: „Tygodnik Mazowsze, „Tygodnik Wojenny, „Wola). Brał udział w zorganizowaniu ucieczki J. Narożniaka (1982).

Dawidowski Wiesław - LISTA NR 15; ksiądz, augustianin, teolog; proboszcz Parafii św. Katarzyny na Kazimierzu w Krakowie, członek Centrum Kultury i Dialogu .

Dawidziuk Anna - LISTA NR 10; dziennikarka, Oficyna Wydawnicza READ ME, Wydawnictwo RM, Wydawnictwo Eremis, Warszawa.

DĄBEK Jan - prokurator, ur. 01.03.1907 r. w Wodnej, pow. Chrzanów. Rodzice: Adam i Anna z d. Zając. Magister prawa UJK. Brał udzial w kampanii wrześniowej. Do 1945 roku był w niewoli niemieckiej. W czerwcu 1945 roku zmobilizowany do WP. Aplikant NPW, oficer śledczy WPO w Lublinie. podprokurator WPO we Wroclawiu. W 1953 roku przeniesiony do rezerwy. Awansowany na majora w 1948 roku (?). Zmarł w 1983 roku we Wroclawiu.

DĄBROSKA Ewa - aktywiska i piosenkarka żydowska, fundacja Shalom.

DĄBROWA Edward - Prof. dr hab. nauk historycznych, pracownik naukowy Instytutu Historii UJ i Kierownik Katedry Judaistyki UJ, Kraków.

Dąbrowska Anna - LISTA NR 10; redaktorka pism kulturalnych. Związana z instytucjami: Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN w Lublinie. Akademia Obywatelska. Stowarzyszenie Homo Faber. Od 2005 - praca redakcyjna przy wydawaniu „Opornika - Gazety Obywatelskiej; 2007 - warsztaty z młodzieżą gimnazjalną w Ulanowie dotyczące wielokulturowości miasteczka. Organizacja happeningów i akcji ulicznych na rzecz Białorusi i praw kobiet, również w kooperacji z lubelską grupą Amnesty International.

Dąbrowska Ewa - Teatr Żydowski im. Estery Rachel i Idy Kamińskich w Warszawie. Egzamin Ekst. dla Aktorów Dramatu - 1987. Szkoła baletowa (1978).

DĄBROWSKA Justyna - redaktor naczelna miesięcznika „Dziecko, otrzymała tytuł Redaktor Naczelny Roku 2005, przyznany przez Media & Marketing Polska. Autorka książki Pt. „Zrozumieć dziecko. Mieszka w Warszawie.

Dąbrowska Urszula - LISTA NR 5; dziennikarka „Kuriera Porannego w Białymstoku.

Dąbrowska-Ikonowicz Zuzanna - LISTA NR 6; dziennikarka, rzeczniczka prasowa Pełnomocnika Rządu ds. Równego Statusu Kobiet i Mężczyzn, Warszawa. Była radna SLD, dyrektor w Ministerstwie Polityki Społecznej. Sekretarz prezydium Krajowej Radz Konsultacyjnej do Spraw Osób Niepełnosprawnych.

Dąbrowska-Majewska Maria - LISTA NR 6; pedagog społeczny, Stowarzyszenie Akademia Rozwoju, prezes Stowarzyszenia Pomocy im. Św. Franciszka „Wspólny Dom - Warszawa.

Dąbrowska-Szulc Ewa - LISTA NR 6; przewodnicząca Stowarzyszenia Pro Femina, Warszawa.

Dąbrowski Andrzej - ks. prałat wikariusz generalny. Dnia 17 stycznia 2001 roku w Łodzi odbył się po raz czwarty Dzień Judaizmu w Kościele katolickim. Gospodarzami spotkania była Gmina Wyznaniowa Żydowska w Łodzi, arcybiskup Łodzi Władysław Ziółek, a także z ramienia Episkopatu Polski przewodniczący Rady Episkopatu ds. Dialogu Religijnego, biskup Stanisław Gądecki. Z ramienia Polskiej Rady Chrześcijan i Żydów w obchodach uczestniczyły: p. Barbara Sułek-Kowalska, s. Maria-Krystyna Rottenberg, o. Marek Nowak, p. Anna Korlińska i niżej podpisana. Od nabożeństwa w łódzkiej katedrze uczestniczyli także nasi dwaj obecni współprzewodniczący: p. Stanisław Krajewski i ks. Michał Czajkowski. Obchody rozpoczęły się o 10.30 na cmentarzu żydowskim(...). Następnie po krótkiej przerwie śpiewem Szma Israel rozpoczęliśmy nabożeństwo biblijne. Ks. abp Józef Życiński w słowie wstępnym stwierdził, że pieśń ta domaga się komplementarnego uzupełnienia: „Słuchaj Polsko o tych co współtworzyli historię tej ziemi. Był na tej ziemi naród, który zniknął nagle fizycznie, ale nie zniknął z naszej pamięci. Pamiętaj Polsko o tych kartach historii, które nie mogą być zamknięte, bądź wierna słowom Jana Pawła II!. Następnie Sławomir Żurek przedstawił zarys dziejów i znaczenie Dnia Judaizmu w kościele katolickim. Dzień ten przypomina chrześcijanom jakie są nasze korzenie, że jesteśmy dziką oliwką wszczepioną w szlachetną oliwkę Izraela (...). Następnym punktem było spotkanie w Bazylice Archikatedralnej o godz. 16.00. Spotkanie rozpoczęło się pieśnią w wykonaniu Chóru Wyższego Seminarium Duchownego w Łodzi, następnie gości przywitał ks. prałat Andrzej Dąbrowski, wikariusz generalny, który m.in. powiedział, że zebraliśmy się tu po to, by zaświadczyć o duchowym braterstwie między Izraelem a kościołem (...). Marta Titaniec, sekretarz PRChiŻ 19.01.2001r.

Dąbrowski Jakub - Szczecin. W latach 80. współtwórca dużej siatki kolportażu prasy i wydawnictw podziemnych w Regionie Szczecin - Pomorze Zachodnie, autor projektów znaczków, ulotek i plakatów. Współpracownik (m.in. autor winiety) tygodnika „Jedność. W latach 1982-83 współtwórca i współwydawca pisma „Z podziemia. W 1968 r. uczestnik strajku studentów na Politechnice Wrocławskiej. Aresztowany 25 lipca 1969 r. za wydawanie niezależnej prasy, osadzony w Areszcie Śledczym we Wrocławiu, zwolniony w sierpniu 1969 r. na mocy amnestii. W lutym 1982 r. zwolniony dyscyplinarnie z pracy za odmowę podpisania tzw. lojalki (przywrócony orzeczeniem Sądu Pracy w Szczecinie w kwietniu 1982). W latach 80. kilkakrotnie zatrzymywany i przesłuchiwany przez Służbę Bezpieczeństwa.

Dąbrowski Jan Andrzej - LISTA NR 5, dyrektor Kolegium Europy Wschodniej.

Dąbrowski Jerzy - biskup i zastępca sekretarza Konferencji Episkopatu Polski. TW o pseudonimie „Ignacy („Księża wobec bezpieki, ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski, str. 10).

Dąbrowski Marek - urodzony w 1951 r. w Bydgoszczy. Ukończył ekonomię na Uniwersytecie Warszawskim, jest profesorem nauk ekonomicznych. W latach 1974-76 był asystentem na UW, następnie pracował w Instytucie Organizacji, Zarządzania i Doskonalenia Kadr w Warszawie. Od 1983 r. był adiunktem i docentem w Instytucie Nauk Ekonomicznych PAN. W latach 1970-81 należał do PZPR. W 1989 r. został wiceministrem finansów w rządzie T. Mazowieckiego, jednak w 1990 złożył dymisję, domagając się prowadzenia jeszcze bardziej liberalnej polityki gospodarczej. Od 1991 r. był członkiem Unii Demokratycznej i Unii Wolności, a w latach 1991-93 posłem z jej ramienia. W latach 1991-96 był szefem rządowej Rady Przekształceń Własnościowych, kierował Radą Fundacji Centrum Analiz Społeczno-Ekonomicznych CASE, był też doradcą rządów Rosji i Ukrainy. W 1997 r. został członkiem Rady Polityki Pieniężnej, która ustala kierunki działań Narodowego Banku Polskiego.

Dąbrowski Sławomir - LISTA NR 5; dr inż. technologii chemicznej, biotechnolog, pracownik Katedry Mikrobiologii PG.

Dąbrowski Waldemar - polonofob, były prezes Komitetu Kinematografii w randze wiceministra w rządach Millera i Belki. Został nim we wrześniu 1990 roku dzięki poparciu minister Cywińskiej. Odbyło się to w ramach modnej polityki „grubej kreski. „Ulubieniec komuny z lat 70. i 80., przyjaciel Świrgonia. Były działacz ZSMP, w 1979 r. został rekomendowany przez PZPR na stanowisko wicedyrektora Wydziału Kultury m.st. Warszawy. Jacek Weiss, przewodniczący Sekretariatu Kultury i Środków Przekazu w NSZZ „Solidarność, napisał na łamach „Tygodnika Solidarność, że Dąbrowski po tym, jak został prezesem Komitetu Kinematografii, przez cztery lata niszczył kinematografię. Dąbrowski wsparł produkcję filmu „Lista Schindlera. Film miał antypolski wydźwięk, ale Dąbrowskiemu to nie przeszkadzało. Np. w obozie zagłady można było usłyszeć polskie komendy wojskowe wydawane przez SS-manów. Ponadto był on nakręcony w kooprodukcji z polskim przedsiębiorstwem filmowym Heritage Films, którym kierował Lew Rywin. Dąbrowski, będąc wiceministrem nie zrobił nic, by z filmu usunąć antypolskie fragmenty. Więcej, Polska dopłaciła do niego biorąc na siebie część kosztów związanych z jego promocją. Raport NIK krytycznie ocenił wydatki Komitetu Kinematografii na kampanię promocyjną „Listy Schindlera Stevena Spielberga za Oceanem (2,5 mldstarych złotych!!!). NIK bardzo ostro oceniła lekceważenie prawa i beztroskę w wydawaniu państwowych pieniędzy przez urzędników kierowanego przez Dąbrowskiego Komitetu Kinematografii. Dąbrowski złożył na ręce premiera rezygnację ze swej funkcji 29 września 1994 r. Jednak już następnego dnia został nagrodzony przez ministra przekształceń własnościowych, Wiesława Kaczmarka, bardzo intratnym fotelem prezesa zarządu Państwowej Agencji Inwestycji Zagranicznych. Za rządów SLD był ministrem kultury, stale dofinansowując żydowskie imprezki w Polsce, niektóre z nich obejmując też patronatem.

Dąbrowski Witold - zastępca dyrektora żydowskiego ośrodka „Brama Grodzka w Lublinie. Degler Adam,Wroclaw.Może ktoś mi odpowie, jak możliwe jest twierdzenie, że w Polsce nie ma antysemityzmu, jeśli pan Leszek Bubel, nigdy nie kryjący swych antysemickich poglądów, rozprowadza swoje antysemickie pisemka w tysiącach kiosków? I tenże człowiek zostaje podczas ostatnich wyborów prezydenckich zarejestrowany jako kandydat na prezydenta, co oznacza, że przynajmniej sto tysięcy osób musiało podpisać się pod jego kandydaturą! gazeta internetowa Wiadomości24.pl

DE BARBARO Bogdan - LISTA NR 15 (ur. 1949r.); dr hab. med. Psychiatra, psychoterapeuta. Jest kierownikiem Zakładu Terapii Rodzin przy Katedrze Psychiatrii Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Wydał: „Możesz pomóc” (1992, wraz z Krystyną Ostoją-Zawadzką), „Wprowadzenie do systemowego rozumienia rodziny” (red. 1994), „Pacjent w swojej rodzinie” (1997). „LEKARZE I KORUPCJA” Agnieszka Sabor, Bogdan de Barbaro, Janina Ochojska, Ks. Stanisław Musiał SJ.

DE BARBARO Maria - LISTA NR 15; psycholog, Kraków. Medyczne Centrum Kształcenia Podyplomowego. „Maria mieszka w internacie technikum budowlanego w Zakopanem, Krupówki 13, na poddaszu. Jest początek lat 80. W tym starym budynku mieszkali niegdyś księża emeryci, na ścianie w każdym pokoju drży płomyk wiecznej lampki. Nieślubne dziecko, rocznik 1965 - na razie tyle wie o sobie Maria. Zajrzała w podstawówce do dziennika szkolnego i przeczytała imię ojca. To nie ojciec, tylko ojczym, cedzi mama (unika mężczyzn), kiedy Maria ma już 20 lat. Będzie dobiegać trzydziestki, gdy pozna zarys swojej historii i nazwisko ojca” (Fragment artykuł z „Dużego Formatu” - dodatku do „Gazety Wyborczej”).

DE ŚLEPOWRON -WRÓBLEWSKA Halina - dyr. Raiffeisen Bank Polska S.A. - Oddział w Toruniu.

DECKER Ewa – LISTA NR 17, współautorka publikacji - „Opowiem Ci historię... o Tobie, o Bogu, o Polsce”.

DECKER Ewa – LISTA NR 17, współautorka publikacji - „Opowiem Ci historię... o Tobie, o Bogu, o Polsce.

Degler Janusz - LISTA NR 2; prof. Instytut Filologii Polskiej Uwr. Specjalności: historia literatury polskiej, literaturoznawstwo, teatrologia... „Problemy teorii dramatu i teatru Tom I i II. Antologia „Problemy teorii dramatu i teatru to podstawowy podręcznik do nauki o teatrze. Laureatem nagrody miesięcznika „Odra.

Dehnel Jacek - poeta, tłumacz, prozaik, malarz. Tłumaczył m.in. wiersze Osipa Mandelsztama.

Dehnel-Szyc Małgorzata - LISTA NR 16; autorka książek; matka - Jadwiga Krystyna Weitzkorn, ojciec - Władysław Dehnel, dziadek - David Joseph Weitzkorn i babka - Olga Eichenkatz, mąż - Andrzej Szyc. Małgorzata Dehnel-Szyc, Jadwiga Stahura „Gry polityczne: orientacje na dziś, Warszawa 1991 r. Prace Redakcyjne. Małgorzata Dehnel-SzycAdres: Cokołowa 4/37;01-384 Warszawa.

 Deiches Ernest-Łuniński - publicysta i krytyk, autor pracy „Sprawa żydowska w czasie Sejmu Wielkiego wydanej w 1891 roku. Pisał w niej: „Grunt w Polsce do nienawiści był sposobny i podatny. Żydzi uprawiali tu lichwę bardzo wysoką, dochodzącą do połowy wysokości wypożyczonej sumy, skutkiem czego wyzyskiem gnietli uboższą szlachtę i mieszczaństwo. Poznańscy lichwiarze Aaron wraz z zięciem Danielem lub Musco (Mosiek) bez przerwy procesują się z Wielkopolanami o zaległe procenta i kapitały, i biorą znaczną nadwyżkę ponad dywidendę legalną, określoną statusem Kazimierza Wielkiego.

Dejczer Henryk - dziennikarz żydowskiego pisma „Scriptores, wydawanego przez Ośrodek „Brama Grodzka w Lublinie.

Dejczer Maciej - reżyser.

Dejgen Szmul - ur. 1912, krawiec, komunista, członek Komitetu Miejskiego ZKMP, aresztowany w masowych aresztowaniach komunistów zamojskich w 1932 r. (1932), skazany na 3 lata więzienia w 1933 r.

Dejmek Kazimierz - (ur. 17 maja 1924 w Kowlu, zm. 31 grudnia 2002 w Warszawie) polonofob, ur. w Łodzi; reżyser, były minister kultury. Od pierwszego okresu po wojnie, entuzjastycznie poparł nową władzę komunistyczną. Jako 25-latek został dyrektorem i kierownikiem artystycznym Teatru Nowego w Łodzi. Z całym zaangażowaniem wystawiał tam stalinowskie sztuki socrealistyczne, na czele z Brygadą szlifierza Karhana. Wstąpił do PZPR w najgorszym okresie polskiego stalinizmu - w 1951 roku. W 1968 roku nagle zyskał opozycyjną sławę dzięki politycznej roli, odegranej przez reżyserowane przez niego przedstawienie „Dziadów Mickiewicza. Sądząc po wcześniejszych i późniejszych działaniach i wystąpieniach Dejmka, nieprawdziwe byłoby przedstawienie go jako twórcy przeciwnego komunistycznej władzy, był on raczej związany z jednym z odłamów PZPR-owskiej władzy - „puławianami. Do dziś w pełni nie pokazano kulisów decyzji PZPR-owskich decydentów, którzy ochoczo zaakceptowali pomysł wystawienia sztuki, o takiej jak „Dziady wymowie, w stosunku do Rosji, akurat na 50-lecie obchodów bolszewickiej rewolucji październikowej w 1967 roku i nawet przyznali na nią specjalną dotację 5 mln złotych. Według pisma „Res Publica (nr 3 z 1988 r., s. 29): „Sztukę oceniał, puszczając ją bez trudu - według Dejmka trzeciorzędny cenzor, w dodatku syjonista (tamże, s. 30), który wkrótce potem wystąpił o papiery emigracyjne. W czasie stanu wojennego przeciwnik bojkotu aktorów. W 1993 roku objął funkcję ministra kultury podczas rządów SLD-PSL. Z budżetu ministerstwa przeznaczał miliardy na dofinansowywanie deficytowego tygodnika „Wiadomości Kulturalne. Jego redaktorem był w tym czasie Żyd Krzysztof Teodor Toeplitz, który atakował w nim polski patriotyzm, Kościół katolicki oraz rozpowszechniał filosemickie poglądy. Dejmek jako jeden z 5 posłów z PSL, głosował w Sejmie przeciwko potępieniu zbrodniczej działalności UB w latach 1944-1956.

DEJMEK Piotr - (ur. 1953), Aktor i producent filmowy. Aktor teatru Ziemi Mazowieckiej (1977-79). Od roku 2007 wicedyrektor Teatru Żydowskiego w Warszawie. Absolwent Wydziału Aktorskiego PWSFTViT w Łodzi. źródło: fzp.jewish.org.pl

DELUGA Waldemar - dr hab. Nauk historycznych, prof. UKSW w Warszawie. Kierownik Katedry Historii Sztuki Bizantyńskiej i Postbizantyńskiej. źródło: fzp.jewish.org.pl

Demarczyk Ewa - 1941, piosenkarka, 10.04.2000 r. została odznaczona Orderem Odrodzenia Polski przez Kwaśniewskiego-Stoltzmana.

Dembicz Andrzej - prof. dr hab. Specjalności: Ameryka Łacińska, geografia społeczno-gospodarcza Ameryki Łacińskiej, studia regionalne. Dyrektor Instytutu Ameryk i Europy UW. Wspólnie z Maciejem Płażyńskim, A. Olechowskim, oraz Czubą rozdawali publiczne pieniądze na tworzenie tzw. ośrodków kultury, bez porozumienia z komisją senacką, jak to nakazuje prawo. W „Liście otwartym USOPAŁ do premiera RP Pana Jarosława Kaczyńskiego z 7 lutego 2007 r., pisze o Dembiczu jako znanym agencie komunistycznym, wyszkolonym na Kubie: „Dembicz prof. kieruje organizacją działającą przy Uniwersytecie Warszawskim, zwaną CESLA. Został prezesem CESLA, a jego córka sekretarzem. Dembicz żeruje na organizacjach polskich w Argentynie i Brazylii od około szesnastu lat. Z zawodu jest agentem komunistycznych służb specjalnych, wychowany i przeszkolony na Kubie. Często się o tym pisało w roku 1990. Dembicz od lat miał kontakt z agenturą na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie jego głównym współpracownikiem był Geremek-Lewratow wraz z całą swoją grupą. Oni to załatwili Dembiczowi tytuł profesora (eksambasador, agent służb Gugała z zazdrością opowiadał o swoim koledze Dembiczu, że ten będąc na przeszkoleniu na Kubie, przetłumaczył na polski małą broszurkę, jak się sądzi trzcinę cukrową i za to dostał tytuł doktora i profesora). To wszystko można łatwo sprawdzić... Dzisiaj Dembicz ma w Warszawie willę jak pałac, samochody i ogromne sumy pieniędzy. Jako agent zawsze miał dostęp do ministerstw, np. Kultury i innych organów państwa, takich jak Senat, które wydawały setki tysięcy dolarów na stosy książeczek wydawanych CESLE Dembicza na papierze bardzo niskiej jakości i tłumaczonych następnie z polskiego na portugalski, czy później hiszpański... I na to właśnie dostawał setki tysięcy dolarów z różnych funduszy państwowych. Przez tyle lat można już mówić o milionach dolarów. Zawsze wykorzystywał do tych celów organizację CESLA... My, Polacy Ameryki Południowej, często o tym pisaliśmy, ale w Polsce nasze informacje, pytania i wołania ginęły, nie były brane pod uwagę. Dembicz należał także do Wojskowych Służb Informacyjnych. Mamy nadzieję, że dziś osoba tak energiczna jak pan minister Macierewicz będzie mógł położyć kres działaniu Dembicza i CESLI, jak również rozliczyć z całej jego haniebnej przeszłości i nagłośnić wydawanie publicznych pieniędzy przez Senat na niszczenie polskich organizacji (niektórych już stuletnich). Dzisiaj te sprawy, dotyczące Dembicza, Borusewicza, Płażyńskiego, Perlina, Schnepfa, Stachnika, a w niektórych przypadkach też księży (jak na przykład księdza Włodzimierza Wróbla, który pełni usługi agenturalne w Argentynie) muszą zostać nagłośnione, wyjaśnione i osądzone....

Dembicz Katarzyna - doktor, córka ww.; związnana z Uniwersytetem Warszawskim; obroniła pracę doktorską pt. „Region i rozwój regionalny w koncepcjach społeczno-gospodarczych CEPAL (Komisji Gospodarczej ds. Ameryki Łacińskiej i Karaibów ONZ), Uniwersytet Warszawski, Wydział Geografii i Studiów Regionalnych, 2005.

Dembowski Bronisław - abp, urodzony w 1927 r. w Komorowie. Ukończył filozofię na Uniwersytecie Warszawskim, a następnie na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim oraz Wyższe Metropolitalne Seminarium Duchowne w Warszawie, profesor filozofii. W 1953 r. otrzymał święcenia kapłańskie, później był wikariuszem w Piastowie koło Warszawy. W latach 1956-92 był rektorem kościoła św. Marcina w Warszawie, z którym związało się środowisko KOR-owskie. Od 1957 r. był asystentem kościelnym Klubu Inteligencji Katolickiej. W latach 1980-94 był sekretarzem Komisji Episkopatu ds. Dialogu z Niewierzącymi. Od 1984 r. jest krajowym duszpasterzem Ruchu Odnowy w Duchu Świętym, a od 1991 członkiem Międzynarodowej Rady Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej. W latach 1981-92 był wiceprzewodniczącym Prymasowskiego Komitetu Pomocy Osobom Pozbawionym Wolności. W 1989 r. brał udział w obradach Okrągłego Stołu. W 1992-2003 r. był biskupem włocławskim.

 Dembska Albertyna - LISTA NR 3; profesor egiptologii, Warszawa. Autorka m.in. książki pt. „Klasyczny język egipski (Wyd. Akademickie Dialog).

Demel Tadeusz - wiceprezes Rady Nadzorczej Katowickiego Holdingu Węglowego (10.1999 rok).

Demnig Gunter - „Rzeźbiarz i grafik urodzony w 1946 roku w Berlinie, zamieszkały od 1958 roku w Kolonii, układa od 10 lat kamienie (tzw. Stolpersteine) przed domami, w ktorych mieszkali Żydzi. W ten sposób stara sie zachować pamięć o deportacji i wymordowaniu Żydów niemieckich. Cementowe kostki z wmontowaną mosiężną płytką (10x10 cm) są małe i skromnie wkomponowane w chodnik. Artysta wiele tysięcy razy grawerował nazwiska, daty urodzenia oraz dane dotyczące losów żydowskich współmieszkańców niemieckich miast na błyszczących, mosiężnych płytkach. Chcąc przeczytać tekst na kamieniach, trzeba się pochylić, co może być jednocześnie ukłonem przed ofiarami. Fakt, że po wkomponowanych w chodnik kamieniach chodzą przechodnie, nie irytuje artysty. Przeciwnie, w ten sposob mosiężne płytki sa polerowane i stają się bardziej czytelne („Midrasz - pismo żydowskie - „Kamienie, o które się potykamy, Marek Ikawy, str. 39-40, nr 10, październik 2005).

Demsky Noam - reżyser, wspólnie z Kershnerem Mordi zrealizowali film „Kolekcja Yedidiaha. Film był pokazany na IV Międzynarodowym Festiwalu Filmowym Żydowskie Motywy. Festiwal odbywał się w dniach 5-10 maja 2007 roku w Warszawie. „Noam Demsky tworzy filmy o świecie (...) izraelskich religijnych Żydów. M.in. „On the Fringe dokumentujący zmiany w ukrytym świecie ultraortodoksyjnych Żydów Haredi (Folder IV Międzynarodowego Festiwalu Filmowego Żydowskie Motywy, str. 37).

DEPCZYŃSKA Anna - LISTA NR 10; dziennikarka Polskiego Radia, Warszawa.

Dera Andrzej Mikołaj - LISTA NR 9; (ur. 10 września 1961 w Ostrowie Wielkopolskim) prawnik, poseł na Sejm RP V kadencji (od 2005). Wcześniej starosta powiatu ostrowskiego. Należy do partii Prawo i Sprawiedliwość. Od 10 lipca 2007 członek Rady Służby Publicznej przy Prezesie Rady Ministrów. Podczas przesłuchania byłego premiera mecenas Karol Jełowiecki zwracając się do Józefa Oleksego nazwał posła PiS „kretynem, co zostało zarejestrowane przez kamery telewizyjne.

Dereń Jerzy - członek Zarządu „Racji.

DERKOWSKA Alicja – LISTA NR 18, Małopolskie Towarzystwo Oświatowe, członek Ashoki. Zajmuje się propagowaniem aktywności obywatelskiej w ujęciu wielonarodowym poprzez wzmacnianie porozumienia i współpracy ponad granicami państw. Jej zdaniem najlepszym środkiem do osiągnięcia tego celu jest przekształcenie szkół w ośrodki aktywności obywatelskiej. Jest członkiem Rady World Movement for Democracy.

DERKOWSKI Wit - dr inż., Zastępca Dyrektora ds. dydaktycznych Instytutu Materiałów i Konstrukcji Budowlanych w Krakowie oraz członek Kolegium tego Instytutu.

Deroń Krzysztof - urodzony w Łodzi; poeta, artysta fotografik, grafik komputerowy; członek zgierskiego koła Partii Demokratycznej, dawniej Unii Wolności.

Dershowitz Alan - autor antypolskich książek m.in. „Hucpy z 1991 roku. Polska według niego stanowi szczególnie groźną, wściekłą kombinację antysemityzmu - zarówno religijnego, jak i rasowego, który tam wcześnie zapuścił korzenie (s. 78). Według niego dzikimi antysemitami są ksiądz prymas Glemp i ks. Jankowski. Według niego antysemitą był także Paderewski. W swojej książce przytacza fragment rzekomej rozmowy pomiędzy prezydentem USA Woodrowem Wilsonem a Ignacym Paderewskim: Paderewski, premier Polski po I wojnie światowej, dyskutował nad przyszłością swego kraju z prezydentem Wilsonem. „Jeśli nasze żądania nie zostaną wysłuchane przy stole konferencyjnym - stwierdził Paderewski - przewiduję poważne problemy w moim kraju. Nasi obywatele będą tym tak poirytowani, że wielu z nich wyjdzie na ulice i będzie masakrowało Żydów. Na to dictum Wilson zapytał: „A co się stanie, jeśli wasze żądania zostaną spełnione?. Paderewski: „Wówczas moi rodacy będą tak szczęśliwi, że kiedy się zupełnie upiją, wyjdą na ulice i będą masakrować Żydów (s. 78-79).

 Deselaers Manfred - ks. dr, ur. 19.05.1955 roku w Düsseldorfie (Niemcy), jest katolickim księdzem z diecezji Aachen (Akwizgran). W 2000 otrzymał tytuł Człowieka Pojednania od Polskiej Rady Chrześcijan i Żydów (przyznawana osobom szczególnie zasłużonym na rzecz pojednania i dialogu chrześcijańsko-żydowskiego w Polsce). Po maturze w 1974 roku w Viersen i semestrze studiów prawniczych w Bonn, przebywał jako wolontariusz z ramienia niemieckiej organizacji Akcja Znaku Pokuty/Służby na Rzecz Pokoju w Izraelu (1975-1976), gdzie po kursie językowym w kibucu Dovrat większość swojej półtorarocznej służby spędził w Jerozolimie, pracując w domu dla dzieci niepełnosprawnych. Następnie studiował teologię w Tübingen (1976-1981) i Chicago (1978-1979). Po święceniach kapłańskich w Aachen w 1983 roku, był wikariuszem w Mönchengladbach, gdzie pracował również w zarządzie Towarzystwa Współpracy Chrześcijańsko-Żydowskiej. Od 3 października 1990 roku mieszka w parafii Wniebowzięcia NMP w Oświęcimiu.

Desperak Iza - LISTA NR 6 i 10; doktor socjologii na Uniwersytecie Łódzkim, badaczka gender (płci). W nieformalnym stowarzyszeniu Łódź Gender, któremu patronuje, ma ksywę Autorytet Naukowy. Internetowa lista dyskusyjna powstała, bo Desperak spotykała łodzianki zainteresowane płcią na konferencjach w Warszawie i Wrocławiu, a nie w Łodzi. Pisze i spotyka się 70 osób. Łódź Gender organizuje spotkania „Przeciw homofobii, „Manify w Dniu Kobiet i happeningi pożegnalne dla funduszu alimentacyjnego. We współpracy z łódzkim Centrum Praw Kobiet przygotowuje biblioteczkę, w której będzie można znaleźć informacje o płci i mniejszościach seksualnych.

Dettlaff Joanna - LISTA NR 3; Polskie Media Nord w Niemczech - Prezes Zarządu.

Deutscher Izaak (także: Isaac Deutscher) - ur. 3 kwietnia 1907 w Chrzanowie, zm. 19 sierpnia 1967 w Rzymie; publicysta, historyk i aktywista marksistowski. Autor biografii Józefa Stalina i Lwa Trockiego, a także tłumacz literatury żydowskiej na język polski. Urodzony w religijnej, chrzanowskiej rodzinie żydowskiej, studiował literaturę, historię i filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1927 roku wstąpił do Komunistycznej Partii Polski, a po wydaleniu z niej - do Polskiej Partii Socjalistycznej. W roku 1939 wyemigrował do Londynu. W 1968 roku powiedział: „Makabryczna prawda polega na tym, że to Hitler przyczynił się do zmiany definicji żydowskiej tożsamości i na tym polega jeden z jego niewielkich pośmiertnych triumfów. Na wykładzie w Londynie, wygłoszonym w 1964 roku powiedział: „Jakie by nie były zamiary Stalina, jest paradoksem, że właśnie jemu Izrael zawdzięcza swe niezależne istnienie.

Dębicki Tadeusz - (ur. 31 sierpnia 1945 w Kaliszu, woj. wielkopolskie) rolnik-mechanizator, znany ze znajomości problemów bliskowschodnich: „Są dwa rodzaje Żydów. Dobry Żyd to martwy Żyd (wypowiedź z dnia 09.03.2005 - Komisja Rolnictwa Sejmiku Województwa Wielkopolskiego). Co za autoironia!!! Poseł na Sejm RP V kadencji (od 2005). Dostał 10 027 głosów w okręgu kaliskim, startując z list Samoobrony. 22 września 2006 został członkiem nowopowstałego Ruchu Ludowo-Narodowego. Od 18 grudnia 2006 poseł Koła Poselskiego Ruch Ludowo-Chrześcijański. Od 7 maja 2007 poseł Koła Poselskiego Ruch Ludowo-Narodowy. Zwolennik niejakiego posła Mojzesowicza Ministra Rolnictwa z PiS-uaru, który metrykę ma wypisaną nie tylko w nazwisku, ale i na twarzy! Dębicki uważany jest za posła, który namawiał posłów z Samoobrony do opuszczenia Leppera i popierania koalicji rządowej. No właśnie to nie nazwisko czy nazwa formacji politycznej w których się udzielał,ale czyny stanowią o tym kim on jest. Nie wystarczy nie lubić Jędrka Lipy, aby popierać Pis, który - jak żadna wcześniej formacja polityczna - bandyckimi metodami policyjno-prokuratorsko-sądowymi szykanuje Leszka Bubla w interesie krajowego i światowego żydowstwa. Należy więc do klasycznej grupy bezideowego planktonu politycznego, widzącego tylko czubek swojego koszernego nochala. Zmartwienie to nie lada komu dać d..., aby przedłużyć sobie paplamentarną egzystencję? Wstąpił więc do nowych napastników „Dream Team-u Jarosława Kaczyńskiego. Na więcej dla tego prostego jak kłonica karierowicza z bliskimi zeru możliwościami intelektualnymi... szkoda słów. Tym bardziej, że mówi gwarą i robiąc pauzy - głośno mlaska.

Dębicz Maria - LISTA NR 5; kierownik literacki Teatru Polskiego we Wrocławiu i wieloletnia przyjaciółka Tadeusza Różewicza; recenzentka, scenarzystka, np. „Tadeusz Różewicz (2000).

DĘBIŃSKA-ŻYTKIEWICZ Anna - mgr, dyrektor Gimnazjum Nr 23 w Warszawie, ul. Tarnowiecka 4.

Dębkowska Magdalena - LISTA NR 5; dyrektor administracyjny Stowarzyszenia Wschodnioeuropejskie Centrum Demokratyczne.

Dębski Dariusz - aktor Teatru Żydowskiego w Warszawie.

Dębski Krzesimir - (ur. 26 października 1953 w Wałbrzychu) jest wiceprezesem Polskiego Towarzystwa Muzyki Współczesnej. Tworzy również muzykę filmową, teatralną i eksperymentalną. Skomponował muzykę do kilkudziesięciu filmów fabularnych i kilkunastu seriali telewizyjnych. Ostatnio podjął również działalność dyrygencką. Prowadził koncerty z udziałem takich międzynarodowych gwiazd jak: Jose Carreras, Ewa Małas-Godlewska, Nigel Kennedy, Adam Makowicz, Canadian Brass, Vadim Riepin, J. L. Ponty, Mark OConnor, John Blake, Alberto Iglesias i Jose Cura. W roku 2000 Dębski otrzymał nagrodę Fryderyk w kategorii „Kompozytor Roku oraz nagrodę Międzynarodowej Akademii Filmowej - Philip Award. Za muzykę do filmu „Ogniem i mieczem. W 2001 otrzymał nagrodę za muzykę do „W pustyni i w puszczy, na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Pyros w Grecji.

Dębski Sławomir - dr (ur. 23 maja 1971 r. w Krakowie). Studia w Wydziale Historycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego (1990-1996) i History Department, Central European University w Budapeszcie (1993-1994). Redaktor Naczelny Kwartalnika „Europa (2003), zastępca redaktora naczelnego kwartalnika „Europa (2001-2002). Zastępca dyrektora Instytutu (p.o. dyrektora Instytutu). 12 stycznia 2007 r. w Polskim Instytucie Spraw Międzynarodowych odbyła się konferencja: „Prawa człowieka w polityce zagranicznej RP, na której opowiadali pierdoły m.in. Konstanty Gebert („Midrasz/ „Gazeta Wyborcza) pt. „Prawa człowieka w polskiej polityce zagranicznej i media w Polsce. Marek Antoni Nowicki (Helsińska Fundacja Praw Człowieka) - „Rola polskich organizacji pozarządowych w kształtowaniu polskiej polityki zagranicznej wobec praw człowieka. Aktualnie w 2007 r. widnieje jako red. naczelny dwumiesięcznika „Polski Przegląd Dyplomatyczny, wydawanego przez Polski Instytut Spraw Międzynarodowych i finansowanego przez MSZ, czyli przez nas z naszych podatków. Ponadto ową redakcję i Radę Programową uzupełniają jeszcze inne koszerne głównie żydo-lewackie autorytety, o których przeszłosci wiele można dowiedzieć się z tego alfabetu. Jan Baszkiewicz, Jerzy W. Borejsza, Krzysztof Bobiński, Włodzimierz Borodziej, Adam Eberhardt, Jacek Foks, Mateusz Gniazdowski, Edward Haliżak, Jerzy Kłoczowski, Jerzy Koźmiński, Łukasz Kulesa, Jan Kułakowski, Roman Kuźniar, Piotr Łossowski, Andrzej Olechowski, Marek Pietraś, Adam Daniel Rotfeld, Eugeniusz Smolar, Rafał Tarnogórski - sekretarz redakcji, Mieczysław Tomala, prof. Jerzy Tomaszewski, Rafał Wiśniewski, Ernest Wyciszkiewicz, Paweł Zalewski, Aleksandra Zieleniec.

Dębski Wiesław - publicysta „Trybuny, która jest nieformalnym organem SLD. W dniu 11.02.2000 r. został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i Złotym Krzyżem Zasługi przez Kwaśniewskiego-Stoltzmana.

Diamand Herman - 1860-1931, działacz socjalistyczny, współzałożyciel NKN, przewodniczący Rady Naczelnej PPS. Czołowy działacz polityczny w Polskiej Partii Socjalistycznej (PPS); lata międzywojenne, II Rzeczpospolita.

Diatłowicki Jerzy - polonofob, socjolog, dziennikarz telewizyjny. Twórca cyklicznego programu „Rzeczpospolita druga i pół, wyspecjalizowanego w konsekwentnym wybielaniu postaci z komunistycznego PRL-u od Rakowskiego aż po Szyra. W marcu 1968 r. uczestniczył w sporządzaniu ulotek metodą fotograficzną. W latach 70. sporadycznie składał czasopisma niezależne, dostarczał duże ilości papieru do drukarń podziemnych. W latach 1982-83 przewoził „Tygodnik Wojenny. Od lat 70. publikował m.in. w „Zapisie, „Krytyce, „Zeszytach Edukacji Narodowej. W III RP piewca złodziejskich zdolności oszustów, żydowskich hochsztaplerów Bogusława Bagsika i Andrzeja Gąsiorowskiego. Wydał o nich książkę pt. „Bagsik and Gąsiorowski. Jak ukradliśmy księżyc. Możemy w niej przeczytać, że: „Polska nie dorosła do demokracji i należy wziąć Polaków za mordę. Jest też w niej komentarz Meira Bara, izraelskiego wspólnika Bagsika i Gąsiorowskiego dotyczący Polski: „Polacy są to dzisiaj najgorsi ludzie na świecie (...) do takiego skurwysyństwa nie przyjadę. Jak będę widział Polaka, a Polak będzie zdychał na ulicy, nawet mu ręki nie podam, żeby więcej pomóc. Dziatłowicki określił program Cejrowskiego jako faszystowski, złożył nawet pozew w sądzie. Cejrowski zrobił to samo. Członek „Otwartej Rzeczpospolitej, (oficjalnie) „Stowarzyszenia przeciw Antysemityzmowi i Ksenofobii powstałego w 1999 r. Stowarzyszenie liczy ponad 300 członków o różnych przekonaniach politycznych, różnych wyznań i bezwyznaniowych; głównie jednak pochodzenia żydowskiego oraz komuniści i ateiści. Stowarzyszenie otrzymuje finansowe wsparcie ze strony antypolskiej, powiązanej z masonerią i światową finansjerą żydowską Fundacją im. Stefana Batorego. W programie TVP2 w czasie kampanii prezydenckiej 1995 r. zasłynął niebywale chamskimi atakami wobec Leszka Bubla.

Diatłowicki Tadeusz - (ur. 15 lutego 1915 roku) podpułkownik, oficer kontrwywiadu w Ministerstwie Bezpieczeństwa Publicznego, Komitecie ds Bezpieczeństwa Publicznego oraz Ministerstwie Spraw Wewnętrznych. Od 11 września 1946 starszy referent Wydziału II Departamentu I MBP, następnie od 1 stycznia 1949 kierownik Sekcji 2 Wydziału II Departamentu I MBP. Od 1 lipca 1951 naczelnik Wydziału VII Departamentu I MBP, i od 1 czerwca 1953 naczelnik Wydziału VIII Departamentu I MBP. Rok po likwidacji Ministerstwa Bezpieczeństwa (1954) i zastąpieniu go Komitetem ds. BP, Diatłowicki został naczelnikiem Wydziału IX Departamentu II Komitetu ds. Bezpieczeństwa Publicznego. Po likwidacji KdsBP w 1956 roku, został przeniesiony do utworzonego dwa lata wcześniej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, gdzie 28 listopada 1956 roku objął stanowisko starszego referenta Wydziału X Departamentu II Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. Dwa lata później 28 lutego 1958 roku został zwolniony z MSW.

Dichter Wilhelm - urodził się w Borysławiu (dziś Ukraina), opuścił Polskę w roku 1968, mieszka w Tewkesbury w okolicach Bostonu. Publikuje w żydowskim miesięczniku „Midrasz.

DICHTER Wilhelm - urodził się w Borysławiu (dziś Ukraina), po II wojnie utrwalał terror stalinowski. Opuścił Polskę w roku 1968. Mieszka w Tewkesbury w okolicach Bostonu; pisze dla żydowskiego pisma „Midrasz.

Dickstein Samuel - (ur. 12 maja 1851, zm. 29 września 1939) matematyk, a także pedagog i historyk. Był profesorem Uniwersytetu Warszawskego, zajmował się głównie teorią liczb i algebrą. Jeden z założycieli żydowskiej partii „Zjednoczenie, opowiadającej się za asymilacją Żydów w Polsce. W 1921 r. Uniwersytet Warszawski przyznał mu tytuł doktora honoris causa.

Dickstein-Wieleżyńska Julia - 1880-1943.

Dierzgowska Irena - LISTA NR 11; Czytelnia Zespołu Placówek Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej w Dzielnicy Warszawa-Białołęka. Autorka poradnika dla nauczyciela „FRASZKA EDUKACYJNA (2003).

Dietkow Aleksander - konsul Generalny w Edynburgu. Z opublikowanego 16.02.2007 Raportu WSI wynika, że w Ministerstwie Spraw Zagranicznych aż 108 pracowników było agentami tych służb, 32 było umieszczonych w Ministerstwie Handlu Zagranicznego, w Centralach Handlu Zagranicznego 383, a w firmach polonijnych 25 (Raport WSI, s.11-17 ). Do tej pory, po 19 latach, na placówkach dyplomatycznych III Rzeczypospolitej wśród 172 ambasadorów, konsulów i radców 75% z nich reprezentują przemalowani na biało absolwenci szkół moskiewskich. http://www.msz.gov.pl

Dihyia al Kahina - „Była królową żydowsko-berberyjską, wojowniczką, a może i kimś w rodzaju kapłanki, gdyż nazwisko al Kahina jest używaną w północnej Afryce żeńską formą od kohena. Może to wskazywać na fakt, że Dihyia pochodziła z rodziny kohenów, ale także mógł to być jej osobiście przyznany tytuł. Wierzono bowiem, że ma ona moc proroczą (...). Co najmniej raz wyszła za mąż i urodziła synów. Zasłynęła w trudnym dla Berberów okresie zmasowanego ataku Arabów na ich ziemie, zjednoczyła ona bowiem wszystkie szczepy i poprowadziła je do walki przeciwko wspólnemu wrogowi-najeźdźcy. Walki, początkowo zwycięskie, trwały około pięciu lat, po czym nadeszła klęska („Midrasz, styczeń 2005, Bella Szwarcman-Czarnota, str. 25).

Diskin Ruth - mieszka w Jerozolimie. Pomagała w organizowaniu IV Międzynarodowego Festiwalu Filmowego Żydowskie Motywy, który odbył się w dniach 5-10 maja 2007 roku w kinie „Muranów w Warszawie.

Diskin Yehoshua Leib - (ur. 1818 w Grodnie - zm. 1898 w Jerozolimie) znany też jako: Maharil Diskin, był znanym talmudystą i komentatorem Biblii. Był rabinem w Łomży, Międzyrzecu Podlaskim, Kownie, Szkłowie, Brześciu i Jerozolimie.

Ditrich Tadeusz - komunista, stalinowiec, długoletni członek PZPR. Minister finansów PRL od 21 listopada 1952 do 28 lipca 1960 roku.

Długosz Jadwiga - LISTA NR 8 i 10; dziennikarka, Warszawa.

Dłuski Ostap-Adolf Langer - redaktor naczelny „Głosu Ludu. Komunista, stalinowiec, w latach stalinizmu (1945-1954) kierownik Wydziału Zagranicznego KC PPR, PZPR.

Dłuski Wiktor - LISTA NR 16; tłumacz, Dzierżązno Wielkie.

Dobieszak Ryszard - (ur. 15 grudnia 1913 - zm. w 1990) generał brygady MO, wiceminister spraw wewnętrznych PRL od 10 grudnia 1954 do 31 lipca 1968, komendat główny Milicji Obywatelskiej od 12 czerwca 1956 do 21 lipca 1965. Członek PPR i PZPR.

Dobieszewski Janusz - LISTA NR 6, dr hab. nauk filozoficznych, pracownik Instytutu Filozofii UW, zastępca Dyrektora Instytutu, autor „Stanu filozofii w Rosji zamieszczonego w „Gazecie Szturmowej.

Dobkowska Marianna - LISTA NR 10; kuratorka w Centrum Sztuki Współczesnej w Zamku Ujazdowskim (kurator programu artists-in-residence laboratory), Warszawa.

Dobkowski Mariusz , urodził się w 1967 roku, z wykształcenia jest historykiem, zajmuje się religioznawstwem, głównie religiami i tradycjami dualistycznymi, herezjami średniowiecznymi (w szczególności kataryzmem) oraz symboliką religijną. Jest redaktorem naukowym dwóch prac zbiorowych, poświęconych ruchom religijnym i herezjom w starożytności, średniowieczu i epoce nowożytnej: „Nurty Chrześcijaństwa, Semper, Warszawa 1995 oraz „Kościoły, Wspólnoty, Herezje, Semper, Warszawa 1997, a także autorem artykułów naukowych, popularnonaukowych i recenzji; uczestniczył w przygotowywaniu haseł do wielotomowej publikacji „Religia. Encyklopedia PWN (zródło: GNOSIS).

Dobroczyński Bartłomiej - LISTA NR 4 i 15; dr hab. Zakład Psychologii Ogólnej UJ, adiunkt habilitowany. Stale współpracuję z wydawnictwem „Znak, „Tygodnikiem Powszechnym oraz miesięcznikami „Znak i „Charaktery.

Dobroszycki Joanna - dr, LISTA NR 16; „pamięci Izraela Herszkowicza, stryjecznego brata mojego dziadka, poległego w Hiszpanii, A Pediatric Infectious Disease Medicine Doctor and Pediatrician in Bronx, New York (NY).

Dobroszycki Lucjan - historyk łódzkiego getta.

Dobrowolska Ewa - LISTA NR 9 i 11; dr hab. inż. technolog drewna, kierownik Katedry Nauki o Drewnie i Ochrony Drewna Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego.

DOBROWOLSKA Kaja – LISTA NR 18, konsultant ds. reklamy Murator S.A.

Dobrowolski Andrzej - LISTA NR 13 i 15; mgr, redaktor Wydawnictwa Diecezji Tarnowskiej „Biblos.

Dobrowolski Andrzej - LISTA NR 13 i 15; mgr, redaktor Wydawnictwa Diecezji Tarnowskiej „Biblos.

Dobrowolski Dawid (Łódź) - przedstawiciel województwa,członek Rady Krajowej Młodych Socjalistów.

Dobrowolski Paweł - urodzony w 1954 r. w Warszawie. Ukończył historię na Uniwersytecie Warszawskim, jest doktorem nauk humanistycznych, specjalistą od historii kultury średniowiecznej. W latach 1985-90 pracował jakoadiunkt w Instytucie Historii Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Kielcach, a w latach 1988-90 był tam przewodniczącym Komisji Zakładowej i członkiem Komisji Uczelnianej „Solidarności. Wykładał też historię Polski w Szkole Letniej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. W 1990 r. został konsulem generalnym RP w Edynburgu w Szkocji. W 1996 r. był rzecznikiem prasowym Ministerstwa Spraw Zagranicznych i głównym propagandzistą tego resortu.

Dodin Henryk - (ur. 25 lipca 1919) major, oficer polskiego wywiadu wojskowego. Od marca 1944 żołnierz Armii Czerwonej, od grudnia 1944 Wojska Polskiego, pod koniec tego samego miesiąca (grudzień 1944) przeszedł do rezerwy. Od 1947 pracownik Oddziału II Sztabu Generalnego LWP, od marca 1948 szef Sekcji Finansowej Oddziału II SG LWP. Zwolniony w lipcu 1950, wyemigrował do Izraela w lipcu 1957.

Dodziuk Anna - LISTA NR 9 i 13; członek Zarządu Gminy Wyznaniowej Żydowskiej w Warszawie.

DOERFFER Marian - sędzia, ur. 08.09.1914 r. w Wielkiej Łęce, pow. Gostyń. Rodzice: Stefan i Halina z d. Panieńska. Magister prawa UAM. Brał udział w kampanii wrześniowej. Od 1939 do 1945 był jeńcem niemieckim. W lipcu 1945 roku zmobilizowany do WP. Sędzia Wojskowego Sądu KBW, sędzia WSG w Kielcach, sędzia WSR w Koszalinie i Szczecinie. Zastępca szefa WSR w Poznaniu. Awansowany na majora w 1949 roku. W 1953 roku przeniesiony do rezerwy. Radca prawny WRN w Poznaniu do 1956 roku. Adwokat i obrońca wojskowy. Na podstawie „Prawnicy czasu bezprawia Krzysztofa Szwagrzyka. IPN, Kraków-Wrocław 2005 r.

Doktór Jan - LISTA NR 2; (ur. w 1952 r.), polonofob, dr hab. Pod koniec lat 70. współpracował przy druku materiałów lewackich. W latach 1980-81 w redakcji „Biuletynu S w Regionie Mazowsze. Od początku stanu wojennego współpracował z redakcją „Tygodnika Wojennego. Od końca 1983 r. w redakcji „TW. Drukarz „TW. Od końca 1984 r. do 1990 r. redaktor „PWA - Przegląd Wiadomości Agencyjnych. Obecnie felietonista żydowskiego pisma „Midrasz. Redaktor Naczelny „KWARTALNIKA HISTORII ŻYDÓW. Członek Polskiego Towarzystwa Studiów Żydowskich. Autor książki „Początki chasydyzmu polskiego. Wziął udział w VIII Dniach Książki Żydowskiej w 2005 roku w Warszawie. Ukończył Szkołę Główną Planowania i Statystyki. Po studiach pracował jako terapeuta i tłumacz. W latach 1992-1993 miał wykłady na temat mesjanizmu na Uniwersytecie w Hamburgu. Był dwukrotnym stypendystą Herzog August Bibliothek w Wolfenbüttel. W 1996 roku wydał kronikę życia Jakuba Franka, powstałą na początku XIX wieku na dworze jego córki w Offenbachu, pt. „Rozmaite adnotacje, przypadki, czynności i anegdoty Pańskie, zaś w roku 1997 wszystkie zachowane zbiory nauk Franka pt. „Księga słów Pańskich. Ezoteryczne wykłady Jakuba Franka. Jest pracownikiem naukowym Żydowskiego Instytutu Historycznego w Warszawie.

Doktór Tadeusz - (ur. 1950 r.) psycholog, pracownik naukowy UW. Opublikował m.in.: „Spotkania z astrologią (1987), „Taiji. Medytacja w ruchu (1988), „Dzieci Wodnika (1988), „Ruchy kultowe w Polsce (1991).

Dolanowski Jan-Dollinger - podpułkownik, pracownik Dolnośląskiego Okręgu Wojskowego.

DOLAT Jarosław - starszy kustosz Muzeum Historii Przemysłu w Opatówku k. Kalisza. źródło: fzp.jewish.org.pl

Dolecki Karol - pismak „Gazety Wyborczej, autor paszkwili m.in.„Tajemnica imienia Kobylańskiego, „IPN o sprawie Kobylańskiego. Wydali rodzinę żydowska gestapo.

DOLECKI Władysław- Jakub Fenigstein - polonofob, komunista; w latach 1904-16 był działaczem SDKPiL w Warszawie. Kilkakrotnie aresztowany przez policję carską, został w 1914 wraz z innymi więźniami ewakuowany z Warszawy w głąb Rosji. Po uwolnieniu z więzienia działał wśród rosyjskich bolszewików najpierw w Saratowie, a następnie w Piotrogrodzie (Petersburg). W 1918 został członkiem CKW SDKPiL w Rosji. VI 1918 został bolszewickim komisarzem ds. reewakuacji jeńców i wygnańców przy Komisariacie Polskim w Piotrogrodzie. Po zajęciu Wilna przez Armię Czerwoną, został 21 II 1919 zastępcą przewodniczącego Rady Komisarzy Ludowych i zastępcą komisarza (ministra) spraw wewnętrznych Republiki Litewsko-Białoruskiej. Był jednocześnie członkiem kolegium redakcyjnego „Młota, polskiego organu KC KPLiB oraz wykładowcą na Kursach Czerwonych Dowódców w Mińsku. Od IX 1919 do VII 1920 członek Biura Politycznego KC RKP(b) i jego przedstawiciel przy Wydziale Politycznym Frontu Zachodniego (polsko-sowieckiego). 11 VIII 1920 został kierownikiem Wydziału Administracyjnego (ministrem administracji) „polskiego rządu komunistycznego (TKRP) w Białymstoku. Po przegranej wojnie z Polską, pozostał z Związku Sowieckim zajmując w latach 1921-37 stanowisko kierownika Rosyjskiej Agencji Telegraficznej „Rosta, przekształconej w 1925 w oficjalną sowiecką agencję prasową „TASS. W 1931 był przewodniczącym kolegium redakcyjnego polskich wydawnictw Instytutu Marksa-Engelsa-Lenina w Moskwie. W okresie czystek stalinowskich aresztowany przez NKWD, popełnił samobójstwo.

Doliński Dariusz - LISTA NR 14; polski profesor psychologii, pracownik Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej, dziekan wydziału zamiejscowego we Wrocławiu. Od 2004 roku dziekan SWPS. Specjalizuje się w psychologii zachowań społecznych, w psychologii emocji i motywacji oraz w zagadnieniach genezy stereotypów. Jest autorem około 80 publikacji, m. in. „Przypisywanie moralnej odpowiedzialności, „Orientacja defensywna, „Strategie samoutrudniania. Rzucanie kłód pod własne nogi. Jest redaktorem naczelnym „Polish Psychological Bulletin, recenzentem European Journal of Social Psychology i Journal of Personality and Social Psychology, członkiem Komitetu Nauk Psychologicznych PAN.

Doliński Dawid - Akademia Ekonomiczna w Poznaniu (2004-10 - 2006-06) Kierunek: Zarządznie i Marketing/ Systemy Wspomagania Decyzji Menedżerskich. Wyższa Szkoła Logistyki w Poznaniu (2001-10 - 2004-06). Specjalista ds. Logistyki, Instytut Logistyki i Magazynowania Poznań. Napisał „Przewóz Osób.

Dolniak Grzegorz - LISTA NR 12; (ur. 17 lutego 1960 w Będzinie) z wykształcenia ekonomista, poseł na Sejm RP IV oraz V kadencji z listy Platformy Obywatelskiej. Wiceprzewodniczący klubu parlamentarnego PO. Szef sejmowej komisji spraw wewnętrznych i administracji.]

Dołowy Krzysztof - LISTA NR 4 i 9; ur. się 15 grudnia 1949 w Warszawie, profesor nauk przyrodniczych, biolog, fizyk, chemik; członek władz Unii Wolności (Unii Demokratycznej), poseł na Sejm II kadencji, działacz społeczny. W 1976 rozpoczął pracę naukową w Zakładzie Biofizyki i Biomatematyki Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego. Po powrocie do Polski w 1985 habilitował się z nauk przyrodniczych (biologia komórki) w Polskiej Akademii Nauk. Tytuł profesora nauk przyrodniczych, a w 2005 - profesora zwyczajnego. Od 1991 był członkiem władz Unii Demokratycznej. W latach 1993-1997 był posłem na Sejm II kadencji wybranym z Warszawy, z ramienia Unii Demokratycznej. W Sejmie był rzecznikiem Unii Wolności do spraw Edukacji, Nauki i Kultury. W latach 1998-2002 był radnym Sejmiku Województwa Mazowieckiego i przewodniczącym Komisji Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Od 2002 był Wiceprzewodniczącym Regionu Mazowieckiego Unii Wolności. W 2005 przystąpił do PD. Członek Rady Programowej Radia Dla Ciebie 1998-2002. Obecnie Przewodniczący Rady Programowej Polskiego Radia SA.

Dołowy Nicole - LISTA NR 14; doktorantka Wydziału Polonistyki Instytutu Kultury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego.

Dołowy Patrycja - LISTA NR 10; fotografka, mikrobiolożka, urodziła się w Bostonie, w stanie Massachusetts w 1978 roku. Mieszka w Warszawie. Jest absolwentką Uniwersytetu Warszawskiego oraz Wyższego Studium Fotografii AFA we Wrocławiu. Jest współzałożycielką Grupy Nieformalnej, współpracowała z galerią 2b i Warszawskimi Otwartymi Targami Sztuki wARTo. Była współorganizatorką wystawy zdjęć Bartosza Sobańskiego Dzieciaki: Łódź Fabryczna-Wrocław Nadodrze, zorganizowanej w ramach projektu Warszawa-Łódź, który był częścią VIII Warszawskich Otwartych Targów Sztuki wARTo. Oprócz pracy artystycznej robi doktorat w Instytucie Biochemii i Biofizyki PAN w Warszawie. Działa też w polsko-duńskim stowarzyszeniu Music Crosses Borders.

DOMAGALIK Małgorzata - LISTA NR 3, (ur. 12 lutego 1957 roku we Wrocławiu) - dziennikarka, publicystka, pisarka, felietonistka m.in. tygodnika „Wprost. Obecnie jest redaktorką naczelną magazynu „Pani. Autorka i prowadząca programy telewizyjne, m.in. „Męski Striptiz, „Tabu (na TVP2). Jest laureatką Nagrody Wiktora dla największej osobowości telewizyjnej. W 2005 roku wspólnie z Januszem L. Wiśniewskim, opublikowała „188 dni i nocy - książkę - zbiór e-mailowych rozmów o współczesnych kobietach i mężczyznach, przyjaźni, miłości, samotności, zdradzie i feminiźmie.

Domagalska Ewa - prowadziła warsztaty psychoterapeutyczne razem z Marą Orwid, Katarzyną Prot - Klinger, Łukaszem Biedką, Krzysztofem Szwajcą podczas XV ZJAZDU STOWARZYSZENIA „DZIECI HOLOCAUSTU W POLSCE 08 - 11 czerwca 2006 roku Miedzeszyn k/ Warszawy.

Domagalska Małgorzata - dr, Katedra Literatury Polskiej Oświecenia, Pozytywizmu i Młodej Polski Uniwersytetu Łódzkiego. Członek Polskiego Towarzystwa Studiów Żydowskich, Łódź. Brała udział w konferencji „Żydzi i judaizm we współczesnych badaniach polskich (Kraków 2007) - odczyt pt. „Kreacja bohaterów żydowskich w antysemickiej prozie na łamach Roli.

Domagalski Jakub - Szkoła Główna Handlowa w Warszawie (od 2005-09). Kierunek: Finanse i Bankowość, Specjalność: Bankowość Inwestycyjna. Specjalista ds. controllingu i monitoringu, Xelion. Doradcy Finansowi Sp. z o. o. Od paźdzernika 2006 r. członek redakcji miesięcznika dla inwestorów giełdowych - „Trend.

DOMAŃSKI Andrzej - LISTA NR 8, dr inż. Fizyk, skarbnik Sekcji Polskiej Międzynarodowego Stowarzyszenia Optyków i Optoelektroników SPIE, Wydział Fizyki PW.

Domański Henryk - prof., dyrektor Instytutu Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk. To on wydał rozporządzenie, na mocy którego powstało w dniu 2 lipca 2003 roku Centrum Badań nad Zagładą Żydów. „Celem jego powołania jest stworzenie interdyscyplinarnego środowiska osób zajmujących się Zagładą Żydów w Polsce w czasie II wojny światowej w różnorodnych aspektach: historycznym, socjologicznym, psychologicznym, literaturoznawczym, antropologicznym (www.diapozytyw.pl).

Domański Ireneusz - redaktor naczelny radomskiej redakcji „Gazety Wyborczej (2007 r.).

Domański Roman-Rosenstand - major, DOW.

Domański Waldemar - LISTA NR 5; pomysłodawca Biblioteki Polskiej Piosenki, prezes Stowarzyszenia Przyjaciół Polskiej Piosenki „Refren. Celem instytucji organizowanej na terenie Muzeum Inżynierii Miejskiej w Krakowie jest zebranie wszystkich polskich piosenek, jakie powstały na przestrzeni wieków, od przysłowiowego króla Popiela, do chwili obecnej. Zebranie w jednym miejscu tak potężnej kolekcji stanowić może w przyszłości podwaliny Instytutu Polskiej Piosenki.

Domaradzka-Ziarek Ewa - LISTA NR 6; jest członkiem Zarządu MFK. W 2000 roku założyła w Olsztynie pierwszy zamiejscowy oddział Forum, w którym funkcję prezesa pełni do dziś. Jest absolwentką Wydziału Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji UW. Pracowała jako dziennikarka Radia Olsztyn, specjalizując się w problematyce społecznej, a w szczególności w tematyce kobiecej. Od 1998 r. jest organizatorką dorocznych Wyborów Kobiety Sukcesu Warmii i Mazur oraz Gali Kobiet Sukcesu 8 marca. Działa też w olsztyńskim oddziale Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, gdzie pełni funkcję wiceprezesa. Ukończyła w 2003 r. roczne studia podyplomowe - psychologię zarządzania personelem na Wydziale Psychologii UW.

Domb Ohad - reżyser, autor filmu „Dom nr 103. Film był pokazany na IV Międzynarodowym Festiwalu Filmowym Żydowskie Motywy. Festiwal odbywał się w dniach 5-10 maja 2007 roku w Warszawie. „Studiował w Maale School of Television, Film and Arts w Jerozolimie, koncentrując się głównie na reżyserii i produkcji oraz ćwiczeniach z produkcji, fotografii i oświetlenia. Studia ukończył w 2005 roku. W latach 1997-1998 był w Mount Hebron w Beit Yatir Military Preparatory Yeshiva Program (Folder IV Międzynarodowego Festiwalu Filmowego Żydowskie Motywy, str. 28).

DOMINIAK Piotr - LISTA NR 10; (ur. 1984) założyciel, członek i prezes Raciborskiego Stowarzyszenia Kulturalnego ASK; student socjologii Uniwersytetu Wrocławskiego, animator społeczno-kulturalny, działacz studencki, aktor teatralny, działa na rzecz społeczeństwa obywatelskiego.

Domino Zbigniew - (ur. 21 grudnia 1929 roku w Kielnarowej) k. Rzeszowa, „zasłużony prokurator Naczelnej Prokuratury Wojskowej w czasach stalinizmu, pułkownik LWP, pisarz. W latach 50. uczestniczył przy egzekucjach oficerów Wojska Polskiego. Oddelegowany do pracy w Naczelnej Prokuraturze Wojskowej należy do najbardziej dyspozycyjnych i zaufanych pracowników jej szefa - gen. Stanisława Zarakowskiego, a następnie płk. Mariana Ryby, prokurator NPW do specjalnych poruczeń w latach 1956-1959. Eksternistyczne studia z prawa karnego. Prozaik, reportażysta, autor powieści, zbiorów opowiadań. Członek Związku Literatów Polskich. Mieszka w Rzeszowie.

DOMINO Zbigniew - prokurator, ur. 21.12.1929 w Kielnarowej. Rodzice: Stanisław i Antonina z d. Kaplita. W 1949 roku zglasza sie do WP. Sluchacz OSP, oficer śledczy WPR w Poznaniu, podprokurator WPR w Zielonej Górze, podprokurator i wiceprokurator Wydziału VIII NPW (1952). Prokurator WPR w Zielonej Górze. Prokurator Prokuratury Marynarki Wojennej (1959-1961). Awansowany na płk w 1966 roku. Doktor nauk prawnych UMK (1967). Szef Wydziału ds. Szczególnej Wagi NPW (1967). W 1975 roku przeniesiony do rezerwy. Na podstawie „Prawnicy czasu bezprawia Krzysztofa Szwagrzyka. IPN, Kraków-Wrocław 2005 roku.

Domski Damian R. - LISTA NR 6; koordynator ds. Sprzedaży i Promocji AGORA SA - City Magazine Trójmiasto, Gdańsk.

Doncbach Elżbieta Jolanta - Łódź. W marcu 1968 r. (z A. Strąkiem, P. Szubertem) wydała szkolne pismo literackie „Prowokacje, za co skierowano ją do Poradni Zdrowia Psychicznego. W okresie studiów uczestniczyła w spotkaniach w „Klubie na piętrze (Jaracza 7) oraz w mieszkaniu Sławy i Zdzisława Jaskułów. Od 1976 r. zbierała informacje, sporządzała notatki dla „Biuletynu Informacyjnego Komitetu Obrony Robotników , „Robotnika i „Głosu. Redagowała, drukowała i rozlepiała ulotki (np. apel do ZOMO: „Zanim uderzysz - pomyśl!). Wielokrotnie udostępniała mieszkanie (Jaracza 92) na zajęcia Uniwersytetu Latającego Towarzystwa Kursów Naukowych (m.in. wykłady A. Michnika, M. Chojeckiego) oraz na magazyn niezależnych wydawnictw. Przewoziła grypsy, aparaty i klisze fotograficzne oraz inne zabronione materiały. W jej mieszkaniu (Wierzbowa 24/26) redagowano „Biuletyn Łódzki. W latach 1980-81 redagowała biuletyn informacyjny „Solidarności. Zbierała podpisy i sygnowała protesty obywatelskie w sprawie zwolnienia braci Kowalczyków, zmian w Konstytucji PRL, zamordowania Stanisława Pyjasa. W stanie wojennym współpracowała z Ośrodkiem Pomocy oo. Jezuitów w Łodzi niosąc pomoc uwięzionym. Dostarczała Amnesty International informacji o sytuacji w więzieniach PRL i stosowanych tam represjach. Od lat 70. stale inwigilowana. W 1978 r. została wyrzucona z pracy w Sądzie Wojewódzkim w Łodzi (przez wiele lat żyła wraz z dzieckiem w skrajnej nędzy). Od 1976 r. współpracowniczka KOR-u.

Dorff Elliot - rabin z Los Angeles, profesor filozofii. Pomaga żydowskim rodzinom, w których stosowana jest przemoc fizyczna.

Dorn Ludwik-Dornbaum - urodzony w 1954 r. w Warszawie. Ukończył socjologię na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1976-81 był współpracownikiem KOR-u, publikował też w podziemnym „Głosie A. Macierewicza. Od 1977-78 w redakcji miesięcznika „Głos. Wchodził w skład redakcji „Indeksu jako reprezentant środowiska warszawskiego. W stanie wojennym kontynuował pracę w redakcji „Głosu, redagował też podziemny Biuletyn Informacyjny NSZZ „Solidarność Regionu Mazowsze „Wiadomości. W latach 1980-81 był członkiem Rady Naukowej i władz Ośrodka Badań Społecznych przy Regionie Mazowsze NSZZ „Solidarność. Współpracownik Komitetu Obrony Robotników, obserwator procesów robotników Radomia (związany z grupą „Głosu). W 1981 r. pracował w Ośrodku Badań Społecznych NSZZ „Solidarność Region Mazowsze. W latach 1992-98 był wiceprezesem Porozumienia Centrum i najbliższym współpracownikiem J. Kaczyńskiego. W 1991 r. był szefem Zespołu Analiz w Kancelarii Prezydenta L. Wałęsy. W 1997 r. został posłem z ramienia AWS, obecnie w PiS. Został usunięty z funkcji ministra MSWiA. Był stałym publicystą tygodnika „Nowe Państwo. Poseł AWS potem PiS. Były minister MSWiA, wicepremier. Syn zegarmistrza z Mokotowa. Komuch, ojciec Ludwika - Henryk Dornbaum, przed wojną członek partii komunistycznej. Po wojnie lektor marksizmu i leninizmu na Politechnice Warszawskiej. „O jego problemach małżeńskich szepcze oburzona od pewnego czasu cała polityczna Warszawa. Choć poseł ma już drugą żonę i trójkę dzieci, od jakiegoś czasu nie mieszka już w swoim domu w podwarszawskim Pruszkowie. Jego żona Joanna Dorn nie chce rozmawiać o przykrej dla niej sytuacji, ale nie zaprzecza, że mąż ma romans - pisał dziennik „Super Express. „W 2007 r. Ludwik Dorn zdecydował się przyjąć chrzest. A to dlatego, że jego wybranka serca okazała się głęboko wierzącą osobą. Długo dojrzewał do swojej decyzji, a kiedy ją wreszcie podjął, poinformował o tym jedynie swoich najbliższych - napisał „Super Express. Ojcem chrzestnym został Piotr Piętak, przyjaciel Dorna, podsekretarz stanu w MSWiA. O religijnym życiu Dorna wiadomo niewiele. Gazeta pisze: „Wiadomo, że nie został wychowany w tradycji katolickiej. Ojciec był niewierzący. Sceptyczny stosunek do wiary miała też jego matka. Co ostatecznie sprawiło, że w tak późnym wieku zdecydował się przystąpić do katolickiej wspólnoty?. Piętak opowiada: „Przyjęcie chrztu w tak późnym wieku, w dodatku osoby pochodzenia żydowskiego, jest bardzo poważną sprawą. To nie jest kwestia, o której chciałbym rozmawiać. (...) Przegadaliśmy z Ludwikiem wiele godzin na tematy teologiczne. Nasze rozmowy o chrześcijaństwie były bardzo budujące. Żona wicepremiera, Izabela Śmieszek-Dorn: „To była jego samodzielna decyzja. Wiara jest bardzo intymną sprawą. Gdyby mąż chciał z tego wydarzenia zrobić spektakl, to - jak Michał Wiśniewski - zaprosiłby do kościoła telewizję. Sama jestem osobą wierzącą i krępuje mnie np. udział we mszach transmitowanych w telewizji. Z tego powodu chodzę do tzw. wiejskiego kościółka. „Żelazny Ludwik zdradził swój sekret nielicznym. Posłowie PiS-u, zapytani o chrzest Dorna, byli wyraźnie zaskoczeni. Sam wicepremier nie chciał się wypowiadać na temat motywów swojej decyzji. Istotne jest jednak to, że jeszcze dwa lata temu jego żoną (drugą zresztą) była niejaka Joanna Dorn. Potem pojawiły się doniesienia o romansie ze znaną warszawską wizażystką Izabelą Śmieszek, głęboko wierzącą kobietą, która - jak stwierdziła niedawno - nie jest niańką Ludwika. Na pewno jest za to jego trzecią żoną. W dniu 26 kwietnia 2007 r. na zebraniu Klubu Parlamentarnego PiS, Kaczyński przedstawił Dorna jako kandydata na marszałka Sejmu. Nikt się temu nie sprzeciwiał.

Dorniak Barbara - LISTA NR 10; członek Komisji Rewizyjnej Ligii Kobiet Polskich w Elblągu.

Doron Lysie - współpracuje z Fundacją im. prof. Mojżesza Schorra, prowadzi wykłady.

Doroszewska Urszula - LISTA NR 5; działaczka NGO, Członek Zarządu, Dyrektor do spraw programowych Towarzystwa Demokratycznego Wschód. Współautorka „Socjomedycznej pamiątki po komunie (1991).

Dostatni Tomasz - LISTA NR 13 i 15; ksiądz, dominikanin, ur. w 1964 r. w Poznaniu, mieszka w Lublinie, gdzie prowadzi Fundację „Ponad granicami. Publicysta, duszpasterz inteligencji, społecznik, dziennikarz. W latach 1990-1995 mieszkał w Pradze, gdzie był m.in. Mistrzem Nowicjatu i założycielem Ośrodka Kultury Chrześcijańskiej. Po powrocie, przez następnych pięć lat, do roku 2000, kierował Wydawnictwem „W drodze w Poznaniu. Autor kilkudziesięciu programów telewizyjnych „Rozmowy w drodze. Z Uniwersytetem Marii Curie-Skłodowskiej organizuje od kilku lat program „Przekraczać Mury, z Uniwersytetem im. A. Mickiewicza w Poznaniu - cykl debat zatytułowanych „Europa, ale jaka?. Prowadzi także Konwersatorium „Przedsiębiorczość - Kultura - Religia. Autor i współautor wielu książek mi.: „Poznaniacy, „Portretów kopa i trochę, „Poznańscy dominikanie, „Wyzwoleni, jeszcze nie wolni.

Dow Isachar - rabin z Będzina.

Dowbor Maciej - (ur. 22 grudnia 1978 w Toruniu) prezenter telewizyjny (rzecz jasna dzięki koneksjom). Od 2001 roku był prezenterem serwisów sportowych TVN i TVN24. Rok później trafił do TVP2. Początkowo jako prezenter oprawy, później jako gospodarz programu „Pytanie na śniadanie. Od sierpnia 2005 rozpoczął współpracę z Telewizją Polsat. Przez blisko rok prowadził cotygodniowe wydanie specjalne Magazynu Reporterów Polsatu - „Interwencję Extra. Jest synem prezenterki telewizyjnej - Katarzyny Dowbor i Żyda dziennikarza sportowego Janusza Atlasa (Atłas) z namiętnością fotografującego się na tle domowej menory. Kilka takich fotek było publikowanych w kolorowych pisemkach dla ograniczonych umysłowo ludków !!!.

DOWGIAŁŁO Jan - prof. dr hab., geolog. Pracownik naukowy Instytutu Nauk Geologicznych PAN i członek Komitetu Nauk Geologicznych PAN, Warszawa.źródło: fzp.jewish.org.pl

Dowgiałło Jan - spowinowacony z Komorowskimi, były ambasador w Izraelu.

Dowhyluk Maciej, ps. „Chirurg - szef warszawskiej Antify, żydolewackiej bojówki do zwalczania narodowców.

DOWNAROWICZ Wacław - sędzia, ur. 06.01.1897 r. w Bojarach, pow. Borysów. Rodzice: Jan i Stanisława z d. Górecka. Magister prawa UAM (1930). Od 1918 do 1939 roku w WP. Podczas okupacji pracuje jako robotnik. W 1945 roku zmobilizowany do WP. Szef Sądu Polowego 14. DP, szef WSG w Toruniu, zastępca szefa WSO w Poznaniu i Bydgoszczy. Awansowany na ppłk w 1945 roku. Od 1950 przeniesiony do rezerwy. Na podstawie „Prawnicy czasu bezprawia Krzysztofa Szwagrzyka. IPN, Kraków-Wrocław 2005 roku.

Drabek Marcin - LISTA NR 10; psycholog - Instytut Psychologii Uniwersytetu Łódzkiego.

Drabina Jan - prof. dr hab. Uniwersytetu Jagiellońskiego. Członek komitetu programowo-organizacyjnego czwartej edycji konferencji „Żydzi i judaizm we współczesnych badaniach polskich (Kraków 2007).

DRABOWICZ Tomasz - LISTA NR 8, mgr, socjolog, WES - Uniwersytet Łódzki.

Dragon Agnieszka - LISTA NR 15; psycholog, pracownik Chrześcijańskiego Stowarzyszenia Osób Niepełnosprawnych, Ich Rodzin i Przyjaciół „Ognisko, Kraków.

Draschan Thomas - reżyser filmu „Pamięć dzieci. Film był prezentowany na IV Międzynarodowym Festiwalu Filmowym Żydowskie Motywy, który odbył się w Warszawie w dniach 5-10 maja 2007 roku.

Drawicz Andrzej - tłumacz i znawca literatury rosyjskiej. Współpracował z SB od lat 50. Pisał wiersze np. o śmierci kapitalizmu i mieszczucha („Wieś, 1952). Pisał peany na cześć Wandy Wasilewskiej i jej twórczości literackiej. O jednej z nich pisał: „Polityka rządu sanacyjnego stworzyła między nimi, a napływową ludnością polską mur nienawiści. Panowały wyzysk i ciemnota. Toteż wkroczenie Armii Czerwonej we wrześniu 1939 roku przyjęli olszyniacy z ogromnym entuzjazmem. Wyzwoleni od policyjnych pałek i ucisku, ocaleni przed hitlerowskimi bandytami - rozpoczynają nowe, lepsze życie (...). „Książka demaskuje przy tym z zawziętością i pasją urzędników i oficerów Andersa, obnaża mechanizmy zdrady, kierującej oddziały polskie w piaski Iranu zamiast na front stalingradzki i rozpętującej powstanie w Warszawie dla swych brudnych, politycznych celów. W latach 60. propagował rozumny konformizm na łamach „Radaru. Pseudonimy: „Kowalski, „Zbigniew. Po wprowadzeniu stanu wojennego, wraz z żoną Wierą udostępniali swoje mieszkanie na Służewcu nad Dolinką na zebrania redakcji „Tygodnika Mazowsze. W 1988 roku napisał artykuł, w którym wydarzeniom marcowym 1968 roku nadał charakter rasistowski. Według niego: „Ich poprzednicy w krzywdzeniu mogą przywoływać na swe usprawiedliwienie ideowe zaślepienie, wiarę w wyższe racje. Pierwszy prezes Radiokomitetu po 1989 roku w czasie rządu Mazowieckiego. W czasie swego kierownictwa uratował przed zwolnieniem z pracy wiele osób, które skompromitowały się w stanie wojennym. Brak czystek, Drawicz usprawiedliwiał etyką chrześcijańską, która nie pozwala na zemstę. Według Wajdy („Polityka z dn. 09.03.1996 r.): „Drawicz wszedł do Telewizji po to, by nic nie zmieniać i tylko tak widział swoją rolę, uzgodnioną pewnie z Tadeuszem Mazowieckim. Popierał i lansował lobby żydowskie, to za jego prezesury wylansowano Żyda, pisarza i hochsztaplera w jednej osobie - Jerzego Kosińskiego. W 1995 roku oficjalnie poparł kandydaturę Aleksandra Kwaśniewskiego na prezydenta RP. Nazwał go „Aleksandrem znaczącym. W „Gazecie Wyborczej z dn. 9-10.03.96 r. chwalił pismo „Nie Urbana, które według niego jest: „Zdrowe ze względu na swe funkcje wentylacyjne (...), żeby nie wszystko było nasączone kadzidłem. Polonofob, fanatyczny stalinowiec, rusycysta, dziennikarz, były szef Radiokomitetu za rządów T. Mazowieckiego. Syn wyższego urzędnika przedwojennego MSW, rozstrzelanego przez kacapów w 1941 roku w Łucku na Wołyniu. Uprawianie serwilistycznej, antypolskiej publicystyki łączył ze żmudną pracą komunistycznego agitatora, który objeżdżał różne regiony Mazowsza, by zaagitować chłopów do tworzenia spółdzielni produkcyjnych. Gdy rozeszła się plotka, że ma zostać ambasadorem w Rosji to: „Złośliwi mówili, że nie warto go wysyłać, gdyż jest sto razy lepszym ambasadorem Rosji bolszewickiej w Warszawie („Rzeczpospolita z dn. 16-17.12.95 r., K. Czabański). Zmarł 15 maja 1997 roku.

DRĄŻEWSKI Marek - ur. 1947 w Warszawie, autor filmów dokumentalnych, realizator telewizyjnych widowisk artystycznych (koncert „Muzyka na koniec z r. 1981), telewizyjnych programów poetyckich („Spotkania z literaturą z r. 1993/94 - wiersze Stanisława Barańczaka i Adama Zagajewskiego). Studiował na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego. Laureat licznych nagród filmowych m.in. „Brązowy Lajkonik (1986) za „Katastrofę.źródło: fzp.jewish.org.pl

Drecka Kamila - LISTA NR 8; dziennikarka, autorka cyklicznego programu „Ogród sztuk. Prowadziła także w TVP program „Trójkąt damsko-męski, gdzie wraz z Krystyna Jandą świetnie udają 14-latki bez powodu chichoczące w towarzystwie podziwianego pana (ostatnio był to Sławomir Pietras, dyrektor Teatru Wielkiego w Poznaniu, dla niepoznaki nazwany w końcowych napisach Andrzejem Pietrasem). Prowadzące zadają gościowi wszystkie pytania, jakie przyjdą im do głowy, i wiele takich, o których nie sposób przypuszczać, że w czyjejkolwiek głowie kiedyś były.

Dreszer Mojżesz Jankiel - technik dentystyczny, sekretarz Freiheit (1935), członek zarządu klubu sportowego Hapoel (1935).

Drewniak Łukasz - LISTA NR 8; krytyk teatralny, TVP Kultura, „Przekrój. Publikuje także m.in. w „Tygodniku Powszechnym.

Drewnowski Tadeusz - LISTA NR 2; (ur. 1926), krytyk, historyk literatury, od od 1982 profesor. W 1940 był więziony na Pawiaku. W latach 1941-1945 żołnierz ZWZ-AK. Debiutował jako krytyk literacki w tygodniku „Kuźnica (1947). Od 1949 do 1950 był asystentem w Instytucie Badań Literackich PAN, od 1950 do 1951 na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1951-1955 pracował w redakcji tygodnika „Nowa Kultura, w latach 1956-1961 w miesięczniku „Dialog, od 1960 do 1992 w tygodniku „Polityka, następnie w dodatku „Polityka-Kultura. Wydał Dzienniki Marii Dąbrowskiej. Miejsca pracy - Rada Języka Polskiego PAN. Członek Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, Wydział I Językoznawstwa i Historii Literatury - członek korespondent.

Drobner Bolesław - 1883-1968, działacz socjalistyczny, poseł na sejm. Burmistrz w Łodzi po wojnie.

Drobnerowa Luba-Hirszowicz - polonofob, odznaczona przez rząd stalinowski Orderem Odrodzenia Polski (Źródło: „Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego, Warszawa 1978-92).

DROGOWSKA Dobrochna - dywersant, Kanadyjska Fundacja Dziedzictwa Polsko-Żydowskiego.

DROHOMIRECKI Kazimierz - sędzia, ur. 03.10.1895 r. we Lwowie. Rodzice: Michał i Sydonia z d. Piastecka. Magister prawa UJK (1928). Apolikant, asesor, sędzia, kierownik Sądu Grodzkiego w Tłumaczu. W 1939 roku został wywieziony do ZSRR. W 1943 roku zglasza się do WP. Oficer dochodzeniowy, śledczy, sędzia Sądu Polowego 2. DP, sędzia Sądu 1. Armii WP. Szef Wydziału I NSW, zastępca prezesa NSW ds. szczególnych. Awansowany na płk w 1946 roku. Od 1947 roku wiceprezes NSW i zastępca prezesa ds. szczególnych. Od 1950 roku przeniesiony w stan spoczynku. Zmarł w Pruszkowie w 1953 roku. Na podstawie „Prawnicy czasu bezprawia Krzysztofa Szwagrzyka. IPN, Kraków-Wroclaw 2005 roku.

Drotkiewicz Agnieszka - LISTA NR 8; ur. 14 września 1981 r., autorka powieści „Paris London Dachau i „Dla mnie to samo. Ukończyła Stosunki Międzykulturowe w Instytucie Orientalistyki Uniwersytetu Warszawskiego, obecnie studiuje na tej uczelni kulturoznawstwo. Stale współpracuje z czasopismem „Lampa.źródło: fzp.jewish.org.pl

Drozd Arkadiusz - z Centrum Prawniczo Finansowego Krislex w Bydgoszczy. źródło: fzp.jewish.org.pl

Drozda Tadeusz - satyryk, idiota.

Drozdalska Anna – LISTA NR 17, wiceprzewodnicząca zarządu Międzyzakładowego Związku Zawodowego Pracowników Bibliotek Publicznych w Koszalinie.

Drozdek Andrzej - LISTA NR 15; inżynier, Kierownik Powiatowego Zarządu Dróg w Nowej Soli.

Drozdowski Bogdan - przetłumaczył na polski książkę Szymona Peresa pt. „Podróż sentymentalna.

DROŻDŻAŁ Karolina LISTA NR 18, tancerka.

DROŻDŻOWICZ Lucyna - dr, psycholog, pracownik naukowy Katedry Psychiatrii Collegium Medicum UJ w Krakowie. Zakład Terapii Rodzin. Członek Polskiego Towarzystwa Psychologicznego.

Drożdżyński Aleksander - „Mądrości żydowskie opr. Aleksander Drożdżyński, Warszawa 1961.

Dróbka Anna - LISTA NR 5; Caritas Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej.

Drukier Wiktor – LISTA NR 4; członek „Stowarzyszenia Otwarta Rzeczpospolita. Kopenhaga, Dania.

Drużycka Joanna - LISTA NR 10; nauczycielka ISSP nr 18 w Milanówku. Pracuje jako spec ds. promocji w Wydawnictwie Czarne.

Drygalski Jerzy - urodzony w 1948 r. w Łodzi. Ukończył ekonomię na Uniwersytecie Łódzkim, jest doktorem nauk ekonomicznych. W latach 1974-90 pracował jako asystent i adiunkt na UL. W 1979 r. związał się z KOR-em, w 1980 r. współorganizował Region Łódzki „Solidarności, był redaktorem naczelnym pism „Ziemia Łódzka i „Poglądy. W latach 1981-82 był internowany, później działał w podziemiu. W 1990 r. był przewodniczącym Komisji Likwidacyjnej RSW „Prasa-Książka-Ruch, która decydowała o sprzedaży większości ukazujących się wówczas tytułów prasowych. W latach 1990-94 był wiceministrem przekształceń własnościowych, odpowiedzialnym za prywatyzację likwidacyjną i nadzór nad spółkami Skarbu Państwa. Od 1994 był dyrektorem firmy consultingowej Business Management and Finance S.A. W 1996 r. został prezesem Narodowego Funduszu Inwestycyjnego oraz spółki nim zarządzającej, Kleinwort Benson, a od 1998 był szefem Rady Nadzorczej PZU S.A. Jest członkiem Unii Wolności. W dniu 20.06.00. został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski przez Kwaśniewskiego-Stoltzmana.

Dryll Irena LISTA NR 3; redaktor Centrum Partnerstwa Społecznego „Dialog wydającego publikacje związane z tematyką rynku pracy, stosunków pracy (analizy Kodeksu Pracy), restrukturyzacji poszczególnych sektorów gospodarki.

Dryzner Karolina - aktorka, ukończyła m.in. The Lee Strasberg Theatre Institute w Los Angeles. Warsztaty Teatralne im. Czechowa w Moskwie.

DRYZNER Karolina - aktorka, ukończyła m.in. The Lee Strasberg Theatre Institute, Los Angeles; Warsztaty Teatralne im. Czechowa w Moskwie.

Drzewicki Stefan-Bernard Mandelbaum - w latach 1934-36 wiceprezes Zarządu Głównego Związku Nauczycielstwa Polskiego.

DRZEWIECKA – BANASZAK Anna – LISTA NR 9, prezes fundacji „Homo Viator”.

DRZEWIECKA BANASZAK Anna LISTA NR 9, prezes fundacji „Homo Viator.

Drzewiecki Henryk-Rosenbaum - 1905-1937, stracony w ZSRR, pisarz, nowelista, krytyk literacki.

Drzewiecki Jan-Holzer - szef Zarządu Operacyjnego Sztabu Generalnego WP w latach 1954-1960.

Drzewiecki Michał - Maurycy Aron Holzer - (ur. 4 maja 1912) pułkownik LWP, dyrektor Biura „B MSW od listopada 1956, dyrektor Gabinetu Przewodniczącego Komitetu do spraw Bezpieczeństwa Publicznego, zastępca naczelnika Wydziału I Departamentu V MBP od 1946, zwolniony w 1964. Członek PPR i PZPR. W 1973 wyjechał do Szwecji.

Drzewiecki Mirosław Michał - LISTA NR 12; (ur. 8 lipca 1956 w Łodzi) z wykształcenia prawnik (absolwent Uniwersytetu Łódzkiego), poseł na Sejm RP V kadencji z listy Platformy Obywatelskiej. Od 13 stycznia 2006 pełni funkcję rzecznika w gabinecie cieni PO odpowiedzialnego za sport. Poseł na Sejm RP I kadencji - z ramienia KLD III kadencji - z ramienia Unii Wolności IV kadencji - z ramienia PO V kadencji - z ramienia PO

Drzycimski Andrzej-Abraham Engel - były rzecznik prasowy prezydenta L. Wałęsy. Członek Senatu Wyższej Szkoły Komunikowania i Nauk Społecznych.

DUA-BOGEN Gerszon - polonofob, komunista, agent sowiecki. Uczył się w ortodoksyjnej szkole żydowskiej, a w 1909 wstąpił do Żydowskiej Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej Poalej-Syjon. W 1911 wyemigrował do USA, jednak już w 1913 wrócił do Polski. Dalej działał w Poalej-Syjonie i był sekretarzem jej oddziału warszawskiego. W 1920 wyemigrował do Palestyny i był tam współzałożycielem Komunistycznej Partii Palestyny i jej pierwszym sekretarzem. Represjonowany przez władze brytyjskie już w 1921 powrócił do Polski. Pełnił wówczas funkcję sekretarza KC Poalej-Syjonu Lewicy. W 1922 był na przeszkoleniu w Moskwie. Pod koniec 1922 wrócił nielegalnie do Polski i został (do 1927) sekretarzem Centralnego Biura Żydowskiego. W 1924 dwukrotnie aresztowany za działalność antypaństwową, wyjechał ponownie do ZSRR, gdzie był kierownikiem Centralnej Szkoły Partyjnej przy KC Komunistycznej Partii Zachodniej Białorusi. Na początku 1928 został skierowany przez partię do USA w celu prowadzenia propagandy wśród robotników amerykańskich. Zagrożony, wrócił najpierw do Moskwy, a następnie do Polski. W marcu 1929 został aresztowany za działalność antypaństwową. Zwolniony za kaucją w 1930 udał się ponownie do ZSRR, gdzie przebywał do 1935 pracując w Międzynarodówce Komunistycznej. W maju 1935 wrócił do Polski. Kierował Wydz. Żydowskim przy Sekretariacie Krajowym KC KPP, sprawując jednocześnie nadzór polityczny nad centralami Komunistycznych Partii Zachodniej Ukrainy i Zachodniej Białorusi. W 1937 delegowany przez KC KPP do Hiszpanii, gdzie kierował pracą partyjno-polityczną w Bazie Brygad Międzynarodowych w Albacete. Był jednym z organizatorów Żydowskiej Kompanii im. N. Botwina w Brygadzie im. J. Dąbrowskiego. Po rozwiązaniu KPP w 1938, wyjechał do Paryża i nawiązał współpracę z KP USA. Dzięki jej pomocy udało mu się w 1942 dostać na Kubę, gdzie przebywał do 1947. We wrześniu 1948 przyjechał do Polski, aby wzmacniać władzę komunistyczną w Polsce. Pracował w KC PPR i w Centralnym Komitecie Żydów w Polsce. Zginął 12 II 1948 w wypadku samochodowym k. Oświęcimia. Ten działacz żydowski i międzynarodowego komunizmu oraz agent Moskwy, został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Virtuti Militari.

Dubaniowski Waldemar - LISTA NR 11; (ur. 1964 roku w Warszawie) działacz państwowy, szef gabinetu i sekretarz stanu w Kancelarii Prezydenta Polski Aleksandra Kwaśniewskiego od 20 stycznia 2005 do 22 grudnia 2005 roku. Jest absolwentem Instytut Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji Uniwersytetu Warszawskiego i Krajowej Szkoły Administracji Publicznej. Skończył też studia podyplomowe w Szkole Głównej Handlowej w zakresie handlu zagranicznego. Zajmował się problematyką związaną z integracją europejską, jako pracownik Urzędu Pełnomocnika Rządu ds. Integracji Europejskiej i Pomocy Zagranicznej oraz Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów. Od 1996-1998 pełnił funkcję dyrektora Zespołu Gabinetu Prezydenta RP, następnie do 2003 r. członka Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji. W 2005 roku był szefem Gabinetu Prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego .

Dubczek Aleksander - 1921-1992. W latach 1929-1938 mieszkał z rodziną w Moskwie. W 1939 roku zostaje członkiem KPCz. Od 1968 roku do 1969 jest I Sekretarzem KP Czechosłowacji. Zainicjował „praską wiosnę sprowokowaną przez państwa Zachodnie. Przerwała ją interwencja sowiecko-PRL-owska.

Dubno Piotr - członek założyciel Rady Młodych Przedsiębiorców. Absolwent SGH i studiów MBA Uniwersity of Minessota. Od 1996 makler papierów wartościowych. W latach 1996-1997 pracownik Banku Handlowego w Warszawie S.A. i Investment Bank Austria. W latach 1997-2000 rzecznik i doradca Wicepremiera i Ministra Finansów Leszka Balcerowicza. Do 2003 roku dyrektor departamentu inwestycji PZU NFI Management a następnie, do końca 2005 roku, członek zarządu do spraw marketingu PLL LOT S.A.(ze str.RMP).

Dubnow Szymon - jeden z wybitniejszych żydowskich historyków w Rosji. W swoim dzienniku pod datą 7 stycznia 1918 roku zanotował: „Rewolucja utonęła w błocie niskich instynktów... Kiedyś chyba wyjdziemy z epoki błota, epoki przejściowej, ale nigdy nam nie wybaczą, że żydowscy spekulanci rewolucji wzięli udział w bolszewickim terrorze. Żydowscy towarzysze i współpracownicy Lenina: Troccy, Uriccy, zaćmiewają swego mistrza. Instytut Smolny po cichu nazywają Centrożydem. Później o tym będą mówić głośno i antysemityzm u wszystkich warstw społeczeństwa rosyjskiego zapuści głębokie korzenie.

Dubrowska Joanna - LISTA NR 5; mgr, tłumacz przysięgły języka rosyjskiego i ukraińskiego. Z wykształcenia jest filologiem. Obecnie pracuje jako lektor języka ukraińskiego i rosyjskiego na Uniwersytecie Jagiellońskim w Katedrze Ukrainistyki.

Dubrowska Magdalena - LISTA NR 10; dziennikarka „Gazety Wyborczej, Warszawa.

DUBROWSKI Aleksander - prokurator, ur. 22.11.1912 r. w Petersburgu. Rodzice: Aleksy i Maria z d. Arcinionek. Magister prawa USB (1937). Od 1944 roku w WP. Aplikant WPG w Białymstoku, oficer śledczy i prokurator dywizyjny na terenie Gdańska-Wrzeszcza. W latach 1947-1948 prokurator WPG w Warszawie, wiceprokurator WPO w Warszawie. W 1953 roku przeniesiony w stan spoczynku. Stopień wojskowy-ppłk. W cywilu radca prawny Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego im. S. Moniuszki, adwokat i obrońca wojskowy w Warszawie. Zmarł w 1986 roku. Na podstawie „Prawnicy czasu bezprawia Krzysztofa Szwagrzyka. IPN, Kraków-Wroclaw 2005 rok.

DUCHEWICZ Andrzej – LISTA NR 17

DUCHEWICZ Andrzej LISTA NR 17

Duda Eugeniusz - doktor, dyrektor Muzeum Judaistycznego na Kazimierzu w Krakowie, autor wielu publikacji poświęconych dziejom Żydów w Krakowie, w tym m.in. książki pt. „Krakowskie Judaica, wydanej w 1991 r. Jej angielska edycja ukazała się w roku 1999. Jeden z założycieli Fundacji Judaica.

Duda Henryk - Katolicki Uniwersytet Lubelski. Brał udział w konferencji „Żydzi i judaizm we współczesnych badaniach polskich (Kraków 2002) - autor rozdziału „Terminy HOLOKAUST, ZAGŁADA i SZOA oraz ich konotacje leksykalno-kulturowe w polszczyźnie potocznej i dyskursie naukowym.

Duda Sebastian - LISTA NR 15; ur. 1975, filozof i teolog na Katolickim Uniwersytecie w Louvain w Belgii. Członek Centrum Kultury i Dialogu.

Duda-Gracz Jerzy - (ur. 20 marca 1941 w Częstochowie, zm. 5 listopada 2004 w Łagowie), malarz, rysownik, scenograf, pedagog. Ukończył Państwowe Liceum Technik Plastycznych w Częstochowie (obecna nazwa: Zespół Szkół Plastycznych im. Jacka Malczewskiego w Częstochowie) a następnie Wydział Grafiki filii krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach, na którym zrobił dyplom w 1968. Tam też wykładał do 1982. W latach 1992-2001 wykładał w Europejskiej Akademii Sztuk w Warszawie, a później, aż do śmierci, pracował na stanowisku profesora na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach. Miał 168 wystaw indywidualnych w kraju i zagranicą, m.in.: Berlin, Londyn, Budapeszt, Paryż, Moskwa, Rzym, Wiedeń, Sztokholm, Florencja, Bratysława, Sofia, Düsseldorf, Chicago, Delhi, Oldenburg, Monachium, Lipsk, Nowy Jork.W dniach 23-25 maja 2003 r.odbywały się „Dni Isaaka Bashevisa Singera, w których wziął udział wystawą „Pieśni żydowskie - studia graficzne Jerzego Dudy Gracza 1964, Biłgorajskie Centrum Kultury. Pierwsza wystawa judaików prof. Jerzego Dudy-Gracza wydarzeniem towarzyszącym tegorocznemu Festiwalowi Kultury Żydowskiej! Przez całe swoje życie zafascynowany był judaistyką. Motywy i fascynacje artysty tym kręgiem kulturowym są prezentowane podczas wystawy „El mole rachamim, ekspozycji na którą składają się obrazy olejne, grafiki, rysunki oraz fragmenty scenografii. „El mole rachamim - „Boże pełen miłosierdzia to tytuł wystawy i początek żydowskiej modlitwy pogrzebowej, to lament za utraconym. Kurator wystawy: Agata Duda-Gracz. Kraków, 24 czerwca-26 sierpnia 2007 r. Muzeum Etnograficzne im. Seweryna Udzieli w Krakowie.

DUDAŁA Halina - dr, Archiwum Diecezjalne w Katowicach, Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa, Racibórz.

Dudek Agata - aktorka Teatru Żydowskiego w Warszawie.

Dudek Jerzy - LISTA NR 15; ks., duszpasterz, Szwecja.

DUDEK Regina Aneta – LISTA NR 9

DUDEK Regina Aneta LISTA NR 9

DUDKIEWICZ Ignacy – LISTA NR 17, Milanówek.

DUDKIEWICZ Ignacy LISTA NR 17, Milanówek.

DUDKIEWICZ Magdalena – LISTA NR 9, adiunkt w Instytucie Stosowanych Nauk Społecznych UW, absolwentka Międzywydziałowych Humanistycznych Studiów Doktoranckich w Instytucie Historycznym UW, z siedzibą w ISNS UW, doktor nauk humanistycznych w zakresie socjologii.

DUDKIEWICZ Magdalena LISTA NR 9, adiunkt w Instytucie Stosowanych Nauk Społecznych UW, absolwentka Międzywydziałowych Humanistycznych Studiów Doktoranckich w Instytucie Historycznym UW, z siedzibą w ISNS UW, doktor nauk humanistycznych w zakresie socjologii.

DUDKIEWICZ Marek – LISTA NR 9

DUDKIEWICZ Marek LISTA NR 9

DUDKIEWICZ-KONIECZNA Anna – LISTA NR 17, Warszawa.

DUDKIEWICZ-KONIECZNA Anna LISTA NR 17, Warszawa.

Dufour Rachamim Jehoszua Raw - „Jest psychologiem i psychoanalitykiem, autorem wielu dzieł zarówno z zakresu judaizmu, jak i psychologii oraz psychoanalizy. W artykule „Z punktu widzenia rabina, który ukazał się w „Midraszu nr 10, październik 2005 na str. 14-16 możemy przeczytać na temat wysiedlenia Żydów ze Strefy Gazy m.in.: „Bilans negatywny:
1. Zniszczenie 25 osiedli żydowskich, odrzucenie części Ziemi Izraela (Gusz Katif) przez rząd Izraela.
2. Gwałt zbiorowy:
a) gwałt zadany demokracji;
b) gwałt zadany Ziemi Izraela;
c) pogwałcenie obrazu Żydów-osadników. Przedstawiono ich jako niebezpiecznych ekstremistów, używających przemocy, szleńców opętanych ideą mesjańską (...). 
d) gwałt zadany młodym żołnierzom: wskazanie im fałszywego wroga wewnętrznego; (...). 
e) gwałt na świadomości. Kilku rabinów, wbrew rozstrzygnięciom największych dwóch autorytetów, rawa Szapiry i rawa Eliahu, porzuciło swe pryncypia moralne i oświadczyło, że należy się poddać rozkazowi wojska, pod pozorem, że brak dyscypliny osłabi armię;
f) gwałt ze strony tych, którzy byli powołani do obrony osadników.

Dukaczewski Marek - generał, były szef Wojskowych Służb Informacyjnych. Pod koniec swej kariery w roli szefa WSI, zajmował się głównie tuszowaniem zarzutów prasy, a także twierdzeniem, jakoby na tzw. „liście Macierewicza znalazło się zaledwie dwóch czynnych oficerów WSI, to znaczy on sam i generał Janusz Bojarski - jego zastępca. Tymczasem w katalogu WSI z tego okresu znajduje się co najmniej kilkudziesięciu czynnych oficerów WSI. (Grabarze polskiej nadziei, H. Pająk, str. 242).

Dulek Dominika - Kwidzyn, członek Rady Krajowej Młodych Socjalistów.

Duljasz Hipolit - (ur. 10 listopada 1911) pułkownik MO, dyrektor Departamentu VI MBP (Departament Więziennictwa) w latach 1951-1954, zastępca dyrektora tego departamentu 1950-1951, kierownikWojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Bydgoszczy i zastępca kierownika WUBP w Katowicach w 1945, zastępca kierownika Grupy Operacyjnej MBP na Górnym Śląsku, kierownik WUBP w Kielcach z siedzibą w Sandomierzu od sierpnia 1944 do stycznia 1945. Członek KPP, PPR i PZPR.

Dulla Paulina - Teatr Żydowski im. Estery Rachel i Idy Kamińskich w Warszawie. WARSZAWA SINGERA PROGRAM 2 WRZEŚNIA 2007, niedziela Gołda Tencer prezentuje: koncert piosenki żydowskiej w wykonaniu aktorek młodego pokolenia. Wystąpią: Kamila Boruta, Paulina Dulla, Katarzyna Kołeczek, Malwina Koteluk, Paulina Lombarowicz, Magda Piotrowska, Iza Rzeszowska, Margita Śliwowska, prowadzenie Ernestyna Winnicka Tancbuda, skwer przed Teatrem Żydowskim

DUMIŃSKA–NIEMCZYK Aneta – LISTA NR 9

DUMIŃSKANIEMCZYK Aneta LISTA NR 9

Dunajewski Izaak - kompozytor, w czasie II wojny światowej wchodził w skład Żydowskiego Komitetu Antyfaszystowskiego w ZSRR („Midrasz, styczeń 2005).

Dunat Bożena - dziennikarka „Nie Urbana, zamieszkała w Suwałkach.

Dunin Cecylia Maria - Łódź, przy współpracy z Niezależnym Zrzeszeniem Studentów wydała „Biuletyn Sztuki Alternatywnej. Kolportowała czasopisma bedebitowe (np. „Zapis, „Solidarność Walcząca) w bibliotece Akademii Sztuk Pięknych. Autorka jednego artykułu do „Solidarności Ziemi Łódzkiej. W stanie wojennym (po internowaniu) przygotowała materiał do „Raportu o Łodzi pt. „Próba diagnozy świadomości społecznej i kondycji środowisk Łódzkiej PWSSP (Łódź, 1987). Starała się, by w zbiorach biblioteki ASP było jak najwięcej wydawnictw niezależnych („Kultura paryska, „Dzienniki Gombrowicza, książki Miłosza, niezależne wydawnictwa artystyczne). Udzielała pomocy charytatywnej w ośrodku dla osób represjonowanych przy kościele oo. Jezuitów. Odmówiono jej paszportu w stanie wojennym „ze względu na szkodliwość społeczną. Internowana od 13 grudnia 1981 r. do 18 stycznia 1982 r. (Olszynka Grochowska). Autorka książki „Książki Niezależne 87 (W-wa 1991).

Dunin-(Horkawicz) Kinga (Maria) - LISTA NR 2, 5, 6, 8 i 10; ur. 1954 w Łodzi, publicystka, pisarka, krytyk literacki, socjolog kultury,córka Janusza (w/w) współzałożyciela antypolskiego Stowarzyszenia Otwarata Rzeczpospolita. Od 1977 r. współpracowniczka Niezależnej Oficyny Wydawniczej NOWA, zajmowała się transportem, organizacją dystrybucji i sprzedażą niezależnej prasy i książek w Łodzi. W mieszkaniu prowadziła stałą sprzedaż bibuły. Brała także udział w organizacji i spotkaniach Uniwersytetu Latającego oraz Studenckiego Komitetu Solidarności. Kilkakrotnie zatrzymywana na 48 godzin, przesłuchiwana, w jej domu przeprowadzano rewizje. Internowana 13 grudnia, po kilku dniach zwolniona!!!. Od 1977 r. współpracowniczka Komitetu Obrony Robotników. W III RP w rankingu na „Naj-Kobietę portalu lesbijskiego, znalazła się na wysokim, 11 miejscu. Jak sama mówi, sprawy lesbijek leżą jej na sercu. Autorka licznych publikacji („Karoca z dyni - finalistka żydowskiej Nagrody Literackiej Nike w 2001) i opracowań naukowych (m.in. współautorka i współredaktorka pracy socjologicznej „Cudze problemy. O ważności tego, co nieważne). Była członkiem redakcji pisma „Ex Libris dodatku do „Życia Warszawy. Publicystka „Krytyka Polityczna, „Zieloni 2004. Fanatyczna feministka, tropicielka „polskiego antysemityzmu bez Żydów, była autorką skrajnego ataku na „Dzienniki powojenne Marii Dąbrowskiej za ich rzekomą antysemicką „ksenofobię. W 48 numerze „Ex Libris z 1994 r. wystąpiła za odrzuceniem całej literatury polskiej jako niepotrzebnego, bezużytecznego balastu, pisząc expressis verbis: „(...) przestańmy uważać, że literatura polska musi istnieć. Nie musi. Nawet jeżeli zniknie - i tak będzie w Polsce istniała jakaś literatura. Każdy będzie mógł sobie coś wybrać z ogromnej światowej oferty. Według niej literatura polska nie posiada żadnego oddźwięku społecznego. Jej poglądy spotkały się z krytyką wielu polskich intelektualistów m.in. Włodzimierza Odojewskiego, który w artykule pt. „Czy literatura polska jest niepotrzebna napisał: „Ci, co reklamują światowy chłam, są tak jak exlibrisowa autorka - nie wiem, czy świadomie kontynuatorami poglądów i haseł internacjonalistycznych, lansowanych w niedalekiej przeszłości przez komunistyczne partie, zmienili oni tylko barwę swych sztandarów i kierunek ze wschodniej na zachodnią adorację. Być może nie zdają sobie też sprawy, że maszerując pod tymi sztandarami do Wspólnoty Europejskiej - sztandarami upodobnienia, ujednolicenia, stopienia się z resztą Europy, robią fatalną przysługę naszemu społeczeństwu, nie wprowadzają tam bowiem nacji, bo nacja musi mieć swoją odrębną kulturę, swoje zakorzenienie, swoją duchowość, swoją grupę regionalną, a jako grupa regionalna tak naprawdę nikogo we Wspólnocie Europejskiej nie interesujemy, interesująca jest osobność nadająca narodowi osobowość, odrębność, specyficzność, które mogą być owymi cennymi kamykami dorzuconymi do mozaiki Europy Ojczyzn. Jest siostrą szwagra Jana Marii Rokity. Od wielu lat naucza socjologii medycyny w warszawskiej Akademii Medycznej. Członkini Sądu Koleżeńskiego Zielonych 2004. Oficjalna strona komiksu „Maus Arta Spiegelmana (w którym Niemcy zilustrowani zostali jako koty, Żydzi jako myszy, a Polacy jako świnie !!!). Oto co ww. napisała: „Co interesuje Masłonia? Przede wszystkim to, że Polacy zostali przedstawieni tu jako świnie. I jeszcze każdy moment, a jest ich naprawdę niewiele, w którym pojawiają się oni w opowieści. Bo co nas może w ogóle innego obchodzić, jak nie my, nasze i o nas. Swój po swoje do swego. Wije się więc Masłoń pod tą świnią i mogłoby coś z tego wyniknąć, gdyby chociaż przez chwilę zrozumiał, w czym rzecz.

Dunin-Borkowska Zofia - prof. wspomina: „W moim mieszkaniu w Warszawie był skład i punkt kolportażowy NOW-ej i Kręgu. Jak wiadomo, NOW-a wydawała TM. Najwcześniejszy numer, który się u mnie zachował, jest z 28.07.1982, tak więc na pewno od tej daty aż do ujawnienia wydawnictwa punkt u mnie działał. Prasę i książki przynosił pan Kazio, młody człowiek, dwadzieścia parę lat. Odbierali różni ludzie, ale głównie z Instytutu Chemii Fizycznej, w którym pracowałam. Poza tym przez kilka miesięcy w naszym rodzinnym domu w Sulejówku, w piwnicy, była drukarnia. Drukowali m.in. Tygodnik Mazowsze. Dom był w tym okresie pusty. Pewnego razu, zimą 1983 lub 1984 r., drukarze zastali ślady włamania i splądrowany dom. Od sąsiadów zadzwonili po milicję! No i do mnie. Oczywiście, przenieśli się w inne miejsce (gazeta.pl).

Dunin-Holecka Danuta - (ur. 1968 w Lidzbarku Welskim) dziennikarka i prezenterka telewizyjna. Po ukończeniu szkoły podstawowej wyjechała z Lidzbarka, by rozpocząć edukację w Warszawie. Tam ukończyła liceum i studia ekonomiczne w Szkole Głównej Handlowej. Do telewizji trafiła w 1993 roku dzięki wygranej w konkursie na prezentera TVP. Początkowo prowadziła Wiadomości TVP i przygotowywała relacje z obrad Sejmu. Obecnie jest prezenterką Kuriera, programu informacyjnego TVP3. „Polityka jest moim światem, ale do tego trzeba mieć umiejętności gracza. Toteż świadomie obsadzam się w roli widza, a nie politycznej primabaleriny. Wolę oko kamery niż dziurkę od klucza w budynku na Wiejskiej.

Dunin-Horkawicz Janusz - (ur. 26 czerwca 1931 w Wilnie, zm. 27 lipca 2007 w Łodzi) współzałożyciel Stowarzyszenia Otwarta Rzeczpospolita. Ojciec Kingi Dunin. Bibliotekoznawca, księgoznawca, nauczyciel akademicki. Od 60 lat był związany z Łodzią i tutejszym uniwersytetem, gdzie pracował m.in. jako profesor Katedry Bibliotekoznawstwa i Informacji Naukowej, przez pewien czas był też dyrektorem Biblioteki Uniwersyteckiej. W dobie PRL-u udzielał się w tzw. „opozycji demokratycznej. Udostępniał mieszkanie na druk niezależnych publikacji i ulotek (drukowała jego córka, Kinga). Gromadził nielegalną literaturę (wydawnictwa Instytutu Literackiego w Paryżu, „Kulturę paryską, wydawnictwa londyńskie) dla Biblioteki Uniwersytetu Łódzkiego. Jego artykuły i książki bywały zatrzymywane przez cenzurę (m.in. „Jak szanować Litwę. Nurty wileńskiego myślenia - ostatecznie wyszła w Zeszytach Historycznych Instytutu Literackiego - z. 28). Przy poparciu rektora UŁ (prof. Wojtczaka) próbował legalnie wpłynąć na władzę, by nie zatrzymywała książek na granicy. Brał udział w spotkaniach w ośrodku przy Duszpasterstwie Środowisk Twórczych o. Stefana Miecznikowskiego, zabierał głos w sprawach mniejszości narodowych. Wspomagał finansowo Komitet Obrony Robotników (składki na ręce Wacława Zawadzkiego). Od 1957 r. do lat 80. był kilkakrotnie przesłuchiwany, podczas rewizji skonfiskowano książki. W stanie wojennym internowano jego córkę, zięcia i żonę, a półrocznego wnuka zabrano do Izby Dziecka. W okresie legalnej „Solidarności wspierał powstanie „S bibliotekarzy: m.in. na zjeździe w Szczecinie był jej delegatem z Łodzi. Był założycielem Towarzystwa Przyjaciół Wilna i Ziemi Wileńskiej. W ostatnich latach wykładał również w łódzkiej Wyższej Szkole Humanistyczno-Ekonomicznej. Debiutował pozycją „Papierowy bandyta - książka kramarska i brukowa w Polsce (1974 r. jest to rozprawa doktorska z handlowym tytułem), 1950-55 filologia polska na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim; praca magisterska na temat fraszki napisana pod kierunkiem prof. Jana Dürr-Durskiego; 1968 - obrona pracy doktorskiej (napisanej pod kierunkiem tego samego profesora). Do roku 1957 współpracował z PAX-em. W latach 1994-2003 zajmował stanowisko profesora przy Katedrze Bibliotekoznawstwa i Informacji Naukowej UŁ. Od r. 2002 aż do śmierci pracował w Wyższej Szkole Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi, gdzie wykładał edytorstwo na kierunku Dziennikarstwo. Publikował też prace dotyczące stosunków polsko-żydowskich,także w prasie m.in. w pismach: „Polityka, „Tygodnik Powszechny.

DUNIN-WĄSOWICZ Aleksandra – LISTA NR 17, prof. dr hab. nauk historycznych.

DUNIN-WĄSOWICZ Aleksandra LISTA NR 17, prof. dr hab. nauk historycznych.

Dunin-Wąsowicz Paweł - LISTA NR 8; wydawca, redaktor naczelny magazynu „Lampa. W trakcie VIII Dni Książki Żydowskiej w 2005 roku w Warszawie wystąpił z wykładem o Żydzie i jego miejscu w polskiej fantastyce.

Dunowska Hanna - LISTA NR 4; ur. 18.12.1958 r. w Mińsku Mazowieckim, aktorka.

Duracz Teodor - działacz komunistyczny, adwokat. Od roku 1905 należał do PPS, potem do PPS-Lewicy i Komunistycznej Partii Polski. W roku 1905 był jednym z organizatorów strajku chłopskiego. W roku 1917 brał udział w rewolucji październikowej, potem w Charkowie. W roku 1918 wrócił do Polski. W latach 1918-1939 obrońca w procesach politycznych polskich komunistów i działaczy robotniczych. Był członkiem Ligi Obrony Praw Człowieka i Obywatela. W roku 1941 w grupie „Proletariusz, współredagował pismo „Przełom. W roku 1942 w szeregach PPR, był jednym z czołowych działaczy i członkiem KC (kierownik Wydziału Informacji).

DURACZYŃSKI Rafał – LISTA NR 17

DURACZYŃSKI Rafał LISTA NR 17

Durczak Joanna - LISTA NR 10; dr hab., prof. nadzw. Zakład Literatury i Kultury Amerykańskiej Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie.

Durczak Mirosław LISTA NR 3; Stowarzyszenie Dziennikarzy RP.

DURIASZ Ewa – LISTA NR 9

DURIASZ Ewa LISTA NR 9

DURIASZ-BUŁHAK Justyna – LISTA NR 9, Fundacji Wspomagania Wsi

DURIASZ-BUŁHAK Justyna LISTA NR 9, Fundacji Wspomagania Wsi

Duszak Michał - LISTA NR 5; dr inż. elektronik, kandydat Zielonych 2004 w wyborach parlamentarnych 25.09.2005 roku.

DUSZYŃSKI Jerzy – LISTA NR 9, prof., podsekretarz stanu w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego

DUSZYŃSKI Jerzy LISTA NR 9, prof., podsekretarz stanu w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego

DUTKIEWICZ Marek Krzysztof - dr nauk historycznych, specjalista historii medycyny, historii wojskowości. Instytut Historii AŚ w Kielcach.

Dutkiewicz Rafał Franciszek - LISTA NR 5; ur. 6 lipca 1959 w Mikstacie (woj. wielkopolskie) mgr inż. matematyk, doktor nauk filozoficznych KUL, od 10 listopada 2002 Prezydent Wrocławia. Na przełomie lat 70. i 80. był organizatorem Tygodni Kultury Chrześcijańskiej we Wrocławiu. Na studia dostał się w 1977 roku na Wydział Podstawowych Problemów Techniki Politechniki Wrocławskiej, gdzie studiował matematykę stosowaną. Ukończył ten wydział w 1982 r., a w wieku 26 lat zdobył tytuł doktora na tym samym wydziale Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Autor i współautor artykułów naukowych (m.in. „Z badań nad metodą tablic semantycznych Betha ). W latach 80. był pracownikiem naukowym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego i Uniwersytetu Wrocławskiego. Jest współzałożycielem Radia Eska, wraz z obecnym Sekretarzem Generalnym Platformy Obywatelskiej, Grzegorzem Schetyną. W okresie stanu wojennego związany z podziemnymi strukturami Solidarności we Wrocławiu. W 1989 roku pełnił funkcję sekretarza Komitetu Obywatelskiego „Solidarność, a w roku 1990 przewodniczącego Komitetu Obywatelskiego „Solidarność we Wrocławiu. Nie jest członkiem żadnej partii, jest jednak popierany przez Platformę Obywatelską oraz Prawo i Sprawiedliwość. 18 czerwca 2007 roku tygodnik „Wprost podał informację o tym, że Rafał Dutkiewicz może przed 2009 rokiem zastąpić Donalda Tuska na stanowisku szefa Platformy Obywatelskiej i kandydata na Prezydenta RP w 2010.

DWAS Szymon - prokurator, ur. 18.12.1905 r. w Łodzi. Rodzice: Michał i Luba. Od 1923 roku do 1937 w Armii Czerwonej. Absolwent Instytutu Prawniczego w Moskwie (1938). Od 1941 roku zmobilizowany do Armii Czerwonej. Sekretarz Trybunału Wojennego. Od 1944 roku wydelegowany do WP. Prokurator Wojskowej Prokuratury 1. DP, 3. DP. Awansowany na ppłk w 1945 roku. W 1946 najprawdopodobniej wrócił do ZSRR. Na podstawie „Prawnicy czasu bezprawia Krzysztofa Szwagrzyka. IPN, Kraków-Wrocław 2005 roku.

Dwojak Feliks - (ur. 23 września 1924 w Radomiu) pułkownik MSW, starszy inspektor Wydziału IX Biura „B MSW od 1982, starszy inspektor do zadań specjalnych Departamentu Kadr MSW od 1965, naczelnik Wydziału IV Departamentu III MSW od 28 listopada 1956, kierownik Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Poznaniu od czerwca 1955, funkcjonariusz UBP dla miasta stołecznego Warszawy, WUBP w Łodzi, Wrocławiu i MUBP w Radomiu, historyk. Odpowiedzialny za krwawe stłumienie protestów ludności w czasie wydarzeń Poznańskiego Czerwca 56.

DWORAK Jan - (ur. 31 grudnia 1948 w Sochaczewie) - działacz polityczny, dziennikarz, uczestnik Okrągłego Stołu. W latach 2004-2006 Prezes Zarządu Telewizji Polskiej S.A. Z wykształcenia Dworak jest polonistą (Uniwersytet Warszawski). Pracę dziennikarską rozpoczynał w latach 70. w pismach sportowych. Później był zaangażowany w wydawanie prasy i książek drugiego obiegu. Współredagował niezależne pismo „Opinia. Członek Stowarzyszenia Wolnego Słowa. Na początku lat 90. został wiceprezesem TVP. Po odejściu z telewizji został producentem filmowym (m.in. seriale „Miodowe lata, „Kasia i Tomek). Jego studio produkowało dla Telewizji Polskiej program publicystyczny „Pytania o Polskę oraz pierwszy w Polsce rozrywkowy talk-show - prowadzony przez Alicję Resich-Modlińską „Wieczór z Alicją. W latach 1998-2002 zasiadał w Radzie Programowej TVP. Kierował Telewizją Publiczną od 17 lutego 2004 do 11 maja 2006.

Dworak Jan - Od marca 1977 r. był redaktorem pisma Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela „Opinia. Był również współzałożycielem Biblioteki Historycznej i Literackiej (1979-80), a od 1981 r. sekretarzem redakcji „Tygodnika Solidarność. Redaktor zjazdowego pisma „Głos Wolny (I Zjazd NSZZ „Solidarność w 1981). Współpracownik redakcji „PWA - Przegląd Wiadomości Agencyjnych (1985-89). Internowany. Zastępca sekretarza Komitetu Organizacyjnego Okrągłego Stołu przy Lechu Wałęsie Henryka Wujca. Były prezes publicznej Tel-Avizji. W wyborach parlamentarnych 2005 roku pomimo tego, że Polska Partia Narodowa jako jedna z ośmiu partii zarejestrowała się we wszystkich okręgach wyborczych to nie zezwolił nawet na sekundę (!!!) pokazania jej w programach informacyjno-publicystycznych TVP. To oszust, który dopuścił się przestępstwa na gigantyczną skalę przeciwko wyborom. Dostał za to symboliczną koszerną Szmatę 2005 od redakcji tygodnika narodowego „Tylko Polska.źródło: fzp.jewish.org.pl

Dworak-Cousin Ilona - prezes Towarzystwa Przyjaźni Izrael-Polska. Wystosowała list protestacyjny do izraelskiego pisma „Haareca w sprawie komiksu, w którym Polacy zostali przedstawieni jako antysemici i pijacy, którzy są gotowi wydawać Żydówki Niemcom za alkohol. „Jak to zobaczyłam, podskoczyło mi ciśnienie. To prawdziwy skandal (...). W komiksie ukazano okropne, antypolskie stereotypy. Naród żydowski, który w przeszłości wielokrotnie padał ofiarą stereotypów, powinien być szczególnie wyczulony na te sprawy. Ten komiks wypacza prawdę historyczną i jest szkodliwy dla młodych ludzi. Poniżej streszczenie komiksu. „Jest rok 1944. Generalna Gubernia. Trzy żydowskie dziewczynki uciekają przez las. Jedna przewraca się na ziemię. - Jest wystarczająco brudna, by wyglądać na Polkę - mówi jej koleżanka. Dziewczynki wsiadaja do pociągu, ktorym Polacy jadą na roboty do Rzeszy. To, co się dzieje w wagonach, przypomina Sodomę i Gomorę. Opuchnięte, zwierzęce twarze obdartych, zarośniętych mężczyzn, wulgarne, tłuste kobiety. Wódka leje się strumieniami. Dziewczynki zostają szybko zdemaskowane. Popatrz Władek, jaki brzydki nos! Założę się, że to nie Ania i Maria, tylko Rachela i Estera - mówi jeden z Polaków. Na następnej stacji oddamy je Niemcom i dostaniemy jeszcze wódki - wtóruje mu drugi. Jeszcze inny wyraża nadzieje, że Bóg spali Żydów w ogniu piekielnym. Dziewczynkom udaje się jednak przeżyć i docierają do najbliższej stacji. Tam spotykają dobrego Niemca, ktory daje jednej z nich kostki cukru i ostrzega, by nie wracały do pociągu. W ten sposób ratuje im życie, pociąg zostaje bowiem zbombardowany („Wirtualna Polska - Wiadomości, „Rzeczpospolita - Polacy w izraelskim komiksie - pijacy i antysemici, 05.10.2007).

Dworakowski Władysław - (ur. 10 września 1908 w osiedlu Oblassy powiat Kozienice - zm. 17 listopada 1976 w Warszawie). Od 21 listopada 1952 do 18 marca 1954 był wicepremierem w rządzie Bolesława Bieruta. Od 10 grudnia 1954 do 29 marca 1956 był przewodniczącym Komitetu do Spraw Bezpieczeństwa Publicznego przy RM w rządzie Józefa Cyrankiewicza. Od 1934 był członkiem KPP. Od 1942 należał do PPR. Od 1948 jest w PZPR. W latach 1952-1954 był zastępcą członka Biura Politycznego KC PZPR. W latach 1954-1955 był też sekretarzem KC PZPR.

Dwurnik Edward - LISTA NR 8; malarz, rysownik i grafik. Urodzony 19 kwietnia 1943. Studiował w latach 1963-1970 na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Zaczęły powstawać rysunki, a w 1966 obrazy z cyklu PODRÓŻE AUTOSTOPEM - najstarszego i najliczniejszego w jego dorobku, kontynuowanego do dziś. Przedstawiał pełne ekspresji i szyderstwa sceny rodzajowe z życia mieszkańców miast i małych miasteczek, w latach 80. tematyką jego prac stały się wydarzenia polityczne (Radiacja) i losy Polaków na Wschodzie; w obrazach i grafikach stosuje celową deformację i groteskową manierę; tworzy karykatury znajomych i osób publicznych. Stosunek do „Polaczka zmienił się w kolejnym cyklu - ROBOTNICY, zaczętym w 1975 i kontynuowanym w latach 1980-1991. Wyróżniony nagrodami, m.in. - Nagroda Krytyki Artystycznej im. Cypriana Kamila Norwida (1981); Nagroda Kulturalna „Solidarności (1983); Nagroda Fundacji Sztuki Współczesnej Coutts & Co International Private Banking, Zurych (1992).

Dwurnik Pola - LISTA NR 8; ur. w 1979 Warszawa. Malarka, rysowniczka. W 2003 roku ukończyła historię sztuki na Uniwersytecie Warszawskim, w 2005 pobyt artist in resi-dence w Bazylei. W latach 2001-2003 redaktorka naczelna pisma „Sekcja, w latach 2002-2003 kurator Galerii Zakręt w Instytucie Historii Sztuki UW. Zadebiutowała w 2000 roku cyklem obrazów będących powiększonymi kopiami banknotów NBP. Od 2003 roku zajmuje się dokumentowaniem w formie komiksu miejsc, w których bywa, i ludzi, których spotyka (np. w Świetlicy Rastra). Jest także autorką filmu o swoim ojcu, Edwardzie Dwurniku „Z kamerą wśród artystów i ilustracji do książki „Pytania do seksuologa dr Andrzeja Depki.

Dybel Paweł - LISTA NR 10; profesor filozofii, specjalizujący się w filozofii XX w., literaturoznawstwie, psychoanalizie, teorii kultury. Pracownik akademicki Instytutu Filozofii i Socjologii PAN oraz Instytutu Stosowanych Nauk Społecznych UW.

Dybowski Maciej - właściciel księgarni ANTYK stroniącej od narodowej prasy. Rocznik 1962, to konserwatywny wydawca i polityk, zamieszkały w Komorowie, ojciec trojga dzieci. Od 1976 roku uczestnik ruchu oazowego „Światło i Życie księdza Blachnickiego. Absolwent krakowskiej szkoły ojców pijarów, student KUL. Od 1977 roku czynnie związany z opozycją, między innymi z ROPCiO, „Głosem, KPN i NZS. Od 1977 r. był drukarzem i kolporterem wydawnictw Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela i KOR-owskiej grupy „Głosu. W r. 1979-80 jako członek Konfederacji Polski Niepodległej zajmował się m.in. kolportażem. Po 13 grudnia 1981 r. drukował i kolportował „Wiadomości. W latach 1983-84 redagował i wydawał pismo Niezależnego Zrzeszenia Studentów „Emisariusz. W latach 1984-85 był redaktorem naczelnym „Gazety Politycznej, a od 1986 r. redaktorem naczelnym pisma konserwatystów „Antyk. W ramach Wydawnictwa Antyk wydawał m.in. pismo „ABC - Adriatyk, Bałtyk, Morze Czarne oraz cykle wydawnicze; m.in. Biblioteka Konserwatysty i Biblioteka Antyku. Ponadto w drugiej połowie lat 80., wspierając opozycję ukraińską (m.in. szkoląc drukarzy), wydawał w języku ukraińskim ich publikacje podziemne (m in. „Suczastnist), przerzucane na Ukrainę.

Dychter Zygmunt - magister praw, wiceprezes Związku Syjonistów Rewizjonistów (1934), sekretarz Towarzystwa Gimnastycznego Nordyja (1934).

DYHDALEWICZ Roman - prokurator, ur. 20.11.1907 r. w Braunam w Austrii. Rodzice: Grzegorz i Maria. Do 1944 roku pracował jako sekretarz w Sądzie Okregowym i Sądzie Grodzkim w Tarnopolu. W 1944 zmobilizowany do WP. Prokurator WPR w Łodzi, podprokurator WPR w Poznaniu i Wrocławiu. Awansowany na stopień kapitana w 1948 roku. W 1952 roku przeniesiony do rezerwy. Inspektor higieny pracy w Zjednoczeniu Budownictwa Wojskowego we Wrocławiu. Zmarł w 1994 roku w Poznaniu. Na podstawie „Prawnicy czasu bezprawia Krzysztofa Szwagrzyka. IPN, Kraków-Wrocław 2005 roku.

DYJA Wacław - prokurator, ur. 05.12.1924 w Zagórzu, pow. Będzin. Rodzice: Tadeusz i Anna z d. Skorek. Absolwent oficerskiej Szkoły Wojsk Kolejowych w Łodzi (1948). Od 1950 roku w WP. Oficer śledczy WPO we Wrocławiu. Kończy OSP. Od 1953 w dyspozycji GZP WP. Awansowany na porucznika w 1952 roku. W 1953 roku skazany na 10 lat więzienia za 2 zabójstwa. Na podstawie „Prawnicy czasu bezprawia-Krzysztof Szwagrzyk. IPN, Kraków-Wroclaw 2005 roku.

Dykier Josef - subiekt, członek Hitachduth, członek Zarządu Tarbutu (1935).

Dylewski Adam - autor przewodnika po krakowskim Kazimierzu „Śladami Żydów polskich (2002r.).

Dym Michał (Mendel) - por. UB w Zamościu.

Dymarski Lech - (ur. 1949 w Poznaniu). Absolwent Wydziału Filologicznego UAM w Poznaniu (1977) i Studium Scenariuszowego PWSFTviT w Łodzi (dyplom 1981). Współpracownik KOR od 1976 r., rozpowszechniał jego wydawnictwa. W r. 1977 zorganizował protest przeciwko zwolnieniu Stanisława Barańczaka z UAM. Publikował w „Zapisie, „Pulsie, „Krytyce, paryskiej „Kulturze, rosyjskim „Kontiniencie. Przywiózł z Gdańska materiały i organizował poznańskie struktury NSZZ Solidarność. Współredagował „Solidarność Wielkopolski (1980-1981). W stanie wojennym internowany. Po zwolnieniu redagował i wydawał niezależne pisma „Komunikat (1983-89) i „Obecność. Pisał m.in. w „Solidarności Walczącej Oddział Poznań, londyńskim „Aneksie. W okresie od 3 kwietnia 1993 do 2 kwietnia 1995 członek Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z wyboru Sejmu RP. Obecnie dyrektor Wielkopolskiego Muzeum Walk Niepodległościowych w Poznaniu. Przewodniczący sejmiku wojewódzkiego województwa wielkopolskiego z listy Platformy Obywatelskiej. Członek Stowarzyszenia Wolnego Słowa.

Dymel Jacek - polonofob, autor zakłamanych podręczników szkolnych.

DYMITROWSKA Joanna - mgr, Dyrektor Zespołu Szkół nr 2 im. Eugeniusza Kwiatkowskiego w Dębicy.

DYMITROWSKI Jacek - Historyk, działacz społeczny, prezes Towarzystwa Przyjaciół Ziemi Dębickiej, laureat Obserwatora 2003 w kategorii działalność społeczna za inicjatywę i podjęcie skutecznych działań integrujących ludzi, którym leży na sercu dobro i rozwój „małej ojczyzny, jaką jest Ziemia Dębicka i dawna Ziemia Pilzneńska oraz za rozpoczęcie przez TPZD twórczej współpracy ze środowiskami polonijnymi, zwłaszcza na Ukrainie.

Dymkowski Robert - Warszawa. W latach 1984-85 publikował w „Głośno, „Froncie Robotniczym, „Sprawie Robotniczej i w wydawanym w Paryżu „Imprekorze. W latach 1984-86 wspólnie z Janem Sylwestrowiczem organizował i prowadził kolportaż „Imprekora w kraju.

Dymowski Eligiusz, LISTA NR 3; poeta i krytyk literacki, Związek Literatów Polskich rocznik 1965. Franciszkanin, wykładowca teologii pastoralnej.

Dyrdak Aleksander - szef Wydziału V WUBP w Łodzi. Zastąpił Michała Jachimowicza.

Dyszak Andrzej S. - LISTA NR 3; językoznawca, autor „Małego słownika czasowników osobliwych.

Dyyak Oleg - The Cracow Klezmer Band (Skład zespołu: Jarosław Bester - akordeon, Jarosław Tyrała - skrzypce, Oleg Dyyak - akordeon, klarnet, instrumenty perkusyjne, Wojciech Front - kontrabas) - krakowska grupa uprawiająca współczesną muzykę klezmerską, z elementami jazzu, powstała w roku 1997. Występowała w wielu krajach świata, współpracowała m.in. z Johnem Zornem. W roku 2005 występowała wspólnie z Grażyną Auguścik. Bardziej znana za granicą, niż w Polsce, wszystkie płyty nagrała w Stanach Zjednoczonych w wytwórni Tzadik należącej do Johna Zorna; na ostatnich dwóch płytach grupa wykonuje kompozycje Johna Zorna. Z końcem roku 2006 zespół zakończył działalność pod dotychczasową nazwą The Cracow Klezmer Band, a od 1 stycznia 2007 r. wznawia działalność pod nazwą Bester Quartet.

Działowski Wiesław - szef krakowskiej SB („Księża wobec bezpieki, ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski, str. 76).

DZIAMSKI Tadeusz - prokurator, ur. 14.11.1925 r. w Kiełczewie, pow. Kościan. Rodzice: Roman i Julia z d. Wieczorek. W 1945 zgłasza się do WP. Kończy Szkołę Oficerów Polityczno-Wychowawczych (1946). Podprokurator WPO we Wrocławiu, wiceprokurator Ekspozytury Prokuratury Wojsk Lotniczych (1957-1961). Magister prawa UAM (1958). Wiceprokurator Prokuratury ŚOW, prokurator NPW (1968-1984). Awansowany na płk w 1971 roku. W 1984 roku zdemobilizowany. Na podstawie „Prawnicy czasu bezprawia - Krzysztof Szwagrzyk. IPN, Kraków-Wrocław 2005 roku.

DZIDO Dominika - LISTA NR 10; antropolożka i dziennikarka, absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego. Obecnie zajmuje sie szeroko pojęta tematyką specyficznie kobiecego doświadczenia cielesnego. Pracuje w TVP Kultura w codziennym programie „Informacje kulturalne jako reporterka, przygotowująca newsy i felietony na temat wydarzeń kulturalnych i zjawisk kultury.

Dzido Henryk - (ur. 4 stycznia 1941 w Adamowie, województwo lubelskie) adwokat, dureń polityczny, senator RP w latach 2001-2005. Ukończył Wydział Prawa Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie (1964). Pracował w prokuraturze w Wołominie, następnie w administracji Najwyższej Izby Kontroli. Od 1981 pracuje jako adwokat w Warszawie. Od 1998 związany z Samoobroną RP, do której - nie wiedząc o jego żydowskim pochodzeniu - wprowadził go Leszek Bubel. Pełnomocnik wyborczy Komitetu Wyborczego Andrzeja Leppera w wyborach prezydenckich w 2000 roku oraz pełnomocnik Samoobrony w wyborach do Sejmu i Senatu rok później. W 2001 wszedł do Senatu RP z Piotrkowa Trybunalskiego, śmiejąc się z wyborców, którzy go wybrali, pomimo tego iż ani razu nie był w swoim okręgu wyborczym!!! 12 marca 2006 roku przybył na Krajowy Zjazd kanapowej Partii Samoobrona Ruch Społeczny pod wodzą byłego senatora „Jędrka Lipy, Sławomira Izdebskiego. Został wybrany na jej wiceprzewodniczącego, co śmieszy tych, co „Heńka znają. Zna hebrajski.

Dzido Marta - LISTA NR 8 i 10; ur. 1981 - pisarka i reżyserka, mieszka w Warszawie. Studiuje montaż w Szkole Filmowej w Łodzi. Debiutowała minipowieścią o aborcji pt. „Ślad po mamie, zamieszczoną w antologii „Proza życia (2003) i wznowioną jako osobną książkę - pod hasłem aborcyjnego coming-outu w 2006. Powieść „Małż jest jej debiutem książkowym. Publikowała m.in. w „Ha!arcie i „Lampie. Jest autorką filmów krótkometrażowych oraz filmu o prawach dziecka „To my (2004). Jest dziennikarką TVP Kultura. Związana także z Feminoteką.

DZIEDUSZYCKA-ZIEMILSKA Małgorzata - Redaktor, Publicysta, krytyk teatralny, dyplomata. Ukończyła polonistykę na Uniwersytecie Wrocławskim. W latach 1974-1981 stała współpracownica tygodników „ITD., „Kultura, „Polityka oraz miesięcznika „Dialog. Autorka reportaży. W latach 1981-1990 kierownik literacki teatru „Kalambur we Wrocławiu oraz Teatru „Studio w Warszawie. Prowadziła dział zagraniczny w miesięczniku „Teatr. Organizatorka międzynarodowych festiwali teatru awangardowego we Wrocławiu. W roku 1990 objęła funkcję doradcy ministra kultury w pierwszym niekomunistycznym rządzie RP i została reprezentantem Polski w Komitecie Kultury Rady Europy, a także sekretarzem generalnym polskiej filii Fundacji Kultury Europejskiej. W roku 1992 mianowana konsulem generalnym Polskim wyjeżdża do Monteralu, gdzie funkcję tę sprawuje do jesieni 1996 r. Współzałożycielka Polish-Canadian Committee for Dialogue, koncentrującego się przede wszystkim na współpracy polsko-żydowskiej.źródło: fzp.jewish.org.pl

Dziedzic Irena - ur. 20 czerwca 1925 r. we Lwowie. Tajny współpracownik SB. Pseudonim „Marlena, pozyskany przy pomocy pieniędzy. Prowadziła festiwal piosenki w Sopocie. W TV prowadziła program publicystyczno-rozrywkowy: „Tele-Echo.

Dziekan Tadeusz - (ur. 10 listopada 1925 - zm. 4 listopada 1984) generał brygady, działacz PZPR. Urodził się 4.11.1925 roku w Książnie, pow. wrzesiński, woj. poznańskie. Zgłasza się na ochotnika do Oficerskiej Szkoły Polit.-Wych. w Łodzi.. 31.07.1967 r. obejmuje stanowisko szefa Katedry Pracy Partyjno-Politycznej Wydziału Pedagogiczno-Politycznego Wojskowej Akademii Politycznej im. Feliksa Dzierżyńskiego w Warszawie. 29 września 1973 r. Rada Państwa mianowała płk. mgr. T. Dziekana generałem brygady. W 1974 r. uczęszcza na kurs operacyjno-strategiczny Akademii Sztabu Generalnego ZSRR. W styczniu 1976 r. zostaje powołany na stanowisko zastępcy Szefa Głównego Zarządu Politycznego. Od 1977 r. był członkiem Prezydium Zarządu Głównego Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej. Zmarł nagle 10.11.1984 roku w Warszawie.

Dziemidok Józef - funkcjonariusz PRL-owskich organów bezpieczeństwa publicznego: Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego (MBP), Komitetu ds. Bezpieczeństwa Publicznego (KdsBP) oraz Ministerstwa Spraw Wewnętrznych (MSW). 10 października 1957 r. został mianowany zastępcą dyrektora Centralnego Archiwum MSW, a od 11 maja 1959 roku II zastępcą komendanta Milicji Obywatelskiej ds. Służby Bezpieczeństwa miasta Warszawy. Zwolniony z MSW 15 kwietnia 1964 r.

Dzienkiewicz Anna - LISTA NR 2. Fundacja Osrodka KARTA. Indeks Represjonowanych - Centrum Informacji o obywatelach polskich represjonowanych w ZSRR.

Dzierzęga Anna - Uniwersytet Jagielloński. Zaliczyła II OGÓLNOPOLSKĄ KONFERENCJĘ JUDAISTYCZNĄ MŁODYCH NAUKOWCÓW Warszawa, 17-19 maja 2007 z referatem „Obraz Żydów w Polsce w XVII/XVIII wieku w świetle Pamiętnika Glikl bas Juda Leib (zw. Glűckel von Hameln).

Dzierzgowska Anna - LISTA NR 8 i 10; dr, psycholog, psychoterapeuta specjalizujący się w terapii Integratywnej. Długoletni pracownik Szpitala Psychiatrycznego Akademii Medycznej w Warszawie. Doświadczenie zawodowe zdobywała w Oddziale Terapii Dziennej i Poradni Zdrowia Psychicznego Szpitala Nowowiejskiego, Instytutu Psychoterapii Krótkoterminowej w Krakowie, Fundacji Dzieciom „Zdążyć z pomocą, Studium Psychoterapii Integratywnej INTRA w Warszawie.

Dzierzgowska Irena - LISTA NR 3, 8, 10, 13 i 14; nauczycielka, społecznik, wybitny ekspert do spraw edukacji. Z wykształcenia chemik, absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego. Sekretarz Stanu w Ministerstwie Edukacji Narodowej (w latach 1997-2000); redaktor naczelny miesięcznika Dyrektor Szkoły. Przez kilkanaście lat uczyła chemii i fizyki w liceum medycznym w Warszawie. Działaczka „Solidarności od 1980 roku, była delegatem na zjazdach NSZZ „Solidarność Regionu Mazowsze w 1980 i 1989 roku.

Dzierzgowski Grzegorz - ochotnik w batalionie im. A. Mickiewicza XIII Brygady Międzynarodowej podczas wojny domowej w Hiszpanii w latach 1936-1939. LISTĘ NR 16 podpisali: jego syn Sergiusz, który jest nauczycielem akademickim. Synowa była wiceministrem edukacji w rządzie J. Buzka. Wnuczka Anna jest nauczycielką w Wielokulturowym Liceum Humanistycznym im. Jacka Kuronia w Warszawie. Wnuk jest studentem w Warszawie.

Dzierzgowski Sergiusz - LISTA NR 10, 11, 16; dr inż. nauk chemicznych, prorektor Wyższej Szkoły Zawodowej Kosmetyki i Pielęgnacji Zdrowia, Zakład Technologii i Biotechnologii Środków Leczniczych PW. Autor raportu dla dyrektorów szkół podstawowych pt.: „Mierzenie jakości pracy szkoły podstawowej, Warszawa, 2000.

DZIERŻYŃSKA Zofia-z. d. Muszkat - polonofob, komunistka, agent sowiecki, nauczycielka, działaczka komunistyczna. Od 1904 związana z Socjal-Demokracją Królestwa Polskiego i Litwy. Aresztowana za działalność partyjną w 1906 i ponownie w 1909, została wydalona administracyjnie z granic Imperium Rosyjskiego. W styczniu 1910 udała się do Krakowa, gdzie we wrześniu t.r. poślubiła Feliksa Dzierżyńskiego, komunistę, zbrodniarza bolszewickiego, późniejszego dygnitarza sowieckiego. W listopadzie t.r. wróciła nielegalnie do Warszawy. Aresztowana w grudniu t.r., w więzieniu w Warszawie 23 VI 1911 urodziła syna Jana, późniejszego działacza Komunistycznej Partii Związku Sowieckiego. W listopadzie 1912 skazana na wieczne zesłanie do guberni irkuckiej, zbiegła stamtąd do Krakowa. Podczas I wojny światowej w Szwajcarii. Uznała Związek Sowiecki za swoją ojczyznę i od września 1918 do lutego 1919 była sekretarzem radcy misji sowieckiej w Bernie, następnie wyjechała do Moskwy, gdzie pozostawała aż do śmierci. 1919-20 pracownik różnych biur sowieckich ds. polskich, które zajmowały się ewentualnym przejęciem władzy w Polsce przez komunistów. Po klęsce wojsk sowieckiech w Polsce w 1920 została kierowniczką polskojęzycznej szkoły im. R. Luksemburg w Moskwie (do 1922), a w 1923-24 wykładała w Komunistycznym Uniwersytecie Mniejszości Narodowych Zachodu w Moskwie. 1924-28 sekreatrz Biura Polskiego Komitetu Centralnego Rosyjskiej Komunistycznej Partii (bolszewików). Jednocześnie była członkiem redakcji pisma „Ku nowej szkole, a następnie „Trybuny Radzieckiej (1927-37) i „Kultury Mas (1929). 1928-34 pracownik naukowy Instytutu Lenina (później Marksa i Lenina), a od 1937 redaktorem odpowiedzialnym w polskich sekcjach Tow. Wydawniczego Robotników Zagranicznych w ZSRR, później w Państwowym Wydawnictwie Literatury w Językach Obcych. Pod jej redakcją wydano 7 tomów Dzieł wybranych W. Lenina (1935-41). 1939-43 pracowała w Komitecie Wykonawczym Międzynarodówki Komunistycznej, zajmując się sprawami polskimi, a po jej rozwiązaniu w KC WKP(b). W 1941 władze sowieckie mianowały ją kierownikiem polskojęzycznej rozgłośni propagandowej im. T. Kościuszki i swoim agentem w Centralnym Biurze Komunistów Polskich w ZSRR, złożonego głównie z polskich Zydów, którzy postawili sobie za cel objęcie władzy w zajętej przez Armię Czerwoną Polsce. Trzykrotnie odznaczona Orderem Lenina. Do Polski komunistycznej nie wróciła, ale odwiedziła ją trzykrotnie, jako oficjalny gość reżymu komunistycznego: w 1948 (z okazji powstania PZPR), w 1950 (sprowadzenie prochów J. Marchlewskiego z Moskwy do Warszawy) i 1951 (obchody 25-lecia śmierci jej męży Feliksa Dzierżyńskiego). W 1955 odznaczona „polskim Orderem Sztandaru Pracy I kl.

Dzierżyński Rufin Feliks-Zolman - „Krwawy Feliks, szef CZEKA, krewny Piłsudskiego, nazwisko przejął od właścicieli zarekwirowanego majątku, którzy zostali zesłani na Sybir. Jest odpowiedzialny za prześladowania i śmierć setek tysięcy ludzi. Z jego rozkazu dokonywano masowych mordów na tzw. wrogach ludu. Bliski współpracownik Lenina. W okresie od 1917 roku do 1926 kierował Nadzwyczajną Komisją ds. Walki z Kontrewolucją i Sabotażem (CzeKa). W czasie wojny 1920 roku, wchodził w skład komitetu rewolucyjnego w Białymstoku, który po zajęciu Polski, miał przekształcić się w rząd. W 1924 roku został szefem Najwyższej Rady Gospodarczej ZSRR. Zreorganizował CzeKa i utworzył GPU i OGPU. Jeden z najpopularniejszych bohaterów bolszewickiej legendy. Jego imieniem nazywano ulice, place, budowle, wznoszono na jego cześć pomniki. Po upadku ZSRR jego pomniki w wiekszości zostały usuniete lub wręcz zburzone. Ostatnio w obronie sowieckiego rzeźnika wystąpił prezes zamojskich kombatantów Ludowego Wojska Polskiego płk Czesław Pakulniewicz. Według niego: „Ten działacz nie był taki zły, jak się o nim powszechnie myśli. Robienie z niego potwora jest nieuzasadnione. On przecież bronił i chronił Polaków. Obrońca bolszewickiego kata powołuje się na przykład z 1918 roku, kiedy to list do Dzierżyńskiego sprawił, iż wypuszczono z aresztu jednego z Polaków. Dzierżyński zmarł na atak serca w 1926 roku, lecz jego wizerunek jako jednego z najtrwalszych egzekutorow komunizmu żył nadal, zaś w 1958 roku władze sowieckie wzniosły na jego cześć statuę na dziedzińcu Lubljanki - głównej siedziby i więzienia KGB w Moskwie.    

Dziewanowski Kazimierz-Rose - publicysta, reportażysta, w 1987 roku zaatakował Władysława Siłę-Nowickiego za to, że ten usiłował bronić polskich racji w „Tygodniku Powszechnym w polemice z Janem Błońskim. Dziewanowski antypolskie oszczerstwa nazwał „nazwaniem rzeczy po imieniu. Za swoją szczerze antypolską postawę, został nagrodzony funkcją ambasadora RP w USA. Będąc ambasadorem, nie zrobił nic w obronie dobrego imienia Polski w USA, zwlaszcza w kontekście nasilających się ataków ze strony Żydów. Mason, członek Rady Stowarzyszenia Euroatlantyckiego oraz członek Rady Polityki Zagranicznej.

Dziewulski Jerzy - urodzony w 1943 r. w Warszawie. Ukończył prawo na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1966-90 pracował w Komendzie Stołecznej MO. Utworzył sławną jednostkę do walki z terroryzmem lotniczym. Odbył szereg szkoleń specjalistycznych: w 1988 r. w Japonii, w 1990 w Izraelu, w 1991 w USA. Należy do Międzynarodowego Zrzeszenia Techników i Inżynierów Bombowych w USA. Od 1991 r. jest posłem, początkowo z ramienia Polskiej Partii Przyjaciół Piwa, póżniej z SLD. W 1995 r. był szefem osobistej ochrony A. Kwaśniewskiego podczas jego kampanii prezydenckiej podczas której umilał czas „preziowi kobitkami niezbyt ciężkich obyczajów.

Dzik Jerzy - LISTA NR 3; ur. 25 II 1950 r. prof. dr. hab. nauk przyrodniczych czł: Pander Society Instytut Paleobiologii PAN, paleobiolog, odkrywca stanowiska paleontologicznego w Krasiejowie na Śląsku Opolskim.

Dzikowski Waldy - LISTA NR 12; (ur. 23 lipca 1959 we Wschowie) z wykształcenia inżynier chemik, w latach 1990-2001 wójt gminy Tarnowo Podgórne. Poseł na Sejm RP IV kadencji, wybrany w 2001 r. z listy Platformy Obywatelskiej w okręgu wyborczym nr 39 (Poznań). Prokuratora Krajowa wystąpiła z wnioskiem o uchylenie mu immunitetu, w związku z podejrzeniem o korupcję. Sam Dzikowski nie zrzekł się immunitetu, również głosowanie w sejmie nie doprowadziło do jego uchylenia.

DZIOBAL Jan - prokurator, ur. 03.10.1929 r. w Zadębiu, pow. Lublin. Rodzice: Andrzej i Katarzyna z d. Pytka. W 1948 roku zgłasza się do WP. Absolwent OSP (1949). Oficer śledczy WPO we Wrocławiu, podprokurator Prokuratury ŚOW (1953-1954). Kończy prawo na UWr w 1958 roku. Prokurator WPG w Szczecinie (1955-1960), prokurator WPG w Lublinie (1961-1990). W 1968 roku awansowany na płk. W 1990 przeniesiony do rezerwy. Na podstawie „Prawnicy czasu bezprawia-Krzysztof Szwagrzyk. IPN, Kraków-Wrocław 2005 roku.

DZIOWGO Józef - sędzia, ur. 05.05.1907 r. w Mińsku. Rodzice: Ignacy i Maria z d. Mączyńska. Magister prawa USB. Aplikant w Sądzie Okręgowym w Pińsku i Wilnie. Sędzia grodzki i kierownik Sądu Grodzkiego w Iwiu koło Lidy. W 1943 zmobilizowany do WP. Członek Sądu 1. Armii WP. Szef Wydziału II NSW. Awansowany na ppłk w 1946 roku. W 1955 przeniesiony do rezerwy. Naczelnik Wydziału Prawa Karnego w Departamencie Ustawodawczym Ministerstwa Sprawiedliwości (1955-1956). Sędzia SN (1958-1972). Zmarł w 1991 roku w Warszawie. Na podstawie „Prawnicy czasu bezprawia-Krzysztof Szwagrzyk. IPN, Kraków-Wroclaw 2005 roku.

Dziuba Alicja - LISTA NR 15; dr inż., farmaceutka, adiunkt w Katedrze Biomechaniki.

Dziubecki Jan - LISTA NR 5; ur. w Warszawie w 1977 r., Sekretarz Generalny Stowarzyszenia „Młodzi Demokraci; mgr socjolog, w 2005 roku ukończył podyplomowe studia Zarządzanie w Administracji Publicznej, organizowane przez Wyższą Szkołę Przedsiębiorczości i Zarządzania im. Leona Koźmińskiego w Warszawie. W latach 1997-2001 należał do Unii Wolności. Od stycznia 2001 roku do lipca 2006 byłem członkiem Platformy Obywatelskiej, pełniąc m.in. funkcje Sekretarza Regionu Mazowieckiego. Jest członkiem założycielem powstałego w październiku 2006 roku Stowarzyszenia „Obywatele dla Warszawy, prowadzącego Obywatelskie Centrum Monitoringu (www.dlawarszawy.pl). Jest głównym specjalistą w Wojewódzkim Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Warszawie.

DZIUBIŃSKI Stefan - sędzia, ur. 16.07.1929 r. w Warszawie. Rodzice: Adam i Leontyna z d. Sapieja. W 1949 wstąpił do OSP. Asesor, sędzia WSR w Rzeszowie. Magister prawa UW (1955). Awansowany na płk w 1970 roku. Szef Sądu Marynarki Wojennej (1971-1984). Zastępca prezesa Izby Wojskowej SN (1985-1991). Od 1991 roku zdemobilizowany. Na podstawie „Prawnicy czasu bezprawia-Krzysztof Szwagrzyk. IPN, Kraków-Wrocław 2005 roku.

Dziurman Artur - ur. 3 maja 1964 w Krakowie, aktor teatralny i filmowy, absolwent PWST w Krakowie. W latach 1987-1989 aktor krakowskiego Teatru Bagatela, a od września 1989 Starego Teatru im. Heleny Modrzejewskiej.

Dziwisz Marian - filozof, poeta, filolog, nauczyciel z Krakowa. W 1989 roku wydał książkę „Judaizm.

DZIWOSZ Ewa - LISTA NR 10; prezes Stowarzyszenia Pomocy na Rzecz Dzieci i Młodzieży Niepełnosprawnej w Świebodzicach. Radna Miasta Świebodzice.

Dżigan Szymon - (ur. 1905, zm. 1980) aktor, który zasłynął głównie z ról w przedwojennych żydowskich filmach i sztukach teatralnych w języku jidysz.

• Wielka Encyklopedia Żydów
  Leszka Bubla. Wystarczy tylko przejść się po trudnych nawet do zliczenia różnych festiwalach, wystawach, przeglądach i pokazach filmów, targach książek, odczytach i prelekcjach i zebrać pięknie wydane foldery, także z notkami biograficznymi. [...]
  
  
• Dekret
  z dnia 10 listopada 1945 r. o zmianie i ustalaniu imion i nazwisk. [...]  
  
  
• Jak Berman konspirował Żydów w Polsce...
  Dnia 10.11.45 roku KRN wydała Dekret, który pozwalał w sposób ściśle tajny na masową skale zmieniać nazwiska. [...]
  
  
• Jak łatwo było zostać Polakiem
  W 1948 rok Konsulat RP w Rzymie alarmował Ministerstwo Administracji Publicznej... Żydzi w Zarządzie Miasta Krakowa  masowo fałszują potwierdzenia polskiego obywatelstwa. [...]
  
  
• List nr. 1-16