„HOLOKAUST“ 120 PITANJA I ODGOVORA

„HOLOKAUST“ 120 PITANJA I ODGOVORA

DEFINICIJA IZRAZA „HOLOKAUST“

1. ŠTA ZNAČI IZRAZ „HOLOKAUST“

Ova je reč Grčkog porekla, i originalno znači „žrtvu potpuno iskorišćenu plamenom“. Reč su prisvojili i prilagodili Cionisti za njihove tvrdnje da su milioni Židova ubijeni (većina smrtonosnim plinom) tokom Drugog svetskog rata, kao rezultat politike vođene u tadašnjoj Nemačkoj i po njenim saveznicima. Broj Židova koji su ubijeni tokom rata je kako se tvrdi oko 6 miliona. Reč „Holokaust“ bi se puno bolje mogla upotrebiti za uništenje vatrom mnogih evropskih gradova, kao na primer Dresdena.

VAŽNOST PROBLEMA

2. ZAŠTO JE NORMALNOM AMERIKANCU VAŽNO DA LI JE „HOLOKAUST“ LAŽAN ILI NE?

Tvrdnje o „Holokaustu“ su bile glavne vodilje za većinu aspekata SAD-ove spoljne politike, još od 1944. i verovatno je imala uticaj na domaću politiku. Američka spoljna politika je rezultirala Komunističkom gvozdenom zavesom, koja je prolazila kroz središte Evrope i neprijateljstvom mnogo miliona ljudi islamske vere (koji kontrolišu velike zalihe nafte, koje su od velike važnosti Amerikancima) i verovatno odgovorna za moguće nuklearne pretnje na Ameriku. I konačno, svaki poreski obveznik u Americi je nesvesno davao novac Židovskoj državi u Palestini.

3. KAKAV JE ODNOS IZVORA PRIHODA ZA ONE KOJI PODRŽAVAJU „HOLOKAUST“ I ONE KOJI GA OSPORAVAJU?

Skoro cela filmska industrija, većina televizijskih mreža, i veliki deo novinstva u SAD su aktivno propagirali tezu o istrebljenju. Nasuprot toj velikoj sili samo se nekoliko istraživača usudilo baciti tračak sumnje na tezu o istrebljenju, pritom reskirajući poslove, a i reskirajući fizičke povrede. Takvi istraživači su našli podršku u Institutu za istoriju u Kaliforniji. Taj institut je simbolično finansiran i samo je kapljica nasuprot onoga što imaju zagovornici „Holokausta“.

MOTIVI ZA PROPAGIRANJE TEZE O ISTREBLJENJU

4. KOJI SU BILI MOTIVI ŽIDOVIMA U NJIHOVOM INTENZIVNOM I DUGOTRAJNOM ZAGOVARANJU „HOLOKAUSTA“?

Nakon iskustava tokom Drugog svetskog rata, Židovi su kao nikad pre bili privučeni Cionizmu, kome je glavni cilj bio stvaranje židovske države. Palestina je bila najviše željeno rešenje za tu državu, ali Palestina je imala velik broj nežidovske populacije na svom prostoru, koja se morala rešiti terorom ,ubistvima, diplomatskim i finansijskim pritiskom, i mnogim drugim sredstvima. Preuveličavanjem broja žrtava, Židovi su mogli planirati svoj veliki plan o masovnim useljavanjima u druge države, jer bi to bio malen dug država, za ono što im je navodno učinjeno u ratu. Takođe, na taj su način usađivali krivicu drugim državama (posebno SAD) propagirajući tezu da su te države krivci što nisu pomagali Židovima tokom rata.
Konstantnim ponavljanjem materijala o „Holokaustu“, Židovske organizacije su takođe uplašile i mnoge Židove, pa su isti davali veće donacije za razne sigurnosne mere od budućih „Holokausta“ . Teza o istrebljenju je takođe podstakla Židove da budu etnički svesni i solidarni među sobom, a sve zbog toga da bi očuvali svoj identitet. Propagiranje „Holokausta“ takođe je pomoglo Židovskoj državi u Palestini finansijski. Cionistički pokušaji kulminirali su Luksemburškim sporazumom 1952. koji je prisilio Zapadno Nemačku vladu (Bon) da se obaveže za plaćanje velike nadoknade štete Židovima, i novoosnovanoj židovskoj državi u Palestini.
Takođe, na taj način su uspeli prikrivati i umanjivati kritike na njihovo vođenje države, ma kako kriminalne radnje se odvijale u njoj. Njihove teze pridonele su i nekoj vrsti zataškavanja drugih žrtava rata, na primer Baltičkih država, koje su imale velike žrtve od strane SSSR-a.

5. ŠTA JE NAVELO NEŽIDOVE DA TOLERIŠU, PA ČAK I DA POMAŽU PROPAGIRANJE TEZE O „HOLOKAUSTU“?

Razlozi koji su naveli Englesku i Francusku da objave rat Nemačkoj 3. septembra 1939. su imali malo ili nikako veze sa njihovo željom za spašavanje Poljske. Tačnije, Engleski glavni ciljevi su bili da uspostavi ravnotežu među silama na kontinentu, i da izbace rivale iz konkurencije na tržištu. No, nakon što se rat nastavio, i nakon što se Nemačka pokazala kao jači protivnik nego što se očekivalo, troškovi su se povećali. Konačno, Englezi su izgubili veći deo svog carstva. Nakon uništenja Antikomiternih sila, na njihovom mestu nastao je prazan prostor koji su brzo punile Komunističke snage. Uništavanje velikih delova Evrope prestravile su svet, pa su tako materijali o „Holokaustu“ jako dobro poslužili Engleskoj i njenim saveznicima u prikrivanju i umanjivanju zločina počinjenih od strane saveznika… Što se tiče SSSR-a, celi je svet uvideo koliku je grešku počinio verujući i podržavajući njihove vojne ciljeve. Cionisti su dalje propagirali kako bi puno gore stanje bilo da je Nemačka pobedila, nego ono stanje koje je nastupilo posle rata u Istočnoj Evropi. U to vreme čak i Zapadna Nemačka kazneno goni svakoga koji otvoreno sumnja na „Holokaust“. Ovo čudno ponašanje Nemačke vlade se može shvatiti na više načina, ali o tome ćemo posebno pisati nekom prilikom. Jedno od objašnjenja je, da je Nemačka tada bila pod velikim pritiskom i pretnjama da će im bojkotovati sve njihove proizvode na tržištu.

Sve vlade imaju sklonost tvrditi, da su bolje od prethodnih. Zapadna Nemačka vlada najviše prednjači u tome. Iz tog razloga trude se oklevetati Nacional Socijalizam. Stanje vlade u Bonu najbolje je izrečeno u Goetheovom Faustu:

„Wie schien mir’s schwarz, und schwarzt’s noch gar, Mir’s immer doch nicht schwarz g’nug war“.

6. MUZEJ „HOLOKAUSTA“ U WASHINGTONU

Muzej „Holokausta“ u Washingtonu, koji je usput koštao između 30-40 miliona dolara, koji se nalazi 400 metara od Washingtonskog spomenika, će poslužiti za ispunjenje većeg broja psihičkih i političkih potreba. Predstavlja Američku veliku ulogu u Drugoma svetskom ratu koja je rezultirala porobljenjem Istočne Evrope i dela srednje Evrope od strane komunista, koji su prezentovalii svoju brutalnost i svoje težnje da zavladaju svetom mnogo puta pre i posle 1939. godine. Muzej je namenjen kao stalni podsetnik na navodne zločine koji su počinjeni nad Židovima pre mnogo godina. No zločine koji su učinjeni i koji još traju nad Arijevskim nacijama od strane komunista, koji su usput i velika pretnja i nama samima, nećemo zapamtiti. Možemo se opustiti jer Američki kongres sigurno neće finansirati spomenike žrtvama Katyna, ili žrtvama masovne deportacije Baltičke populacije nakon Drugog svetskog rata, a kamoli žrtvama Operacije Keelhaul. Takvi spomenici bi nas samo podsećali na naše vlastite gluposti. Malo zadovoljstvo poreskog obveznika SAD-a, koji će morati plaćati ovaj medijski trijumf Židova, je to što će taj spomenik biti večni podsetnik na političku moć Židova u Sjedinjenim Državama. Ironično je, što na primer spomenik palim borcima u Vijetnamu, koji se nalazi nedaleko Muzeja „Holokausta“, je jednostavna i skromna struktura, koja je većinom bila finansirana individualnim doprinosima.

7. ŠTA SE DOGAĐALO U DACHAU I OSTALIM KONCENTRACIONIM LOGORIMA ŠTO JE ČINILO TEZU O ISTREBLJENJU MOGUĆOM?

Nakon rata, delovi logora u Zapadnoj Nemačkoj i Poljskoj su bili pregrađeni na taj način da se stvori slika kako je u logorima ubijen velik broj ljudi.

8. KOJA JE OSNOVNA GREŠKA MNOGIH ISTORIČARA KOJI ŽELE ISTRAŽITI POLOŽAJ ŽIDOVA U EVROPI ZA VREME DRUGOG SVETSKOG RATA?

Prečesto je stanje položaja Židova u Evropi, posebno u razdoblju od 1941.-1945. godine, posmatrano na temelju izolovanih slučajeva bez uvažavanja očajnog konteksta rata i borbe. Za Nemačku i njene saveznike rat je poprimio poprilično očajne razmere zbog karaktera zahteva bezuslovne predaje, Morgenthau plana iz septembra 1944., i vrlo okrutnog ponašanja sovjetskih trupa koje su prodirale u Istočnu Prusku za vreme jeseni 1944. Ponašanje i zahtevi saveznika teško su mogli biti bolji od proračuna o produžavanju rata i povećanju troškova za sve strane, uključujući Židove uhvaćene u sudbinu nacija koje su bile deo Anti- Kominterne. Još jedan previđen, ali vrlo važan detalj bila je velika sabotaža hrane u gotovo celoj Evropi (pa čak i u neutralnim državama) za vreme rata, kao rezultat Savezničke blokade i gubitka brodova. Rat podrazumeva ubistva, glad, zaraze, zaplenu i uništavanje vlasništva, potraživanja, inflaciju, širenje uloge Vlade u život ljudi, ekonomsku i socijalnu rastrojenost, nepravdu, mržnju uzrokovanu medijskim lažima, gubitak najboljih primeraka rase (posebno vredi istaći slučaj za vreme Prvog svetskog rata), patnje i mučenja u koncentracionim i zarobljeničkim logorima, pa i gubitak dragocenih godina ljudskog života.

9. KAKVE POTEŠKOĆE SU IMALI NEMAČKI ISTORIČARI U ISTRAŽIVANJU DRUGOG SVETSKOG RATA?

Nemački zapisi (arhivi) bili su zaplenjeni od strane Saveznika, i sakupljani u dokumentacijskim centrima. U kasnijim godinama savezničke vlasti nisu dale pristup javnosti mnogim dokumentima koji su bili od velike važnosti za odgovore na mnoga pitanja.

10. KOLIKO SU DELOTVORNI NAPORI ONIH KOJI OSPORAVAJU TEZU O ISTREBLJENJU?

Usprkos ograničenosti resursa ljudi koji osporavaju tezu o istrebljenju, njihovi napori su imali važnih efekata. Veliki filmovi kao: Dnevnik Ane Frank, The Wall, Genocid, Winds of War i mnogi drugi, su nesumnjivo bili odgovor na napore revizionista. Isto tako, mnogi seminari finansirani od strane Cionista, došli su kao odgovor na revizionističko istraživanje teze o istrebljenju. Čak su i mnogi pobornici teze morali priznati neke stvari. Na primer, Židovska istoričarka Gitta Sereny, inače velika zagovornica teze, priznala je kako je napravljena velika greška kada se preteralo o brojci žrtava „Holokausta“. Ako ništa drugo, revizionisti su uspeli bar pokazati koliko su zapravo moćni ljudi koji imaju veze u filmskoj industriji i televiziji.

11. JESU LI LJUDI KOJI OSPORAVAJU TEZU O ISTREBLJENJU NEO-NACISTI?

Tipično, oni koji osporavaju tezu su patriote. Mnogi su reskirali poslove, pa čak i vlastitu sigurnost u svojoj borbi za istinom. Neki su Nemci, ali ima i ljudi drugih nacionalnosti. Dakle neo-nacisti ne mogu biti, jer Nacional Socijalistička vlada je prestala postojati 1945., pa tako više ne deli plate i priznanja za zasluge.

12. ŠTA SE SVE DOGAĐALO ISTORIČARIMA KOJI SU IMALI HRABROST ISTRAŽIVATI I DRUGI POGLED NA „HOLOKAUST“ ?

Mnogi su bili prozivani razno-raznim pogrdnim imenima, mnogi su gubili poslove, uništavana im je imovina, pa čak su i mnogi fizički ozleđivani. Takvi postupci od strane Cionista su arogantni napad na istraživanje istine. Takvi podli napori su takođe pokazatelj od kolike je im je važnosti ta teza o istrebljenju.

13. DA LI REVIZIONISTI TVRDE DA ŽIDOVI UOPŠTE NISU PATILI TOKOM DRUGOG SVETSKOG RATA OD STRANE DRŽAVA ANTI-KOMINTERNE?

Oni priznaju da su mnogi Židovi bili žrtve tokom Drugog svetskog rata od mnogih faktora, kao na primer neuhranjenost i zaraznih bolesti, sudbine koja je zadesila mnoge zatvorenike u svakom ratu pa tako i u ovom. No revizionisti odbijaju da su Nemačka i njeni saveznici vršili istrebljenje nad Židovima i Ciganima planski, zbog njihove rasne raznolikosti. Smatraju da je 6 miliona žrtava prevelika i preuveličana brojka.

14. ZAŠTO JE TAKO MALO AKADEMIKA ISTORIČARA BILO VOLJNO ISTRAŽIVATI TEZU O ISTREBLJENJU?

Iako je vrlo mali broj Židova u slabo plaćenim poslovima akademika upoređujući ih sa pravom i medicinom, njihov utcaj na finansijske donacije fakultetima je itekako veliki. Istorija je ljudima prenatrpano polje, i konkurencija za profesorsko mesto je velika. Kao rezultat propagiranja teze o istrebljenju mnogi administratori, studenti pa čak i profesori istorije, prihvataju tu tezu bez puno pitanja.

POZADINA EVROPSKOG ŽIDOVA

15. KOLIKO JE BILO VAŽNO ŽIDOVSKO PITANJE U NACIONAL SOCIJALIZMU?

Bilo je od važnosti, samo se danas uveliko preteruje o tom pitanju, kao da je glavnina Nacional Socijalizma bila opterećena Židovima, što uopšte nije tačno. Nacional Socijalistička stranka u svom predlogu iz 1920. godine predlaže u tačkama 4 i 5. da se Židovima dodeli status stranaca sa boravištem, ali osim toga retko se šta doticalo Židovskog pitanja. Na kraju krajeva Židovska populacija u Nemačkoj 1920. se sastojala od manje od 1 %. Glavna briga Nacional Socijalizma je bila obuzdati i smanjiti veliku nezaposlenost, koja je dosegla velike probleme do 1932., te poništiti sramotne i nepravedne odredbe Versajskog sporazuma. Čuveni Nacional Socijalista, Prof. Johann von Leers, je u svojoj knjizi „14 Jahre
Judenrepublik“ (1933) napisao kako je nasilništvo prema Židovima glupo i varvarsko. Nadalje, zaželeo je Židovima svaki uspeh u poštenom razvijanju koje ne preti drugim nacijama. Dodao je još da su za svaku pohvalu Cionistički pokušaji i napori da se Židovi presele na jedno mesto izvan Evrope.

16. DA LI JE PRECIZNO NACIONAL SOCIJALISTE NAZIVAT ANTI-SEMITIMA?

Izraz «anti-semitizam» u značenju «opozicija Židovima» je zapravo pogrešno ime, jer su Arapi, čiji jezik je usko povezan sa Hebrejskim, isto Semiti. U službenoj izjavi u Neuses Volk (Berlin 12. decembra 1942. str 12-13) kao odgovor na pitanje Iračkog ministra Rashida Ali Gailanina, Prof. Gross, šef službe za rasnu politiku (Rassen politisches Amt) je rekao kako je Nacional Socijalističkoj politici prema Židovima cilj zaštita Nemačkog naroda od korozivnog delovanja Židovstva, i kako Nemci imaju veliko poštovanje prema dostignućima Arapa.

17. ŠTA SU ZEMLJE ZAPADNE EVROPE UČINILE PO PITANJU ŽIDOVSKE POPULACIJE PRE XX VEKA?

Zbog raznih razloga-religijskih, ekonomskih ili socijalnih, vladari raznih zemalja Evropskih država su isterali Židovsku populaciju sa svojih prostora, ili su u nekim slučajevima naterali Židove da se preobrate na hrišćanstvo. Edward prvi je isterao Židove iz Engleske 1290. Francuska 1306, Španija je Židove isterala 1492., Portugal 1497. Irska i Skandinavija nisu nikada imale znatnu Židovsku populaciju. Oliver Cromwell je dopustio Židovima povratak u Englesku 1657. godine.

18. KAKVO JE BILO STANJE VELIKE ŽIDOVSKE POPULACIJE TOKOM XIX VEKA U RUSIJI?

Tadašnje Rusko carstvo je obuhvatalo Poljsku (osim zapadne i severne Poljske) i baltičke države . Poljska i Litvanija su imale izuzetno veliku židovsku populaciju. U 1792, Židovi su bili ograničeni samo na zapadni deo carstva, ali tokom XIX veka to otpada. Za vreme vladanja Alexandra drugog (1855-1881) su bile izuzetno liberalne godine za Židove, ali nakon atentata na nega stvorila se nepodnošljivost prema Židovima, okarakterisano brojnim neredima protiv Židova.

19. KOJA DRŽAVA IMA NAJVEĆU ŽIDOVSKU POPULACIJU?

Sjedinjene Američke Države, od sveukupne populacije Židovi broje 3 %.

20. ŠTA JE UZROKOVALO TAKO VELIKI PORAST ŽIDOVSKE POPULACIJE U SAD-U?

Pre 1881, Židovska populaciju u SAD-u je bila mala, oko jedne polovine 1 %, ali zbog neprijateljskog stanja u Ruskom carstvu za vreme vladavine Aleksandra trećeg (1881.-1894) i Nikolasa drugog (1894-1917) velika migracije Židova se dogodila u SAD, oko 2,500,000.

21. U KOM JE PERIODU STIGLA VAŽNA FINANSIJSKA POMOĆ U KOMUNISTIČKU RUSIJU U VREME RANIH GODINA?

Broj vrlo bogatih Židova u tfirmama na Wall Streetu slao je donacije komunističkom režimu za vreme ratnih godina, kada je već taj režim bio natopljen krvlju nevinih ljudi koji su bili ubijani, proterivani i kojima su oduzimani posedi samo zbog njihovog bivšeg klasnog statusa. Židovska vlada je činila strašne osvete nad onima koji su prosperirali za vreme Cara.
Doniranja kapitalista sa Wall Streeta židovskim vladarima u Vladi Rusije, posvećene obaranju kapitalizma, vidljiv je dokaz solidarnosti rase sa dugom tradicijom bivanja večnih parazita, bez obzira u kojoj zemlji bili. Krv nije voda!

22. KAKAV JE BIO POLOŽAJ ŽIDOVA U NEMAČKOJ ZA VREME DRUGOG CARSTVA (1871.-1918.)?

U vreme kada su nemačke države bile ujedinjene u Drugo carstvo 1871., Židovi su dugo bili emancipovani i imali su ista prava kao ostali nemački državljani. Za vreme rasta prosperiteta novoosnovanog carstva („Grunderzeit“) Židovi su postali vrlo uspešni i ušli su u visokoobrazovane institucije u velikim brojevima. Židov, Walther Rathenau (1867.-1922.), držan je na visokoj poziciji u vreme carske i Weimarske vlade.

23. KOJA JE BILA POZICIJA ŽIDOVA U NEMAČKOJ ZA VREME WEIMARSKE REPUBLIKE (1919.-1933.)?

Židovski uticaj i materijalno bogatstvo bilo je toliko za vreme Weimarske republike, da su je neki Nemci smatrali židovskom republikom. Židovi su u to vreme činili samo oko 1% populacije Weimarske republike, ali zato su činili preko 30% populacije fakulteta univerziteta u Berlinu 1932. godine.

24. KOLIKU SU ŽIDOVI BILI UTICAJNI U MAĐARSKOJ PRE DRUGOG SVETSKOG RATA?

Između dva svetska rata, u Mađarskoj je bilo 6 % Židova. No, bili su vlasnici više od pola kuća u Budimpešti, i imali su četvrtinu nacionalnih dobara. Nakon prvog svetskog rata, Mađarska je doživela veliku inflaciju zahvaljujući Židova, pri čemu su Židovi kupili velik deo dobara domaćina.

25. DA LI JE NEPRIJATELJSTVO PREMA ŽIDOVIMA BILO SAMO OGRANIČENO NA NEMAČKU TOKOM 1918-1945?

U Mađarskoj je na primer bio na snazi zakon koji je zabranjivao na fakultetima i nekim profesijama veliki broj Židova. Zakonske mere donete su i u Poljskoj i Rumuniji.

26. KOJI SU FAKTORI UTICALI NA NEPRIJATELJSTVO PREMA ŽIDOVIMA U SREDNJOJ I ISTOČNOJ EVROPI TOKOM DVADESETIH I TRIDESETIH GODINA XX VEKA?

Evropljani, pogotovo oni iz srednjeg staleža su bili zgroženi sa onim što se događalo u Rusiji nakon 1917 godine, jer su smatrali odgovornim Rusku vladu koja je bila uvelike kontrolisana od Židova, za milione nesrećnih žrtava, koji su bili proganjani samo zbog svog staleža. Dodatno ogorčenje prema Židovima stvarala je činjenica da Židovi sa internacionalnim finansijskim vezama mogli kupovati imovinu u zemljama gde je inflacija dovela skoro do nule cenu te imovine, naročito u Nemačkoj, Austriji, Mađarskoj, Poljskoj i Rumuniji.

27. ŠTA JE VINSTON ČERČIL NAPISAO O POLOŽAJU ŽIDOVA U KOMUNISTIČKOJ RUSIJI U 1920.?

U članku objavljenom u Illustrated Sunday Herald (London) 8. februara 1920. godine Čerčil je sažeo stanje u Rusiji rekavši kako Židovi drže Ruski narod za kosu, te da su praktično postali neosporni vladari velike imperije. Nastavio je rekavši kako su Židovi imali veliku ulogu u stvaranu Boljševizma, te kako su uveliku omogućili Rusku revoluciju.

28. NABROJI PET ČUVENIH RANIH KOMUNISTA KOJI SU BILI ŽIDOVSKOG POREKLA ILI ŽIDOVI?

Velik broj teoretičara Komunizma su bili Židovi, uključujući najvažnijeg Karla Marxa (1818- 1883). Nakon što su Komunisti preuzeli vlast u Rusiji, u vladi su dominirali ljudi Židovskog porekla. Lev Trotzky (Bronstein), Karl Radek (Sobelsohn) i Zinoniev (Apfelbaum) su primeri. U drugim zemljama takođe nalazimo takve primere, u Nemačkoj je to bila Rosa Luxemburg, a Bela Kun u Mađarskoj.

29. KOJI SU STAVOVI BILI ZAJEDNIČKI ABRAHAMU LINCOLNU I NACIONAL SOCIJALISTIMA ŠTO SE TIČE RASNIH PROBLEMA U NJIHOVIM DRŽAVAMA?

U više navrata predsednik Lincoln je govorio kako je preko potrebno raseljavanje crnaca, kako bi se sprečile poteškoće zajedničkog življenja dveju najvećih rasa u SAD-u. Uspeh se već video, potpomognut republikom Liberijom, koja je osnovana 1847 godine. Slično rešenje imali su i Nacional-socijalisti kao konačno rešenje za slučaj Židova u Evropi. Nacional Socijalisti zagovarali su da Madagaskar bude potencijalno odredište za Evropske Židove.

30. KOJA IZDANJA SU BILA SPONZORISANA OD STRANE AMERIKANACA A BILA SU OD VELIKOG ZNAČAJA ZA NACIONAL SOCIJALISTE?

Henry Ford (1863-1947) nakon Prvog Svetskog rata izdaje novine «The Dearborn Independent» koje su sadržavale članke o Židovskoj umešanosti u internacionalne finansije, korupciju i kulturni život u SAD-u, prevare u poslovima itd. Ti članci su kasnije bili preneseni u knjigu od četiri dela International Jew / The World’s Foremost Problem (1920-1922). Iako preko 60 godina staro delo još uvek je zanimljivo štivo. Nacional Socijalisti, uključujući i samog Hitlera, su bili jako inspirisani delom koje je bilo prevedeno na mnoge jezike.

31. ODAKLE POTIČE NAZIV KONCENTRACIONI LOGOR?

Reč „reconcentrados“ je već bila korišćena na Kubi za osobe zatvorene u konc. Logorima. Tokom Burskih ratova Englezi su držali 116,572 osoba u konc. Logorima, od koje je jedna četvrtina umrla od gladi, tifusa i raznih zaraza. Engleska reč je uzeta od Nemačke „Konzentrationslager“.

32. KOJE ZAJEDNIČKE CILJEVE SU IMALI CIONISTI I NACIONAL SOCIJALISTI?

Nacional Socijalistička vlada je bila uverena kako Evropljani i Židovi ne mogu zajedno živeti, i kako bi i jednim i drugima bilo bolje kad bi Židovi napustili Evropu i smestili se u Židovski rodni kraj. Ova ideja je bila popularizovana od strane Theodora Herzla (1860-1904), čija knjiga «Der Judnestaat» je bila izdata 1896. Nacional Socijalisti su čak finansijski pomagali Židovima kako bi emigrirali u Palestinu. Krajem 1944 godine Nemačka mornarica je još pokušavala pomoći Židovskim emigrantima,
štiteći im brodove.

33. KOLIKO JE BILO ŽIDOVSKOG STANOVNIŠTVA U PALESTINI 1939. A KOLIKO GA IMA SADA?

Židovska populacija je rasla od 83,790 u 1922. godini do 445,457 u 1939. godini, da bi u kasnijim godinama zauzimala 30 % sveukupne populacije. Do 1946. godine narasla je brojka do 67800. Tokom 1948-1960 godine sama migracija u novoosnovanoj državi je iznosila preko milion. Velika migracija Židova iz Nemačkog govornog prostora je bila zbog Nemačkog cenzusa iz 1939. Cenzus (koji je tada uključivao i Austriju) je izbrojio da je na tom prostoru bilo oko 330 000 ljudi Židovske vere. Taj cenzus je izbrojao 71.738 ljudi sa dva židovska pretka, sa bakom i dedom Židovima, i 42.811 ljudi sa samo jednim pretkom Židovom. Od 1931. godine do 1941. 161.262 Židova emigrira u SAD. Sadašnja populacija Židovske države je preko 3 miliona, od čega je 85 % Židova. Velika Židovska migracija je nastupila nakon 1945. godine u SAD i mnoge druge delove sveta.

34. KOJE SU MERE ŽIDOVI PREDUZELI PROTIV NEMAČKE U 1933. GODINI?

Internacionalni bojkot Nemačkih dobara na tržištu je bio na snazi, i bio je posebno efektan na nekim područjima, kako je većina tržišta nekih država bila u Židovskim rukama.

35. KOJI SU BILI ČUVENI ŽIDOVI U RUZVELTOVOJ ADMINISTRACIJI, I KAKVU SU ULOGU IMALI ZA STATUS ŽIDOVA U EVROPI?

Henry Morgenthau (1891-1967) je bio Rooseveltov blizak prijatelj, i od 1934. do 1945. je radio u Rooseveltovom kabinetu kao glavni advokat državne blagajnice ali bio je aktivan i u drugim područjima, naročito u spoljnoj politici. Bio je autor Morgentahuovog plana, koji je predlagao rastavljanje nemačke industrije nakon rata, koju je počeo vršiti Roosevelt u septembru 1944. godine. Morgenthaov plan je nesumnjivo produžio rat i stvorio veću smrtnost ne samo među Arijevskim vojnicima već i među Židovima, i je stvorio haotičnu situaciju pred kraj rata. Harry Dexter White , ruski Židov, bio je podadvokat državne blagajne, i vođa komunističkih krugova u Washingtonu. White je navodno čovek koji je zapravo radio Morgenthaov plan. Kasnije se pobrinuo da pločice za štampanje novca za Nemačku završe u sovjetskim rukama.
Roosevelt je kao savetnike imao još Židova, kao na primer I.Rosemana i Bernarda Barucha.

36. KOJE SU BILE GLAVNE STAVKE NUREMBERGOVIH ZAKONA IZ 1935.?

Izraz «Nurembergovi zakoni» predstavlja zakon iz 1935. godine pod naslovom «Gesetz zum Schutze des deutschen Blutes und der deutschen Ehre» (Zakon za zaštitu Nemačke krvi i Nemačkog ponosa). Zakoni su bili protiv brakova između Nemaca i Židova kao i protiv seksualnih odnosa između istih.

37. DA LI JE BILO IKAKVIH PRETHODNIKA NUREMBERSKOM ZAKONU U AMERICI?

Mnoge države SAD-a su imale zakone protiv mešanja, tj. protiv braka i seksualnih odnosa između ljudi različitih rasa, posebno između crne i bele rase. Takvi zakoni su nastali kako bi se mogao održati identitet, i kako bi se sprečili psihološki problemi dece iz takvih veza koji se ne mogu poistovetiti ni sa jednom ni drugom rasom. Takvi zakoni u SAD-u su nastali mnogo pre Nurembergovih zakona. Proglašeni su nevažećim nakon Drugog svetskog rata.

38. ŠTA SU MAJSKI ZAKONI OBJAVLJENI U RUSIJI 1882. GODINE IMALI ZAJEDNIČKO SA NUREMBERGOVIM ZAKONIMA?

3. maja 1882, Car Aleksandar treći odobrio je zakon koji se tiče Židova. Kao i Nurembergovi zakon, majskii zakoni su nastali kako bi ljudi pobudili nacionalnu svest. Kao rezultat majskih zakona Židovska populacija je bila izolovana, pa je imala dugoročni efekt koji je stimulisao veliku migraciju Židova iz Rusije, ponajviše u SAD.

39. JESU LI NACIONAL SOCIJALISTI SMATRALI ŽIDOVE INFERIORNOM RASOM?

Baron Otmar von Verschuer (1896-1969), je bio jedan od glavnih ljudi za rasnu i eugeničku politiku Nacional Socijalističke Nemačke. Bio je profesor na Frankfurtskom univerzitetu, a od 1944. direktor Kaiser Wilhelmovog instituta za antropologiju, ljudsku genetiku i eugenetiku. Nekoliko njegovih spisa imaju dodira sa ovim pitanjem. U drugoj knjizi Forschungen zur Judenfrage (Hamburg, 1937) objavio je poglavlje o istraživanju koji otkriva biološke aspekte Židovskog pitanja. Na str. 218 napisao je: naša državna politika prema Židovskom pitanju je potpuno nezavisna sa svim posmatranjima koji imaju veze sa prednostima ili manama Židova, i njihovim povoljnim i nepovoljnim karakteristikama. U trećem delu (1938) objavljuje članak sa jednostavnim naslovom «Rassenbiologie der Juden» (Rasna biologija Židova) (strane 137-151) U ovom poglavlju piše o uzorcima ludosti, kriminalnog ponašanja i fizičkoj patologiji Židova. U svom pisanju istakao je ne samo mane već i vrline, kao što su manje pojava epilepsije, alkoholizma, raka i tuberkuloze, kao i njihovu prilagodljivost urbanom životu. U ručnom priručniku za genetske bolesti «Leitfaden der Rassenhygiene», koju je objavio Georg Thieme Verlag u Liepzigu 1944, kratko je napisao o Židovskom pitanju na str. 136-141. Napisao je da je od velike važnosti za očuvanje i napredak nacionalne i rasne baštine i da ne treba biti zavistan u razmatranju superiornosti ili inferiornosti rase koja nam je strana…dodao je kako svako mešanje strane rase u naciju prouzrokuje menjanje biološke baze koja je karakteristična za tu naciju ili civilizaciju.

40. KAKVE JE NARAVI BILO NAUČNO ISTRAŽIVANJE ŽIDOVSKOG PITANJA TOKOM NACIONAL-SOCIJALISTIČKOG PERIODA?

Postoji ogromna količina istraživanja koja je objavljena tokom, NS perioda. Neki od njih su od velike važnosti, pre svega zbog toga što nisu napisani od strane Židova u njihovu svrhu reklame i poboljšanja, već od čuvenih naučnika. Jedna od najvažnijih naučnih učenja u tom području je serija knjiga «Forschungen zur Judenfrage», čiji je prvi deo objavljen 1937. godine. Neka od poglavlja bave se sa etničkom prošlosti Židova, neka poglavlja bave se sa biografskim opisom „ljudi“ kao što su: Spinoza, Moses Mendesohn, Marx, Rathenau, i Einstein, neka poglavlja se bave sa pozicijama Židova u Evropskom društvu, dok se ostatak bavi biološkim i kulturnim karakteristikama Židova. Sve u svemu, cela knjiga je vrlo objektivna, u njoj se nalazi čak i pohvale prema Židovima.
Većina Nemačkog istraživanja tokom NS perioda je zapuštena, i vrlo teško dostupna. Retke su prevedena na engleski jezik. Zapitajte se ZAŠTO?

41. ŠTA JE PROUZROKOVALO TAKOZVANU KRISTALNU NOĆ (9-10. NOVEMBRA 1938)?

Sedamnaestogodišnji Židov Herschel Grynszpan je bio optužen za ubistvo Nemačkog veleposlanika u Parizu. To je zapalilo već napetu situaciju u Nemačkoj. Nastali su neredi u kojima se na mnogim židovskim trgovinama bili razbijani prozori, odatle naziv «Kristallnacht». Jedna od ironija Drugog svetskog rata je ta što je Grynzpan kasnije pao u nemačke ruke, ali je bio tretiran tako blago da je preživeo rat.

42. KOJI SU BILI CILJEVI EVIANSKE KONFERENCIJE?

Evian je banja u istočnoj Francuskoj, i bila je mesto održavanja konferencije u julu 1938. godine, na inicijativu predsednika Roosevelta. Trideset dve zemlje su poslale svoje predstavnike na konferenciju, na kojoj je glavna tema bila raseljavanje Židova iz Nemačke i Austrije. Rezultati nisu postignuti, jer postojao je velik otpor u drugim zemljama za primanje Židova iz Evrope. Ovo je poslužilo Hitleru da se podsmeva ostatku sveta na njihovoj dvoličnosti. Židovski istoričari gledaju na to sa velikom dozom gorčine, ali moglo se primetiti da je u svetu vladalo neverovanje i neprijateljstvo prema Židovima, što je i pokazala konferencija koja nije dala nikakve rezultate.

43. KAKVE SU PLANOVE O ISELJENJU ŽIDOVA IMALI NACIONAL SOCIJALISTI?

Madagaskar je bio lokacija koja je trebala biti namenjena za preseljenje Židova, i taj plan je trebao biti ostvaren nakon poraza Francuske, jer Madagaskar je bio Francuska kolonija. Ali, Vichieva vlada se tome protivila. Osim toga, teško je bilo u ratno vreme putovati brodovima. Cionisti su u svojim planovima za iseljavanje takođe razmatrali Madagaskar kao jednu od opcija.

44. DA LI JE HITLER PRETIO SA MASOVNIM ISTREBLJENJEM ŽIDOVA U SVOM GOVORU REICHSTAGU 30. JANUARA 1939?

Hitlerove tačne reči su bile : «Wenn es dem internationalen Finanzjudentum innerhalb und ausserhalb Europas gelingen sollte, die Volker noch einmal in einen Weltkrieg zu sturzen, dann wird das Ergebnis nicht die Bolschwisierung der Erde und damit der Sieg des Judentums sein, sondern die Vernichtung der Judichen Rasse in Europa.»

(Ako medunarodni Židovi izvan i u Evropi još jednom uspeju nahuškati nacije na svetski rat, tada rezultat neće biti Boljševizacija zemlje i pobeda Židova, već totalno uništenje židovske rase u Evropi.)

Pre svega, treba uzeti u obzir da je ova izjava predviđanje, što se može videti tako što je upotrebljena reč „wird“ koja je Nemački glagol „futur“.

Ova izjava ne pokazuje od koga, kako i kada će nastati ova anihilacija (totalno uništenje), ako će takav rat nastati
kao odgovornost Židova. Takvo strašno predviđanje moramo razumeti u kontekstu. Kao vojni veteran koji je bio ranjen, pa ček i nakratko oslepljen, Hitler je bio dobro upoznat sa strahotama i patnjama koje donosi rat. Hteo je ispraviti ponižavajuće stavke Versajskog sporazuma, obnavljanjem i poboljšavanjem Nemačke obrane, i vraćanjem nekih teritorija koje su bile oduzete Nemačkoj nakon 1918 godine., ali on kao i celi Nemački narod je bio šokiran Engleskom i Francuskom objavom rata 3. septembra 1939. godine.

45. KOJI DOGAĐAJI NA SAMOM POČETKU DRUGOG SVETSKOG RATA SU IMALI VELIK UTICAJ NA TOK KASNIJEG RATOVANJA U ISTOČNOJ EVROPI?

Veliki broj Nemaca živeo je u raznim mestima Poljske, ali ponajviše u području između dva područja Nemačke, poznat kao Poljski Koridor, koji se proširuje do Baltičkog mora. Tokom prvih dana ratovanja mnogi Nemci su bili ubijeni od strane Poljskih vojnika i civila. Masovna ubistva su bila posebno velika u gradu Brombergu (Poljski naziv:Bydgoszcz). Preko 6000 Nemaca je ubijeno u septembru 1939. Istoričari masakr nazivaju «Krvava nedelja Bromberga» (3. septembar).

46. KOJA DRŽAVA, KOJA JE NA KRAJU (1941) CELA OKUPIRANA, IMALA NAJVIŠE ŽIDOVA U EVROPI?

Poljska, broj je bio 3,500,000 oko 1930. godine

Druge zemlje:

SSSR: 2.725,000, Rumunija: 834.000, Nemačka: 564.374, Mađarska: 500.000, Čehoslovačka: 350.000, Velika Britanija: 300.000, Austrija: 300.000, Litvanija: 155.000, Francuska: 150.000, Holandija 115.000, Grčka: 110.000, Latvija: 100.000.

Moramo uzeti u obzir da je statistika o Židovskoj populaciji pod znakom pitanja, jer su postojale razne definicije u određivanju Židovstva i jer mnoge države nisu utvrđivale pripadnike drugih vera i rasa u svojim cenzusima.

47. KOJA JE KNJIGA BILA IZDATA PRE NEGO JE AMERIKA FORMALNO UŠLA U RAT, A KOJA JE PREDLAGALA GENOCIDNU SUDBINU ZA NEMAČKU?

Teodore N. Kaufman je napisao knjigu «Nemačka mora propasti» koju je izdao Argyle Press u 1941. godini. U knjizi se predlaže iskorenjivanje Nemačke populacije sterilizacijom i muških i ženskih pripadnika populacije u reproduktivnim godinama. Takve pretnje su bile dobro poznate Nemačkom vođstvu, koje je koristilo te podatke u reklamne svrhe kako bi stimulisalo ratne napore. Morghentaov plan, koji je počeo sprovoditi Roosevelt u septembru 1944. godine, predlagao je drugačiju sudbinu za Nemački narod, izgladnjivanje Nemačke populacije uništenjem cele industrije. Ljudi kao Kaufman, Morghentau i Roosevelt su morali osećati i veliko omalovažavanje prema životima Američkih vojnika.

Ovakav stav je nesumnjivo rezultirao brojnim žrtvama svim učesnicima rata, uključujući, ironično i velik broj Židova.

48. DO KOJE SU MERE TAKVE PRETNJE IZVEDENE PROTIV NEMAČKE?

Genocidne namere Saveznika su već pokazane u bombardovanju slabo branjenih Nemačkih gradova, kao Dresden (13. februara 1945.) Godinama posle rata Nemačke fabrike su bile demontirane dok je Nemački narod bio na rubu gladovanja. Ekonomska stagnacija i haos su takođe produbljene zbog nedostatka novčanevalutne reforme. Milioni Nemaca su ubijeni tekom progona iz područja istočno od linije Oder-Niesse. Kaufmanov predlog nije bio izveden, ali Morgenthaov je imao velike efekte i uticaj. U kasnim 40-tim., zapadni Saveznici su napokon došli pameti, nakon što više nisu mogli sami sebe zavaravati o strašnoj Sovjetskoj prisutnosti u Evropi. Danas, skoro osam decenija nakon rata, Amerikanci se moraju suočiti sa mogućnošću „Holokausta“ a na vlastitom tlu, i to od Rusije (naslednikom SSSR-a).

49. KAKVE SU IDENTIFIKACIONE OZNAKE NOSILI ŽIDOVI 1941.?

Morali su nositi žute, šestokrake zvezde od 15. septembra 1941. godine.

50. DA LI SU ŽIDOVI PRE MORALI NOSITI SLIČNE OZNAKE?

Da, u Engleskoj 1275. godine, Židovi su nosili žute oznake, koje su im zabranjivale pristup određenim mestima, pa i zabranu vlasništva nad zemljom (posedom).

51. JESU LI MNOGI ŽIDOVI ZATVARANI U NEMAČKOJ PRE POČETKA DRUGOG SVETSKOG RATA?

Pre septembra 1939, mali broj Židova je bio zatvaran u koncentracione logore, samo mali postotak židovske populacije u Nemačkoj. Velik broj vodećih komunista, sa raznim rasnim pozadinama su bili zatvarani. Moramo imati na umu da je velik broj komunista u Nemačkoj bio Židovskog porekla. Velika zatvaranja Židova nisu počela sve do početka rata između SSSR-a i Nemačke u junu 1941. godine. Nemačka je bila vrlo blaga po tom pitanju kada je upoređujemo sa strogim zatvaranjima Japanaca u SAD-u.

52. KAKVI SU VOJNI I EKONOMSKI FAKTORI MOTIVISALI NEMAČKU VLADU I NJENE SAVEZNIKE DA POČNE ZATVARATI ŽIDOVE DOSTA VREMENA NAKON POČETKA RATA?

Židovima nije bilo dopušteno služiti u Nemačkoj vojsci. Komunizam je bio gledan kao Židovska tvorevina, i verovalo se da bi mnogi Židovi hteli sabotirati Nemačke planove u ratu. Masovno zatvaranje Židova je počelo tek nakon početka rata između Nemačke i SSSR-a. Nuremberški zakoni iz 1935. godine su izbacili Židove kao stanovnike Reicha. Iz tog razloga gledani su kao potencijalni uljezi sa neprijateljskim namerama. Mnoge druge velike sile, kao na pr. SAD, zatvarali su takođe neprijateljske uljeze, ali i one koji su se rodili u SAD. Ali se sumnjalo da imaju simpatičan stav prema neprijateljskim državama. Kako se rat produžavao, Židovi su stavljeni u radničke kampove kako bi se iz njih mogla izvući ekonomska korist. Mađarski Židovi nisu bili zatvarani sve do 1944. godine, kada je Mađarska teritorija trebala biti zauzeta od strane Crvene Armije.

53. KAKO JE MORGHENTAOV PLAN KOŠTAO ŽIVOTE MNOGE NEMCE, ALI I ŽIVOTE PRIPADNIKA DRUGIH NACIJA, UKLJUČUJUĆI ŽIDOVE I AMERIKANCE?

U januaru 1943. godine, dve i po godine pred kraj rata u Evropi, zahtev za bezuslovnom predajom Nemačke i njenih saveznika je bio napravljen na Kazablanskoj konferenciji. Takav nekompromisan zahtev morao je produžiti rat i tako uzeti još mnogo života.

No u septembru 1944. godine, u Quebecu, Roosevelt i Churchill su počeli plan, koga je predložio Henry Morghentau, koji bi uništio veći deo Nemačke ekonomije te tako doneo glad Nemačkim stanovnicima. Nemački politički vrh je bio svestan takve sudbine. Normalna je procedura u racionalno vođenim ratovima pokušati nagovoriti neprijatelja da se preda, i da će u tom slučaju dobro postupati sa njim, sve u cilju da se smanji broj žrtava sa jedne i druge strane. Naslućujete i sami da je Morghentaov plan bio nameran pokušaj da se rat produži, te da se prolije što više Arijevske krvi, ali i Američke i Evropske, pod pretpostavkom da će veći broj žrtava doneti nekakve političke prednosti. Kako je bombardovanje Nemačkih transportnih ustanova pred kraj rata postalo sve češće, tako je i dostava hrane i lekova zatvorenicima logora bila sve teža. Pod takvim okolnostima smrtnost u logorima se povećala, uključujući tako, ironično, i Židove.

54. KOJA POPULARNA KNJIGA IZDATA 1951. GODINE BACA SENKU SUMNJE NA TEZU O ISTREBLJENJU?

John Beatyeva knjiga „Gvozdena zavesa iznad Amerike“. Na stranicama 134-135 ove knjige Beaty traga za demografskim podacima o Židovskoj populaciji i postavlja pitanje «gde je Hitler mogao doći do 6.000 000 Židova koje je navodno ubio»?

55. ZAŠTO JE BEATY BIO U POSEBNOM DOBROM POLOŽAJU ZA ISKAZIVANJE MIŠLJENJA O OVOM PITANJU?

Beaty je bio visoko pozicionirani službenik u vojsci preko 5 godina, tako da je imao pristup raznim podacima iz raznih izvora informacija. Njegova knjiga je preporučena od strane Generala Georga Stratemeyera, a i mnogih drugih.

56. KAKVE JE ZAKLJUČKE DONEO PROFESOR ARTHUR BUTZ O ŽIDOVSKOJ SMRTNOSTI TOKOM DRUGOG SVETSKOG RATA NAKON OPSEŽNOG ISTRAŽIVANJA?

Profesor Butz je rekao «između 350.000 i možda 400.000 zatvorenika u Nemačkim logorima je umrlo tokom rata, od čega su samo jedan deo bili Židovi» Dodao je kako je sveukupna Židovska smrtnost od svih faktora, nepoznata. Moguće je da je broj Židova koji je umro tokom Drugog svetskog rata, mnogo manji nego broj umrlih anti-komunista koji su umrli kao rezultat „Operacije Keelhaul“, što je ime za predaju anti-komunista od strane Engleza i Amerikanaca komunističkim vlastima. Svaki Amerikanac je upoznat sa izrazom „Holokaust“ i šta taj izraz predstavlja, ali tek jedan od 100 Amerikanaca bi možda znao šta predstavlja Operacija Keelhaul. Na kraju krajeva, njene žrtve su bile samo antikomunistički Arijevci.

57. KAKAV JE BIO IZVEŠTAJ CRVENOG KRSTA PO PITANJU „HOLOKAUSTA“?

Izveštaj koji je napravila delegacija Crvenog Krsta u Auschwitzu u septembru 1944. godine, pokazao je kako su zatvorenici imali pravo na dobijanje paketa spolja, a zaključak im je bio, kako se glasine o plinskim komorama ne mogu dokazati.

58. KAKVE SU PODATKE IZNELA RANIJA IZDANJA ENCIKLOPEDIJE „BRITANNICA“ U VEZI ŽIDOVSKE POPULACIJE PRE I NAKON RATA?

Na strani 63b, 13. vol. 1945. izdanja, Jacob R. Marcus, profesor Židovske istorije je rekao je: „od 1931. do 1941., 580.207 emigranta je bilo primljeno u SAD, od njih 161.262 bili su Židovi. 4.000 000 je ostalo u Evropi i patili se pod raznim Evropskim vladama tog vremena. Mali broj emigranata u SAD je napravio jako malo kako bi smanjio te patnje. Britannica Book of the year 1946., stranica 417, piše kako je oko 1.500 000 Židova bilo u Evropi izvan SSSR-a. A što se tiče broja poljskih Židova koji su preživeli rat, negde oko 200 000 seli se u srednju Evropu.

59. ŠTA JE NEMAČKA VLADA UČINILA KAD JE SAZNALA ZA MASOVNE GROBNICE POLJSKIH VOJNIKA NA PROSTORIMA KOJE SU TADA DRŽALI SOVJETI?

U aprilu 1943., Nemci su saznali o masovnim grobnicama u šumi pokraj Katyne, mestu koje je udaljeno oko 400 km južno od St. Petersburga. Dalja istraga je pronašla 4.143 tela Poljskih vojnika koji su bili zarobljeni tokom invazije Sovjeta na Poljsku 1939. godine. Postojali su čisti dokazi, na primer, starost drveća koja su rasla na grobovima, da su vojnici bili likvidirani hicima u vrat negde oko maja 1940., dakle mnogo pre nego je počela Nemačka invazija na Rusiju. (Na kraju se došlo do zaključka da su komunisti ubili oko 15 000 poljskih vojnika na raznim mestima). Odmah posle saznanja o ovome Nemački radio je izvestio o masovnim grobnicama, i pozvao je mnoge forenzičke stručnjake, novinare, pa čak i političke zatvorenike iz raznih država, neutralne i one sa zaraćenih strana kako bi svedočili o tome događaju. 1942. službeni Nemački iskaz je objavljen pod imenom «Amtliches Material zum Massenmord von Ktayn» Očito Nemci su mislili da će im to koristiti da informišu svet o njihovim saznanjima, o dokazima i okolnostima ubistava. Afera s Katynom je imala kasnije rezultate, pa je tako Sovjetska vlada prekinula diplomatsku saradnju za Poljskom vladom u izbeglištvu, a predsednik Roosevelt je igrao veliku ulogu u sakrivanju dokaza protiv SSSR-a.

60. AKO JE AUSCHWITZ BIO ISTREBLJIVAČKI LOGOR, KAKO TO DA SE TA ČINJENICA TEK PROŠIRILA SVETOM NAKON JANUARA 1945. GODINE?

Kada su Sovjeti zauzeli prostor Aushwitza, rat još nije bio rešen, a reklamna vrednost dokaza koji bi mogli navesti da se u Auschwizu odvijalo masovno ubijanje je mogla biti od velike vrednosti Rusima. No Sovjetska vlada nije učinila baš ništa, čak suprotno, nije dopustila zapadnjačkim zvaničnicima da pogledaju Auschwitz. Očito im nisu imali šta pokazati.

61. ZAŠTO JE AMERIČKI ZVANIČNIK U OKUPIRANOJ NEMAČKOJ IMAO HRABROSTI ISPITATI OBIČNU VERZIJU TEZE O ISTREBLJENJU?

Stephen F. Pinter napisao je pismo koje se pojavilo u The Sunday VIsitoru, pod naslovom „Židovska populacija u SAD-u) u Oktobru 1959. U tom pismu gospodin Pinter je napisao kako se nalazio u Dachau 17 meseci po završetku rata kao Američki vojni advokat. Napisao je kako nije bilo plinskih komora u Dachau, ali ni u jednom drugom koncentracionom logoru u Nemačkoj. Dalje je napisao „Bilo nam je rečeno kako su postojale plinske komore u Auschwitzu, ali nam nije bilo dopušteno istraživati, jer nam Rusi nisu to dopuštali… Iz onog što sam ja uspeo saznati tokom šest posleratnih godina u Nemačkoj i Austriji, postojao je broj ubijenih Židova, ali taj broj nije ni blizu brojke koje sadrže milione. Ispitivao sam hiljade Židova, bivših zatvorenika koncentracionih logora u Nemačkoj
i Austriji, i sebe smatram kvalifikovanim čovekom za ovu temu“.

62. KADA SU DOKAZI O AUSCHWITZU BILO OTVORENI ZA JAVNOST I KAKVE JE KORISTI OD TOG IMALA POLJSKA VLADA?

Neki Nemački i Austrijski politički zatvorenici su bili zatvoreni u Auschwitzu odmah po završetku rata, ali nisu odgovorili ništa što bi moglo upućivati na masovna ubistva. Godinama Rusi nisu dozvoljavali posetiocima da pogledaju teren Auschwitza. Ali sada već godinama je otvoren muzej Aushwitza, koji ne samo da donosi profit Poljskom turizmu, već služi i u Sovjetske (Ruske) reklamne svrhe.

63. ŠTA SU FOTOGRAFIJE OSLOBOĐENIH ZATVORENIKA IZ AUSCHWITZA POKAZIVALE?

Na kraju W. Staglicheve knjige „Der Auschwitz Mythos“ nalazi se vredna kolekcija fotografija. Četiri fotografije pokazuju staricu sa detetom, koji bi najmanje verovatno bili pošteđeni da se tu događalo masovno ubistvo. Ne izgledaju previše neuhranjeno. Isto tako na samom kraju knjige „““Holokaust“““ Yada Vashema, postoji fotografija dece koja su oslobođena iz logora. Oni, takođe ne izgledaju previše neuhranjeno.
Auschwitz, pošto se nalazio na istoku, je verovatno bio mnogo bolje opremljen hranom nego logori na zapadu, zbog čestih savezničkih bombardovanja transporta.

64. ŠTA JE ČLANAK ISTORIČARKE GITTE SERENY PRIZNAO O KONCENTRACIONIM LOGORIMA KOJI SU BILI ZAUZETI OD STRANE SAVEZNIKA?

U njenom članku u „New Statesman“ u junu 1981. nalazi se slika na kojoj SS stražari moraju zakopavati unakažena tela nakon oslobođenja Belsena. Naziv slike pokazuje kako su svi (navodni) istrebljivački logori „bili skroz uništeni pre negoli su stigle Savezničke trupe“. U drugom delu članka priznaje: „Potrebno je ponoviti: teška je ne usluga napravljena, preuveličavanjem, namernim nerazumevanjem, i smišljanjem događaja u vezi „Holokausta“. Ako je jedna opšte poznata zagovornica teze o istrebljenju priznala, onda se moramo zapitati da li je uopšte išta istinito.

65. POSTOJI LI IKAKAV DOKUMENT KOJI DOKAZUJE DA JE HITLER NAREDIO MASOVNU EGZEKUCIJU ŽIDOVA NA PROSTORIMA KOJE SU DRŽALE NJEGOVE ORUŽANE SNAGE?

NE! Čak i Cionisti priznaju (ili bolje rečeno „tvrde“) da takva dokumentacija nije pronađena.

66. AKO JE HITLER IZDAO TAKVO NAREĐENJE, ZAŠTO JE POSTALO NAŠIROKO POZNATO?

Mnogi ljudi su imali velike koristi od toga. Ako bi se takvo naređenje moglo dokumentovati, ako bi Nemačka krivica postojala na nekom prostoru, krivica bi se prebacila samo na Hitlera. Takva zapovest je mogla biti odbrana okrivljenima koji su se mogli pozvati na to da su morali izvršiti zadata naređenja ili bi bili streljani.

67. ŠTA SU FOTOGRAFIJE AUSCHWITZA IZ VAZDUHA, SLIKANE 1944. GODINE OD STRANE AMERIČKIH VAZDUHOPLOVNIH SNAGA, POKAZIVALE?

Vazdušne fotografije Auschwitza, slikane su od strane Saveznika 4. aprila, 26. juna, 25. avgusta i 13. septembra 1944. godine. Na fotografijama se vidi da nema dima iz krematorijuma ili nečeg sličnog, iako su fotografije jasne i obuhvataju veliki prostor.

Ako su fotografije već pokazivale dokaze da se tamo odvija masovna likvidacija Židova, Savezničke vazdušne snage su onda mogle bombardovati železničke ustanove koje su vodile prema logoru, ili druge ustanove koje su bile povezane sa navodnom likvidacijom Židova. Fotografije je objavila CIA 1979 godine.

68. KAKVU BI EKONOMSKU I DRUGU ŠTETU NEMAČKA DOŽIVELA DA JE BILO MASOVNOG ISTREBLJENJA ŽIDOVA NA NJENIM PROSTORIMA TOKOM DRUGOG SVETSKOG RATA?

Do decembra 1941. godine, Nemačka je bila suočena sa napadima na dva fronta, i samim tim je bila u vrlo nezavidnoj situaciji. Nemački zapovednici su bili svesni toga, ali nisu hteli javno istupati, barem ne do 20. juna 1944. Razne Savezničke deklaracije nakon 1941. isključivale su bile kakve kompromise i pregovore. Postojala je takođe pretnja od posleratnih suđenja državnicima i vojnim zapovednicima. Takve okolnosti su kočile sprovođenje ratnih zločina, jer su znali da će posle rata biti teško kažnjeni od strane pobednika rata. Nažalost, rat je imao svoj momentum, pa su tako svi zarobljenici bili korišćeni u obavljanju različitih zadataka, kao na primer proizvodnja i popravljanje uniformi. Takođe, iz bilo kakvog razloga, bilo to iz moralnih, ekonomskih, ili samo da zaštitit sebe, Heinrich Himmler (1900-1945) naredio je 28. decembra 1942. da se smanji smrtnost u koncentracionim kampovima, „po svaku cenu“. Od 16. februara svi logori su bili uključeni u ekonomiju i industriju, kao rezultat nedostatka radne snage u Nemačkoj.

69. DO KOJE GRANICE SU NEMCI I NJIHOVI SAVEZNICI SMATRALI DA JE LIKVIDACIJA ŽIDOVA OPRAVDANA?

Ružan aspekt rata koji je povezan sa komunizmom je bio gerilsko ili partizansko ratovanje, u kome su ljudi bez uniformi činili brojna dela sabotaža i ubistava. Komunisti su bili jako uspešni u ovom ratovanju u Španskom građanskom ratu, u Kini tokom 1940-tih godina i u Rusiji tokom 1941. godine (izraz gerila potiče iz Španije a nastao je tokom Napoleonovih ratova). Moderno ratovanje, sa svojom upotrebom pruga, kamiona, tenkova i ostalih složenih oružja, je vrlo pogodno za izvršenje gerilskih sabotaža. Nemačke trupe u Rusiji su bile jako izložene ovim gerilskim akcijama. Njihovi gubici u borbi sa gerilcima u Rusiji iznosili su 250.000 ljudi i više. Mnogi gerilci i partizani su bili Židovi. Prema Haškim zakonima ratovanja koja su prihvaćena 1899. i 1907, gerilsko ratovanje se tretira kao ilegalno, i pravo da se likvidira zarobljeni gerilac je naširoko prihvaćeno. Zapovednik koji se ne suoči sa gerilcima strogo, ne obavlja svoje dužnosti prema ljudima kojima zapoveda. Gerilsko ratovanje je nesumnjivo igralo veliku ulogu u smrtnosti Židova u Drugom svetskom ratu.

70. ZAŠTO SU NAVODNI ZAPISI WANNSEVSKE KONFERENCIJE, ČESTO SPOMINJANI U POKUŠAJU DA POSLUŽE KAO DOKAZ ZA TEZU O ISTREBLJENJU?

Zbog nedostatka dokumenata u kojima se može naći Hitlerovo naređenje za masovnim istrebljenjem Židova, zagovornici teze o istrebljenju često spominju konferenciju koja se navodno dogodila u Wannsiju, predgrađu Berlina, 20 januara 1942. godine. Na 7. strani zapisa piše kako se predlaže da se Židovi organizuju u radnu snagu, i da se odvode na određena područja tokom gradnje puteva («strassebauend»), tokom čega će veliki broj Židova biti eliminisan, prirodnim smanjenjem brojeva („durch naturliche Verminderung“).

71. KOJI SU TO DOKAZI KOJI POKAZUJU DA SU OVI ISKAZI KRIVOTVORENI?

Postoji velika količina dokaza da je ovaj iskaz krivotvoren. Brojka Židova u raznim državama je preterana. Tako na primer piše da je U Francuskoj broj Židova 875.000, dok je pravi broj 1930. godine bio tek oko 150.000. Ovaj broj možemo naći čak i u Cionističkim izvorima. Na strani 49 „Holokaust“- a (Yad Vashemovo izdanje) broj Židova je manji nego u dokumentu sa Wannsanske konferencije. Predlog za „stassenbauend“ pomeranje radne snage zvuči neverovatno. Dokument je naslovljen sa «Geheime Reichssache» (tajna), ali u nastavku piše da se treba pripremiti 30 primeraka ovog dokumenta. Nema potpisa odgovorne osobe za održavanje iskaza, nema datuma, i nema indicije u kom je razdoblju nastao.

72. KAKVU APSURDNU TVRDNJU JE IZREKAO POZNATI N NEMAČKI NOVELIST 27. SEPTEMBRA 1942. A KOJE IMA VEZE SA UBIJANJEM ŽIDOVA?

Thomas Mann (1875-1955: dobitnik Nobelove nagrade za književnost 1929) izjavio je da je 16.000 Francuskih Židova ubijeno plinom u vozu na otvorenoj železničkoj parceli, nakon što je voz bio hermetički zatvoren. Kako ceo voz, koji ima od 80 do 100 vagona, može biti hermetički zatvoren na otvorenoj parceli?

73. KOJI NUMIZMATIČKI DOKAZI OSPORAVAJU TEZU O ISTREBLJENJU?

Brojni monetarni instrumenti, i papirnati i kovani, su napravljeni sa korišćenje u getima i koncentracionim i radničkim logorima. Ako se planiralo likvidirati te osobe u logorima, očito je da potrebe za takvim instrumentima ne bi bilo.

74. KAKVI DOKAZI POKAZUJU DA JE MALI BROJ AMERIKANACA SHVATAO OZBILJNO SITUACIJU ŽIDOVA U EVROPI?

Mnogi članci su objavljeni u Američkim novinama koji dotiču pitanje o Židovima u Evropi. New York Times 28. februara 1941, na primer, objavljuje članak o selidbi Bečkih Židova u Poljsku. U članku je objašnjeno da je razlog njihove selidbe samo novac. Pre formalnog uplitanja u rat SAD-a, napravljene su mnoge javne ankete u kojima je čak 5/6 Amerikanaca bilo protiv ulaska SAD-a u rat.

75. KAKVU JE ULOGU IMAO VATIKAN U VEZI ZAPLETA ŽIDOVA TOKOM DRUGOG SVETSKOG RATA?

Ako je zaista postojao plan o istrebljenju, Vatikan je bio u poziciji da zna za takav plan. Papa Pio XII (1939-1958) nije protestovao protiv navodnog plana o istrebljenju, za koji sigurno ne bi ostao ravnodušan, Cionisti su često kritikovali Pia XII i njegovo ćutanje, no u zadnje vreme ton im je pomirljiv.

76. KAKAV JE BIO STAV SVEŠTENSTVA PREMA EUTANAZIJSKOM PROGRAMU KOJI JE OSNOVAN OD STRANE NEMACA NAKON POČETKA DRUGOG SVETSKOG RATA?

Nacional Socijalisti su tražili teologe za njihovo mišljenje o eutanaziji, i dobili su različita mišljenja. Kasnije, Katolička crkva se javno protivila jednom takvom programu pa je program zaustavljen. Kako bi stavili eutanaziju u pravilnu perspektivu, trebamo imati na umu da je nakon 3. septembra 1939. Nemačka bila suočena sa blokadom od strane mnogo superiornije Britanske mornarice, koja je igrala veliku ulogu u porazu Nemačke 1918. godine, izgladnjivanjem civilnog stanovništva. Od 1870. godine Nemačka populacija je narasla do te granice da domaća proizvedena hrana nije bila dovoljna za normalnu prehranu celog stanovništva. Nadalje, bolničko osoblje je bilo potrebno za vojne svrhe.

77. ZAŠTO NAILAZIMO NA POTEŠKOĆE PRI POKUŠAJU UTVRĐIVANJA BROJA ŽIDOVSKIH EMIGRANATA TOKOM 1930-tih I 1940-tih GODINA U SAD?

U novembru 1943., praksa ubeležavanja Židova u zapise Sjedinjenih Država je zaustavljena. Ne postoji službeni podatak o broju Židova u SAD-u. Beaty je napisao kako bi broj Židova u SAD-u mogao biti mnogo veći nego što se pretpostavlja. Ilegalna emigracija takođe je veliki faktor koji baca senku na konačan broj Židova u SAD-u.

78. U KOJU SVRHU JE KORIŠĆEN ZYKLON B U NEMAČKIM ORUŽANIM SNAGAMA?

Ovo dezinfekciono sredstvo je donešeno u kristalizovanoj formi, i sadržavalo je hidrocijanidnu kiselinu kao sastojak. Korišćen je u Reichswehru još od 1924. za fumigaciju odeće i soba, ali moglo ga je koristiti samo dobro obučavano osoblje.

79. KAKVE TEHNIČKE POTEŠKOĆE BI IMALA UPOTREBA ZYKLONA B U SVRHE KOJE CIONISTI TVRDE DA JE BIO NAVODNO KORIŠĆEN, DAKLE ZA MASOVNU EGZEKUCIJU ZATVORENIH ŽIDOVA?

Nakon upotrebe Zyklona B potrebno je 20 sati da bi se prostor gde je korišćen potpuno provetrio, jer ima karakteristiku da prijanja na druge objekte. Samo specijalno obučeno osoblje je moglo rukovati sa ovim izuzetno opasnim materijalom. Hidrocijanidna kiselina je bila korišćena za egzekucije u SAD-u, i potrebna je bila posebna priprema i oprema za tu svrhu. U logoru Dachau, na vratima dezinfekcijskog odeljenja je bila oznaka znaka upozorenja sa mrtvačkom glavom, kako bi se sprečile nezgode.

80. RUMUNSKI ISTORIČAR JE OBJAVIO STATISTIKU SMRTI RUMUNSKIH ŽIDOVA OD SVIH UZROKA TOKOM DRUGOG SVETSKOG RATA. KAKVI SU BILI NJEGOVI PRONALASCI?

Dr. Serban Andronescu, napisao je kako je oko 250.000 Židova boravilo u Rumuniji tokom Drugog svetskog rata, i kako je oko 15.000 izgubilo živote od raznoraznih faktora (upoređujući ove podatke sa onim predratnim moramo uzeti u obzir da je Transilvanija data Mađarskoj 1940. godine).

81. KOJA JE RAZLIKA IZMEĐU DR. ANDRONESCOVIH PRONALAZAKA I CIONISTIČKIH REKLAMNIH PODATAKA O „HOLOKAUSTU“?

Anti-Defamation League tvrdi kako je 300.000 Židova bilo ubijeno u Rumuniji. Dr. Andronescuov podatak je dakle samo 5 % od ADL-ove procene. Kada bi se ovaj postotak primenio na broj 6.000 000, dobili bi podatak da je 300.000 izgubilo živote u celoj Evropi.

82. KOLIKA JE PROCENA NE-ŽIDOVSKOG IZVORA O SMRTNOSTI ŽIDOVA U MAĐARSKOJ?

Louis Marschalenko procenjuje da je broj Židova koji su izgubili živote u Mađarskoj oko 60.000. ADL procenjuje da je broj 450.000.

83. ŠTA SE DOGAĐALO SA ČLANOVIMA ADMINISTRACIJE KONCENTRACIONIH LOGORA KOJI SU MALTRETIRALI ZATVORENIKE?

Osoblju koncentracionih logora je bilo strogo zabranjeno samovoljno kažnjavanje i sprovođenje brutalnosti nad zatvorenicima. Postoji velik broj sudskih tužbi na Nemačkim sudovima tokom rata gde je osoblje koje je činilo takva dela bilo kažnjavano. Heinrich Himmler je lično naredio da se prema zatvorenicima ponaša u skladu sa pravilima.

84. KOJA PARALELA MOŽE BITI POVUĆENA IZMEĐU ZATVORENIKA TOKOM DRUGOG SVETSKOG RATA I ZATVORENIKA TOKOM AMERIČKOG GRAĐANSKOG RATA?

Stanje u logorima se drastično pogoršavalo odmicanjem Civilnog Rata. Smrtnost zatvorenika se povećavala kao rezultat zaraznih bolesti i nedostatka hrane. Stanje u Konfederacijskim i Unionističkim logorima se pogoršavala, posebno zbog problema sa transportom i ekonomskih problema Konfederacije. Tokom završne faze Drugog svetskog rata, Nemačke železnice su bile jako izložene Savezničkim bombardovanjima, praveći tako poteškoće u snavdevanju čak i vojske koja je branila Nemačku teritoriju. Savezničko bombardovanje Nemačkih železnica je bio važan faktor u konačnom padu Nemačkih oružanih snaga.

85. KOJA BOLEST JE UZROKOVALA SMRT MNOGIH ZATVORENIKA U KONCENTRACIONIM LOGORIMA NA KRAJU DRUGOG SVETSKOG RATA?

Tifus, koji je nošen vašima, dolazio je kao uzrok gladi, prljavštine i hladnoće, tim faktorima je tada cela Evropa bila izložena. (bolesti su postale još veća pretnja za život zbog neuhranjenosti, od koje je gotovo cela Evropa patila tokom rata). Zbog velike zaraznosti tifusa, napravljeni su krematorijumi gde su se odlagala tela mrtvih koji su umrli zbog tifusa. Kremacija je takođe korišćena za odlaganje tela žrtava bombardovanja Dresdena 1945. godine.

86. ŠTA JE UZROKOVALO SMRT ANNE FRANK, SAMO NEKOLIKO NEDELJA PRE ZAVRŠETKA RATA?

Anna Frank (rođena 1929. godine u Frankfurt na Maini) je ubijena u Amsterdamu zajedno sa svojom porodicom u avgustu 1944. godine, nakon što se sa porodicom skrivala dve godine. Poslata je u Auschwitz, a nakon toga u Bergen-Belsen koncentracioni logor, gde je i umrla od tifusa. Njena tragična sudbina je bila jedna od stotine hiljada Evropljana mnogih nacija, u završnim, haotičnim mesecima rata, vršen ponavljanjem postavljenog objektiva prisiljavanja Carthaginijskog mira na propalim nacijama. Ko je na kraju odgovoran za njihove smrti?

87: KOJI DOKAZI SU NAĐENI KOJI POTVRĐUJU AUTENTIČNOST POZNATOG DNEVNIKA ANNE FRANK?

Profesor Robert Faurisson je napravio opširne istrage ovog dnevnika, čiji su delovi objavljeni u „Journal of Historical Review“. Napisao je: „Istina me obavezuje da kažem kako je Dnevnik Anne Frank samo jednostavna književna obmana“.
Profesor Faurisson otkriva kako postoje detalji koji se ne podudaraju u Dnevniku i strukturom kuće u kojoj je Anna Frank živela sa svojom porodicomi (263 Prinsengracht, Amsterdam, 1942-1944). Na stranici 209. reprodukovao je dva uzorka pisanja Anne Frank koja su navodno pisana u razmaku od samo četiri meseca. Prvi uzorak je stil pisanja koji se očekuje od deteta, dok je drugi (datiran 12. juna 1942) stil pisanja drugačiji i više nalikuje odraslom pisanju. Postoje brojni detalji u Dnevniku koji se ne uklapaju sa okolnostima u kojima su živeli, (skrivanje). Postoji veliko nepodudaranje u raznim prevedenim verzijama, profesor Arthur Butz (Hoax of the Twentieth Century) isto ukazuje kako je nemoguće da je dete napisalo uvodne delove Dnevnika, koji sadrže istoriju porodice Anne Frank, te osvrt na anti-Židovske mere preduzete nakon okupacije Holandije 1940. godine.

SUĐENJE OPTUŽENIMA

88. KOJE METODE SU KORIŠĆENE U IZVLAČENJU PRIZNANJA IZ OSUMNJIČENIH NAKON 1945. I DALJE?

Mučenja, prisiljavanje optuženika da jedu izmet, i uništenja njihovih reproduktivnih organa na najbolniji način. Razne vrste psiholoških trikova su isto primenjivani. Nekoliko godina pre njegove misteriozne i prerane smrti Joseph R. Mccarthy (1908-1957) dao je sledeću izjavu novinarima što se tiče suđenja: „Čuo sam za dokaze, i čitao dokumenta koji dokazuju da su optuženi bili premlaćivani, maltretirani i psihički mučeni na načine koje može samo osmisliti bolesni um. Bili su izloženi smešnim suđenjima, pretilo im se da će njihovim porodicama uzimati bonove za hranu. Sve ove stvari su rađene uz blagoslov javnog tužioca, kako bi se osiguralo izvlačenje potrebnih priznanja. Ako SAD pusti da radnje ovih ljudi prođu nekažnjeno, onda nas celi svet može s pravom kritikovatii, i zauvek sumnjati u ispravnost naših motiva i moralnog integriteta“.

89. ŠTA NAM UPOTREBARABA MUČENJA GOVORI O ISPRAVNOSTI I PRAVEDNOSTI SUĐENJA PROTIV OSUMNJIČENIH, I O KARAKTERU NJIHOVIH TUŽILACA NA OVIM SUĐENJIMA?

Odgovor na ovo pitanje može dati i desetogodišnje dete.

90. NAVEDI PRIMERE DOKAZA KOJI SU ČESTO KORIŠĆENI OD STRANE ZAGOVORNIKA „HOLOKAUSTA“ A DA SU KRIVOTVORENI ILI NA NEKI DRUGI NAČIN NEISPRAVNI.

Mnogi od takvih dokaza su dobijeni mučenjem ili pretnjom mučenja. Mnogi od priznatih događaja su nemogući. U nekim slučajevima je navodno veliki broj ljudi naguran u male „plinske komore“. Drugi slučajevi govore kako su masovne kremacije izvođene u jamama gde nije bilo dovoljno kiseonika za potpalu, dok neki slučajevi govore kako su ljudi koji su izvlačili tela iz „plinskih komora“ pušili i jeli, naravno na taj način bi i sebe dovodili u uticaj smrtonosnih plinova. „Gerstein Report“ na kome mnogi zagovornicii teze o istrebljenju baziraju svoje tvrdnje, sadrži velik broj nemogućnosti, i njegova autentičnost je tako sumnjiva da ga je čak Internacionalni Vojni Sud u Nurembergu prvobitno odbacio kao dokazni materijal. Navodna priznanja Rudolfa Hoss (nije Rudolf Hess), zapovednika Auschwitza su posebno puna nemogućih izjava. Ljudi mogu posumnjati da su takva priznanja namerno pisana kako bi ljude koji ih posle proučavaju upozorila na lažnost egzekucija.

91. NAVEDI PRIMERE DOKAZA KOJI POKAZUJU KRIVOTVORENE FOTOGRAFSKE MATERIJALE KOJI SU KORIŠĆENI ZA POTKREPLJIVANJE TEZE O ISTREBLJENJU.

Moderna tehnologija za pravljenje i menjanje fotografskih materijala je mnogo napredovala. Usprkos tome detalji na fotografijama često otkrivaju znakove krivotvorenosti izvežbanom oku. Nepravilne senke i proporcije ljudskih tela su samo primeri takvih detalja. Velik broj takvih fotografa i fotografija je bio korišćen za potvrđivanje teze o istrebljenju.

92. KAKVE PRIMEDBE JE IMAO SENATOR ROBER TAHT NA ZAKONSKE OSNOVE NUREMBERŠKIH SUĐENJA NEMAČKIM ZAPOVEDNICIMA TOIJEKOM 1945-1946?

Senator Taht imao je hrabrosti iskazati kako Američka Konstitucija zabranjuje „ex posto facto zakone“ tj. zakone koji kažnjavaju dela koja u vreme izvođenja takvih dela nijedan zakon nije mogao kazniti. Američka zakonska tradicija nije izolovanja, pa se bazira na Rimskom zakonskom diktumu „Nulla poena sine lege“. Kratko nakon što su osuđeni ljudi bili obešeni 16. novembra 1946, Senator Taht je predvideo: „Vešanjem ovih jedanaestero ljudi biće težak udarac Američkom pravosuđu koji ćemo dugo žaliti.

93.KAKVO JE KRŠENJE MEĐUNARODNIH ZAKONA BILO PRISUTNO U SUĐENJU ADOLFU EICHMANNU?

Adolf Eichmann (1906-1962) je bio upleten u vođenju transportovanja Židova u koncentracione logore. Izraelski agenti su prekršili Argentinsku suverenost, otmicom Eichmanna 12. maja 1960. godine. Izrael čak nije ni postojao u vreme navodnih zločina Eichmanna. Otmica, suđenje i egzekucija Eichmanna je nešto što Argentinske vlasti neće nikad oprostiti Izraelu. Gledaju na njih kao na ponižavajuće kršenje njene suverenosti.

94. KAKO JE WASHINGTON POST PRIKAZAO SVOJE VIĐENJE INTELIGENCIJE SVOJIH ČITALACA?

U izdanju od 3. maja 1981. godine Washington Post objavio je članak određenog Waltera Reicha koji je tvrdio uz pripadajuće slike da su krematorijumi u Auschwitzu mogli kremirati oko 2000 tela u 24 sata, što bi značilo da je bilo dovoljno oko 1 i po minut da se kremira jedno telo, i ako dan danas modernim krematorijumima treba oko 50 puta više da bi se kremiralo telo.

95. KOJU NEPOGODNOST IMAJU NATURALIZOVANI GRAĐANI SAD-a U DEPORTACIJI POSTUPAKA KADA SU OPTUŽENI ZA RATNI ZLOČIN?

Svedoci protiv optuženih ljudi na suđenjima u SAD-u su često bili dovođeni iz istočne Evrope ili Izraela. Kada bi se svedoci vratili u svoje domovine ne bi više bili pod jurisdikcijom SAD-a, pa tako ne bi mogli odgovarati za moguće krivokletstvo. Primer optužbe protiv nevinog čoveka Franka Walusa, koji je bio optužen u maju 1977. godine da je počinio zločine u Poljskoj. Jedanaest Židova je svedočilo protiv njega, ali kasnije je oslobođen optužbi nakon velikih pravnih troškova i agonija.

96. KAKVE NEOBIČNE I SUMNJIVE ZAKONSKE MERE SU POSTAVLJENE OD STRANE NEMAČKE FEDERALNE REPUBLIKE U VEZI SA RATNIM ZLOČINIMA?

Generalno je prihvaćen princip da ne bude ex post facto zakona. Postavljeno je vremensko ograničenje na sudovima za svedoke, koji nakon nekog vremena postaju nevažeći, kao i dokaze koji vremenom postaju takođe nevažeći. Nemačko sudstvo je postavilo ograničenje na 20 godina u slučajevima ubistava. Dakle, suđenje za ratne zločine je moralo prestati do 1965. godine, ali kako je odlučeno u Nemačkom Bundestagu, takav rok je produžen na 30 godina. Takav zakon je postavljen od strane Federalne Republike kako bi diskreditovalii predhodnu vladu, i kako bi zadovoljili javno mnjenje u svetu.

97. ŠTA SE DOGODILO SA STRAŽARIMA U DACHAU NAKON ŠTO SU GA ZAUZELE AMERIČKE SNAGE?

Stražari su jednostavno poređani uza zid i streljani bez suđenja. Ovaj incident pokazuje kakva je pravda bila na kraju rata od strane „oslobodioca“.

PERSPEKTIVE

98. KOJI NAZIV SU AMERIKANCI UPOTREBILI ZA LOGORE U KOJIMA SU ZATVARALI JAPANCE?

War Relocation Bord je osnovan u martu 1942 godine, i njihovi logori su poznati pod imenom „relokacijski logori“. Nemci su propustili slediti primer Amerikanaca i svoje logore nazvati ublaženim izrazom. Da su Nemci napravili uopšten izraz za logore, na pr. „Umsiedlungslager“ umesto „Konzentrationslager“ izbegli bi izraz koji ima lošiji položaj.

99. KAKVE SU VAŽNE SLIČNOSTI I RAZLIČITOSTI POSTOJALE IZMEĐU ZATVARANJA ŽIDOVA U EVROPI I ZATVARANJA JAPANACA U AMERICI?

Bio je veliki broj sličnosti kao i veliki broj različitosti. Obe grupacije su bile zatvarane tokom rata zbog straha da ne bi počinili dela štetna za državu, kao na primer špijunaža, sabotaža, i partizansko ili gerilsko delovanje. U oba slučaja bar neki od zatvorenika su bili pod naoružanom stražom i bili okruženi ogradom sa bodljikavom žicom i stražarskim tornjevima. Ali Nemci su bili mnogo sporiji u zatvaranju Židova u logore. U roku nekoliko meseci posle napada na Pearl Harbor, Amerikanci japanskog porekla su bili okupljeni i poslati u logore daleko od svojih domova, dok masovno zatvaranje Židova nije počelo do dve godine nakon početka rata. Zapravo, masovno zatvaranje Mađarskih Židova je počelo tek u 1944. godini, dok je Crvena Armija navirala prema centru Evrope.
Broj osoba koji je zatvoren u Američkim logorima je iznosio 120.000 što je puno manje na relativnoj i apsolutnoj osnovi. Još jedna velika razlika leži u činjenici da Japanci u Americi nisu činili dela špijuniranja i špijunaže, dok su Židovi bili aktivno povezani sa gerilskim delovanjem, posebno iza Nemačkih linija u Rusiji. Najveća razlika od svih leži u činjenici da je Nemačka bila pod pretnjom brutalne invazije, pa čak i genocida. Da su na primer Japanske snage uspele napasti zapadnu obalu SAD-a, ko zna kakva bi sudbina bila Američkih Japanaca. Nakon rata, Nemci su platili izdašnu svotu kompenzacije Židovima, dok kompenzacija Amerikanaca Japancima se tek sada predlaže.

100. KAKVA JE BILA SUDBINA ESTONIJE, LETONIJE I LITVE TOKOM I NAKON DRUGOG SVETSKOG RATA?

Opsežna deportacija populacije Baltičkih zemalja u Sibir se dogodila tokom Sovjetske okupacije 1940-1941. godine.

101. ZAŠTO TAKO MALO ČUJEMO O SUDBINI OVIH DRŽAVA?

Iako smo preplavljeni svakodnevno emisijama i filmovima o Židovima u Evropi, retko se kad spominju strašne stvari koje su se dogodile Arijevskim državama u Evropi. Da su njihove sudbine prikazivane na televiziji i u filmskoj industriji, Židovska patnja bi bila puno manje važna. Iz tog razloga patnje Arijevskih naroda su samo tabu tema u našim medijima.

102. KAKVA JE ETNIČKA POZADINA BILA ŠPIJUNA KOJI SU UKRALI AMERIČKE TAJNE O ATOMSKOJ BOMBI?

Špijuni, koji su bili smaknuti 1953. godine za njihove zločine, su velikom većinom bili Židovi. Iako nemaju nikakve veze sa „Holokaustom“ spomenuti su ovde kako bi se pokazala njihova vernost Sovjetskom savezu, pre, za vreme i nakon Drugog svetskog rata. Takva okolnost je bila jedna od glavnih razloga za zatvaranje Židova, koje je počelo nedugo nakon započinjanja sukoba između Nemačke i SSSR-a u junu 1941. godine.

103. KAKVE ODLUKE DONOŠENE OD SAVEZNIKA DVE I PO GODINE PRE ZAVRŠETKA RATA SU DOPRINELE DA SUKOBI BUDU PUNO DESTRUKTIVNIJI I OČAJNIJI, I STVORILE SITUACIJU KOJA SADA PRETI SAD-u?

Teško je shvatiti zašto je Roosevelt objavio princip bezuslovne predaje na Kasablanskoj Konferenciji 13. januara 1943. godine. Bilo je očito da će takva politika samo produžiti rat, ali pravi motivi za takav stav su vrlo tajnoviti. Gledajući retrospektivno, ta doktrina je jedna od najvažnijih diplomatskih događaja rata. Značila je da su Nemci koji nisu podržavali Hitlera stavljeni u vrlo neugodan položaj, a sam Hitler više nije imao nikakve nade za mirnim rešavanjem sukoba, kao što je to već probao par puta ranije. Da li je Rooseveltova patološka mržnja prema Nemačkoj, ili velika ljubav prema moći koju je dobio zbog rata razlog što je ostao slep na posledice koje je takav stav ostavio? Jesu li Britanci verovali da je takva politika potrebna da izbaci komercijalnu konkurenciju (Nemačku) jednom zauvek? Takva politika je omogućila komunizmu da se proširi duboko na zapad Evrope. Da li je Rooseveltov karakter bio tako perverzan da je on zapravo ovo hteo? Čak i da je Roosevelt vodio tako malo računa o stotinama miliona života Evropljana i svojih vojnika, šokantno je kako su Henry Morgenthau i Rooseveltovi drugi Židovski savetnici zagovarali ovu politiku, koja je bila određena da i Židove u Evropi stavi u vrlo nepogodan položaj, i da ih ostavi u haosu koji je vladao u zadnjim fazama rata.

104. KAKVE SU BILE REAKCIJE ROOSEVELTA NA TAČNE INFORMACIJE O MASAKRU U KATYNI?

Roosevelt je tvrdoglavo odbijao poverovati u Sovjetsku krivicu, usprkos izveštajima koji su mu pokazani. Nadalje, Roosevelt je pokrenuo akcije kako bi sakrio izveštaje koji su diskriminisali SSSR. George H. Earle, bivši ministar, video je Roosevelta lično kako bi porazgovarali o ovoj temi, ali Roosevelt mu je zabranio da objavi išta o ovoj temi. Nedugo posle toga Earle je prebačen u Samou. Iako ovo nema veze sa „Holokaustom“, ipak pokazuje kako je Roosevelt bio nasilan prema svakome ko je sumnjao u moralne standarde komunista.

105. UPOREDI SMRTNOST NEMAČKIH CIVILA SA SMRTNOŠĆU EVROPSKIH ŽIDOVA TOKOM DRUGOG SVETSKOG RATA?

Zapadno Nemačka državna tela utvrdila su kako je 2.111 000 Nemaca poginulo ili nestalo tokom bega i proganjanja iz okupiranih područja. I kada bi pretpostavili Židovsku smrtnost od jednog miliona, ove smrti Nemaca, većinom nakon rata, su dvostruko veće.

ISKORIŠĆAVANJE I REZULTATI TEZE O ISTREBLJENJU

106. KOJI JE REZULTAT CIONISTIČKOG TVRDOGLAVOG ZAGOVARANJA O SMRTI 6 MILIONA ŽIDOVA, UPRKOS DEMOGRAFSKIM STATISTIKAMA KOJE POKAZUJU DA NA PODRUČJU KOJE JE DRŽAO HITLER NIKADA NIJE BILO VIŠE OD 3 I PO MILIONA ŽIDOVA?

Druge su zemlje pretrpele velike gubitke tokom i nakon Drugog svetskog rata od strane komunista, kao što su Baltičke države, Ukrajinci i Nemci koji su živeli istočno od Oderneissove crte.
Bombardovanje Evropskih gradova koštalo je mnogo života, pa su mnogi antikomunisti doživeli likvidacije i mučenja od strane komunista. Cionisti koji kontrolišu veliki deo filmske produkcije, televizijskih mreža i novina, su arogantno pretpostavili kako njihov uticaj nad Američkim mišljenjem je tako veliki da sve što oni izjave i promovišu se mora prihvatiti bez ikakvog pitanja.

107. KOJI BIBLIJSKI ODLOMAK SE MOŽE ISKORISTITI KAO PROROČANSTVO ZA DANAŠNJE REKLAMNO KORIŠĆENJE TEZE O ISTREBLJENJU?

Velike sličnosti nalazimo u Isaiahu 19:2:

„Podbost ću Egipćane protiv Egipćana, i brat će se s bratom svojim boriti, drug s drugom, grad s gradom, a kraljevstvo s kraljevstvom“.

108. KOJI FAKTORI SU SPREČAVALI MNOGE HRIŠĆANSKE SVEŠTENIKE OD ISPITIVANJA ISTINITOSTI O „HOLOKAUSTU“?

Sveštenici su bili suočeni sa nužnosti prihvatanja velikog broja odlomaka iz Biblije i Starom Zavetu, koji tvrdi kako je važna uloga dodeljena Židovima od Boga, i kako se Bog odrekao svih neprijatelja Židova.

109. KOJE SU TO STVARI KOJE SU KORIŠĆENE GOTOVO SVAKODNEVNO, KOJE IMAJU KOMUNISTIČKU POZADINU, I KOJE SU DATE KAO REKLAMA PROTIV VLADE KOJA JE PRESTALA POSTOJATI PRE GOTOVO VIŠE OD 7 DECENIJA?

Poštanske markice. Poljska i Nemačka demokratska republika posebno su izdale veliki broj markica koje se povezane sa „žrtvama fašizma“.

110. KOLIKO JE PRIHVAĆENA TEZA DA JE 6 MILIONA ŽIDOVA IZGUBILO ŽIVOTE TOKOM DRUGOG SVETSKOG RATA?

Skoro svaki Amerikanac koji gleda TV, ili koji čita popularne novine će teško izbeći ovu tezu. Vrlo mali broj Amerikanaca je preispitao istinitost ove teze. Potpuna suprotnost tome je što većina Amerikanaca ne zna ni približno koliko je Amerikanaca izgubilo živote u Drugom svetskom ratu.

111. KOJA JE VELIKA ETNIČKA GRUPACIJA U SAD-u POSEBNO PATILA OD ZAGOVARANJA „HOLOKAUSTA“?

Amerikanci Nemačkog porekla su svoj etnički ponos morali potkopati do ozbiljne mere zbog teze o istrebljenju i njenog ponavljanja na televiziji, knjigama, novinama… Ovi ljudi čine veliki deo Američke populacije.

112. KAKVA PSIHIČKA ŠTETA JE UČINJENA ŽIDOVIMA ZBOG PREVELIKOG PONAVLJANJA TEZE O ISTREBLJENJU?

Konstantno ponavljanje teze o istrebljenju može umanjiti poverenje Židova prema državama u kojima žive, i na taj način napraviti vezu sa njima otežavajućom. Teza o istrebljenju je uticala na SAD-ovu politiku prema emigraciji.

113. OD KOGA POTIČE IZRAZ GENOCID?

Izraz se spominje u mnogim kontekstima knjige „Axis Rule in occupied Europe: Laws of Occupation, Analysis pf Government, Proposal for Redress“. Knjigu koja je izdata 1944. godine je napisao Raphael Lemkin, poljski Židov.

114. KAKVE OPASNOSTI PRETE AMERIČKIM POTPISIVANJEM SPORAZUMA KONVENCIJE O GENOCIDU, KOJA JE POSEBNO ZAGOVARANA U CIONISTIČKIM KRUGOVIMA?

Sporazum protiv ubijanja ljudi na temelju njihovog rasnog porekla se na prvi pogled čini dobrom idejom, ali delovi ovog sporazuma što se tiče genocida su tako površni da se i verbalna uvreda smatra kao genocidna. U dodatak ovom internacionalnom širenju, ovo može poremetiti psihološku obranu većinske grupacije i obezakoniti racionalnu raspravu o rasnim problemima.

115. KAKAV JE BIO ZAPIS NEMAČKE DEMOKRATSKE REPUBLIKE O ODŠTETI PREMA ŽIDOVSKOJ DRŽAVI U PALESTINI?

Za razliku od Nemačke federalne Republike, koja je potpisala Luksemburški sporazum 1952. godine, Nemačka Demokratska Republika, komunistička država u središtu Nemačke, nije potpisala nikakav sličan sporazum, kojim bi morala poslati ogroman novac Izraelu i drugim državama.

116. KOJA JE BILA ETNIČKA POZADINA KOMUNISTIČKIH SATELITA POSTAVLJENIH NA RAZNE FUNKCIJE U VLADAMA ISTOČNE EVROPE NAKON DRUGOG SVETSKOG RATA?

Nakon što su komunističke snage okupirale veći deo istočne Evrope, došlo je mnogo Židova kako bi nametnuli svoj okrutni režim nad osvojenim nacijama. Neki od njih su bili: Hilda Benjamin: Ministar pravosuđa Nemačke Demokratske Republike 1953-1967, Gerhard Eisler Ana Paurker, Ministarka Rumunije 1947-1952., Matyas Rakosi, generalni sekretar komunističke parije Mađarske, kasnije premijer mađarske Rudolf Slansky, generalni sekretar Komunističke parije u Čehoslovačkoj 1945-1951. Ovo su samo od nekih Židova koji su došli do visokih vladinih pozicija, nakon ubistava i proganjanja Arijevskih činovnika. Mnogi članovi tajnih policija su bili Židovi.

117. KAKO SU PALESTINCI PATILI OD ŠIRENJA MATERIJALA O „HOLOKAUSTU“?

Materijali o „Holokaustu“ su pomogli Židovima da mogu migrirati u Palestinu u velikom broju, posebno tokomi 1945-1948, smanjivanjem broja preživelih Židova, i povećanjem simpatija prema njima. Materijali su bili od velike koristi i u emigracijama Židova u druge države. Tokom zadnjih godina strašne su grozote počinjene nad Palestincima od strane Židova.

118. KAKVE SU ZLOBNE KLEVETE UPUĆENE NEMCIMA U TELEVIZIJSKOM FILMU „HOLOKAUST“ ?

Filmska serija je zlobna reklama, koja se sviđa priglupim ljudima, koja prikazuje Nemce i Židove u jednostavnim i površnim skicama. Židovi su oslikani kao inteligentni, ozbiljni i idealistički tipovi, dok su Nemci prikazani kao glupani kojima je nivo inteligencije jednak svinji.

119. DA LI JE OVAJ FILM DOKUMENTARAN?

Ovaj film ne predstavlja stvarnu istoriju ali mnogi ljudi je tako shvataju.

120. KOJE SU VAŽNE KNJIGE IZ KOJIH OBJEKTIVNA OSOBA MOŽE IZVUĆI PODATKE VEZANE ZA „HOLOKAUST“ ?

Postoji veliki broj knjiga i članaka koji preispituju tezu o istrebljenju, ali takva literatura je teško dostupna.

Charles E. Weber